Graag gelezen #2
❤ Eline De Munck wast zich 30 dagen niet als experiment. Ik ben zeer benieuwd naar de reportage voor het resultaat.
Maar ook deze blogster start met een experiment in dezelfde lijn. Zij gaat haar haar enkel nog maar met water wassen. En elke week komt er een update van het experiment.
Ik moet zeggen, ik ben sceptisch. Ik heb namelijk vet haar en ik was het bijgevolg elke dag. Veel te veel … dat weet ik ook wel … maar alles liever dan rond te lopen met een vettige bos haar.
Maar als onze blogster, die volgens mij nog veel ijdeler is dan ik, dit experiment geslaagd vindt na verloop van tijd. … dan zou ik wel eens kunnen volgen. Héél misschien weliswaar … voorlopig wacht ik nieuwsgierig af.
❤ Ik heb geen vouwfiets nodig, maar om één of andere reden vind ik de strida van Gerhilde Maakt bijzonder cool, vermoedelijk omdat je er een tandem van kan maken.
❤ Valerie van Voorgrond is een naaivriendin van mij. De laatste jaren zag ik haar evolueren naar een duurzamer, ecologischer leven om zo actief mee te werken en te inspireren naar een mooiere wereld.
Op haar blog vind je artikels over het maken van je eigen deo, een bokashi (een wormenbak zonder wormen om te composteren fermenteren), afvalarm leven, …
❤ Gewoon die paragraaf van die kinderloze wereldreiziger … die heeft dagen door mijn hoofd gemaald. Soms lijkt het leven van een kinderloze wereldreiziger inderdaad zeer aanlokkelijk ;-)
❤ Een “ugly-mug-wall” … hoe kom je erop. Grappig dat ik daar een tas tussen zie hangen die mij mijn schoonmoeder ook in de kast staat.
“Graag gelezen”
Artikels die een gevoel teweeg brengen; nieuwsgierigheid, verlangen, interesse, medeleven, herkenbaarheid, …
Artikels die me inspireren, doen lachen, nadenken, blij maken, ..
Artikels die me bijblijven
De ultieme lifehack … kiezen voor minder
We willen met zijn allen veel te veel.
We denken dat we zelfbewust zijn maar spiegelen ons aan anderen en voelen ons gefaald als een ander schijnbaar stressloos door het leven danst en combineert wat ons niet lukt.
Een leuke uitdagende job en liefst voltijds, een boeiende hobby en een mooi ingericht huis. Mooie leuk gekleede kinderen met veel talenten en zo veel mogelijk naschoolse activiteiten.
En je kan nog zoveel goede lifehacks hebben (poetshulp, collect&go, weekmenu’s, ….), maar zolang we onze agenda blijven volproppen … blijft het drukdrukdruk en blijven we onszelf voorbij lopen.
Ik pleit schuldig, tot scha en schande heb ik dat moeten ondervinden.
Vooral onze weekavonden waren veel te vol gepland. Waardoor ik ’s morgens vroeg moest opstaan, zodat ik vroeg kon beginnen werken, om op tijd te kunnen stoppen om thuis tegen de klok eten te maken / te eten / huiswerk te begeleiden en de kinderen naar de sportclub te rijden.
Verleden jaar was er slechts 1 dag in de week zonder kinderactiviteiten, dit jaar zouden we elke dag wel een activiteit (voetbal, inline skate, zwemmen, scouts, rope skipping) hebben.
In augustus daagde het mij dat ik het begin van het schooljaar helemaal niet zag zitten. Ik kreeg het al benauwd als ik aan onze agenda dacht. En ik werd hypernerveus telkens als ik iets bij in de agenda moest zetten.
Ik vroeg me ook af wanneer de kinderen hun huiswerk zouden moeten maken, vanaf dit jaar heb ik immers 2 kindjes in het leerjaar.
Mijn veerkracht en relativeringsvermogen waren op hun eind.
Ik heb dus geknipt in de activiteiten, enkel de activiteiten in het dorp bleven behouden, waardoor Liv het inline skaten moest/mocht laten vallen. In de plaats daarvan doen wij nu samen start2run terwijl de broer voetbalt.
En ook de zwemles zal binnenkort ten einde lopen.
Want misschien is dat nog de ultieme lifehack …. kiezen voor minder … en moet ik minimalisme ruimer zien dan enkel op gebied van spullen.
Ik merk in elk geval al een verschil.
We hebben tijd voor huiswerk, tijd om structuur in te brengen en vaste taakjes voor de kinderen te implementeren, tijd om naar de bib te gaan en te lezen, tijd om ons te vervelen, tijd om eens een wandelingetje te maken.
En ik heb vooral terug rust in mijn hoofd waardoor ik terug een leukere mama ben.
Waarom je de Memorial Van Damme volgend jaar moet bijwonen !
Dit jaar gingen we naar de Memorial Van Damme … met de kinderen.
Uit mezelf zou ik niet direct op dit idee gekomen zijn … ik sport immers liever zelf, dan ernaar te kijken. En moest ik dan toch zelf op het idee gekomen zijn om te gaan, dan zou ik al zeker mijn kinderen niet meenemen … te laat op de avond en geen zin in verveelde kinderen.
Maar een vriendin vroeg of wij mee wilden gaan, en ik zei “ja”.
Wel … ik heb het me niet beklaagd en wel hierom
1) De lekkere frietjes voordien
2) Het is vrij impressionant om in een zo goed als vol Koning Boudewijnstadium te zitten
3) Het was divers … we zagen poolstokspringen, speerwerpen, hoogspringen, hinkstapspringen, hordelopen, bladerunners, steeple, discuswerpen en alle mogelijke afstanden lopen.
Soms moesten we stil zijn (voor de start van een loopnummer), soms moesten we aanmoedigen (op vraag van de atleet) … wat zeker Liv enthousiast deed.
4)Het plein oogt vrij rommelig en overal is er iets te zien.
Sporters die opwarmen, smurfen die de winnaars feliciteren, en een speerwerpers die afgeleid oversteekt en die tegen de koploper van de 5000m bij de mannen zou zijn gelopen als iemand hem niet op het laatste moment had weggetrokken.
5) Geschikt voor kinderen (de onze waren daar trouwens bijlange niet alleen).
Liv vond het geweldig en was helemaal mee in de wedstrijd. Vic was misschien nog iets te jong en minder geïnteresseerd … maar hij was toch niet al te lastig.
6) De kado’s die we aan de ingang kregen vonden vooral de kinderen tof. Vooral de lichtstokken waren een hit (en niet alleen bij de kinderen, want we zagen ook volwassenen tientallen lichtstokken verzamelen)
7) Het spektakel … in de auto’s op de piste zitten trouwens de atleten 
7) De optredens nadien zorgden ook nog wel voor ambiance bij ons.
Grappig trouwens om Gene Thomas te zien optreden terwijl ik hem vanmorgen nog gedag zei aan de schoolpoort waar hij zijn kinderen afzette
8) Het vuurwerk
Tip
- Noteer in je agenda: vrijdag 9 september 2016 – Memorial Van Damme
- En vergeet je dekentje en verrekijker niet !!!
De dag dat ik me een filmster waande
Binnenkort komt er een vervolg van de #boostyourpositivity van Activia … met een promo-filmpje en een nieuwe blog/instagramactie die binnen een tweetal weken van start zou gaan (hopelijk even tof als vorige editie).
Ik was één van de gelukkigen om mee te mogen figureren in het filmpje … een filmpje met toffe madammen, yoga en Activiasmoothies.
Maar hoe zat dat achter de schermen?
Zijn die blogmadammen even sympathiek in ’t echt?
Van twee wist ik al dat het antwoord ‘JA’ is.
Lies (oontje) ken ik al van toen mijn blog nog een naaiblog was (en toen de hare nog een naaiblog was) en ik ontmoette haar al enkele keren.
Sylvie (balletoile) leerde ik kennen op de blogbrunch van de vorige boostyourpositivity actie, en dat klikte daar meteen.
Anne (mamavanvijf) kende ik niet persoonlijk, maar ik volgde wel haar blog. Ik had het trouwens al bijna verkorven … eerst vroeg ik haar om te carpoolen en vervolgens liet ik haar 10 minuten wachten aan ons huis dat geen bel heeft. Gelukkig kwam het nadien allemaal goed.
Wat vond je van de yoga?
Tof, héél tof, maar ik moet nu wel zeggen dat we wel een héél leuke lesgeefster hadden en daar hangt volgens mij veel van af. In een ideaal leven zou ik elke dag tijd uitrekken om mijn yoga-oefeningen te doen … maar in het werkelijke leven zou ik dan geen tijd meer hebben om te lopen / bloggen / ….. dus waarschijnlijk komt hier niet direct een vervolg op. Waar ik wel van verschoot was dat het nog behoorlijk inspannend was, mijn flesje water was leeg voor de les op zijn einde was. En ondertussen … nog geen dag later … ben ik al behoorlijk stijf.
Hoe voelt het om een filmster te zijn?
Ik weet het wel … ik ben geen filmster … maar ik voelde me er wel één. Ongelooflijk hoeveel tijd er in kruipt om een filmpje van 45 seconden te maken. Een tiental keer deden we alleen al maar onze aankomst over. Gelukkig moesten we niet echt acteren … doen alsof we een plezant gesprek hadden en de camera negeren, dat bleek geen probleem. Ik was wel onder de indruk toen ik de klankman herkende uit een hilarisch fragment uit Wauters versus Waes. (ik moet al terug lachen als ik het opnieuw bekijk)
Zijn blogmadammen net zoals gewone madammen? 
Ja … ze kijken enkel wat meer op hun smartphone
En wat met Activia?
Na de yogales maakte Elisabeth ons een smoothie met activia en vers fruit. Ik zou er trouwens nooit aan gedacht hebben om yoghurt met kokossmaak in de smoothie te gooien, dat is iets om thuis ook eens te proberen.
(En dat zal ik moeten doen ook, want toen Liv hoorde dat wij daar smoothies gekregen hadden, vond ze dat zij daar ook recht op had … en wel al morgenvroeg)
En nu?
9 redenen om vandaag nog je loopschoenen aan te trekken !!!
De goesting om te vertrekken is misschien niet direct aanwezig, en de energie lijkt er ook niet te zijn.
Maar dit zijn drogredenen!!!
Bij gebrek aan motivatie … lees dan toch eens deze redenen om je loopschoenen ‘wel’ aan te trekken.
1) Je figuur
Lopen is een goede aanvulling om je gewicht onder controle te houden.
Alhoewel we beter in cm praten dan in kg, want spieren die je kweekt zijn zwaarder dan het vet dat je verliest. Voor je figuur is dit dus sowieso een goede zaak.
2) Je goed in je vel voelen
Gewichtsverlies of niet …. lopers voelen zich beter in hun vel.
3) Energiepeil
Lopen geeft je meer energie, na het lopen voelen we ons meestal beter, gezonder en energieker dan net ervoor.
4) Buiten
De herfst komt eraan, lopen is de manier om te zorgen dat je genoeg buiten komt.
5) Me-time
Lopen is Me-time. Om je hoofd eens leeg te maken, om het huis eens te ontvluchten, of om eindelijk eens te luisteren naar die pod-cast.
6) Stress
Lopen vermindert stress. In hectische periodes is het dikwijls verstandiger te kiezen om ’te gaan lopen’ dan om het ’to-do lijstje af te werken’
7) Nooit spijt
Als je thuiskomt van een loopsessie voel je je sowieso goed … achteraf kan je enkel spijt hebben dat je niet gegaan bent, maar nooit van het feit dat je wel gegaan bent
8) Het gevoel nadien
Nadien voel je je zo trots op jezelf … alleen al daarvoor
9) Meeste effect
Lopen is de meest efficiënte sport, een rustige sessie van 30 minuten is voldoende om van bovenstaande effecten te kunnen proeven.
En wat is jouw motivatie om toch maar die schoenen aan te trekken en te vertrekken?
De werfleider #opdevlucht
Normaalgezien schuw ik het maatschappelijk debat op deze blog … anderen kunnen het immers beter, mooier en gefundeerder zeggen.
Maar vandaag … in het kader van de VRT-actie doe ik eens mee, met gewoon een verhaaltje uit mijn dagelijkse leven.
Een jaar geleden maakte ik in mijn professionele leven kennis met Aarif (niet zijn echte naam).
Aarif werkte (en nu nog) voor een lasbedrijf, hij was daar werfleider.
Nu had ik al een goede ervaring met een andere werfleider van dat bedrijf, dus in eerste instantie was ik niet zo tevreden dat mijn huidige aanspreekpunt vervangen werd door Aarif.
Schrik voor het onbekende … en daarmee bedoel ik niet dat ik uit zijn naam al kon afleiden dat hij geen Belgische origine had, maar wel dat een mens neigt te willen blijven werken met personen waar hij al een goede ervaring mee heeft.
In elk geval … de samenwerking liep al direct vlot. Aarif was aangenaam in de omgang, hield zich aan de afspraken, leverde kwalitatief werk en was daar ook trots op.
Hij kreeg en gaf ook voorstellen tot verbetering als hij ze zag. Zo zei hij me op een dag ook (over iets waar hij eigenlijk niets mee te maken had)
“Annelies, hoe dat daar geïnstalleerd is, dat is vragen om problemen. Dat is ideaal om op te gaan staan, waardoor het zal vervormen en er op den duur altijd water zal blijven instaan, wat niet erg hygiënisch is. Ik zou daar een bescherming over plaatsen, dan kunnen ze daarop staan”
En inderdaad, de volgende dag betrapte ik al iemand die ons leidingwerk als trapje gebruikte.
En nu … je kan het al raden … staat er een bescherming over (dat ik zelf ondertussen ook al dikwijls gebruikt heb als trapje)
Als de samenwerking vlot verloopt, worden er soms al eens persoonlijke zaken verteld. Zo vertelde Aarif me in een smal gangetje tussen het leidingwerk (in het Nederlands trouwens, want dat sprak hij vloeiend) zijn levensverhaal.
In 1999 was hij uit Bosnië gevlucht. Hij zat net in zijn laatste jaar economie op universitair niveau, maar de situatie was onhoudbaar. Hij en zijn broer moesten vluchten (en kwamen beiden ergens anders terecht), zijn ouders bleven daar (en tot de dag van vandaag stuurt hij ze nog steeds geld op).
Hier aangekomen begon hij als fruitplukker en deed wat kleine jobkes. Na een tijd kon hij bij de VDAB een opleiding tot lasser volgen en daarna klom hij zelfs op tot werfleider.
Ik ben in elk geval content dat hij hier een nieuwe thuis heeft gevonden, aan mij heeft hij immers zijn meerwaarde al getoond, want goede lassers en werfleiders zijn niet gemakkelijk te vinden.
Random Snippets #11
- Dit stuurde mijn zus me onlangs toe … het deed me luidop lachen … ik hoop dat ze me zo’n dingen volgende keer niet meer doorstuurt tijdens mijn werkuren.
Ik ben de oudste zus trouwens - Grey’s Anatomy is weer begonnen, nog even genieten van Mcdreamy … ik kan niet geloven dat hij er binnenkort niet meer is.
- De volgende trip wordt Disneyland Parijs. Dat we niet in het Disneyland hotel moeten boeken, dat is me al duidelijk (prijs *3).
Maar andere tips zijn welkom … bestaat de Buffalo Bill show nog trouwens? Dat was in mijn beleving (20 jaar geleden) fantastisch. - We hebben geen nachttarief meer en dat is best wel handig. Ik kan de vaatwas opzetten als ik vertrek naar het werk en wasmachines laten draaien van zodra ik thuis kom.
- Elke maand noteer ik de meterstanden …. maar sinds ik heb gemerkt dat er gigantische spinnen in de kelder zitten ben ik hier niet meer zo scheutig op, misschien moet ik dat toch maar uitbesteden.
- ik heb nu 2 kinderen met een zwembrevet.
Beide volgen nog wel privéles, maar ik hoop dat stilaan te kunnen afronden. Dan heb ik weer een extra vrije avond in mijn week zitten. - Dit weekend mag ik iets gaan doen met toffe blogmadammen en yoga. Ik ben alvast benieuwd en heb er zin in, een initiatie yoga wil ik trouwens al lang doen, hopelijk komt het mijn ‘zen-gehalte’ ten goede.
Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid
“Light” Fietsweekend
Een vaste waarde is het jaarlijkse fietsweekend met de vrienden. Eerst was er de initiatie fietsvakantie (waarin we volledig gebeten werden door combinatie fiets-reis), dan het boerderijweekend, daarna een memorabel lang weekend Biesbosch.
Deze keer was er een datum, en dat was het.
De week voordien twijfelden we zelfs tussen iets Landal-achtig of gewoon héél het weekend annuleren.
Iedereen had namelijk ‘druk’ met heropstart nieuwe schooljaar, werk, andere activiteiten, kinderen, marathons, ….. en ik moet zeggen dat mijn hoofd niet echt stond naar het plannen van een weekend, inpakken, met auto en fietsen ter plaatste geraken, ….
Gelukkig kwamen we op een ander idee …. een “light” fietsweekend, een kort en simpel weekend waar weinig bij kwam kijken.
Zaterdagnamiddag thuis starten en fietsen tot op een nabij gelegen paalkamping. Paalkamperen staat immers zeer hoog op mijn bucketlist (wie zegt dat daar enkel maar spectaculaire, dure, bijna onmogelijke zaken moeten instaan)
We hadden de chance dat we de gelegenheid kregen om een nieuwe locatie uit te testen. Een locatie met iets meer luxe … een blokhut met kachel waar we konden eten.
Dit was dus de editie “light” weekend. 1 nacht, tent, regen, zelf koken, sober (waaronder middageten op een parking voor een winkel), zeer goedkoop.
Maar ook een “light” editie kan buitengewoon tof zijn en dat zal ik je hieronder met foto’s eens laten zien.
Vertrek vanaf thuis 
Leuke, kleurrijke bende. Stiekem vonden we het trouwens wel stoer dat we ons niet lieten afschrikken door de regen die dit weekend voorspeld werd. En die ook effectief viel … maar we kwamen tot de conclusie dat regen erger lijkt als je binnen zit, dan wanneer je buiten bent. 
Als het regent zijn er trouwens ook cafétjes, en we waren net op tijd Zennegat13 (aanrader) om een eerste keer te kunnen schuilen.
Tent opzetten op een super leuk bevereiland
Terwijl de kinderen speelden in de zandbak (let op de bever op de achtergrond)
De kachel was heerlijk om aan op te warmen
Maar ’s avonds trokken we toch weer naar buiten, waar we marchmellows aten … aan een stok uit de natuur (Liv haar synoniem voor “tak”).
De bever hebben we tot mijn grote spijt niet kunnen spotten, maar we hebben wel tekenen van zijn aanwezigheid terugvinden.
En dit was het zwarte poesje, dat als 2 druppels water leek op onze Julius. Deze was altijd in de buurt, zelfs ’s nachts waren zijn 2 reflecterende ogen altijd aanwezig.
(Ik weet het, deze foto is niet zo geslaagd, en de poes lijkt eerder een aapje, maar hij moest erbij)
We deden ook aan vogelspotten en we leerden het ijsvogeltje kennen … prachtig … misschien ga ik het ooit nog begrijpen, de fascinatie voor vogels. 
We kregen ook een privérondleiding in een museum waar de tijd leek te hebben stilgestaan, met tientallen opgezette vogels, reetjes, ratten, hermelijnen, …..
En daar konden we dan toch nog een bever zien (de bovenste op de foto), jammer genoeg niet het levende exemplaar (daarvoor maakten onze kinderen iets teveel lawaai).
Ondertussen weet ik toch al een pak meer over de dieren. Ze zijn veel groter dan ik dacht (1m lang), ze eten schors, ze leven ’s nachts, hun aanwezigheid is te zien aan de dammen die ze bouwen en de boomstronken die ze afknabbelen en ze kunnen tot 26 jaar worden.
Otters (de onderste op de foto) daarentegen zijn wat kleiner, zijn roofdieren (eten vis), worden maar 5 jaar en zijn volgens mij minder sympathiek.
Beide dieren zijn terug in België gesignaleerd, en dit omwille van het beter worden van de waterkwaliteit.
Dit was dus echt een weekendje in de natuur, volgens Liv op de leukste kamping waar ze ooit was. Zo zien we weer dat het allemaal niet duur, ver, lang, spectaculair moet zijn om “onvergetelijk” te zijn. Goed gezelschap en een fiets zijn al een mooie start.
Momenteel is het blaasveldbroek niet opengesteld als paalkamping. Maar via de knooppunten kan je wel door het domein fietsen, en picknicken op het bevereiland. Sowieso een aanrader.
Start2run
Rara met wie ik een start 2 run doe?
Met mijn dochter 
Tijdens de voetbaltraining van Vic hebben Liv en ik vanaf deze week een vaste afspraak … Start 2 Run.
Niet met Evy, want het is zo gezellig met twee (and three is a crowd) , maar gewoon met een minutenschema dat ergens online stond.
Ik ben benieuwd wat het zal geven, na 2 lessen is Liv nog steeds enthousiast en ik bijgevolg ook.
Ik beloofde de dochter een T-shirt met haar naam op (en nog een prentje van een hondje ofzo), als ze tot 5km geraakt, en dit is toch wel haar grootste drijfveer (wat niet echt een goed teken is)
Langs de andere kant is ze niet echt moe van het schema van deze eerste week. En dat is een goed teken … want als we geleidelijk aan opbouwen zal het misschien minder opvallen dat we effectief aan het sporten zijn.
Ik hou jullie op de hoogte van het verloop. Binnen een week of 10, want tegen dan zou ik samen met mijn 8-jarige dochter 5 km moeten kunnen lopen.
Hoe zou het zijn met …
De liefde voor Marie Kondo
Ik plooi nog steeds mijn kleding op op haar manier, zelfs de slipjes. Enkel de sokken, dat doe ik niet meer op haar manier (sorry Marie).
Met mijn eigen aangepaste regels weliswaar.
Ons meisje van 8
Ons meisje van 8 …
verkiest een dagje zee te Domburg boven een dagje Maanrock met ketnetband
waar ze zonder aarzelen de zee inspringt
en nadien de rest overtuigt
Ons meisje van 8 … heeft niet veel geduld
onze stuntvlieger kreeg ze niet in de lucht
(btw … Bjeurn was de kampioen)
ons meisje van 8 … rolt liever wat in het zand
maakt nieuwe schattige hondenvriendjes op het strand
stapt met haar blote voeten in de plassen
eet samen met de papa een gigantische kom mosselen leeg
en draagt haar kroon de hele dag lang.
Ons meisje van 8 … is echt een prachtig meisje van 8.
Graag gelezen
Een nieuw thema … “Graag gelezen”
❤ Ik ga sowieso graag lezen bij de mama van vijf. Maar deze post vond ik wel héél tof. Ik heb immers al veel youtube-filmpjes gezien over “capsule wardrobes”, maar al besloten dat dat niets voor mij was. Maar voor de mama van vijf blijkbaar wel. Ik vind haar selectie zeer geslaagd en ik ben zeer benieuwd hoe dit experiment haar zal bevallen.
❤ “Taal is zeg maar echt niet mijn ding” … vreemd als je al bijna 8 jaar blogt. Maar de vaste lezers zullen wel weten dat hier af en toe een dikke -dt fout of andere taalfout passeert. Gelukkig heb ik dan Jacques die me direct een mailtje stuurt om me op mijn flater te wijzen.
Maar raar maar waar … ik ben wel op gefixeerd op vreemdelijk gebruik van noemen/heten. En het valt me echt op dat bijna iedereen dat verkeerd zegt.
Blijkbaar ben ik niet de enige die me hier aan ergert
❤ De laatste 2 maanden las ik veel vakantieverslagen. Het verslag van Oontje stak daar met kop en schouders bovenuit, en de schoon foto’s waren een leuke extra. Ik wil ook naar Wales.
❤ Die spiegel steekt me de ogen uit. Hij zou in onze gang ook schoon staan. Wat me eraan doet denken dat het nog steeds op mijn todo-lijst staat om een spiegel voor in de gang te zoeken.
❤ Grappig dat je zo kan meeleven met mensen wiens blog je al een tijd volgt. Ik herinner me nog toen ik Kelly haar blog ontdekte, zo zalig geschreven dat ik tot een stuk in de nacht doorlas. Ik las mee toen Dexter erbij kwam en ik vermoedde wel dat er ooit een nummer 2 zou komen. Nu kondigt ze op een leuke manier aan dat het zover is.
❤ Niet alleen deze blogpost, maar zowat alle interieurpost van Dietemin vind ik zo inspirerend.
❤ Na het lezen van deze blogpost zette ik de vierdaagse van de Ijzer op mijn Bucket list. Ik heb er al helemaal goesting in.
❤ Soms wil ik ook de ouder zijn die thuiskomt
“Graag gelezen”
Artikels die een gevoel teweeg brengen; nieuwsgierigheid, verlangen, interesse, medeleven, herkenbaarheid, …
Artikels die me inspireren, doen lachen, nadenken, blij maken, ..
Artikels die me bijblijven
Wie vindt onze geochache?
Ik las ergens dat vooraleer je een eigen geocache verstopt, dat je eerst wat ervaring moet opdoen. De richtlijn is dat je er eerst al een 100-tal moet gevonden hebben.
Wij zaten aan 52 … maar de cache in onze maag was groot en dinsdagmorgend ging onze eerste geocache live.
Niet zonder slag of stoot … eigenlijk wilden we al lang een cache vlak aan ons huis plaatsen, zodat we de zoekers in ’t oog konden houden vanuit ons huis.
En als we dan echt lollig wilden doen konden we nog altijd eens uit de deur stappen vragen “Is er iets, ben je je sleutels kwijt?” (dat lapte overlaatst een andere geocacher ons toen we zijn cache aan het zoeken waren)
Dit weekend, toen we nog eens op schattenjacht gingen besloten we besloot ik dat we eens werk moesten maken van onze eigen cache.
Bjeurn had een lumineus idee en werkte het –lichtelijk onder druk gezet door mij- direct uit.
Wat ik pas ontdekte toen ik hem online wilde indienen, is dat er regels zijn.
Zo moeten caches op minimum 161m uit elkaar liggen … en natuurlijk heeft er een snoodaard enkele maanden geleden een cache in de buurt gelegd.
Dus momenteel hangt er nog ergens een afgekeurde cache rondom de kerk van Elewijt. Nen hele leuke …. die we ooit nog eens zullen verplaatsen.
Plan B dus … en het moest snel gaan … want als ik iets in mijn hoofd heb, moet dat ook gebeuren.
Een andere locatie, een schoon wegske nabij ons huis waar we dikwijls lopen, fietsen, wandelen.
In een container die ik al lang in mijn kast had liggen met het oog op een eigen cache. Een container uit materiaal dat afgeschreven was op het werk, maar nu een tweede en mooi leven krijgt als cachecontainer.
Maandagavond diende ik hem in en dinsdagmorgen werd hij goedgekeurd en ging hij live.
35 minuten later werd hij al gelogd. Blijkbaar is het een sport om de FTF te zijn … de “first to find”.
Ondertussen is er al een STF “second to find” en wachten we vol ongeduld op de TTF. Misschien ben jij dat wel?
Info over onze cache: GC626Q3 op de coördinaten N 50° 57.523 E 004° 29.784
Interesse in geocachen? Lees dan zeker ook mijn onderstaande artikels
Ik werd BV dankzij een BC
Ik werd verleden weekend BV dankzij een BC (Bekende Chinese).
Wij kwamen immers op het VRT nieuws, de welgetelde 1 seconde, hier te bekijken. Genoeg blijkbaar om herkend te worden door lezers en collega’s.
De reden dat we op het nieuws kwamen is omdat we net zoals de toerende Chinese toeriste Dandan waren uitgenodigd door de provincie Antwerpen op een wandeling met gids in de Schorre, gevolgd door een pittoreske brunch in de natuur met heerlijk weer.
Al een geluk voor ons stonden de camera’s niet zo op ons gericht als op Dandan.
Ondanks het feit dat onze kinderen hun aandacht snel verliezen was deze activiteit een succes. De gids deed dat goed, hij had een stem als een klok en zijn uitleg was leuk en niet te uitgebreid. En op de momenten dat het toch te moeilijk werd, vlechtte ik een armbandje voor mijn pupillen en voelde ik me even nostalgisch. 
De wandeling was net avontuurlijk genoeg om het boeiend te houden, maar niet te avontuurlijk dat het te moeilijk of te vermoeiend werd. En de brunch was top. Zo leerde ik bij, deze chocolademunt (die niet zo héél hard naar chocolade smaakt) kwam bijvoorbeeld uit de tuin van de gids. 
Evenals dit olijfkruid (dat echt wel naar olijf smaakte)
Ons ei werd gebakken op een houtvuurtje
Evenals de warme dranken 
Al mogen bubbels in zo’n setting ook niet ontbreken 
Over het nut van onderstaande palletten viel echter te discussiëren. Spelen
of chillen
Deze blogpost verscheen in samenwerking met provincie Antwerpen die zijn zomeraanbod in de kijker wil zetten. Dit zomeraanbod loopt trouwens tot 28 september.
Random Snippets #10
- Dit jaar gingen we 3 weken op vakantie, de eerste keer dat onze vakantie zo lang was. Eens terug in de “ratrace” sloeg de post vakantieblues echter genadeloos hard toe. Tijd om een nieuwe vakantie te plannen.
- Om het nog eens erger te maken werk ik in augustus voltijds. En dat is serieus aanpassen als je een 4/5e gewend bent. De was stapelt op en de frigo blijft leeg.
- 3 weken vakantie was ook 3 weken niet lopen, en je zou denken dat ik niet kon wachten om opnieuw te beginnen trainen. Mispoes … de goesting was helemaal weg.
Gelukkig zijn er nog vriendinnen met goede tips … gewoon lopen op lage hartslag, niet kijken naar afstand of snelheid, enkel naar de hartslag. En zo kwam ook de goesting terug (en tekende ik in om morgen 20km te lopen) - We hebben ons ingeschreven bij “couchsurfing“.
Na een tijdje kregen we een aanvraag van iemand om 2 nachten te blijven slapen. Spannend want dit zou onze eerste gast worden, en 2 nachten vond ik precies ineens veel.
Ik informeerde bij mijn zusje, die hier wat meer ervaring mee heeft.
We bespraken het grondig met de collega’s tijdens de middagpause.
We hielden familieraad, want iedereen van het gezin moest hier achter staan … Liv moest immers haar kamer opofferen en als we iemand zouden ontvangen wou ik ook dat de hele familie er zin in had.
In elk geval … de volgende dag -na veel overleg- antwoorden we dat hij zeker welkom is bij ons, waarop hij antwoordt dat het niet meer nodig is.
Soit … ondertussen zijn we helemaal klaar om onze eerste gasten te ontvangen … en hopen we dat we ook nog eens een nieuwe aanvraag krijgen. - Mijn auto spookt. Eerst gingen de ramen uit eigen wil open en dicht als ze er zin in hadden. De raam aan de bestuurderskant lieten we herstellen, de achterruit lieten we blokkeren.
Nu werkt de airco alleen nog maar als hij er zin in heeft, wat niet plezant is voor het kind dat aan het geblokkeerde raam zit. - Mijn mama gaf me overlaatst een doos met al mijn kleren die nog bij haar lagen. Het meeste deed ik weg, maar de 2 lange rokken die ertussen zaten … daar woon ik tegenwoordig in. Leve de schatten op zolder.
- Een collega van mij wou geen poesje adopteren dat gedumpt was bij een andere collega. Hij had immers net met zijn vriendin beslist om een Maine Coon in huis te nemen. Toen we dat googleden lagen we vervolgens strike (het was ook vrijdagnamiddag) . Een Maine Coon is echt wel de grappigst kat ooit … kijk hier maar eens.
Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid