After work run met #teamdecathlon
Gisteren werd ik door Decathlon en Kalenji uitgenodigd voor een After Work Run. Zo mocht ik samen met enkele andere bloggers het Kalenji light run uittesten.
After work run, is een concept dat ik feitelijk wel kan smaken … al lopend wat nieuwe mensen leren kennen … helemaal mijn ding.
En het was gezellig, zo was daar Oon, die ik wat beter ken, Mikaël en Josefien, die ik al een hele tijd volg maar nog nooit eerder ontmoette, Noemie, die ik nu ook weer ontdekt heb en nog andere bloggers en enthousiaste decathlon medewerkers.
Ziehier Lies, mezelf en Josefien (foto door Mikaël)
Onder begeleiding vertrokken we vanuit de winkel in Evere voor 7km het donker in, want de bedoeling was om het Kalenji looplichtje uit te testen. De route was verbazend tof, ik had niet gedacht dat je daar aan die drukke plek in Evere tof zou kunnen lopen.
Voor mij was de test wel geslaagd. Onze route was echt wel pikkedonker en de lamp is echt wel vrij straf. De lamp hindert tijdens het lopen trouwens helemaal niet, het spant niet te hard en je voelt het eigenlijk niet echt zitten. Ook ben ik blij dat de lamp op zich nog vrij sober is, want hoewel veiligheid boven alles gaat, ben ik niet echt fan van kermisachtige toestanden.
Tot nu toe ging ik regelmatig lopen met een koplamp. Nadeel daarvan is dat precies altijd ofwel te los zit, ofwel te hard rond mijn hoofd spant (om maar niet te zwijgen van die afdruk van de koplamp die een uur later nog in mijn voorhoofd gedrukt staat).
Ook vind ik dat het niet voldoende verlicht waardoor ik te weinig zie bij oneffen ondergrond (maar dat kan natuurlijk ook aan mijn koplamp liggen).
Leuke extra’s zijn dat je kan herladen via USB-kabel en dat je op de rug ook nog een rood achterlicht hebt. De lamp dient dus niet enkel om te zien, maar –nog belangrijker feitelijk- ook om gezien te worden.
Ik ben er zeker van dat deze lamp (die we meekregen …. jeuj, zelfs de minimalist in mij is hier blij mee) nog veel gebruikt zal worden, en als het niet door mij is, dan wel door Bjeurn. Want hij is misschien net iets stoerder en kiest ’s avonds onbevreesd voor de onverlichte wegen.
Het is allemaal de schuld van … het geheim
En opeens heb ik al 9 dagen niet meer geblogd … en heb ik verleden week nog geen 5km gelopen. Het ligt allemaal even stil … omdat ik zo in beslag genomen ben door “het geheim”.
Geheimen vergen energie!!!
Deze week zijn er leuke vooruitzichten.
Een etentje met een vriendin die ik alweer veel te lang niet meer zag, een uitnodiging van decatlhon waar ik graag op inga (misschien al maar goed, dat loop ik tenminste toch nog één keer deze week) en een trip naar Disneyland. Geen routineweek voor mij dus.
Ik hoop nog wat te bloggen, want inspiratie genoeg.
En na het Disneylandverhaal zal ik eens met tips beginnen te strooien ivm het geheim. Want ‘het geheim’ is klaar voor een onthulling.
Hou zeker ook mijn instagramaccount in de gaten, voor wat spoilers ;-)
En ondertussen mag je je reppen naar Oon en meedoen aan #boostyourpositivity. Ik was er ook bij, bij de yoga … ik ben de wazige met het groene shirt ;-)
Lopen, lachen, zingen en jodelen met Brigitte Kaandorp
Eigenlijk ken ik Brigitte Kaandorp al sinds Napster … toen mijn zus en ik liedjes over ons opzochten.
Annelies Van Der Pies was in die zoektocht geen hoogvlieger, daarmee dat ik het filmke hier niet onder plak. Maar soit, het liedje bleef wel bij.
In de Podcast van Touché echter, leerde ik Brigitte Kaandorp beter kennen.
Eerst via Tania Van Der Sanden … in haar interview (een héél goed trouwens) liet ze “Ik heb een héél zwaar leven” van Kaandorp horen … en ik was meteen fan.
Later was Brigitte Kaandorp trouwens zelf te gast bij Touché en werd ik ook fan van de persoon achter de act en de liedjes.
Maar voor de Kaandorp-leken … hieronder een eerste Must-see en must-hear … “Ik heb een heel zwaar leven”
Kaandorp heeft niet enkel leuke liedjes, maar ook geweldig humoristische stukjes. Deze hieronder deed me luidop lachen tijdens het joggen.
Ja … ik heb een playlist in spotify opgemaakt met alles wat ik van Brigitte Kaandorp kon vinden, en vermits die thuis niet geapprecieerd wordt, geniet ik er al lopend van.
En dit is ook een goeike … altijd als ik iemand moet opbeuren denk ik hieraan.
En doe ik het al schrijvend .. dan schrijf ik “Het komt allemaal heus wel weer goed” in de hoop dat ze de link vatten ;-)
En soms komt ze ook verrassend uit de hoek
en in welgeteld 1 lied is er maatschappijkritiek … maar dan wel alle kritiek waar ze op kan komen … heerlijk
Ik ben alvast fan … en tijdens het youtube-filmpjes kijken ter voorbereiding van deze blogpost kwam ik nog wat andere hilarische stukjes tegen (ten kost van mijn nachtrust weliswaar).
In elk geval, ik hoop dat je geniet van mijn selectie … want Brigitte Kaandorp is de max.
Oh ja … tijd om te jodelen
We laten het koken over aan de mannen!!!
Ik heb zo’n mannelijke collega die me al meerdere goede receptjes heeft doorgespeeld.
Nu stuurde hij me het recept van deze salade Oriental door en ik delegeerde het klaarmaken aan Bjeurn. Bjeurn nam zijn taak zeer ernstig en zocht tussen de schatten op zolder nog enkele kitsch coupes uit, waarvan ik het bestaan al vergeten was.
Leuke verrassing om thuis te komen en dit gepresenteerd te krijgen.
Laat die mannen maar recepten verzinnen en ’t eten klaarmaken!!!
Salade Oriental
- Rijst (fair trade=te koop in colruyt en lekkere volle rijst)
- Chinese kool
- Mayonaise
- Curry poeder
- Mandarijn (uit blik)
- Banaan (optioneel)
- Paprika
- Eieren (1/pers)
- Grijze garnalen
- Peterselie
- Juiste portie rijst afkoken
- Eitjes hard koken en laten afkoelen
- Chinese kool en paprika fijn snijden
- Curry poeder bij de mayonaise voegen volgens eigen smaak en beetje siroop van de mandarijn uit blik bijvoegen.
- Rijst mengen met mayonaise. Deel overhouden voor afwerking!
- Tulp glazen opvullen in laagjes: begin met rijst, dan mandarijn, banaan, sla, garnaal, paprika.
- Giet er nog wat mayonaise over en wegzetten in koelkast. (smaakt het beste lekker koel).
- Peterselie over voor het opdienen.
- Voor minder belangrijke aangelegenheden mag ook alles in een grote kom ;-)
PR op de halve marathon van Eindhoven
Ik moet zeggen dat ik er op voorhand niet veel zin in had, in de halve marathon van Eindhoven.
Ik begreep zelfs niet zo goed meer waarom ik me had ingeschreven. Ik had destijds een leuk weekendje Eindhoven in gedachten maar uiteindelijk werd het toch maar een daguitstap.
Bovendien had ik een schoon schema opgesteld dat mij naar een PR moest leiden, maar de eerste weken van het schema had ik een loopdip en de andere weken liep ik maar wat op het gevoel.
Niks mis mee en voldoende trainingskilometers, maar niet zo goed voor mijn zelfvertrouwen.
Tenslotte had ik de 2 weken voor de wedstrijd nog een geblokkeerde nek en voelde ik me niet zo fit.
Allemaal redenen waarom ik feitelijk niet zoveel goesting had in de wedstrijd.
Zelfs de morgen van de wedstrijd had ik er de pest in.
Ik zou al bijna 3u onderweg zijn met het openbaar vervoer, inclusief 2 overstappen. En goedkoop is het openbaar vervoer ook niet (€27 enkele rit).
Op de koop toe miste ik mijn aansluiting in Roosendaal, vermits de Nederlandse treinen niet wachten op de treinen uit België.
Eens van de trein ging het gelukkig beter.
De organisatie van de marathon was onberispelijk, ik had er maar 20 minuten voor nodig om vanaf het treinstation mijn startnummer te gaan ophalen en te wandelen naar het DLL gebouw waar ik bij de VIP’s mocht aansluiten.
Dat ik VIP was heeft trouwens niets te maken met mijn blog, maar alles met het feit dat ik terug naar huis ging carpoolen met een dorpsgenoot die voor DLL werkt en de moeite heeft gedaan om me daar ook binnen te krijgen.
Ik mocht dan wel een VIP zijn, maar het lopen moest ik nog altijd zelf doen.
Ik startte in een ambitieus startvak, maar had op voorhand helemaal geen idee welke tijd ik nastreefde. Dat moest ook niet, want door mijn jarenlange loopervaring kan ik na de eerste kilometers wel al goed inschatten hoe de form van de dag is en wat ik kan blijven volhouden.
Ik merkte al snel dat het wel goed zat en dat een PR mogelijk zou zijn, doch geen spectaculaire dingen moesten verwacht worden.
En ondanks het feit dat ik onderweg zelfs steken had liep ik de halve marathon in 1:46:53. Met deze tijd verbeterde ik mijn PR met 6 seconden.
Het vorige record liep ik een keer tijdens een training voor de marathon van Parijs.
Alleen ging het toen comfortabeler, toen liep ik toen 25 km en had ik het gevoel dat ik zo een marathon zou kunnen uitlopen.
Deze keer had ik dat niet … maar PR blijft PR ;-)
De marathon van Eindhoven staat trouwens bekend als snel parcours en dat hebben mijn vrienden en ik in de praktijk gebracht.
Zo liepen 2 vrienden van mijn de ongelooflijk ferme marathontijd van 2u44 en 2u47, en mijn vriendin in 1u51.
Snel parcours is niet gelijk aan mooi parcours, voor de schoonheid moet je deze (halve) marathon niet lopen.
Maar wel voor de supporters, een snelle tijd, de goede bevoorrading, de goede organisatie, leuke laatste finishkilometers en een blik op de man met de hamer.
Tenslotte maakten de goede douche, het lekkere eten, de frisse pintjes in de VIP en de gezellige autorit terug mijn dag helemaal goed. Eindhoven is voor mij niet voor herhaling vatbaar, want ik vind het toch ver en vooral omslachtig om daar te geraken, maar ik ben wel zeer content dat ik heb meegedaan.
Graag gelezen #3
❤ Om ter ’t productiefst zijn is out. Zo las ik onlangs “De beste productiviteitshack waar niemand aan denkt … niet productief zijn !!! ” Lilith geeft het multitasken op en ook Katleen, merkt dat “teveel” niet blijft werken.
Ik schreef hier ook iets over. Ik probeer ook te minderen in het aantal ballen die ik in de lucht wil houden. Niet gemakkelijk want ik heb altijd het gevoel dat ik iets nuttig moet doen. En de tijd die vrijkomt wil ik altijd opnieuw vol plannen.
Maar vandaag had ik een rustige avond, waarin ik een uur later thuis kwam van het werk dan verwacht, waarna ik de kinderen ging halen, huiswerk begeleide, lekker vers eten maakte, naar de bib ging met de kinderen en dat allemaal op ’t gemak en zonder stress. Op zo’n moment weet ik waarom ik geminderd heb in onze vaste activiteiten.
❤ Deze week probeerde ik ook eens de chiapap uit die ik in dit artikel leerde kennen.
4el chiazaad, 250ml melk, 1tl honing en 2el yoghurt bij elkaar voegen, mengen en een nachtje laten opwellen in de frigo.
Ik vond het eigenlijk verrassend lekker, maar wel eentonig. De helft van de portie is voor mij meer dan genoeg. Maar dit wordt toch wel een blijvertje, zeker nu dat ik me terug voorgenomen heb om wat gezonder te eten. Ik ben namelijk gedegouteerd van mezelf, nadat ik me serieus heb bezondigd aan de wafels die ik kocht van mijn voetballende zoon.
❤ Annemerel liep de marathon van Berlijn. Ik volgde haar ook al bij haar vorige marathon in NY waar het verrassend genoeg totaal mis liep, volgens mij vooral door slechte voeding. Een hongerdip velde haar toen volledig en haar eindtijd lag ruim boven de 4u ipv ruim onder de 4u.
Bij deze Berlijn-marathon volgde ik haar (en ook andere, echte vrienden) ook via de app. En zo volgde ik hoe ze finishte op 3u26.
Dit jaar was ze dan ook 10kg lichter en had ze er wat betere voedingsgewoonten op nagehouden.
Zeer inspirerend om te lezen, en dit doet me afvragen … waar ligt mijn limiet op de marathon? Is er nog verbetering op mijn vorige eindtijd van 3u42? Heb ik karakter om nog meer te trainen en misschien te zorgen dat ik nog wat scherper sta (sowieso wel geen 10kg).
❤ Een artikel over kinderen en iPads. Dat is ook wel een onderwerp waar ik soms over nadenk, ik heb zo’n zoon die verzot is op de iPad. Overlaatst was het voor mij genoeg en veranderde ik het paswoord van de iPad. Sindsdien moeten ze bij mij komen vragen of ze op de iPad mogen en dan wordt er een timer op 20 minuten gezet.
Ze aanvaarden de nieuwe regel wonderwel en de iPad wordt zelfs niet meer dagelijk gebruikt door de kinderen.
❤ “Een partner vinden … 6 tips om je kansen te vergroten“. Ik heb al een partner, maar ik vond het een leuk artikel … niet alleen toe te passen op het vinden van een partner, maar ook van vrienden.
“Graag gelezen”
Artikels die een gevoel teweeg brengen; nieuwsgierigheid, verlangen, interesse, medeleven, herkenbaarheid, …
Artikels die me inspireren, doen lachen, nadenken, blij maken, ..
Artikels die me bijblijven
Een gouden huishoudtip
Al een 8-tal jaar droom ik van een goeie poetshulp die me daarbovenop ook nog eens gratis wat slimme trucjes leert …. en ik denk dat ik haar eindelijk heb gevonden.
Zij bracht namelijk ook de inoxsponsen in ons huis, een product zo wonderbaar dat ik het vreemd vind dat niemand me er voordien over vertelde.
Met een vochtige inoxspons verwijder ik gemakkelijk vuil, waarvan ik dacht dat het onverwijderbaar was.
Ik denk aan de glazen ovenplaat die ik niet meer volledig proper kreeg en die nu terug onberispelijk is. Hetzelfde voor de ovengril en voor de oven zelf.
Voorts gebruik ik het voor de pompbak en voor hardnekkig vuil bij de afwas.
In de badkamer verwijder ik hiermee de kalkaanslag die op de lavabostoppen verzamelt, en de kalkafzetting van de douchetegels.
Inoxsponzen zijn veel doeltreffender dan schuursponsjes (die ik nu niet meer gebruik) en ze maken verbazend weinig krassen.
Wat je wel moet weten, is dat je de sponsjes nooit droog mag gebruiken. En het spreekt voor zich dat je dit niet moet gebruiken op je auto of ander zeer fragiel oppervlak.
Maar voorts, echt wonderbaar … ik kan niet meer zonder.
En jullie, hebben jullie nog fantastische trucjes, geleerd van je mama, oma, poetshulp, collega, ….. ?
Delen in de commentaren wordt ten zeerste geapprecieerd.
Dit is geen gesponsorde blogpost, gewoon een eerlijke mening van een enthousiast gebruiker !!!
1 ding dat je moet weten over “Internet Shoppen” !!!
Internet shoppen is gemakkelijk en dikwijls bespaart het je veel geld, maar er is wel 1 ding dat je moet weten.
De prijs die verschijnt kan wel eens hoger zijn als je de voorbije tijd ook al hebt gezocht op deze site.
Zo wilden wij een weekendje Eurodisney boeken, en was onze verbazing groot toen mijn man €265 (of 25%) goedkoper af was dan ik, terwijl we op hetzelfde moment zochten met identiek dezelfde gegevens op dezelfde site.
Het verschil was dat ik enkele weken voordien ook al op de site had gezocht naar een arrangement, in de hoop een voordelig arrangement te vinden.
Wat ik niet wist, is dat dit eerder in mijn nadeel werkt.
Ik had zo’n verhalen al eerder gehoord, en het was me ook al opgevallen dat ik bij bijvoorbeeld een aankoop van een gsm, dezelfde gsm nooit meer opnieuw aan dezelfde voordelige prijs terugvind als de eerste keer dat ik zoek.
Nu heb ik het bewijs dus dat de verhalen en de vermoedens kloppen.
Conclusie
Bij een internetaankoop is het verstandig om te kopen vanaf een andere computer, dan degene waar je de voordeligste prijs mee hebt uitgezocht.
Mijn 6 favoriete ontbijtrecepten #boostyourpositivity
Een 10-tal jaar geleden op oudjaar maakte ik me het goede voornemen om elke morgen te ontbijten. Dit is één van de enige goede voornemens dat niet onderweg sneuvelde.
Toen ontbeet ik nog met brood, nu zijn dit mijn favorieten.
Zoals je ziet, allemaal min of meer varianten op elkaar. Zo begin ik graag mijn dag met frambozen (uit de diepvries), banaan, muesli, ….
Tegenwoordig is mijn favoriet simpelweg n°1, muesli met melk en banaan.
Muesli met melk en banaan
Havermout met frambozen en melk opgewarmd, met banaan en rietsuiker
Platte kaas, muesli, chiazaad, lauwe frambozen, schijfjes banaan en honing
ook geschikt voor op verplaatsing
Smoothie met daarin frambozen, appel, banaan, platte kaas en erop muesli, chiazaad en veenbessen
Griekse yoghurt, appel, honing, kaneel en walnoten
Mijn hardloopontbijt … de mugcake
Mijn ochtend #boostyourpositivity
De aftrap voor de nieuwe boostyourpositivity van Activia is gegeven, thema voor de eerste 2 weken is het ontbijt.
Hier en daar las ik al over “de ochtendrush”. Wel … ik moet zeggen dat ik de ochtend nooit als een rush ervaar.
Ten eerste zorgt Bjeurn er meestal van dat de kinderen, deftig aangekleed, met boekentas en lunchpakket en met een volle maag op ’t school worden gedropt.
Maar als de ochtendshift voor mij is, lukt dat meestal héél vlot … zelfs zonder de vorige dag al de tafel te dekken en het lunchpakket voor te bereiden.
Natuurlijk moet ik al eens mijn stem verheffen, want hoewel ik kleuter-af ben, gedragen mijn kinderen zich soms nog als kleuters. En ze hebben beide ook een ochtendhumeur, dus ’s morgens worden de fluwelen handschoenen gebruikt in de hoop crisissen te vermijden.
En haast, dat kent volgens mij geen enkel kind, zo ook de mijne niet.
Maar ondanks dat geraken wij altijd op tijd aan de schoolpoort.
Maar zo ziet een gewone ochtend er voor mij uit … een ochtend waarin ik de kinderen niet zie en rechtstreeks naar het werk vertrek. Nog helemaal “zen”, daarna gaat het allemaal bergaf.
5u45: De wekker gaat … ik druk hem af.
5u50: De wekker gaat opnieuw en ik sta op.
6u15: Ik ben gedoucht, aangekleed en haal het welriekend brood uit de broodmachine.
6u35: Ik heb ontbeten, een tas koffie gedronken en ik vertrek met de auto naar het werk (er waren tijden dat dit met de fiets gebeurde, maar mijn avondrush leed teveel over de tijd dat ik daarmee verloor … en nog vroeger opstaan zag ik niet zitten)
7u: Ik kom aan op het werk … vroeg, ik weet het. Ik ben daar trouwens zeker niet de eerste, meestal moet ik toch al een 6-tal mensen begroeten.
De reden dat ik zo vroeg begin, is dat ik op tijd kan stoppen, om zo genoeg tijd te hebben voor de avondrush. Want daar krijg ik wel stress van, van die avondrush. Kinderen ophalen, huiswerk controleren en begeleiden, eten maken, kinderen op een snel genoeg tempo laten eten zodat ze op tijd op hun hobby’s aankomen.
Dit was mijn ochtend, ik toon u binnenkort hoe mijn ontbijt eruit ziet.
Old Skool running
In 2002 startte ik met lopen, tegen al mijn verwachtingen in was ik meteen in de ban van het lopen. Ik begon met een “start 2 run” en stopte er niet meer mee.
Al 13 jaar mag ik me dus een enthousiast loopster noemen … al is er op 13 jaar veel veranderd, en niet enkel het feit dat mijn jaarlijkse kilometers enkel stijgen.
Start2run
13 jaar geleden kon je nog niet beginnen met aanmoedigingen van Evy Gruyaert die in je oor fluistert.
Wel had ik een papiertje met minutenschema dat mijn mama ooit had gekregen bij ter voorbereiding van de rexona’s lady’s run. Dat minutenschema schreef ik dan op mijn hand als ik ging lopen.
Muziek
Nu luister ik meestal naar een podcast of een spotify playlist op mijn smartphone en een tijd geleden was dat de iPod (totdat deze stierf in mijn wasmachine).
Maar vroeger liep ik met een walkman in mijn hand, met waarschijnlijk een cassette van Clouseau ofzo (want zo groot was mijn collectie cassettes nu ook niet). Meermaals ben ik uitgelachen omdat ik precies ging lopen met mijn brooddoos in mijn hand.
Als ik naar bovenstaande foto kijk, vind ik de hoofdtelefoon ook behoorlijk old skool … ik herinner me dat die oorbescherming ook meestal snel stuk was.
Populariteit
Sinds Evy is lopen enorm populair geworden, en dat is duidelijk merkbaar. Als ik kijk in mijn vriendenkring zijn er ongelooflijk veel mensen die op regelmatige basis lopen … wat leuker en gezelliger is … en wat het gemakkelijker maakt om een looppartner te zoeken.
Vroeger kende ik maar enkele lopers, mijn mama, zus, Bjeurn en 2 vriendinnen … dat was het.
Van een loper kijkt nu niemand meer op … vroeger was een loper bijna iets exotisch.
Loopwedstrijden
De loopwedstrijden schieten tegenwoordig ook als paddenstoelen uit de grond. Urban trails, dwars door alle steden, …..
13 jaar geleden waren de 20km van Brussel en de 10 miles van Antwerpen ‘de’ grote loopevenementen.
Ik heb het enerzijds een beetje moeilijk met al de grote stadslopen die erbij zijn gekomen, vooral omdat ik ze verschrikkelijk duur vind.
Dan kies ik liever voor een gezellige stratenloop met democratische prijzen.
Sportschoenen
Mijn loopschoenen koop ik nu bij een gespecialiseerde loopwinkel waar je op een loopband bestudeerd wordt. Waarschijnlijk bestond dat 13 jaar geleden ook al, maar toen kocht ik mijn schoenen gewoon in de Brantano, nadat ik eerst een bij de verkoper had geïnformeerd wat nu feitelijk de loopschoenen waren. (geen wonder dat ik al snel geblesseerd was)
Loopcomputer en loopplatform
Tegenwoordig loop ik met mijn Garmin Forerunner 305 (ook al 5 jaar oud, maar nog steeds niet gedateerd). En op Endomondo, Strava, Nike+, Runkeeper, Garmin Connect …. heb ik allen een account (maar endomondo is mijn hoofdplatform).
Vroeger liep ik met een chronometer … een echte chronometer want zelfs een digitaal horloge had ik niet. Om mijn snelheid te weten reed ik mijn looptoertjes na met de fiets met kilometerteller.
Mijn loopplatform bestond uit een excelfile … mijn logboek.
Hierin had ik een tabblad met alle workouts (datum, tijd, afstand als ik deze wist, snelheid, welke schoenen, mijn gewicht, en wat opmerkingen) waaruit ik grafieken trok.
En die grafieken die kon ik met niemand vergelijken ;-)
Kleding
Mijn loopkleding was allemaal van katoen. Dat lag waarschijnlijk ook wel aan mijn beperkte studentenbudget maar ook aan het ontbreken van een decathlon waar je goedkoop kwalitatieve, technische kledij kan kopen
Extra’s
Loopaccesoires had ik niet. Geen drinkbelt (ik passeerde gewoon nog eens langs thuis waar ik wat drank klaarlegde), geen spibelt, geen gellekes (was ook niet nodig want zo veel liep ik nog niet)
En jullie … hoe liepen jullie vroeger? Hebben jullie nog leuke anekdotes?
Random Snippets #12
- Ik heb een collega met een geweldige renovatie … vloeren gerecupereerd van hun vorig huis, badkamerkastjes in de vorm van oude medicijnenkastjes uit de kringwinkel, een keuken bij elkaar gesprokkeld uit verschillende kastjes. Allemaal héél ferm gedaan.
Toen ik hem vertelde dat ik thuis nog 4 binnendeuren had staan, was hij direct kandidaat om er 1 over te nemen.
Ik stelde een ruil voor en vandaag kreeg ik een verrassingsmand met enkele biertjes, zelfgemaakte pruimenchutney, zelfgemaakte confituur, noten, hop om thee van te maken en de lekkerste bloem om brood mee te maken. Ik ben benieuwd … dit is alvast een zeer geslaagde ruil. Leve de ruilhandel.
Ik heb trouwens nog 3 binnendeuren (zonder omlijsting) in de aanbieding. - Ik kijk uit naar 1 oktober. Dat is de dag dat ik van Bjeurn de chauffage mag opzetten … en het wordt tijd, want het is koud in huis.
- Mijn petekindje zette zijn eerste stapjes … bij mij. Als zoiets gebeurt, dan maakt je hart toch wel een sprongetje
- Ik moet Vic dringend wat meer voorlezen uit de kinderbijbel. Toen we laatst in de mis zaten fluisterde Vic in mijn oor *al wijzend naar de pastoor* … “Is dat Jezus?”
- We nemen tegenwoordig Karrewiet op, onder het moto dat het goed is om wat te leren over de actualiteit. Waarop Liv me vertelde, dat ze actualiteit op het school “kenniskunde” noemen.
Toen ik de juf erachter vroeg op de infoavond, bleek dat toch een schoon verzinsel van Liv … waarmee ze de andere aanwezige ouders weer eens goed had laten lachen. - Het nieuwe TV-seizoen is begonnen en ik weet dat ik altijd beweer dat ik niet veel TV kijk, maar tegenwoordig ben ik al behoorlijke fan van K3 zoekt K3, en dinsdag moet ik zeker naar Grey”s anatomy kijken. Ik denk dat het afscheid van Mcdreamy is aangebroken.
- Binnen 2 weken loop ik de halve marathon van Eindhoven … ik heb geen schema gevolgd, maar gewoon wat op het gevoel gelopen (wat eigenlijk niet echt van mijn gewoontes is). Ik peinsde er zelfs over om de halve marathon gewoon niet mee te lopen, omdat ik er mentaal precies nog niet helemaal klaar voor was.
Maar na een week veel loopplezier en veel kilometers, denk ik dat het misschien wel eens héél tof zou kunnen worden, daar in Eindhoven. Ik ben bezig met een poging om de VIP te proberen in te geraken na het evenement. Jullie lezen binnenkort wel of dat gelukt is.
Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid
Verken je streek en loop eens door de modder
Als ik in een loopdip zit, wil verandering van omgeving wel eens helpen… en feitelijk is dat gemakkelijker dan gedacht. Er zijn immers zoveel leuke plekjes in de buurt die ik nog niet ken.
Het heeft de vorige dagen veel geregend, maar vandaag was het prachtig weer. Ideaal om de trailschoenen nog eens boven te halen en door de plassen te lopen.
Een looptoer bereid ik dikwijls voor met behulp van fietsknooppunten. Maar als je door de modder wil lopen zijn wandelingen geschikter, en daarvoor zijn bv. de wandelingen van natuurpunt een aanrader.
Ik liep 10 km bijna volledig door bossen en langs velden. 
Ik mocht op de selfie met een paard
liep over brugjes
en zag schattige ezeltjes.
Heerlijk … daar krijg ik echt een gelukzalig gevoel van. Ideaal om een dagje verlof mooi in te zetten.
1100m zwemmen in open water (doe eens iets zot)
“Soms moet je op voorhand niet teveel nadenken”, dat is mijn moto.
Dat kan gaan over kinderen kopen, of een (sportieve) uitdaging waarvan je niet zeker weet of je hem wel kan.
Dit jaar organiseerde ik met het werk onze deelname aan een bedrijven triatlon in Mechelen. Het concept is dat je een team van 3 personen hebt. De zwemmer zwemt 1100m in open water, de fietser lost af en fietst 43km gevolgd door een loper die 10km aflegt.
Ik wou 5 teams verzamelen, en het doel was vooral een leuke dag te beleven met collega’s en elkaar zo wat beter te leren kennen. Het eindresultaat was van ondergeschikt belang.
Wel … ten eerste had ik wat onderschat hoe moeilijk het is om teams samen te stellen. Fietsers waren er in overvloed, lopers vinden dat lukte ook nog wel, maar zwemmers … dat is minder evident.
Uiteindelijk kwam ik uit op 4 ploegen samengesteld uit collega’s. Enkel zwemmers moest ik van buitenaf aantrekken.
Zo hielp een vriendin me uit de nood, en trommelde ik de avond voordien ook nog Bjeurn op, vermits er een zwemster was ziek geworden.
Leve een man, die multidisciplinair back-up is (ook voor fietsen en lopen was hij mijn noodplan)
De triatlon was super tof … maar dat zwemmen !!!! De eerste honderden meters heb ik het me echt beklaagd dat ik soms niet wat meer nadenk op voorhand.
Ik was er immers van uit gegaan dat ik dat wel zou kunnen. Ik kan immers 44 lengtes zwemmen, zelfs grotendeels in crawl. En ik had ook al in open water gezwommen, enkele keren 300m en zelfs al eens de volle 1100m op dezelfde wedstrijd (als ik het verslag opnieuw lees viel dat ook wat tegen … al was ik dat wat vergeten … maar het viel zeker niet zo hard tegen als nu)
Het probleem was eigenlijk vooral het thermisch pak. We hadden immers een wetsuit gehuurd, maar wat ik niet wist, is dat het een pak met veel drijfvermogen was. En dat is dus perfect als je crawl zwemt, maar schoolslag kan je daar dus echt niet goed mee zwemmen, je wordt immers volledig horizontaal op het water gelegd, zodat je voeten boven komen en het pak serieus spant rond je nek.
Zoals ik al zei … ik kan crawl zwemmen, maar op één of andere manier lukte het mij niet om mijn ademhaling rond te krijgen. Ik slaagde er niet in om uit te ademen onder water. Was het de kou? Was het omdat ik vies was voor het water? … Ik ben er nog altijd niet uit.
De bedoeling was dat we 2 rondjes zwommen, langs 2 boeien, over het strand, terug langs die 2 boeien en naar de finish.
Wel … ik heb me echt ongelooflijk ellendig gevoeld onderweg naar die eerste boei (die maar niet dichter bij scheen te komen). Dit komt hier niet in orde, spookte door mijn hoofd … en ook, maar daar staat nog een fietser op mij te wachten aan de finish.
Soit … doorzettingsvermogen, de troost dat ik niet alleen was (er waren nog wat sukkelaars achter mij), de gedachte aan de fietser die me opwachtte en rugslag hebben me erdoor geholpen.
De laatste 100 meter had ik het trouwens ineens door hoe ik in crawl moest zwemmen en lukte het ineens wel (en haalde ik nog 2 zwemmers in)
Ik ben aan land gekomen, na 35 minuten en 25 seconden afzien … als 221e zwemmer van de 232 (blijkbaar zelfs 50 seconden sneller dan bij mijn vorige deelname)
Bij Bjeurn viel het tot mijn opluchting beter mee, hij kwam op 29min uit het water (er is nu wel wat rivaliteit in het huishouden). En mijn vriendin … die was buiten categorie ;-)
En is ‘t voor herhaling vatbaar? Best wel … maar niet meer zonder op voorhand te oefenen met wetsuit in open water.
Sportbulletin – de loopdip voorbij
Hoe gaat het met het lopen? Dat is een vraag die ik regelmatig te horen krijg.
Wel, na de marathon van Parijs (die een half jaar na de marathon van Amsterdam volgde) heb ik niet meer dezelfde loophonger dan voordien. Niet abnormaal denk ik, als je op een tijdspanne van een jaar 2 marathons loopt.
Zo liep ik de laatste 4 maanden respectievelijk 61, 169, 31, 97 km. Nogal wisselend zoals je ziet en of dat veel of weinig is, daar valt over te discussiëren, in elk geval was het een pak minder als in de maanden voordien.
In augustus-september kwam ik dan nog eens in een serieuze dip terecht … zo’n dip die zichzelf niet oplost. Ik besliste om wat veranderingen aan te brengen in ons dagelijkse leven en liep in mijn kantelweek 60 km … bijna elke dag.
En sindsdien heb ik wel het gevoel dat ik terug op het goede spoor zit.
En ondertussen doet Liv het ook goed, het lopen. Ze is precies niet al te moe van de trainingen, en ze geniet zichtbaar van de quality-time met de mama. Deze week vatten we week 4/10 aan in ons start2run programma.
Op mijn verdere planning staan nog de halve marathon van Eindhoven. Initieel dacht ik daar een persoonlijk record neer te zetten, maar daarvoor heb ik niet de voorbereiding gedaan die dat vereist (en sta ik ook terug wat te zwaar) … een PR is dus geen ambitie en het loopplezier primeert.
Ook ben ik van plan om me in te schrijven voor mijn eerste trail, de Velpe-Mene trail op 22 november. Spannend, kan ik eindelijk die nieuwe trainschoenen (dankzij #teamdecatlon) eens uittesten en kan ik eens zien of het me nu echt ligt (ik verwacht van wel). Ik ben trouwens ook beniewd of mijn loopmaatje gelijk heeft, dat je daar gigantisch stijf van bent.
Voorts hoop ik tegen het eind van het jaar mijn eerste 5km wedstrijd met de dochter te lopen. Ik heb de dochter trouwens een gepersonaliseerde loopshirt beloofd en als tekening heeft ze deze gevraagd, want ze vond de woordspeling zo grappig. Een meisje met smaak me dunkt.
En daarna kan de training voor de volgende marathon beginnen (Wenen – april 2016)
Dit weekend nam ik trouwens het zwemgedeelte van een bedrijventriatlon op mij. Ik ben nog altijd aan het twijfelen of ik dat hier in verslagvorm ga gieten. Misschien om later eens goed mee te lachen, met het feit dat ik zo stom kon zijn om te denken dat 1100m in open water zwemmen gemakkelijk zou zijn.