Veganchallenge – dag1
Ik heb al veel vegantips gekregen, die ik ook hier wil delen. Ik kan een maand vegan gaan met alle inspiratie die ik van jullie krijg !!!
- Oreokoeken (de gewone) zijn ook vegan … hoeraaaa daarvoor (tx steven)
- De simpelste vegankoeken zelf maken doe je zo. Banaan prakken, havermout doorroeren tot ge er ballekes van kunt rollen, plat duwen en 10 min op 180°C in de oven. Optioneel nog gedroogd fruit of stukjes vegan chocolade toevoegen. (tx steven)
- Zoete aardappel rijstballen (tx steven)
- Je kunt ook vegan yoghurt maken in de yoghurtmachine! Gewoon soyayaoghurt als starter nemen en aanvullen met plantaardige melk. (tx Eva)
- De kokosyoghurt en amandelyoghurt van abott kinneys is echt wel lekker. (tx An)
- Een goede website voor recepten is veganistischkoken.be. Ze hebben ook een leuk kookboek No Milky Way voor dessert. Een aanrader (tx An)
- Op de blog van VillaLies staan super lekker vegan wafels (tx An)
- 30 keer inspiratie voor vegan broodbeleg (tx lies)
- De site Eva voor inspiratie (tx lies)
- De blog met recepten, hotspots, … Lisa goes Vegan die ik al direct aan mijn feedreader heb toegevoegd (tx Katrien)
- Dan is er last but not least nog de blog van Fieke (die ik natuurlijk al kende en volgde) en die me ook try vegan aanraadde.
Onze eerste volledig vegan dag was boeiend. De kinderen konden ontbijten zoals normaal (een boke met boerinnekeschoco voor Vic en voor Liv met speculoospasta), maar ik moet zeggen dat mijn soyayoghurt toch niet zo lekker was als mijn zelfgekweekte dierlijke yoghurt.
Voor het middageten met de kinderen had ik al schrik, wij genieten normaalgezien zo van ons boke met kaas dat wel 30 seconden in de microgolfoven doen. Genen enkelen boterham lekkerder dan ene met gesmolten kaas.
Ik haastte me nog vlug naar de winkel om nog één van de recepten voor vegan broodbeleg uit te testen die Lies me deelde, en ik maakte de appelspread, waar enkel Liv fan van was. Vic en ik waren zeer content met een geroosterde boterham met guacamole en halfzongedroogde tomaten.
We deden ook eens een test met de soya en de amandelmelk. Conclusie was dat we voorlopig toch een voorkeur hebben voor de soyamelk omdat die minder uitgesproken van smaak is, maar dat wel gaan blijven proeven (want je moet 7 keer proeven voor je je echt kan uitspreken over een smaak).
Het tussendoortje was mijn zelfgemaakte vegan bananenbrood (recept ook hieronder). Hierover geen discussie … topper … deze zal de veganweek overleven.
Als avondeten was het een zoete patat en tofu bowl. Ik moet zeggen dat de meningen verdeeld waren. Ik vroeg aan Liv om de mooie borden te nemen (ah ja, want foto), en ze zei “Ik zou liever lekker eten hebben dan een schoon bord”. En toen we begonnen eten en ik “smakelijk” zei, antwoordde Liv “Onsmakelijk, wat is dat nu … een bord vol allemaal vieze dingen! Moet ik dat allemaal opeten?”.
Ik was eerder neutraal over het eten, Vic had ‘geen honger’, maar Bjeurn was echter dolenthousiast !!! Zo zien we maar weer dat smaken verschillen.
Enfin … we hebben de dag overleefd, nog in de zetel mijn verslag afwerken met een speculooske erbij (bij gebrek aan een lekker franchipanneke of nen dinosauruskoek die vanuit de kast naar me lachen). Smakelijk !!!
Appelspread
Mix 1 appel, 100 g kikkererwten, 1 tl citroensap, 1 el tahin (sesampasta), 1 dadel, 1/2 tl kaneel en indien nodig (waarschijnlijk niet) water om wat te verdunnen.
Vegan bananenbrood (veganchallenge.be)
- 300 g volkorenmeel
- 150 g suiker
- 2 tl bakpoeder
- 50 g havermout
- 100 g rozijnen
- 50 g noten / zaden
- 1 tl kaneel
- 100 ml olie
- 1 el azijn
- 3 rijpe bananen
- 50 ml water
- Verwarm de oven voor op 180 graden.
- Meng in een grote kom de droge ingrediënten.
- Pureer met een staafmixer de overige ingrediënten tot een glad mengsel.
- Roer dit door de droge ingrediënten en voeg de noten en de rozijnen toe
- Vul een cakevorm met dit beslag.
- Bak het brood in 40 minuten goudbruin.
zoete patat en tofu bowl (https://runningonrealfood.com)
- tofu
- soyasaus
- peper, zout, lookpoeder
- zoete patat
- broccoli
- rode paprika
- champions
- spinazie
- Verwarm oven op 200°C
- Snijd tofu in stukjes en besprenkel met soyasaus, peper en lookpoeder
- Snijd de zoete aardappel in schijfjes, besprenkel met zout
- Doe de tofu en de zoete aardappel voor 40 minuten in de oven (regelmatig eens doorroeren)
- bak de broccoli en de champions in de pan met wat kokosolie/olijfolie/sesamolie
- Wok de spinazie met zout en wat lookpoeder
- Snijdt rode paprika in reepjes
- Vul je bowl met dit alles de tofu, zoete aardappel, broccoli en champions, spinazie en paprikareepjes
Challenge: De dappere duo’s gaan vegan
Een hele tijd geleden toen ik naar Keulen gefietst was en Bjeurn en de kinders me daar kwamen ophalen, zagen we daar Anonymous for the Voiceless . En die stilzwijgende mensen achter hun masker met hun choquerende filmpjes (haantjes die in de vermaler gegooid werden enzo) maakten wel indruk op ons allen.
Het was Bjeurn die daar en toen voorstelde om eens een vegan week te doen. “Ok voor mij, maar ik hou me niet bezig met de aankopen en de menu”, was mijn antwoord.
Ik doe dat immers niet graag, en al zeker niet als het te exotisch wordt. Vegan is voor ons immers een grote onbekende.
Van uitstel komt blijkbaar geen afstel bij Bjeurn want een half jaar later is het zo ver …“de start van onze vegan week”. Er is veel tijd in de organisatie gekropen, boodschappen werden niet alleen gedaan in Colruyt (onze vaste winkel), maar ook bij Bioplanet en op het www werden enkele specialere ingrediënten aangekocht. En vandaag is de laatste levering binnengekomen en starten we aan deze uitdaging.
Wat gaan we deze week niet mogen eten?
- Yoghurt – dit lijkt me de grootste ramp, ik ben echt een grote yoghurtfan, maar nu zal mijn yoghurtmachine een week rust krijgen
- Melk – de flessen melk gaan hier snel, ik drink dat enkel in mijn koffie maar maak er ook mijn yoghurt mee en Bjeurn eet elke morgen muesli in melk.
- Vlees – dat zou dan weer geen probleem mogen zijn omdat wij thuis vegetarisch eten, enkel voor Vic is dit moeilijker want meestal heb ik wat gehaktballen voor hem in de frigo zitten, en deze week is dat een no-go.
- Franchipannekes en de koeken die we normaalgezien eten – er staat echter deze moment ook een vegan bananenbrood in de oven
- Eieren
- Kaas – wij eten nogal veel kaas op onze boterham en ook feta, mozarella en parmesaanse kaas ga ik missen
- De meeste chocolade
Wat mag nog wel?
- bier
- brood
- choco van het boerinneke, pindakaas
- groenten en fruit
- …
Voorts werden er wat specialekes gekocht
- Tofu
- Soyayoghurt
- Amandel- en Soyamelk
- Speculoos en abrikozenflappen – de enige vegankoeken uit de Colruyt aldus Bjeurn.
- Vegan chocolade
- Kala Namak of Zwart Zout – dit is zout met eiersmaak (door het hoge zwavelgehalte) en echt degoutant als je het zo proeft. We hebben het vanavond al echter gebruikt in de quiche en ik moet zeggen dat deze wel lekker was.
- Edelgistvlokken – ideaal om de kaassmaak na te bootsen. Een tip die ik kreeg op instagram was om de vlokken samen met cashewnoten in de blender. Dat geeft een alternatief voor gruyèrekaas. Handig om te weten want we hebben 3 pakken van die vlokken
- Basilicumspread op basis van tofu – voor op de boterham. Niet zoveel vrees is, dus mogelijks moeten we in het midden van de week overschakelen op choco, pindakaas of confituur.
- Kaasvervangers – mozzarella op basis van bruine rijst en een soort kaasslierten.
We zullen zien wat het geeft, deze week heb ik 2 brunchen en vrijdag ga ik ’s middags lunchen … ik ben benieuwd of ik buitenshuis ook vegan ga kunnen blijven.
Wij zien het alvast allemaal zitten, al lijkt de uitdaging voor Vic het grootst. Gelukkig zijn we goed gestart met een quiche die door iedereen gesmaakt werd. De kop is eraf !!!
Tips zijn altijd welkom …. ook voor vegan lunchplaatskes in de buurt van het Rouppeplein in Brussel.
Voorts ga ik deze week mijn best doen om elke dat een verslag met onze ervaringen en onze recepten te delen.
Groentequiche gevonden bij veganchallenge.nl
- 5 plakjes VEGAN BLADERDEEG
- 1 pak (375 g) tofu
- 2 eetlepels citroensap
- 1 eetlepel appelcider azijn
- Optioneel: handje verse basilicum
- 1 theelepel gedroogde tijm
- 1 theelepel zout (Indien mogelijk kala namak (zwart zout) i.p.v. gewoon zout)
- ½ theelepel geelwortel (kurkuma)
- Versgemalen peper
- 1 ui
- 3 teentjes knoflook
- 250 g champignons
- 1 rode paprika
- 2 eetlepels olie
- 200 gram verse spinazie
- Paprikapoeder
- Leg de plakjes deeg uit de vriezer om ze te ontdooien. Verwarm de oven voor op 180ºC.
- Haal de tofu uit de verpakking, wikkel in een theedoek en pers het vocht eruit.
- Doe tofu, citroensap, azijn, tijm, eventueel basilicum, zout en peper naar smaak in de keukenmachine. Pureer het geheel tot een fijne, gladde pasta.
- Snijd de ui en knoflook fijn, snijd de paprika in blokjes en de champignon in plakjes.
- Bak dit alles een paar minuten op middelhoog vuur. Voeg de spinazie toe en laat even slinken.
- Doe het groentemengsel in een zeef en druk het vocht er zo veel mogelijk uit.
- Roer het dan door het tofu mengsel.
- Vet een quiche- of taartvorm (Ø 26 cm) in en bedek de bodem en randen met de plakjes deeg.
- Schep het groente-tofu mengsel in de vorm, strijk de bovenkant glad en strooi er wat paprikapoeder op.
- Bak de taart 40 tot 45 minuten en serveer met een salade.
Op trot in de Vogezen
Ik heb daar soms nood aan, weg zijn. Weg uit de stress van alledag, uit de routine, de verplichtingen (al dan niet zelf opgelegd), …
Ook nu deed het deugd om los te koppelen van mijn studie die me volledig in zijn ban heeft om eens voor 100% te focussen op ons gezin.
Wij trokken voor 4 dagen naar de Vogezen, naar Gérardmer om precies te zijn en hebben daar enorm genoten van de omgeving, de kerstsfeer maar vooral van de relaxheid der dingen en van elkaar.
2 keer gingen we hiken, niet iedereen startte altijd met volle goesting, maar ergens onderweg komt dat toch altijd weer goed met onze kinderen. Prachtige wandelingen ook, vol ijspracht, watervallen die we moeten doorwaden en een Liv die constant zei dat dit de mooiste wandeling ooit was (niet dat dat een referentie is, want het kind is nogal snel onder de indruk van de natuur)
Ons evenwicht houden was trouwens niet altijd even gemakkelijk.
Een andere keer gingen we skiën. Veel hadden we er niet van verwacht, want bij de toeristische dienst zeiden ze dat we hier niet meer dan 2 uur moesten uitrekken vermits er niet veel pistes open waren. Wel … uiteindelijk skieden we een namiddag, maar ik denk dat we ook gemakkelijk een dag op de piste hadden kunnen vullen. Het is wel een grappig zicht om te skiën op een strook sneeuw tussen het gras, maar de sneeuw lag er verbazend goed bij.
Het duurde wel een uurtje om terug op niveau te komen, het begon alvast spannend toen Vic meteen rechtdoor naar beneden skiede omdat hij niet meer wist hoe hij bochten moest maken.
Bij het lopen zeggen ze dat de eerste kilometer liegt, wel … bij het skiën liegt het eerste uur.
Over lopen gesproken … ik ben voor het eerst sinds 3 jaar terug met Bjeurn gaan lopen. Kei plezant, hopelijk voor herhaling vatbaar.
Voorts kwamen we ook de gele hesjes tegen die constant op een rond punt gestationeerd stonden. Vic was eerst wat angstig omdat hij gezien had op het nieuws dat de gele hesjes gewelddadig zijn en auto’s in brand steken. Nu heeft hij de andere kant gezien. Vredelievende mensen die wekenlang (zelfs op kerstdag) dapper stand houden aan een vuurtje op een rond punt.
Voorts genoten we van Gérardmer, een leuke en levendige plek. We gingen naar de kerstmarkt waar we geroosterde kastanjes aten, die niemand lustte, en ook een pretzel en een schoorsteen (wel lekker). We genoten vanaf ons terras van het vuurwerk en de lampions die en masse werden opgelaten.
Verder was het ook wel eens plezant om van de huiselijkheid van ons appartement te profiteren, ukulele spelen, netflixfilms kijken en gezelschapsspellekes spelen.
Met Kerst spelen wij naar recente traditie gezelschapsspellekes ten voordele van een eigen gekozen goed doel. Net zoals vorig jaar moet ik mijn excuses bieden aan de MS liga, want zij krijgen weer het kleinste deel … Oxfam werd de grote winnaar.
Eten deden we meestal op ons appartement die met een keuken was ingericht, maar we gingen ook eten in het opvallend druk gedecoreerde restaurant, enkel en alleen al voor de inrichting en de inkleding, heerlijk zicht … en het eten viel wel mee.
Praktisch
Ons verblijf: Le Carrousel (een appartementje voor 4 personen met keuken, pal in het centrum van Gérardmer en met parking)
Restaurant: La Cle des Chants (als je fan bent van decadente versiering, fondue, grill, ….. en andere typische gerechten)
Vervoer: 4,5u rijden vanaf Brussel, geen péage
Skiën: piste “La Mauselaine” met sneeuwkanons. 1/2 dag kost €105 aan materiaal en skipas en het materiaal is ter plaatse te huren.
Organiseer eens een moderne quiz
Voor vandaag staat er nog een tipke gepland … een quiztip.
Nog net voordat we morgen allemaal kerstavond gaan vieren … want is het niet tof als je de avond wat kan breken met een ludieke activiteit.
Feitelijk heb ik een hekel aan quizzen, officieel omdat ik al genoeg nadenk, maar de echte reden is dat ik me niet graag dom voel. Ik was dan ook niet zo enthousiast toen mijn leraar de laatste dag voor de vakantie inzette met een quiz(dat ik de oneliners uit Star Wars niet van buiten ken helpt ook niet).
Maar ’t was dus zo plezant dat ik ’s avonds samen met Liv meteen zelf een exemplaar maakte om op ons eerste familiefeest te spelen.
Nodig … een laptop die je liefst kan aansluiten op de tv en een gsm/tablet/iPod of een ander toestel dat op internet kan voor elke deelnemer.
Op de site kahoot.com kan je immers een quiz samenstellen en de deelnemers kunnen via kahoot.it meedoen en stemmen op hun juiste antwoord. En de freaks kunnen nadien nog een excelleke met de uitslag downloaden.
Wij maakten een reeks van 20 vragen die geschikt is voor kinderen vanaf het eerste leerjaar. Voor ons net de geschikte lengte, net lang genoeg om de moeite te zijn, maar niet zo lang dat de kinderen (en volwassenen) verveeld geraken.
Enfin … je ziet zelf maar wat je ermee doet !!! Wij zetten op kerstavond onze traditie verder en we breken de avond dan met een wandeling door de modder.
Links
- Op de site van kahoot.com maak je een profiel aan en daarna kan je volop quizzen beginnen samenstellen.
- Deelnemers loggen in op kahoot.it om mee te doen
- Op de site van ketnet zijn er enkele super leuke quizzen, waar ik wat vragen heb uit geleend.
- Geen tijd meer? Je kan je het ook gemakkelijk maken en onze quiz gebruiken.
De carrièreswitch
Ik moet zeggen dat ik verrast was door jullie massale deelname aan de poll. Ten eerste ben ik al enorm blij dat jullie hier nog komen lezen na de lange stilte, maar ik had ook niet verwacht dat jullie geïnteresseerd waren in een verhaal over “de carrièreswitch” , al moet ik zeggen dat ik het altijd nogal vaag heb gehouden wat ik ging doen, zolang ik er niet aan begonnen was, dus dat ik jullie misschien wat in het ongewisse heb gelaten.
Wel …. hier gaan we dan. Vanaf 1 oktober volg ik een voltijdse cursus Java Development bij INTEC, waar ik me dus omschool tot programmeur. Ik heb de chance dat dit uitgaat van de VDAB en dat dit ook een knelpuntberoep is. Wat maakt dat zo een opleiding ook enorm wordt gestimuleerd en ik elke dag besef dat ik ongelooflijk gepriviligeerd ben.
Ik zit in een klas van 14 personen en feitelijk zijn dat allemaal mensen met een gelijkaardig verhaal als het mijne. Je moet ook weten dat de selectie tot de opleiding vrij streng is (een motivatiegesprek en 3 testdagen waarin wordt geëvalueerd of je wel geschikt bent voor de opleiding) dus klaplopers bijven niet over.
Na bijna 3 maand kan ik zeggen dat ik ongelooflijk content ben dat ik deze stap heb gezet, programmeren is echt wel mijn ding. Al is het enorm intensief, enerzijds omdat we veel tot ons moeten nemen op relatief korte tijd (ze zeggen dat je om te leren programmeren ook tijd nodig hebt, om het te laten klikken). Anderzijds is er ook weer de druk die ik mezelf opleg om zoveel mogelijk uit dit jaar te halen. Dit jaar zijn de prioriteiten héél duidelijk … het gezin en de carrièreswitch.
En nu ben ik dus zo iemand die werkt met 2 computerschermen (cool), die wat code typt op een zwart scherm (ik ben nog altijd onder de indruk van mezelf als ik “cd..” intyp op de commandline), Linux op haar thuiscomputer wil installeren en teveel stil zit.
In de groep ben ik misschien wel een beetje de vreemde eend in de bijt. Ten eerste zijn we maar met 2 vrouwen en ten tweede lijk ik de enige in de groep die nog nooit Star Wars, Star Trek, Dokter Who, Rick&Morty, …. heeft gezien, en waarschijnlijk ook de enige die nooit gegamed heeft (Tetris blijkt niet mee te tellen).
Een programmeur die houdt van outdoor is blijkbaar een ongewone combinatie … maar toch heb ik het me deze keuze nog geen dag beklaagd.
Voorts geniet ik ervan om in Brussel te mogen vertoeven, wat een grave stad is dat toch.
Voila .. zoals jullie zien zit alles hier snor, heb ik zo weinig geblogd omdat ik zo hard aan het studeren was (zonder zwans) en ben ik tot de conclusie gekomen dat een crisis zo nu en dan geen kwaad kan.
En neen, het werk mis ik niet … maar de collega’s wel ♥
Hallokes
Dat was hier even paniek achter de schermen van de blog. Het in de verkeerde volgorde updaten van mijn blogplatform en mijn thema zorgde ervoor dat de blog ineens kapot was.
Ik betwijfel echter of dit door veel mensen opgemerkt is want veel leven is er hier niet meer sinds ik aan mijn carrièreswitch ben begonnen.
Enfin … de crisis is bezworen vermits ik ooit zo verstandig was om extra te betalen voor een dagelijkse update van mijn blog. Dat bleek een strak plan. Een crisis nu en dan is trouwens soms wel goed, want ik besliste dat ik mijn blog opnieuw eens wat leven wil inblazen.
Ik heb relatief veel bloginspiratie, maar ik weet niet goed waar te beginnen, dus ik laat het aan jullie over.
Jullie mogen stemmen of voorstellen doen in deze lelijke poll hieronder. De lelijkheid van de poll heb ik gelukkig gecompenseerd met deze mooie foto van Manneke Pis die tegenwoordig mijn beste vriend is, maar een update daarover volgt ongetwijfeld wel eens.
Update
Vermits de poll voor wat fouten zorgde in mijn blog is hij verwijderd, maar de resultaten geef ik wel mee
De carrièreswitch 27% 148 stemmen
Hoe het 5/2 dieet me bevalt 18% 96 stemmen
Ne random snippets 16% 87 stemmen
Kamperen en kanoën in de Biesbosch 13% 73 stemmen
Mijn Netflixtips 9% 51 stemmen
Citytrip Boekarest 9% 50 stemmen
Ne loopupdate 6% 32 stemmen
Other 2% 9 stemmen
Pretty much anything
minimalism
Hoezeer je je collega’s mist bijvoorbeeld? :)
Uitstapjes, life as it is…
Uw time management systeempjes, capsule closet, ‘How I work’, favoriete apps, etc.
No poo up-date
Bananenbrood
Vroeger maakte ik bananenbrood met overrijpe bananen, tegenwoordig koop ik zelfs extra bananen om bananenbrood te maken. Al veel recepten zijn de revue gepasseerd, tegenwoordig is dit mijn favoriet … niet teveel toegevoegde zoetstof en olie en geen exotische ingrediënten, zo heb ik het graag.
Liv vindt het brood niet zoet genoeg, maar ze kan het wel apprecieren met wat speculoospasta. Voor mij (en ik ben nochtans ook een zoete) is een stukje brood zonder iets extra erop net ideaal.
Bananenbrood
- direct in de mengkom
- 100g bloem
- 140g volkorenbloem (of andere bloem, ik gebruik hiervoor altijd het broodmeel dat we dan open hebben)
- 1el bakpoeder
- 1el bicarbonaat
- voor in de blender
- 300g zeer rijpe bananen
- 150g yoghurt
- 3 eieren
- 100g honing
- 50 g noten/zadenmix naar keuze (eventueel grof gemalen in de blender)
- optioneel nog gedroogde vijgen, dadels, stukjes appel toe te voegen
- Warm de oven voor op 170°C
- Doe de bloem, volkorenbloem, bakpoeder en bicarbonaat samen in de mengkom
- Voeg ook de noten/zaden erbij.
- Mix de bananen, yoghurt, eieren en honing in de blender tot een gladde massa
- Voeg geleiddelijk onder zacht roeren het bananenmengsel toe aan de mengkom en blijf roeren tot het goed gemengd is
- Giet het deeg in een ingevette (en eventueel bestrooid met wat bloem) broodvorm/cakevorm
- Voeg de stukjes vijgen, dadels, appel verspreid toe aan het deeg (ze zakken vanzelf wat naar beneden)
- Zet 50 minuten in de oven
Winterkamperen in het stropersbos
In oktober, toen het nog lekker warm was en de temperaturen nog met de 20°C flirten, spraken Lobke en ik af om eens een winterkampeertocht te plannen. Al onze gezinsleden waren welkom maar feitelijk was enkel Liv heel enthousiast over het concept, het was dus met 3 dat we ons inschreven voor deze winterkampeertrip. Het weer deed ook mee … dit weekend was het ineens een héél pak kouder en kregen we een flinke vriesnacht kado. Wel hadden we het geluk dat er veel zon was en geen wolkje aan de hemel … ideaal voor een fiets- en kampeerweekend.
Ons vertrek verliep nogal chaotisch, we hadden nog niets op voorhand ingepakt dus het inpakken, fietszakken afstellen, extra binnenbanden zoeken, inkopen doen, groenten al snijden, …. was allemaal voor ’s morgens. Dat zorgde voor een klein vakantiestresske en héél gezellig was dat niet. Toen we eindelijk goed vertrokken waren zei Liv mijmerend “Amai, dat doet goed om terug eens op de fiets te zitten”. Ze had daar gelijk in … er is niets zo zalig om op je fiets te zitten en alle dagelijkse besoignes van je af te schudden.
Liv en ik hadden besloten nog eens met onze pino op trot te gaan, maar we waren vergeten dat de plaats vooraan op de tandem ook een koude plek is. Na 15 kilometer waren Liv haar handen, ondanks handschoenen helemaal verkleumd. Toen we stopten om onze eerste set handwarmers in gebruik te nemen kregen we al het eerste schone moment. We werden uitgenodigd voor ne warme chocomelk en een boke bij een spontaan gezin (waarvan de papa dan ook nog eens bleek les te geven in de school waar Liv volgend jaar heengaat). Hartverwarmende (en in dit geval ook handenverwarmende) momenten als dees geven onze fietsreisjes altijd extra magie.
Na 65 km kwamen we aan op de paalkamping in het stropersbos waar we hadden afgesproken met Lobke (die een rit van 115km had afgelegd). We dachten dat er niemand anders zo zot zou zijn om te gaan kamperen in dit koud weekend, maar we waren dik mis. Al 2 grote tenten met 14 dappere chiromeisjes en jongens in korte broek stonden al op de bivakzone en 100m verder buiten de bivakzone stond een chirogroep die we later de “discochiro” zouden noemen. De dappere chirogroep vertelde ons dat de discochiro was aangekomen met flessen jenever en luide muziek en dat ze hen vriendelijk verzocht hadden om zich wat verder te zetten. Dat bleek slim van de dappere chiro want, zelfs op die afstand zouden we tot 4u ’s nachts zouden kunnen meegenieten van de beat in de discotent.
Het avondeten was niet op zijn trekkers een gevriesdroogde maaltijd, maar wel zelfgemaakte spagettisaus met groenten die we al op voorhand hadden gesneden, dat was slim, want het was te koud om daar buiten nog te zitten snijden.
Het donker viel snel (ik haat winteruur) en tot onze grote vreugde kwamen er nog 3 mannen aan die het vuur overnamen van de chiro en er flink wat hout op legden en ons wat vertelden over alle sterren die er te zien waren. De mannen zouden niet blijven slapen maar ze hadden boys night en ze aten een broodje met groenten en een pens en zouden ’s avonds nog terug naar huis stappen. Een boys night zonder alcohol met groenten … ik had geen idee dat dat bestond ;-). Wij hadden op onze girls night alvast wel een fles wijn en chips.
Het leek wel al een stuk in de nacht maar ik denk dat het niet veel later was dan 20u toen we al in de tent kropen, om daar verder te tetteren.
Ik denk dat niemand echt goed geslapen heeft, Lobke had last van het lawaai van de dappere chiro die héél de nacht het vuur moesten aanhouden, Liv sliep héél onrustig (ze voerde héél haar droom een gevecht met monsters vertelde ze later) en ik had het natuurlijk weer te koud. Een donzen slaapzal met comforttemperatuur 0°C, met liner, veel kleren, muts en een handenwarmer mee in de slaapzak is blijkbaar niet genoeg om me warm te houden bij een vriesnacht. Het vreemde is dat Liv met mijn oude slaapzak met comforttemperatuur 8°C wel warm genoeg had, en dat Lobke die dezelfde slaapzak heeft als ik het ook goed had. Ik zal er blijkbaar mee moeten leren leven dat ik altijd de zwakste schakel ben, of misschien moet ik ook eens investeren in een exemplaar met comforttemperatuur -10°C.
De volgende morgen zag alles wit en aangevroren, maar we konden ons voldoende warmen aan een koffie/thee en warme havermout en het vuur dat onze vuurmeesteres Liv voor ons verzorgde.
Bij het vertrek was er nog een hoogtepunt, de paalkamping is immers gelegen op een begrazingswei met konikpaarden en de paardengroep kwam nog langs om afscheid te nemen. Eerst hielden we voorzichtig nog wat afstand, maar al snel bleek dat de paarden kwamen bedelen om wat liefde en aanraking … die Liv hun héél graag gaf.
Voor de heenweg reden we 63km via de knooppunten, in de terugweg werd het een google maps route die op een bepaald moment héél wat minder mooi was, maar wel een pak korter … al een chance … want de laatste kilometers wogen zwaar.
Onderweg trakteerden we ons in de sportcafétaria van Temse op een cola, een verse soep en ne croque monsieur, waarop Liv me toefluisterde “dit is echt ons verwenweekendje hé”. Ik prijs mezelf gelukkig met zo’n content kind … het kost blijkbaar €12 om haar eens een weekend goed te verwennen.
Grappig detail … toen we na 53km thuis toekwamen viel er nog een pak ijs uit onze tent, dat vond ik wel stoer.
Ik moet zeggen, dit weekend was voor mij een test om te kijken of winterkamperen me zou liggen en wel … ik kijk al uit naar een volgende editie. Ik ben tot de conclusie gekomen dat kamperen voor mijn niet tot de zomer beperkt moet worden. Alleen aan mijn slaapopstelling moet ik misschien nog wat doen … tips zijn altijd welkom.
Maar we hebben wel enkele dingen héél goed gedaan
- handenwarmers … wat een zalige uitvinding
- een thermos thee meenemen en koffie
- kiezen voor warme en waterdichte wandelschoenen (ideaal bij nat gras)
- onze groenten voor het eten op voorhand snijden
- de paalkamping selecteren op vuurkring (must) en picknicktafels
- onze paalkamping (Stropersbos in Stekene) is vermoedelijk ook wel één van de schoonsten in héél België (tips voor andere pareltjes die ik nog niet ken mag je altijd geven)
Als je interesse hebt in paalkampings kan je ook eens lezen op onderstaande links
- Paalkamping Steenberg in het hoogseizoen (ook met Lobke en haar gezin)
- Ons eerste verblijf op een paalkamping
Musée d’Art Fantastique
In dit gezin is het niet omdat je in augustus verjaart dat je geen verjaardagsfeestje in november kan geven, wij durven immers wel eens achter de feiten aanslenteren. Daarmee dat ons Liv een slaapfeestje met thema halloween kreeg in plaats van thema hittegolf.
’s avonds deden we the usual … zelf pizza’s maken en een Twilight film bekijken. Dat laatste was zeer confronterend want de meisjes waren zeer geïnteresseerd in de vampier Edward en ineens besefte ik dat mijn dochter in de categorie Young Adults gecatapulteerd is.
De volgende dag was daar echter al niets meer van te merken, met 5 vampieren/geraamtes/jokers achter in de auto reden we naar het Musée d’Art Fantastique (MAF of het museum voor Fantastische kunst) in Brussel. Dit kleine leuke museum organiseert tijdens halloween / carnaval … wat extra activiteiten voor kinderen.
Ik moet zeggen dat dit kleinschalige museum direct mijn hart stal … ik ga niet teveel foto’s van dit museum in preview geven maar je mag je verwachten aan een fantasiewereld met fantastische wezens in een bizarre surrealistische omgeving.
Mijn liefde voor Brussel werd meteen nog wat groter na dit bezoek, en wie gaat moet zeker ook eens de buurt verkennen want er zijn genoeg leuke winkels, restaurants en koffiebars in de nabije omgeving.
Praktisch
Museum voor fantastische kunst – Amerikastraat 7, 1060 Brussel (Sint Gilis)
Openingsuren: weekends van 14-17u (van mei tot september) en alternatieve openingsuren tijdens de events (hou de website in het oog)
Inkom : €6 volwassenen, €5 studenten en €4,5 kinderen onder 12 (voor evenementen kan dit iets meer zijn)
Nog een beetje vakantie
Wat doe je als je een beetje vakantie hebt? Als de mama mag kiezen, dan ga je wandelen, maar geen kind kiest voor de rust in de natuur. Onze kinderen mochten ook een daguitstap kiezen en die dag brachten we in Leuven door.
Eerst gingen we zwemmen in de sportOase. Zwemmen is nooit mijn favoriete bezigheid geweest, ik heb het immers meestal koud in een zwembad. Maar ik moet zeggen dat we ons in de sportoase wel goed geamuseerd hebben, en als ik het koud had kroop ik in het Turks stoombad (net geen 7 minuten met de timer, want na 7 minuten werd je eruit gejaagd met koud water dat ineens héél de cabine rondspoot)
De kinderen amuseerden zich ook op de springplank waar ze hun salto’s oefenden en ik moet zeggen dat ik geïnspireerd was toen ineens een mama de springplank op stapte en héél elegant ook een salto deed *very impressive*. Weer iets nieuws op mijn bucketlist … ik wil ook een salto kunnen maken en liefst elegant (ik ben ondertussen alvast beginnen oefenen op de trampoline … maar jullie tips zijn welkom want ik vind het nog steeds redelijk eng en ik ben er nog niet in geslaagd om terug op mijn voeten te landen).
Daarna reden we door naar de klimzaal “De Stordeur”, waar we eerst picknickten in de auto met bananenbrood volgens mijn nieuwe recept (een hit, vooral bij mij). Ik had nog wel goesting in een dutje na het zwemmen, dit werd me echter niet gegund door mijn dochter die dolenthousiast wou gaan klimmen.
Klimmen doen we meestal in de climax te Puurs maar vermits deze niet open was werd het deze keer de Stordeur. Amai … wat een aangename verrassing was dat. Verandering van spijs doet eten zeggen ze en verandering van klimzaal doet me ook weer bedenken dat ik dit eigenlijk wel op meer regelmatige basis zou willen doen, dat klimmen. (Enfin, misschien ligt het niet enkel aan de zaal want eigenlijk maak ik na een klimsessie altijd plannen om me lid te maken van een klimclub … wat ik dan nooit doe omdat ik dan weer andere dingen zou moeten laten vallen).
Ikzelf ben geen held, de eerste keer dat ik me aan de klimmuur waag geraak ik gegarandeerd niet tot boven omdat de hoogtevrees me in haar greep heeft. Maar eens de rest van het gezin wel het hoogste punt van de klimmuur heeft afgeklopt, wint mijn competitiedrang het van mijn hoogtevrees.
De jongens hebben geen problemen met de hoogte en Vic ontpopte zich tot onze klimkampioen, geen vrees en geen grammeke vet blijken een goei combinatie.
Liv is een beetje gelijk mij, zij klimt wel naar boven maar vertrouwt er niet op dat we haar veilig terug naar beneden laten zakken, waarop ze de eerste keren terug naar beneden klom in plaats van haar in haar harnas te laten zakken een een lift naar beneden te aanvaarden. Gelukkig kon ze ook net zoals mij haar angst opzij zetten.
Liv is ook trots dat ze haar broer kan beveiligen en ik moet zeggen, ik vertrouw haar daarin bijna onvoorwaardelijk. Bijna … zeg ik wel want op een bepaald moment had ik wel een paniekske (maar dat lag volledig aan mezelf). Ikzelf was dus op weg naar boven en al bij schatting 12 meter hoog en ineens hoor ik Liv en Vic met elkaar overleggen zoals enkel zij dat kunnen … zeer luid dus. En hoewel Liv alles onder controle had kreeg ik ineens een paniekaanval toen ik Vic daar boven zag bengelen, beveiligd door zijn zus. Plotseling was ik ervan overtuigd dat ze zouden beginnen ruzie maken, dat Vic naar beneden zou stuiken en dat Bjeurn naar daar zou lopen en mij zou loslaten zodat ik dan ook naar beneden zou duikelen. Ik ben normaalgezien geen angstig type, maar 12 meter boven de grond zijn de dingen anders.
Uiteindelijk klom ik 3 keer tot helemaal boven en deed ik zelfs 1 keer zelfs een 5A zonder vals te spelen. Bij het klimmen zijn er immers ook moeilijkheidsgraden, het gemakkelijkste is om je van niets iets aan te trekken en gewoon tot boven te klimmen zonder rekening te houden met de kleur van de grepen, maar een extra moeilijkheid is om een bepaald parcours te volgen en enkel de grepen in de kleur van jouw parcours te volgen. In deze zaal was 4 het gemakkelijkste en ik deed dus een 5A. Misschien niet zo impressionant maar ik ben van het principe dat je steeds ruimte moet laten voor verbetering.
Avondeten deden we in het eetcafé en dit was ook een voltreffer, super decor, view over Leuven, lekker eten en vriendelijke bediening. Iedereen content.
Praktisch
Klimzaal de Stordeur te Wilsele
Klimzaal, boulderzaal en (te reserveren) funzaal die er voor kinderen ook zeer tof uit ziet
Klimmen kan zonder klimbrevet
Kostprijs voor een klimbeurt met materiaal €16,5 per persoon
Parkeren kan gratis op de parking van het gebouw
Een beetje vakantie
Wat doe je als je een beetje vakantie hebt in de herfst? Als ik mag kiezen, en dat mocht ik, dan kan je er geld op inzetten dat het een wandeling wordt.
De kinderen zijn niet altijd even enthousiast met dat plan, maar kinderen weten meestal ook niet wat goed voor hen is. Wie onze kinderen kent, die weet dat ze normaalgezien nogal veel ruzie maken, en dat is nog een understatement. Tijdens het wandelen echter komen ze altijd goed overeen. Misschien is dat wel de hoofdreden dat ik zo van wandelen hou.
Uit mijn lijstje met wandelingen die ik nog eens wil doen pikte ik er de Vossenwegel uit, een wandeling van 11km van natuurpunt in de Beneden-Dendervallei, tussen Aalst en Dendermonde. De reden dat deze wandeling ooit op mijn lijstje was geraakt was hoogstwaarschijnlijk door volgende woorden in de omschrijving … bevers, reigers en laarzen of stevige wandelschoenen aangeraden.
En ik moet zeggen, we zagen wel beverburchten en zilverreigers ‘maar’ we hadden wel het gevoel dat we deze wandeling even goed op sneakers hadden kunnen doen … en wij zijn altijd wat teleurgesteld als we onze wandelschoenen niet echt nodig hebben. Niets is leuker dan plassen, modder, water om over te steken, velden met hoog nat gras, ……
Maar hoewel de wandeling niet in onze top3 zal prijken was het sowieso een geweldige dag. We poseerden in een zonnebloemenveld, aten onze bokes aan de sluis, raapten de overschotten jonge patatjes van het veld (en maakten daar thuis wedjes van), we streelden alle paarden die we tegenkwamen en aflsuiten deden we in ’t Kelderken in Wieze. Een café waar de spontane cafébazin in al haar enthousiasme de koekjes heeft laten aanbranden en waar voor €3 lekkere dikke bloemkoolsoep wordt geserveerd (want de cafébazin eet zo graag dikke soep), daar voel ik me al snel thuis.
Nog iemand tips voor een leuke modderige wandeling (extra punten voor een bruine kroeg om af te sluiten), altijd welkom in de commentaren !!!
Loopplannen
Hoewel ik de afgelopen maanden nog regelmatig gelopen heb (juli: 105 km/maand juli, augustus: 110 km/maand, september: 133 km/maand) was de liefde voor het lopen deze zomer toch een pak minder. De hoofdreden daarvoor wijd ik aan het hete weer, mijn goesting om te lopen en de temperatuur zijn immer kwadratisch omgekeerd evenredig. 12°C is voor mij ideaal en vanaf het moment dat de temperaturen 20°C bereiken vind ik het al absoluut geen goed loopweer meer.
Het was dus ook een zeer slecht idee om me in te schrijven voor de marathon in Eindhoven op 14 oktober. Ik besefte dat natuurlijk pas toen ik mijn trainingsschema begon op te maken en zag dat de zware trainingen al zouden beginnen in juli. Enfin … uiteindelijk vond ik niet de motivatie om mijn trainingen in te plannen ’s morgens héél vroeg (zelfs ’s avonds héél laat vond ik het zelfs ook nog te warm). Daar kwam dan ook nog bij dat de grote vakantie, zoals de naam het zegt, ook de vakantieperiode is en dat ik dat deze vakantie zeer letterlijk genomen heb. Er was een Schotlandreis en voorts nog veel weekendjes en midweken … het was een heerlijke zomer.
Uiteindelijk besliste ik om mijn ticket om te boeken naar de halve marathon in Eindhoven waar ik wel relatief klaar voor was (al was het niet voor een toptijd) . Het grappige/ironische was dat het op 14 oktober een legendarisch warme dag was met een temperatuur van 25°C en geen wolkje aan de lucht.
Zoals ik hierboven al zei, dat is helemaal mijn weer niet en na 5km stapte ik dan ook uit de wedstrijd, ik had er helemaal geen goesting in om nog 15km in zo’n omstandigheden verder te lopen. Mannekes … ik was ook content dat ik in dat weer geen marathon moest lopen, de marathonlopers bevestigden me dat dit wel een héél zware editie was. Het was dus destijds een verstandige beslissing om de marathontraining stop te zetten. Ik stel het me al voor dat ik me maanden in 1000 bochten zou wringen om om 5u ’s morgens te trainen, om dan een marathon in 25°C te moeten gaan lopen.
Tijdens die 5km in Eindhoven die ik dan wel liep, kwam ik wel tot een mooi inzicht. Ik focus me feitelijk altijd op die marathonafstand, maar een marathon blijft 42,195km. Om dat te lopen moet je véél trainen en als ik dan ook nog eens een PR (onder 3u35) wil lopen, wat natuurlijk mijn ambitie is, zou ik zeer intensief moeten trainen.
Maar als ik terug wat meer loopplezier wil krijgen, en dat is toch uiteindelijk het belangrijkste, dan ga ik dat niet krijgen door constant te denken aan het scherper stellen van mijn marathontijd, want dat werkt eerder tegenovergesteld.
Ik heb me dus voorgenomen om niet aan marathons te denken voor ik weer plezier heb in het lopen. En dat plezier in het lopen wil ik terug krijgen door me weer te focussen op kortere afstanden. Ik wil weer het gevoel hebben dat het loont om voor 6km mijn loopschoenen aan te doen, ik wil misschien wat meer intervallen doen en misschien zelfs mijn 10km record (46min27) eens proberen wat scherper te stellen.
Misschien is het omdat de herst eindelijk lijkt ingetreden, maar ik heb veel goesting in mijn nieuwe loopseizoen waarin ik ga voor minder kwantiteit en meer kwaliteit.
Long time no see
Dag allemaal (een begroeting mag wel na zo een lange afwezigheid),
het is lang geleden dat ik hier nog iets op de blog heb gezet en ik kreeg al bezorgde mailtjes, maaar geen paniek … alles is hier dik ok.
Wel veel veranderingen. Zoals je misschien weet besefte ik eerder dit jaar dat ik niet wou verder gaan in mijn huidige job, ik deed loopbaanbegeleiding en kwam tot de conclusie dat het tijd was voor verandering. Midden september ben ik uiteindelijk gestopt met werken bij mijn werkgever en vanaf 1 oktober werk ik aan mijn carriereswitch. Ik ben immers gestart aan een opleiding “Java Development”, een voltijdse opleiding die een jaar zal duren en belooft pittig te zijn. Maar ik ga deze uitdaging met héél veel goesting aan.
En zo pendel ik nu dagelijks met de trein naar centrum Brussel, groet ik elke morgen manneke Pis en ontdek ik nog regelmatig een nieuwe stripmuur. Het doel van dit jaar is niet enkel om een goede developer / programmeur / ontwikkelaar (of hoe je het ook wil noemen) te zijn maar ook om de leukste plekjes in Brussel te leren kennen.
Enfin het is aanpassen … terug op de schoolbanken, klasgenoten hebben in plaats van collega’s, huiswerk krijgen, stressen voor toetsen, pendelen met de trein,
Maar dat wil niet zeggen dat ik hier niets meer te vertellen heb, ik heb allereerst al een serieuze inhaalbeweging te maken op vlak van reizen, trips, … zo was er nog een weekend met 2 blogvriendinnen en kinders in de ardennen, een oudscoutskamp, een kanoweekend in de Biesbosch, een citytrip Boekarest en heb ik nog wel wat te vertellen over de daktent en Schotland.
En voorts zijn er nog de dagelijkse dingen waar ik mijn plezier uit haal, aan inspiratie ontbreekt het dus niet.
Tot binnenkort
Suikerbrood voor een 11-jarige
Het is ochtend en ik wacht tot mijn favoriete dochter die als 10 jarige in haar bed stapte, er weer als 11 jarige uitstapt. Dat dit zo lang lijkt te duren zal zeker niet aan het ontbijt liggen, want ze weet dat er een vers zelfgemaakt suikerbrood op haar wacht. Ik weet het, niet gezond, er is geen healthista aan mij verloren gegaan.
Alhoewel ik samen met de jarige ga ontbijten heb ik toch al het brood eens getest om te kijken of het blogwaardig was, want we hebben weer het recept niet helemaal gevolgd, al de omslachtige stappen hebben we geskipt, en weer moet ik tot de conclusie komen dat de snelle(re) methode ook héél lekker is.
Dit is een suikerbrood waar je geen fiets voor nodig hebt (een fopje voor mijn bompa die vroeger bakker was en daarna altijd zei dat de rozijnenbroden toch niet meer zijn wat ze ooit geweest waren, dat je nu een fiets nodig hebt om van rozijn tot rozijn te geraken).
Enfin … in afwachting van alle vakantieverslagen, wij deden immers nog wel wat leuke korte trips deze vakantie en dit weekend volgt Liv haar verjaardagstrip, krijg je alvast dit lekkere recept.
Suikerbrood
- 500g bloem
- 240g halfvolle melk
- 5g suiker
- 20g verse gist of 7g gist in poedervorm
- 3+1 eierdooiers (3 voor in het brood en eentje om optioneel het brood mee te bestrijken voor een glanzende korst)
- 150g boter
- 10g zout
- 200g parelsuiker
- Broodblik (met bakpapier bedekt)
- Meng de melk, 3 eierdooiers en gist
- Voeg geleidelijk aan het suiker (enkel de 5g, niet de parelsuiker) en bloem toe en blijf mengen
- Op het einde voeg je boter en zout toe
- Kneed 10 minuten tot een elastisch deeg
- Zet het deeg weg bedekt met een handdoek en laat 15 minuten rijzen
- Voeg de parelsuiker al knedend toe en plaats het deeg dan in het broodblik met bakpapier bedekt.
- Laat een uur rijzen
- Klop de eidooier los met een scheutje melk en smeer dit op de bovenkant van het brood
- Bak het brood 35 minuten af op 200°C
OsmAnd … waarschijnlijk mijn meest favoriete reisapp
Toen we in Scandinavië waren vroeg een local ons eens verbaasd “Hoe hebben jullie dit plekje toch gevonden?”, het was immers een fantastische plek met zee, bos, overdekte shelterplaats, 2 vuurkingen, droogtoilet, paarden en picknickbank en ver weg van de beschaving.
Het geheim is Osmand, de app (zowel voor android als iPhone) die we gedurende onze Tour d’Europe intens gebruikten.
Osmand is een kaarten en NavigatieApp en ik zal even proberen uit te leggen waarvoor ik hem gebruik en waarom ik hem zo geweldig vind.
Osmand werkt offline, via open source landkaarten (Openstreetmap) die je downloadt. Dit is gratis tot 7 kaarten, wil je er meer dan moet je Osmand+ aanschaffen dat ongeveer €9 kost en voor mij zijn geld helemaal waard is. Er zijn nog enkele betalende features, ik heb bijvoorbeeld zonet de plugin gekocht om hoogtelijnen op de kaarten te kunnen zien, dat lijkt me interessant als we gaan hiken. Maar enfin, om van start te gaan betaal je juist helemaal niets.
De kaarten zijn super gedetailleerd, met gebouwen tot huisnummers toe, handig bijvoorbeeld als je een rustig plekje zoekt om te wildkamperen, daar waar de huizen staan moet je dus al zeker niet zijn. Je hebt trouwens verschillende modussen, auto, fiets, wandelaar, die elk andere dingen tonen, als wandelaar kan je de gekende wandelroutes laten verschijnen (GR’s en gemarkeerde wandelingen), bij de fietsers zijn dat dan de fietsroutes (LF’s en gemarkeerde routes).
Eens je de kaarten hebt, kan je ook offline navigeren (als automobilist, maar ook als fietser of wandelaar) met OsmAnd en dat kan handig zijn, zeker als je geen internetverbinding hebt, iets wat in sommige landen wel eens durft voorvallen.
Maar de grote sterkte van Osmand, dat zijn zijn Points of Interest, picknickbanken, schuilhutten, openbare toiletten, bakkers, watertappunten, parkings, uitkijktorens, tankstations, campings, speeltuinen, strandjes, apothekers, …. het staat er allemaal op. Toiletapps, campingapps, … het is allemaal overbodig geworden, want Osmand vervangt dit allemaal.
Gpx-routes kan je ook inladen in Osmand, zo gebeurt het regelmatig dat we gaan wandelen en navigeren met Osmand in plaats van met een ouderwetse kaart of met onze Garmin fietsgps zoals we vroeger deden.
En het toffe is ook dat je dan meteen de Points of Interest die je interesseren langs de route kan bekijken, zo weten wij altijd waar het café zich bevindt of hoe lang we nog moeten stappen tot we een bankje tegenkomen.
Hoewel er veel staat op Osmand, staat niet alles hierop. Maar het toffe is dat dit werkt met de Open Source kaarten van Openstreetmap en dat je zelf nieuwe points of interests kan toevoegen, via Osmand of rechtstreeks via Openstreetmap. En zo is dit weer een geweldig staaltje van de kracht van Open Source.
Dat is (of was) dus ons geheim dat ik graag met jullie deel. Zo komen wij de meest afgelegen strandjes tegen, zo vinden wij het café, zo zoeken wij een plek geschikt voor wildkamperen, ….
♥ Osmand ♥