Ik heb daar soms nood aan, weg zijn. Weg uit de stress van alledag, uit de routine, de verplichtingen (al dan niet zelf opgelegd), …
Ook nu deed het deugd om los te koppelen van mijn studie die me volledig in zijn ban heeft om eens voor 100% te focussen op ons gezin.

Wij trokken voor 4 dagen naar de Vogezen, naar Gérardmer om precies te zijn en hebben daar enorm genoten van de omgeving, de kerstsfeer maar vooral van de relaxheid der dingen en van elkaar.

2 keer gingen we hiken, niet iedereen startte altijd met volle goesting, maar ergens onderweg komt dat toch altijd weer goed met onze kinderen. Prachtige wandelingen ook, vol ijspracht, watervallen die we moeten doorwaden en een Liv die constant zei dat dit de mooiste wandeling ooit was (niet dat dat een referentie is, want het kind is nogal snel onder de indruk van de natuur)

Ons evenwicht houden was trouwens niet altijd even gemakkelijk.

Een andere keer gingen we skiën. Veel hadden we er niet van verwacht, want bij de toeristische dienst zeiden ze dat we hier niet meer dan 2 uur moesten uitrekken vermits er niet veel pistes open waren. Wel … uiteindelijk skieden we een namiddag, maar ik denk dat we ook gemakkelijk een dag op de piste hadden kunnen vullen. Het is wel een grappig zicht om te skiën op een strook sneeuw tussen het gras, maar de sneeuw lag er verbazend goed bij.
Het duurde wel een uurtje om terug op niveau te komen, het begon alvast spannend toen Vic meteen rechtdoor naar beneden skiede omdat hij niet meer wist hoe hij bochten moest maken.
Bij het lopen zeggen ze dat de eerste kilometer liegt, wel … bij het skiën liegt het eerste uur.

Over lopen gesproken … ik ben voor het eerst sinds 3 jaar terug met Bjeurn gaan lopen. Kei plezant, hopelijk voor herhaling vatbaar.

Voorts kwamen we ook de gele hesjes tegen die constant op een rond punt gestationeerd stonden. Vic was eerst wat angstig omdat hij gezien had op het nieuws dat de gele hesjes gewelddadig zijn en auto’s in brand steken. Nu heeft hij de andere kant gezien. Vredelievende mensen die wekenlang (zelfs op kerstdag) dapper stand houden aan een vuurtje op een rond punt.

Voorts genoten we van Gérardmer, een leuke en levendige plek. We gingen naar de kerstmarkt waar we geroosterde kastanjes aten, die niemand lustte, en ook een pretzel en een schoorsteen (wel lekker). We genoten vanaf ons terras van het vuurwerk en de lampions die en masse werden opgelaten.

Verder was het ook wel eens plezant om van de huiselijkheid van ons appartement te profiteren, ukulele spelen, netflixfilms kijken en gezelschapsspellekes spelen.
Met Kerst spelen wij naar recente traditie gezelschapsspellekes ten voordele van een eigen gekozen goed doel. Net zoals vorig jaar moet ik mijn excuses bieden aan de MS liga, want zij krijgen weer het kleinste deel … Oxfam werd de grote winnaar.

Eten deden we meestal op ons appartement die met een keuken was ingericht, maar we gingen ook eten in het opvallend druk gedecoreerde restaurant, enkel en alleen al voor de inrichting en de inkleding, heerlijk zicht … en het eten viel wel mee.

Praktisch
Ons verblijf: Le Carrousel (een appartementje voor 4 personen met keuken, pal in het centrum van Gérardmer en met parking)
Restaurant: La Cle des Chants (als je fan bent van decadente versiering, fondue, grill, ….. en andere typische gerechten)
Vervoer: 4,5u rijden vanaf Brussel, geen péage
Skiën: piste “La Mauselaine” met sneeuwkanons. 1/2 dag kost €105 aan materiaal en skipas en het materiaal is ter plaatse te huren.