Afstand 22km – Hoogtemeters 122 – Bestemming Monte Gordo – Overnachting camping muncipal

Na 56 prachtige dagen spenderen we onze laatste nacht in Portugal, in de laatste camping op Portugees grondgebied. Portugal is zo goed meegevallen dat we eigenlijk 2 nachten wilden blijven om het afscheid uit te stellen. De camping valt echter tegen, dus we trekken morgen al richting Spanje.
Met een beetje spijt in het hart toch … want hoewel ik ’s zomers niet in Portugal zou willen zijn (veel te warm) was het in de herfst de max.

♡ De koffiecultuur, met bijhorend lekker gebak

♡ De Portugezen, niet zo spontaan als hun buren, maar oh zo lief en behulpzaam, zelfs al spreken ze enkel Portugees en is communiceren moeilijk. Al moeten we zeggen dat de meeste Portugezen goed Engels of Frans spreken. Al een geluk want Portugees bleek een moeilijke taal, schrijftaal was een ding, maar spreektaal nog veel moeilijker. 

♡ Filipa en João, Morten en Mafalda, Jaap en Jeanine en Pedro (onze fietsenmakersheld)

♡ De prachtige kustlijn – woest en ruig aan de westkust (surfersparadijs) en schoon en kalm aan de Algarve.

♡ De ooievaars, flamingo’s en andere vogels

♡ De azulejos, de tegels die huizen, kerken sieren, straatnamen weergeven

♡ De onverharde wegen in het zuiden, met soms mulle zand (niet altijd leuk om op te fietsen maar immer charmant) en de kasseien in steeds andere motieven.

♡ Budgetvriendelijkheid… Portugal is een goedkoop land, ideaal voor ons trekkersbudget

♡ Eucalyptusbomen, agaves, stiereiken, cactussen, olijfbomen, citrusbomen

♡ Campings met meestal een speeltuin en wifi, het gebrek aan wc-papier, wc-bril, warm water om mee af te wassen is daarmee vergeven

♡ Het contrast tussen het moderne, en anderzijds paard en kar die je ook nog ziet passeren

♡ De lekkere en goedkope wijn (gelukkig maar want het aanbod bier is niet fameus en duur)

♡ Het fietsen in Portugal. In Portugal kan je goed fietsen, je mag je niets anders laten wijsmaken. Het probleem is dat er niet echt een overkoepelend beleid is en dat je soms wat moet zoeken naar de goede ecovia’s en cyclovia’s. Maar mits wat voorbereiding kan je de grote banen mijden en prachtig fietsen. Het cliché dat Portugezen snel rijden en niet veel rekening houden met fietsers is echter wel waar.

♡ Winkels die altijd open lijken, tot ’s avonds laat, zelfs op zon- en feestdagen en dat zonder siesta.

♡ De bakelau (kabeljauw of stokvis), het meest gegeten gerecht. Deze vis wordt ironisch genoeg in Noorwegen gevangen, gezouten en gedroogd. Wat we echter niet zullen missen is de geur van bakelau die je overvalt als je een winkel binnenstapt.

♡ het heerlijke klimaat in de herfst … zwemmen in de oceaan tot in november. En aangenaam weer in december.

♡ de recycle art die hier zeer trendy is

Morgen vertoeven we terug in Spanje, dan draaien we onze klok een uur verder en krijgen we het uur langer licht er gratis bij.

Een rustdag … voor de verandering. We zetten hem in met schoolwerk en planning voor de verdere dagen. 

We zitten immers al zeer dicht bij Sevilla waar we pas op 1 januari moeten zijn. En zo is beslist en geboekt dat we van 24 tem 30 december in een hutje op een camping op 30 km van Sevilla zullen verblijven. Een hutje met keuken, frigo, microgolfoven,douche, toilet, overdekt buitenterras ….. een beetje luxe, laat dat ons kerstkado zijn … want dit jaar doen wij niet aan tastbare kadotjes.

Daarna trekken we voor 2 nachten op hotel in Sevilla, waar we dus oudjaar zullen vieren. 

En dan is er de kers op de taart … 4 dagen in het gezelschap van onze familie die ons komt bezoeken in Sevilla, om daar mee Bjeurn zijn 40e verjaardag te vieren.

Op deze rustdag wandelden we wat door het dorp en deden we weer enkele geocaches. Het leidde ons door leuke wegjes … en ik kijk er al naar uit om wat wandelingen te maken de komende rustdagen.

Ook een bezoek aan het kerkhof stond op het programma. Vermits de grond hier zo hard is worden de kisten in een muur geschoven …. eens een ander zicht. Ook zagen we grafmonumenten waar je achter glas de kist(en) kon zien liggen, toch wel wat voos.

De faciliteiten van de camping waren geweldig. Picknicktafels vinden we sowieso een luxe, maar als ze dan nog overdekt en verlicht zijn … dan is het helemaal de max.

Binnen enkele dagen komen we terug in jullie tijdszone, tof want dan is het een uur langer licht. Wist je trouwens dat de dagen hier in de Algarve 1u47min langer zijn dan in België? Een chance want de korte dagen zijn echt niet zo leuk als je buiten leeft en elke dag een tent moet opzetten/afbreken, koken, …

Bijna op elke camping is er een mooi zwembad, en elke keer zegt Liv “Waarom zijn we hier toch in de winter naartoe gekomen?” 

Het is niet gemakkelijk voor een waterrat die het nooit koud heeft.

Afstand 52km – Hoogtemeters 240 – Bestemming Tavira – Overnachting Camping Ria Formosa 

Vandaag was weer een fietsdag … raar maar waar … de fietsdagen vinden we de beste dagen. Ook Vic zei het vandaag “Ik vind rustdagen niet zo leuk”.

Wel vandaag was weer eens een plezante fietsdag. Hij begon wel met een bezoek aan de decathlon … een buitenband bleek op sterven na dood. Normaalgezien moeten Schwalbe marathon banden wel 10000km meegaan, maar met onze zware bepakking en de vele off-road wegen die we nemen is de levensduur blijkbaar maar 6300 km. Voorlopig kunnen we verder met deze nieuwe buitenband totdat we in Sevilla onze nieuw bestelde buitenbanden aangeleverd krijgen. Ik was de badsteden en al het toerisme wel wat beu … maar de vele winkels en fietsenmakers die het met zich meebrengt zijn ons de laatste tijd ook al goed van pas gekomen.

De rit was plezant … alhoewel we op een bepaald moment toch van de fietsroute moesten afwijken. Na hevige regenval kan het gebeuren dat alles blank staat, weten we uit ervaring, en werd ook vandaag bevestigd.

We zijn al een tijdje onder de indruk vn de Agaves. Deze planten zijn sowieso al impressionant maar na een 12-tal jaar komt er eenmalig een bloem uit, die wel hoger dan 4 meter kan worden, en daarna sterft de plant af. 

Een nieuw element vandaag was de zoutwinning. 

De kinderen konden het alvast appreciëren… ik moest ze tegenhouden of ze waren op hun poep de -toch wel zeer steile- berg afgeschoven.

Onze camping is niet echt gezellig, maar ze heeft andere troeven …

… overdekte kampeerplaatsen (en ook overdekte picknicktafels trouwens). De waterdichtheid van de tent zal dus niet vandaag getest worden.

Tot slot nog de “Quote van de dag “. Ik zeg tegen Liv “Vandaag is het jouw dag (Liv heeft de even dagen en Vic de oneven … dat is de regel bij ons gezin), dus jij gaat met mij afwassen”. Waarop Vic “Ik wil in de plaats van Liv afwassen, want ik wil nog eens bij mama zijn”. 

Dan moet je weten dat hij al heel de dag bij mij op de fiets zat … daar word ik nu eens gelukkig van, zo’n uitspraken.

Afstand 50km – Hoogtemeters 375 – Bestemming Faro – Overnachting pousadas de Juventude (jeugdherberg)

De dag van gisteren eindigde nog plezant. Bjeurn en ik zaten in de campingbar, van het wifi te profiteren om nieuwe buitenbanden te bestellen toen ook An en Jim (zie verslag van gisteren) daar binnenkwamen.

Het werd nog een gezellige avond waar we hen wat beter leerden kennen, en ook hun levensverhaal te horen kregen. Het reizen is een manier om in contact te komen met mensen die we anders nooit hadden mogen ontmoeten en een totaal ander leven leiden dan wij gewoon zijn. Want thuis durf ik soms wel eens vergeten dat er nog zoveel anderen zijn dat niet iedereen hetzelfde leeft, dezelfde dingen meemaakt en gelijkgezind denkt. In elk geval, het was een geslaagde avond, waar de pintjes iets te vlot vloeiden. Jammer dat we de volgende dag verder gingen fietsen want An had een karaokeinstallatie in de campertruck en we hadden wel zin om een hele dag te zingen in de campertruck. 

De volgende ochtend stonden we op in mineur. Het regende gewoon binnen … en dat terwijl we net een nieuwe buitentent gekregen hebben. De binnententen hingen vol met water en alles drupte op onze slaapzakken en matjes, heel onaangenaam en tevens de eerste keer dat het echt lekt tot in onze binnentent.

We vermoeden dat het een combinatie was van de plas waar we in stonden, veel condens aan de binnenkant van de tent die op de binnentent drupte door de hevige regen op de buitenkant van de tent.

We geven de tent nog één kans maar als hij deze verpest denken we eraan om 2 kleine tentjes te kopen… want dit is voor mij niet voor herhaling vatbaar.

Vermits we het wel gehad hadden besloten we eens zot te doen en eens voor een jeugdherberg te kiezen.

De rit van vandaag was niet zo bijzonder, wat eigenlijk goed uitkwam want op een regendag is off-road fietsen nooit zo leuk.

Vandaag was misschien nat, maar er was koffie, 

en pauwen 

en gratis golfballen 

en cactusvrucht (lekker maar de stekels waren wat minder)

en vandaag een echt bed in een droge kamer!!!

Eigenlijk was het zelfs gisteren de laatste zomerdag, toen kropen we in de middag nog bijna in de schaduw en leek het nog of we in de zee konden springen om te gaan zwemmen. 

Maar morgen begint een periode van regen en nachtelijke temperaturen tot zelfs 5 °C (en in Sevilla waar we heen gaan zelfs 1°C). Brrrr … ik had het zelfs vannacht al koud bij 12°C. 

Vandaag werd Vic zijn haar geknipt … iets minder evident dan thuis. In plaats van de tv als afleidingsmanoeuvre was er nu Liv die een verhaal voorlas, in plaats van een kruk was er een koude energiezuil om op te zitten en in plaats van binnen was het op een redelijk warme dag waarop het draaglijk is om in je blote bovenlijf te zitten. 

Eind goed al goed … minder opkuis nadien voor de mama en Vic lijkt nu op Pico Coppens  (haar is toch altijd mooier enkele dagen nadat je van de kapper komt)
We deden eens een toer rond de camping

Onze buren hebben het mooiste VW-busje ever  .. goud gespoten  en met pantermotief binnenin. We hebben ook al gemerkt dat de ramen ’s morgens gekuist worden.
De andere buren hebben een camion omgebouwd tot mobilhome … ook impressionant

Deze Britten maakten hun buggy zelf en toeren er heel Europa mee rond. Op de vraag of ze favoriete landen hdden zeiden ze “Europa … wij zijn tegen de Brexit”

De bussen zijn ook populair … we verschieten er dikwijls van  hoe groot de mobilhomes zijn … en dikwijls dragen ze nog een aanhangkarreke met een Smart of andere kleine wagen erop, of een trailer met fietsen en moto’s erin.

Deze is ook één van onze favorieten. De pick-up home met uitschuifbare onderdelen.

Maar de truck  van Jim en An is onze aller favoriet. Jim en An zijn afkomstig van de UK, maar hebben daar alles verkocht en leiden nu een trekkend bestaan, op zoek naar iets om zich te vestigen (en Portugal bevalt hun wel). Ze hebben deze Amerikaanse mobilhome en buiten de uitschuifbare compartimenten is het grave eraan dat ze hun bed kunnen wegklappen zodat hun buggy erin kan gereden worden. Zeer zeer tof … we kregen een rondleiding en zijn danig onder de indruk, op het dak is er zelfs een soort tribune waar je kan gaan opzitten  (voor als je naar een race zou gaan kijken)

Ik begin echter stilaan te dromen van een omgebouwde camionnette om mee rond te touren. Voorlopig blijft het nog bij dromen en volstaan onze fietsen.

Afstand 49km – Hoogtemeters 483 – Bestemming Albufeira – Overnachting camping 

De Algarve kan ons wel bekoren, het is niet te bergachtig, de stranden zijn prachtig, we genieten van de ooievaars en de andere vogels en van de planten zoals cactussen, agaves, eucalyptusbomen, palmbomen die bij ons niet groeien. 

Het lijkt of er voor ieder wat wils is, je hebt het massatoerisme in de badsteden met al zijn hoogbouw, maar het is wel allemaal heel verzorgd en gezellig in zijn genre. De zee is hier veel minder woest dan aan de westkust, wat ze natuurlijk toegankelijker maakt.

Voor ons is het belangrijk dat er echt goede fietspaden zijn, zo heb je de ecovia litoral langs de hele kustlijn lopen, ook mee opgenomen in eurovelo1 route (de N125 volgen is dus echt niet nodig) en de ritten zijn een mooie afwisseling tussen kust versus inland, badstad versus natuur.

Vandaag was zo’n dag dat je liever in de schaduw ging zitten dan in de zon. Zo’n dag dat het even terug zomer leek. Totdat het 16u is, dan koelt het razendsnel af. Maar we snappen wel dat velen hier komen overwinteren.
Elke camping heeft zo zijn eigen sfeer, bij de vorige waren er veel plaatsen voor lange termijn en hing de kerstversiering overdadig uit. Deze is meer een doortrekcamping maar we hebben hier wel al onze ogen uitgekeken … morgen eens foto’s trekken van wat hier allemaal staat, …  mooie busjes, fancy pickups, omgebouwde camions,… ferm speelgoed allemaal.
Weinig tenten echter, wij zijn zowat de enigen.

Maar zoals het trekkers betaamd lopen we wat de kantjes eraf op zoek naar comfort. Vermits de bungalows niet verhuurd zijn palmden we voor ons avondmaal een terras met eettafel in. Altijd zalig om aan een tafel te kunnen eten !!!

En het was dan ook nog eens feestmaal  … sushi !!!

Pedro bracht gisteren onze trap-as in orde, maar de gebroken spaak en de platte band waren voor ons.
En zo verving ik deze voormiddag zelfstandig mijn eerste gebroken spaak. Ik haalde de versnellingscassette van het achterwiel met een speciale tool, haalde het wiel eruit, stak een nieuwe nippel en spaak, stak meteen een nieuwe binnenband, zette de versnellingscassette terug vast, plaatste het wiel terug en lijnde dan het wiel uit door sommige spaken vaster en andere losser te draaien.

Het valt waarschijnlijk op dat ik trots ben op mijn nieuwe vaardigheden ?!? Alle krediet naar Bjeurn, mijn geduldige leermeester. 

De kinderen maakten ondertussen gebruik van de vrije tijd om hun schoolwerk verder af te maken. Weer een thema klaar dat we uit het boek konden knippen. Weer wat minder gewicht op de fiets!!!

In de namiddag bezochten we Alvor … al kregen we Liv initieel bijna niet mee. Zij wou de hele dag lezen in haar boek, ze is immers enorme fan geworden van “De vijf” … boeken die ik vroeger ook nog las. Jammer genoeg hebben we maar tot en met boek 4 digitaal. Moest iemand weten waar we de complete reeks in ebook kunnen kopen, laat maar achter in de commentaren. Liv zal u dankbaar zijn.

Alvor bleek een tof stadje. 

Een typisch Portugees beeld, paard vastgemaakt aan een koord op een stuk gras aan de weg.

Vol recycle art, waar de kinderen -groen als ze zijn- helemaal zot van zijn. Wel super gek om in korte mouwen naast een kerstboom te staan, ook al bestaat hij uit PETflessen.

Verder was het gewoon tof en pittoresk, met bijna geen hoogbouw. 

Je kon kijken naar de grote boten, dure auto’s en mooie vakantiewoningen, maar wij kozen voor een mooie wandeling.

Het was niet de meest volle dag … maar wel een heel goede dag.

Afstand 34 km – Hoogtemeters 336 – Bestemming Alvor – Overnachting Camping te Alvor

Wat een dag … alle mechanische pech kwam tegelijk. ’s morgens gebruikten we nog onze laatste reservespaak ter herstelling van de spaakbreuk van gisteren. Niet veel daarna brak er een spaak op de andere fiets waardoor het wiel zelfs scheef trok. Geen reservestukken meer, dus met wat opnieuw losser en vaster draaien van de andere spaken en het gewicht op de andere fiets te laden lukte het ons om voorlopig verder te rijden. 

Maar al snel bleek dat we met de defecte trap-as niet lang meer verder zouden kunnen, en alle fietsenmakers die we al waren voorbijgereden maakten de brug omdat het donderdag een feestdag was. De brug maken is vooral tof als je het zelf kan doen, maar minder leuk als anderen ze nemen.

In Decathlon (die wel altijd open is, tot 22u en zelfs op zondag) konden ze ons ook niet verder helpen.

En toen we tenslotte doorreden naar de volgende fietsenmaker kreeg ik nog platte band ook. 

Gebroken spaak, platte band en kapotte trap-as op 1 fiets en op 1 dag. Dat is niet goed voor de statistieken (in mijn logboek heb ik trouwens maar plek voor 1 keer pech per dag)

Maar we hadden vandaag ook veel om dankbaar voor te zijn.

We hadden nog een leuke tijd met Tom en Christine uit Colorado. Zij hebben beide een fiets zonder fietszakken maar met een Bob-trailer achteraan, dit zou meer vrijheid geven bij het fietsen, zeker off-road. Ik ben er niet uit of het nu handiger of minder handig is als met fietszakken. Zij verschoten er dan weer van dat wij zoveel kookgerei mee hadden, het ontbijt en avondmaal gingen ze meestal ergens iets eten. Ik vind het altijd leuk om te zien hoe andere mensen de dingen aanpakken en dat je ziet dat iedereen toch weer zijn eigen manieren heeft.

Onderweg (toen we stilstonden met gebroken spaak) kwamen we ook dit sympathieke Franse echtpaar Jean-Luc en Joëlle tegen … op Hase-tandem die Vic nog veel cooler vond dan die van ons.

We hopen hen binnenkort nog eens te ontmoeten want hun plannen lopen wat gelijkaardig met de onze. 

Maar het allerdankbaarst waren we voor Pedro van G-ride (deze fietsenwinkel bleek open)

Initieel schudde Pedro al direct met zijn hoofd, en vertelde ons dat de trap-as bestond uit (zoals we al vreesden) zeer specifieke stukken die hij niet in stock had. Bjeurn is er echter goed in om op een niet opdringerige manier te blijven doorvragen, en Pedro, bleek een vakman die ook volhardend was en maar bleef verder bestuderen, proberen en niet opgaf. Toch nog even die trapper eraf vijzen, de rollager die volledig stuk was eens nader bij bekijken, …… en uiteindelijk kreeg hij het gewoon in orde. Al lang geleden dat ik nog zo’n opluchting heb gevoeld want ik vreesde echt dat we gestrand waren.
Hierbij nomineer ik Pedro als werknemer van het jaar!!!

Afstand 39km – Hoogtemeters 599 – Bestemming Lagos – Overnachting Camping Trindade

Dit is een periode vol leuke ontmoetingen. Gisterenavond maakten we kennis met een zeer tof Braziliaans koppel Mateus en Constance. Deze studenten fietsten 2 maand door Europa (Mateus studeerde dit jaar in Frankrijk) en het was een plezier om hen bezig te zien, relax vol levenslust en enthousiast. En alhoewel dit hun eerste fietsreis was, leken ze mij al vrij pro. Het klikte direct tussen ons, en we wisselden dan ook gegevens uit. Een slaapplek in Brazilië is al geregeld … nu er nog eens geraken.
Wat nu ook moest lukken is dat we al direct een facebook berichtje kregen, dat Liv haar jas (door andere fietstrekkers) op de camping was gevonden en dat ze hem zouden achterna sturen. Dit was bijgevolg een ontmoeting die al direct opbracht ;-).

Het grappige is, dat we vandaag en gisteren continu worden aangesproken door mensen. 

“Hé, we hebben jullie in Tocha gezien!”, zei een Duits koppel dat rondreis met baby en busje.

“Hey, jullie waren toch ook in de camping in Peniche”, zei een ouder koppel met camper die we tegenkwamen in centrum Lagos.

“We hebben elkaar enkele weken geleden al eens tegengekomen”, zei een fransman aan de Lidl.

Zo is het dus, we behoren blijkbaar tot de overwinteraarscommunity.

De rit was weer mooi, en we konden meestal de ecovia’s volgen in plaats van de drukke banen.

Toch was er ook pech, weer een spaak gebroken (nu zijn onze 5 reservespaken erdoor, volgende keer meer reservespaken kopen) en op de trapas van de achterste pedalen zit speling. En laat dit nu juist een brugdag zijn, waarop de fietsenmakers hun winkel dichtdoen tot maandag. We hebben besloten om toch verder te trekken in de hoop dat onze fietsen het uithouden totdat we een fietsenmaker vinden. En dan ook maar duimen dat het trapas-issue kan worden opgelost.
De camping in Lagos is wat onderkomen maar toch vinden we hem wel iets hebben. Hier kwamen we ook fietstrekkers van Colorado tegen, Tom en Christine, zij zijn onderweg voor enkele jaren … hoe cool is dat? Bleek dan ook nog dat ze gisteren ook van onze camping kwamen en dat zij degene waren die Liv haar jas gevonden hadden. Hadden we dat maar geweten!!! 

De nachten hier zijn trouwens behoorlijk warm. Ik denk dat het de voorbije nachten 15°C was … in plaats van te koud heb ik het nu te warm, maar daar zou ik wel aan kunnen wennen, nachten als deze.

Afstand 32km – Hoogtemeters 235 – Bestemming Sagres (Portugal) – Overnachting Camping Orbitur van Sagres

Aangekomen in Sagres, het meest zuidelijke punt van Portugal, en hier verlaten we ook het natuurpark om de Algarve binnen te fietsen. 

De ochtend was prachtig … in België zagen jullie dezelfde kleuren aan de hemel zag ik op instagram. Wij waren vooral content dat we de ochtendstond zagen want we zien de zon wel altijd ondergaan maar bij het opkomen liggen we meestal nog te slapen (ter onzer excuus … wij zitten wel in een andere tijdszone).

De rit was wederom prachtig.

Met glooiend landschap

En koeien gewoon vrij op het terrein zonder afsluiting.

Het zijn echter niet enkel koeien die vrij rondlopen. Elke dag schrik ik wel eens van loslopende honden die naar ons blaffen, grommen en achter onze fiets aanlopen. Ik heb normaalgezien geen schrik van honden maar met loslopende exemplaren zonder baasje in zicht ben ik toch nooit op mijn gemak. Maar kom … we zijn nog nooit aangevallen dus ik neem aan dat blaffende honden niet bijten.

De diepe plassen waren wel nog niet allemaal weg … het is Liv haar taak om dan te voelen hoe diep ze juist zijn, een taak die ze graag op zich neemt.

Na nog wat onverhard kozen we voor een N-weg en reden we weer eens op asfalt … wat een heerlijkheid … het gaat im elk geval een pak sneller vooruit (en de grote weg en zijn ook minder geaccidenteerd)

We merkten de laatste 10 km voor Sagres duidelijk dat het hier meer toeristisch is. We kwamen fietstrekkers tegen en de mobilhomes en aftandse surfersbusjes rijden weer volop rond. Zelfs aan het clienteel van de Lidl (onze favoriete winkel) merk je dat de trekkers zich hier bevinden. Ik vermoed dat hier een nieuw hoofdstuk begint … en afwisseling is altijd plezant.

Overnachten doen we dit keer op een camping, wildkamperen is de max maar een warme douche is ook heel plezant.

Afstand 23km – Hoogtemeters 310 – Bestemming in de buurt van Bordeira – Overnachting wildkamperen op een berg met zicht op de omgeving en de zee

Natuurlijk kwam de Sint deze nacht, hij bracht mandarijntjes en snoep en beloofde dat we in de Algarve mogen gaan dolfijnspotten. Ik was content dat de kinderen ook met minder snoep en zonder speelgoed gelukkig bleken.

Het was prachtig weer vandaag, toch ging het allemaal niet heel vlot. Als je de N-wegen wil vermijden (liefst wel want ze rijden hier graag snel), dan beland je hier op onverharde zandwegen en wegen vol stenen die niet zo vlot fietsen. 

Boven Lissabon was dit niet zo, maar van zodra we onder Lissabon kwamen fietsten we veel onverhard, maar wel zeer knap (en een pak minder toeristisch)

Jammer genoeg gaat prachtig fietsen vaak samen met vermoeiend fietsen (of duwen). De route die we afleggen is trouwens een groot deel Rota Vincentina (waarvan ze zeggen dat deze voor wandelaars en mountainbikers is)

Ook hadden we ons deel mechanische pech … ik herstelde mijn eerste kettingbreuk en verder hadden we problemen met de afstelling van de vitessen en van de schijfremmen. Zelfs “welgeluimde wieda” werd er slechtgeluimd van.
Onze wildkampeerplek maakte veel goed … we sloegen een klein wegje in en kwamen terecht op een heuvel met zicht op zee en de hele omgeving, maar toch buiten het zicht van de (natuurlijk onverharde) doorgangsweg. 

Schoolwork with a view

Genieten !!!

Oooh … ik denk dat ik ga huilen als we Portugal zullen verlaten.

Afstand 27km – Hoogtemeters 277 – Bestemming Barradinha – Overnachting wildkamperen in een bosje nabij de oceaan

We vertrokken vanmorgen pas tegen 11u30. Nadat we 4 spaken hadden vervangen, de kettingen opnieuw hadden gesmeerd en nadat we kennis hadden gemaakt met 3 Duitse gezinnen met kinderen die ook op de camping verbleven. 

Dit is voor het eerst sinds lang dat we weer reizende gezinnen tegenkomen. Er was het Duitse gezin met 3 zonen van middelbare leeftijd die ook aan homeschooling deden voor hun tocht van 6 maand. 

Dan waren er Arno, Laura en de 10 jarige Joeri die voor 3 maand kwamen overwinteren bij vrienden die hier in Portugal een stuk land hadden gekocht en hier zelfvoorzienend willen wonen. Arno was trouwens een fietsenmaker en gaf ons meteen nog wat gouden tips. 

En dan was er nog een gezin in een geweldige mobilhome van 40 jaar oud, die met schattige hond en 2 kindjes voor 6 maand op tocht waren, de mechanische werken aan de mobilhome onderweg waren een deel van het plezier (zoals bij ons een beetje).

De tocht was weer schoon … het is terug droog, 19 °C en soms komt de zon piepen … zalig, we aten onze lunch aan een verlaten strandje onderweg en smeerden weer zonnecreme.

En de wegen waren -zoals we het tegenwoordig gewend zijn – dikwijls onverhard en niet altijd even goed berijdbaar. 

Uiteindelijk deden we nog eens aan wildkamperen, in een bosje met zicht op de oceaan.Terwijl we kookten lazen de kinderen samen “Mathilda van Roald Dahl” en waren we getuige van een prachtige zonsondergang.  

Maar de gouden vraag … zal de Sint ons hier wel vinden?

Afstand 33km – Hoogtemeters 159 – Bestemming  Zambujeira do Mar – Camping Zambujeira

Regen, overstroomde wegen, natte voeten, prachtige kliffen, platte band, 4 gebroken spaken, stiekem koken in de toiletten, …. dat lijkt een mooie samenvatting van deze dag

Een biertje en sokken in sandalen … dat hebben we wel verdiend !!!