Parijs Marathon – week 17/18 – Op zijn Scandinavisch
Ik liep ook deze week mooi mijn kilometers, maar echt gefocust was ik toch ook niet.
Maar nu we het verjaardagsfeest van Vic achter de rug hebben kan ik me volop op de marathon concentreren.
Ik besloot samen met Bjeurn om toch voor de scandinavische voorbereiding te gaan. Hier vind je de uitgebreide uitleg maar kort samengevat komt het op het volgende neer.
Je loopt jezelf leeg (eens goed doorlopen) zodat al je glycogeenvoorraden uitgeput zijn.
Hierna snakt je lichaam naar koolydraten om de voorraden terug aan te vullen. Maar in plaats van koolhydraten te eten ban je deze voor 4 dagen. Je lichaam komt zo in uithongeringsmodus.
3 dagen voor de marathon begin je koolhydraten te stapelen, en doordat je lichaam in hongersnoodmodus was neemt het veel beter de koolhydraten op en kan het meer glycogeen stapelen als in normale omstandigheden.
Waardoor je dus meer energie hebt tijdens de marathon.
Ik ben eens benieuwd wat het zal geven. Het is me nog niet volledig duidelijk wat ik moet eten als ik de koolhydraten ban (geen brood, rijst, muesli, havermout, aardappels, fruit), ik ben ook eens benieuwd hoe mijn lichaam hierop zal reageren. Ik had daarnet al wat hoofdpijn, maar dat bleek thuisgekomen te verklaren door ‘al verbrand door de eerste lentezon’.
De cijfers
Aantal kilometers gelopen: 36,24 km
Gewicht (gemiddelde van week): 56,8 kg
Rusthartslag: niet gemeten
Training 1: 6.01 km – 30m:40s – 5:06 min/km
Gewoon, ’s avonds in het dorp
Training 2: 14.06 km – 1h:24m:45s – 6:02 min/km
Nog eens met de heidejoggers. Het eerste deel deed ik met Steven die de marathon van Antwerpen zal lopen, exact 2 weken na mijn marathon. Hij is nog volop bezig in de zware weken terwijl ik al aan het afbouwen ben … ik moet zeggen dat ik helemaal niet jaloers ben
Training 3: 6.16 km – 31m:19s – 5:05 min/km
Op tijd gestopt met werken om nog vlug te kunnen gaan lopen vooraleer de kinderen in de nabewaking af te halen. Ik kwam daar dus weer af in mijn looptenu (maar zo kennen ze me op ’t school ook al)
Training 4: 10.01 km – 51m:27s – 5:08 min/km
Mezelf leeglopen. ’s morgens at ik nog een beetje muesli daarna liep ik mezelf leeg (denk ik toch) en nu is het de bedoeling dat de scandinavische tapering wordt ingezet. We bannen de koolhydraten.
Blessuregewijs: alles ok
De armband waar ik bijna voor moest vechten
Op de blogameetup van verleden weekend gaf Soetkin enkele armbanden van Bluette weg. Maar nadat ze ‘streng’ had gezegd dat we er dan ook zeker over moesten bloggen durfde ik er alvast geen meer gaan halen. Stel dat ik het niet mooi vond en er dan toch over moest bloggen? Ik was blijkbaar niet de enige met dat gedacht, want tegen het eind van de avond bleef er een héél deel van de armbanden over.
Met de overschot kwam Soetkin later langs. Ik had de pech dat ik samen met Vie mijn oog op zo’n roze armband had laten vallen. En van dichtbij vond ik hem precies toch wel héél ferm.
Maar Vie hem wou dragen bij het daten, en ze ging dan ook nog bloggen over de armband EN de date. Daar kon ik natuurlijk niet tegenop … zo’n spannende dingen ging ik niet doen met de armband.
Maar even later zag ik op instagram een foto van Mieke waar 3 van die armbanden op stonden. Ik reageerde met het een beetje jaloerse “Amai … 3 armbanden … en ik heb moeten vechten voor ene (en verloren)”.
Waarop Mieke zo lief was om direct aan te bieden om er eentje naar mij te sturen, wat ze de volgende dag meteen ook deed.
Natuurlijk gaat er steeds iets mis. Dit keer was de post op tijd, maar slaagde ik er in om de enige sleutel van de brievenbus kwijt te spelen (de andere sleutel is al stuk, nadat onze brievenbus al 2 keer gestolen is, besloot ik dat het verstandig was om de goedkoopste brievenbus in de brico te kopen … maar dan heb je van die fratsen)
Hoewel de brievenbus goedkoop was, is het toch niet gemakkelijk om met 2 messen brieven proberen uit de bus te trekken … geprobeerd en mislukt.
Uiteindelijk vond ik een dag nadien toch de sleutel op de bestuurderszetel van mijn wagen, alsof iemand hem daar net had neergelegd (alhoewel het waarschijnlijker was dat ik, terwijl ik al die keren zocht naar de sleutel, er eigenlijk op zat … want ik had een vermoeden dat hij in de auto lag)
Thuis had ik dan weer concurrentie van de dochter … die niet enkel jaloers was op de armband, maar ook nog op de brief die Mieke me stuurde. Amai … met pen, dat moet wel héél lang hebben geduurd om dat te schrijven (’t kind verlangt elke dag zo naar post).
Al een geluk hing er aan de armband ook nog een ander subtieler armbandje, en dat heb ik haar beloofd.
Deze hele story kadert trouwens ook niet zo goed in het gehele concept van minimaliseren … ik beloof plechtig dat ik met de komst van deze armband, een andere vaarwel zal zeggen.
Ondertussen is dan toch het opzet gelukt en is er al veel geblogd over de armband … a propos, bluette verkoopt vooral riemen (en er zitten er wel ferme tussen). Deze armband is gemaakt met de left overs.
Nu is het aan Vie om er nog over te bloggen, ik ben eigenlijk wel benieuwd wat de date van de armband vond, want ik vrees dat het niet iets is dat mannen weten te appreciëren … de mijne keek alvast eens raar.
Mijn tips voor de marathon
Ok, je gaat ervoor … de marathon
- Zoek een trainingsschema waar je je goed bìj voelt. Trainingsschema’s met slechts 3 trainingen per week zijn moeilijk te vinden, maar je kan natuurlijk altijd een trainingsschema uitpikken met 4 trainingen per week en de kortste training laten vallen.
- Begrijp je trainingschema.
Om te trainen voor een marathon is het niet nodig om de volledige marathonafstand al eens te lopen. Je traint je uithouding (trage duurloop), snelheid (interval en korte snellere lopen), en naar het einde toe is het tijd om te rusten en te recupereren van de zware trainingen (tapering)
De dag van de marathon, is de dag dat alles -waar je zo hard voor getraind hebt- bij elkaar komt. Uithouding, snelheid en uitgerustheid. - Kies een geschikte marathon.
Loop je niet graag in de hitte, kies dan geen marathon in de zomer, train je niet graag in de winter, kies dan geen marathon in het voorjaar. Als je gaat voor een snelle tijd, is een vlak en snel parcours het best, maar je kan natuurlijk ook voor heuvels gaan. Verkies je een massa-evenement of een kleine marathon. Als je veel bekende supporters wil is een marathon in binnenland waarschijnlijk een goed idee. En als je nogal blessuregevoelig bent en niet zeker bent dat je aan de start zal geraken, is het misschien niet aan te raden om je in te schrijven in een verre dure marathon. - Leg het marathonhotel lang op voorhand vast, bij grote marathons durven de hotels snel vol te geraken … en zal je dus ook meer betalen naarmate de tijd verstrijkt.
- Kies bij de inschrijving je verwachtte eindtijd ambitieus. In een trager startvak starten kan altijd, maar achteraf nog toegang krijgen voor een sneller startvak is zeer moeilijk. Trouwens heb ik gemerkt dat de meeste lopers starten in een te snel startvak, en het is nog steeds het gemakkelijkste om te lopen tussen mensen die hetzelfde tempo lopen dan jezelf.
- Begin met een inspanningstest (informeer eens bij je ziekenhuis) en loop nadien op hartslag.
- Combineer de inspanningstest met een nazicht van je hart (en vergeet niet een attest te laten opmaken, bij vele marathons mag je niet starten zonder een doktersbewijs)
- Zoek al eens op welke drank / gellekes ze tijdens je marathon uitdelen. Zodat je hiermee kan oefenen. Denk op voorhand na over je voeding en drank tijdens de marathon, en oefen hier al mee tijdens de duurlopen. Gellekes kunnen immers belastend zijn voor de maag.
- Leg je hartslagmeter naast je bed en meet regelmatig (wekelijks) je rusthartslag bij het ontwaken. Als deze abnormaal stijgt of daalt, kan dit wijzen op overtraining.
- Zorg dat je scherp staat, dit is de gemakkelijkste manier om sneller te lopen. Maak de berekening hier maar eens.
Diëten is ok, maar doe het wel gezond (want je wil zeker je spieren niet gaan afbreken) … en beknibbel zeker niet op je eten de dag van een duurloop. - Breng variatie in je lopen (route, snelheid, soort training, omgeving, muziek, gezelschap).
- Drink (magere) koemelk binnen de 30 min na de inspanning, dit is een perfecte recuperatiedrank.
- Leg altijd ijs bij pijntjes. En rust, maar niet te lang … soms is het beter om te blijven lopen maar wat gas terug te nemen dan volledig te stoppen.
- Slaap voldoende … de intensieve trainingsweken vragen ook meer slaap (en dat merk ja pas als het te laat is)
- Eet en drink voldoende tijdens de lange duurlopen !!! Je brandstof heb je echt nodig.
- Plan de toeren van je duurloop goed (Knooppunten of wandelroutes zijn altijd handig, maar je kan je natuurlijk ook laten ergens laten droppen)
- Loop eens tegen ’t eind eens 20km op het gewenste marathontempo, en vraag je af of je dat nog 20km kan volhouden.
Dit is de ultieme test om te bepalen hoe jij je marathon wil lopen. - Zorg dat je een marathonplan hebt.
Bepaal je marathonsnelheid of marathonhartslag (de 20km-loop op marathontempo is hiervoor een goede manier)
Wat neem je mee onderweg (drinkbelt, gsm, gellekes, hartslagmeter, heupzakje….).
Wat en wanneer ga je eten en drinken.
Welke kleren doe je aan en zijn ze geschikt voor de gewenste weersvoorspelling? Test je kleren al op voorhand tijdens de lange duurlopen (je wil geen 42km lopen met slechte sokken waar je blaren in krijgt)
Tapering
- een drie-tal weken voor de grote dag begint het afbouwen van de trainingsintensiteit om uitgerust en fit de marathon te kunnen aanvangen.
Gezond eten en leven en goed slapen. Dat is de boodschap.
Alhoewel het aangenaam kan zijn om wat minder te lopen, geeft dit ook een bevreemdend gevoel. Het lijkt immers contradictorisch om zo weinig te lopen terwijl je binnenkort 42km aan één stuk moet lopen.
Tegen de dag van de marathon hebben veel lopers (ik ook) een gevoel van twijfel “Ga ik dit wel kunnen, ik heb precies al zo lang niet meer deftig gelopen?”. Maar geen paniek, je opgebouwde conditie is er nog steeds en door de rust ben je sterker als tevoren.
- Sporters tellen geen calorieën maar koolhydraten.
3 dagen op voorhand moet je beginnen koolhydraten stapelen (de eerste 2 dagen aan 7 g/kg lichaamsgewicht per dag, de laatste dag 10 g/kg). Een diëtiste gespecialiseerd in sportvoeding kan je hierbij helpen, maar je bent ook al veel met apps zoals “Mijn eetmeter” en “sweetbee Carb”.
Vet eten moet je trachten te vermijden en je eet ook best restenvrij (weinig vezels, dus de witte variant van het brood en de pasta).
Meer info over de week voordien vind je hier (eerste dagen) en hier (laatste dagen). - Zorg zeker dat je voldoende water drinkt. Je wil echt niet gedehydrateerd aan de start staan.
- Het is zeker geen slecht idee om de dagen voordien ook al compressiekousen te dragen.
- Neem een stevig ontbijt 3u voor start (liever wit dan volkoren -> restenvrij) maar eet vooral wat je normaal ook eet voordat je je duurloop aanvat.
- Stop met drinken 2u voor de start, om te vermijden dat je tijdens de marathon een sanitaire stop moet inlassen.
- Onthoud … dit is de bekroning op het werk. Het zwaarste dat is de voorbereiding en die is achter de rug. Nu is het gewoon nog een beetje lopen.
- Als je een bepaalde eindtijd in gedachten hebt. hou er dan rekening mee dat je meer dan 42 km loopt (je loopt immers niet de optimale lijn), dit kunnen al snel enkele honderden meters zijn.
Hou hier rekening mee bij de berekening van je tempo. Ik reken met 43km (zo heb ik nog een kleine marge) - Een pulleke om weg te smijten aan de start is een goed idee, zo blijf je warm tijdens het wachten in je startvak. Als het koud is, is een broek om aan de start weg te smijten trouwens ook geen slecht idee. Ook ideaal, zeker bij vochtig weer is een vuilzak die je over je heen kan trekken (met gaten voor hoofd en armen), zo’n grote vuilzak van 240l kan echt zalig zijn om helemaal in te duiken en warm en droog te blijven.
- Laat je niet opjagen in je startvak. Als je rustig wil starten is het ook een mogelijkheid om helemaal achterin je startvak te starten. Vergeet niet dat het de netto-tijd is die telt.
- Supporters zijn echt lichtpuntjes (ze breken de saaie marathon)
- Als je schrik hebt dat je moet plassen, drink dan sportdrank onderweg, deze bevat zouten waardoor je minder snel moet plassen.
- Eet en drink genoeg tijdens de marathon.
Elke 5 km een gelleke is geen overbodige luxe (best in te nemen net voor de drankpost, bij de meeste gellekes moet je immers drinken).
Let op … tijdens zo’n zware inspanning kan je maag wel eens blokkeren, maar blijven eten en drinken is een noodzaak als je “de man met de hamer” niet wil tegenkomen. - Mentaal speelt een grote rol, maar de randvoorwaarden zijn bijna nooit allemaal goed (niet goed geslapen, verkouden, te warm weer).
Maar een goede voorbereiding (training, rust, voeding) is nog altijd het allerbelangrijkste en dit kan zeer veel opvangen. Geloof me en heb vertrouwen in je getrainde lichaam.
Trouwens … als je wacht tot alles perfect is loop je de marathon nooit. - Schrijf inspirerende quotes op je arm (en bevoorradingsposten of kilometers waar supporters staan)
- Doe iets herkenbaars aan zodat je supporters je snel kunnen spotten.
- Zorg voor verschillende doelen. Als je je ultieme doel moet loslaten, zorg dan dat je nog een tweede doel hebt waar je ook tevreden mee bent.
- Geen paniek als de verzuring al snel optreedt. Met verzuurde spieren kan je nog een héél eind lopen.
- Hoewel je al zoveel ervaring kan hebben met de duurlopen, op één of andere manier is het tijdens de marathon toch anders, de hartslag hoger, snellere verzuring, … geen paniek, dat geldt voor de anderen ook, je komt er wel. Vooral niet opgeven.
- Proficiat … dit pakken ze je niet meer af
- Snel na de marathon krijg je het koud (dat is zo … het is niet voor niks dat ze die plastieken uitdelen).
- Je zal stijf zijn, zeer stijf (zoals in dit hilarische en herkenbare filmke)… this tooo shall pass
- Neem de dag nadien verlof (en ga naar de sauna)
- Na een zware sportinspanning blokkeert je maag, probeer echter toch te eten want dat bevordert je herstel nadien.
Random Snippets #3
- Er is er vandaag eentje jarig. Vic is 6 geworden. Vanaf vandaag horen we nooit meer “IK HEB KAKA GEDAAAAAAAAAAAN !!!”
- De autocontrole was ondanks mijn slecht voorgevoel een succes.
Ik deed daar een beetje van hulpeloze vrouw (motorkap niet openkrijgen), maar dat vonden ze precies vooral charmant.
Misschien een kleine autokeuring-tip. Je moet niet wachten tot je een uitnodiging van het keuringscentrum krijgt, op je groene kaart staat de datum vanaf dewelke je je mag aanmelden. Ik noteer deze in mijn agenda … zo heb ik ruim te tijd om mijn auto in orde te laten zetten en naar de keuring te gaan op een moment dat het me uitkomt. - Dit weekend oliede ik de vloer van de speelkamer in. Op woensdag zijn mijn knieën nog steeds wit, de olie zal er moeten afslijten … gelukkig is het geen rokjesweer.
- Zondag toen we overschakelden naar zomeruur werd ik wakker voor 5u (NIEUW UUR … dus 4u oud uur), 40 minuten later stond ik van pure ellende maar op.
Dat gebeurt me normaalgezien nooit insomnia. - De moment dat eindelijk alle klokken zijn afgesteld op zomertijd, dat is de moment voor een stroompanne in de hele straat.
- Ik had 4 dagen congé en een todo-lijst vol taken. Ondertussen is er een nieuwe kamer in gebruik ‘de kinderen hebben een speelkamer’
- Mijn 10 jaar oude haardroger gaf de geest … je kent dat waarschijnlijk wel, snel oververhitten en dan na een korte tijd uitvallen. Maar ik mocht van Bjeurn geen nieuwe kopen alvorens ik hem had opengehaald om te zien of er geen vuil inzat. Wel … nadat het echt niet meer te doen was en de haardroger na 15sec al afsloeg haalde ik hem uiteindelijk open. Ik haalde al het haar eruit … en sindsdien marcheert hij weer als nieuw.
- Ik ging ook eens naar Bar Marie, ik had er immers al zoveel van gehoord. Het interieur is waw, hij geeft alvast inspiratie voor onze nieuwe salon (ooit).
Maar het concept van eten halen was me toch niet volledig duidelijk, na een hele tijd ronddraaien aan de verkeerde kant van de toog en lang aanschuiven had ik dan toch wel lekker eten maar al koude soep. - Liv kan een drama van driehoekige boterhammen, terwijl toch iedereen weet dat driehoekige boterhammen veel lekkerder zijn.
- Onze piano staat te koop. De eerste kopers zegden af want ze hadden een camion die te hoog is, een auto die te klein is, een remork waar ze niet mee durfden rijden in Brussel.
De tweede koopster stond klaar om hem af te halen, maar ze merkten dat hun camionette een centimeter te laag was. En toen hoorde ik haar bijna denken …. ik wist niet dat een piano zo groot en zwaar is, als ik het hier niet eens weg krijg, hoe ga ik deze dan in mijn appartement op het eerste verdiep krijgen. Het zal je dus niet verbazen als we van deze dame nadien geen respons meer kregen.
Ondertussen is er een derde koper. Voor hem moest ik filmpjes maken van het binnenwerk van de piano en ook eens spelen op de piano en nog een resem vragen beantwoorden. Hij beweert dat hij de piano komt ophalen met een verhuisfirma (dat klinkt al goed), maar ondertussen heb ik al weer lang niets meer van hem gehoord.
Ik krijg hoe langer hoe meer zin om de piano te laten stemmen en gewoon zelf bij te houden.
Ik heb alvast ondervonden dat het niet gemakkelijk is om van je spullen af te geraken.
Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid.
Parijs Marathon – week 16/18 – Tapering
De tapering is begonnen. Tapering is het rusten en afbouwen van de trainingsintensiteit. Je zal wel zien aan de grafiek dat de kilometers enorm zijn afgenomen. Zalig vind ik dat.
Net op tijd ook … ik ben niet ziek zoals de vorige keer, maar ik had wel al een koortsblaasje, wat toch betekent dat het allemaal wat begint door te wegen.
Ik ben eigenlijk nog niet zoveel bezig met de marathon (meer met blogmeets, todo-lijstjes, vloeren schuren en inoliën, verjaardasfeestjes plannen, enz).
Gelukkig staat Bjeurn enthousiast (en zal hij hopelijk mijn ideale voeding wat plannen). Hij was al bezig over jezelf leeglopen (zo diep mogelijk gaan), dan jezelf uithongeren voor enkele dagen en daarna beginnen koolhydraten stapelen. Dat zou ideaal zijn voor de opname van de koolhydraten omdat je lichaam in uithongeringsmodus was en nu gretig alles opstapelt.
Klinkt me niet echt gezond en ik heb dat verleden keer niet gedaan, dus ik ben dat nu ook niet van plan.
De cijfers
Aantal kilometers gelopen: 39,77 km
Gewicht (gemiddelde van week): 57,3 kg
Rusthartslag: niet gemeten
Training 1: 8.35 km – 46m:29s – 5:34 min/km
De wekelijkse voetbaltrainingsloop
Training 2: 13.01 km – 1h:23m:13s – 6:24 min/km
Nog eens met de heidejoggers
Training 3: 8.08 km – 46m:39s – 5:47 min/km
Wat een dag. Gaan lopen, direct daarna de vloer van de speelkamer afschuren, Vic gaan halen van de voetbal, direct de vloer van de speelkamer in oliën, klaarmaken voor de blogmeet.
Dit was dus zo’n dagje dat het lopen moeilijk in te plannen was. Maar ik had evengoed donderdag of vrijdag kunnen gaan lopen … toen had ik zelfs tijd, maar geen zin.
Training 4: 10.33 km – 58m:01s – 5:37 min/km
Dit was een bevreemdende dag … maar wel de leukste loop van de week.
’s morgens werd ik wakker voor 5u (NIEUW UUR … dus 4u oud uur), 40 minuten later stond ik van pure ellende maar op.
Eerst wat bloggen en ontbijten, daarna besloot ik te beginnen lopen, dan had ik daarna nog zelfs tijd om de speelkamer verder in te oliën (en dan had ik een dag voorsprong).
Het regende en ik had echt geen zin om op asfalt te lopen, dus ik besloot mijn oudste paar sportschoenen te nemen en dat op te offeren (als je 4 paar loopschoenen hebt is dat echt wel geen probleem). En zo vertrok ik langs landelijke wegjes en ik deed geen moeite om de modder te ontwijken.
Toen besloot ik om me toch eens te wagen in dat boswegje dat eigenlijk privaat is. Ik vond het wel spannend want daar stond een caravan die me bewoond leek. Omdat ik al wat gespannen was schrok ik me ongelooflijk hard toe ik iets op de weg zag … een waakhond die me gaat aanvallen (schoot door mijn hoofd) … maar het bleek een ree te zijn, die evenals ik een fractie van een seconde verstijfde om en dan vandoor te gaan. Heerlijk moment … ik denk dat ik wel meer privaat-wegjes ga verkennen.
Blessuregewijs: geen klachten … jeuj
De impressies van een blogameetup
En ineens kwam mijn zaterdag vrij en kon ik ook naar de blogameetup in Idealabs in Antwerpen gaan. Niet te veel nadenken, gewoon inschrijven en gaan.
- Hoewel ik deze keer niet van plan was om te carpoolen eindigde ik in mijn auto met Kelly, Vie en Sheena. Dat hebben ze dan ook eens meegemaakt, meerijden in de modderige auto van een voetbalmoeder.
Carpoolen heeft ook wel zijn voordelen, je kent al wat volk voordat je daar binnenkomt, je kan weer trots zijn op je ecologische voetafdruk en je spaart veel geld uit (want mijn passagiers waren zo lief om de pokkedure parkeerplaats te betalen). - Hoewel ik niet echt zenuwachtig ben voor zo’n evenementen was ik al behoorlijk zenuwachtig bij het vertrek. Gaan joggen, de vloer van de speelkamer afschuren en inoliën, mijn zoon bij de voetbal afhalen, een geschikte outfit zoeken … de planning was misschien een beetje ambitieus.
Maar het zou wel gelukt geweest zijn als ik onderweg niet op een omleiding stootte. - Ik merkte daar aangekomen dat ik bij de blogsters hoorde die al het langst bloggen. Ik merk trouwens ook een duidelijke blogevolutie tov 5 jaar terug.
Het wordt professioneler, er zijn verschillende blogsters die een boek schreven, de foto’s worden mooier (niet de mijne), wat tetteren heet netwerken en er komen allemaal sprekers praten over dingen waar ik ondanks mijn 7 jaar blogervaring bitter weinig van af weet (PR-buro’s en online marketing bedrijven).
Ik ben daar niet in thuis, maar ik vond wel dat Jo Thuys van Sound of C het inspirerend kon brengen.
En blogland is groot geworden, ik laat me telkens weer wijsmaken dat bloggen dood is, maar dat lijkt toch niet te kloppen … de tijd dat blogland eigenlijk blogdorp was waar iedereen elkaar kende is niet meer. - Nadat ik de blogbrunch meedeed vond ik dat ik deze keer visitekaartjes moest hebben … en ik heb ze gretig uitgedeeld ook (al was het maar om mijn oogst aan mijn man te laten zien, zodat hij kon zien dat ik niet de enige freak was met visitekaartjes).
Ik kan trouwens die visitekaartjes héél hard aanraden, ik wou dat er meer anderen ze ook hadden. Het is immers toch wel héél gemakkelijk om visitekaartjes te krijgen van de mensen waarmee je in gesprek bent geweest. Veel handiger dan te moeten vragen naar de blognaam (die soms ook nog eens gespeld moet worden en die je waarschijnlijk toch weer vergeten bent tegen het eind van de dag) - Ik kon mezelf trouwens altijd voorstellen als ‘de loopster‘. Ik denk dat ik de enige loopblogster was tussen een bende DIYblogsters, foodblogsters en persoonlijke blogsters (wat ik natuurlijk ook wel ben).
De reacties gingen van “Ah … wanneer is je marathon nu?”, “Ah, jullie hebben de 10 miles gelopen met de kinderen in de fietskar” tot “Oei, lopen dat interesseert met niet, die blog zal ik zeker niet volgen” (wat ik wel snap, want mij interesseert het wel, maar zelfs ik vind de meeste loopblogs saai) - De gesprekken waren plezant, mijn perceptie dat bloggers leuke mensen zijn is weer bevestigd.
Zo was ik helemaal in de ban van Jennifer van “Empty the Frigde“. De blognaam klinkt al geweldig, het concept is super, de recepten zouden vrij snel zijn en Jennifer zelf is een super grave madam. Ik ben fan.
Zo beloofde ik Lies om nog eens te schrijven over Petunia en Gladiolus. Ik denk dat buiten zij, de Sanseveria en mezelf er echter niet veel fans zijn van mijn mascotte. Iemand vertelde me zelfs dat ze gestopt was om me te volgen omdat ze niet meer op de kop van Petunia kon zien op mijn blogbanner.
Eén van de grappigste vragen (miss Fabuleus … ook zo’n schatje) was “Waarover ga je schrijven als de marathon gedaan is?” Tja, ik vraag mezelf dat ook soms af … waarschijnlijk over het zwarte gat, want ik vrees dat dat eraan zit te komen. Langs de andere kant weet ik mijn blog al 7 jaar te vullen, dus dit overleven we dan ook weer. - Tenslotte kregen we nog een zak vol met goodies (snoep, oreo, koffiepads, verzorgingsproducten, een vreemd ding en nog veel meer) niet optimaal voor het minimaliseren.
Ik ga nog eens zwaar moeten nadenken wat ik er allemaal mee ga doen, of wie ik er blij mee ga maken. - Alvast bedankt voor de organisatie Soetmin, Lobke, Heidi en Saartje
Random Snippets #2
- Ik ben er eindelijk in geslaagd een back-up van mijn blog te maken. Als ik gehackt word, heb ik ‘in principe’ alles in huis om de blog terug online te krijgen. Dat kon ik het laatste jaar dus niet meer, en het speelde zo in mijn hoofd dat ik al rampscenario’s had gemaakt … bv. tja, dan moet ik maar stoppen met bloggen.
Stoppen met bloggen is voorlopig geen optie, dus ik maakte werk van het zoeken van een oplossing. Die is er nu gekomen , en gemakkelijk feitelijk. Dank zij de 24/24 chatsupport van mijn webhost. Rond middernacht chatte ik mijn probleem waar ik al een jaar mee zat en onmiddellijk kreeg ik de oplossing toegereikt. Opluchting langs mijn kant … ik hoop ook langs de uwe. - “Betaalbare, goed stapelbare dozen om kinderkleding in te stockeren”, daar ben ik naar op zoek. Om Liv en Vic hun kleding in te bewaren voor ze naar de kindjes van mijn zus en broer gaan.
Momenteel heb ik geen overzicht meer in de mix van pamperdozen,zakken en losse stukken.
Tips altijd welkom - Bjeurn en ik waren deze week in de Belfius en zagen daar hun quote “Wij gaan 100% voor 95% tevreden klanten”. In praktijk kan dat misschien kloppen maar wij vonden dat toch bijzonder onsympathiek overkomen.
- Met de week word ik meer fan van ‘Karen van K3’ in het programma ‘Perfect’ … ik vind haar geweldig, super grappig en heerlijk no nonsense … ik zou echter niet graag met haar samenwonen.
- Op woensdag kwam er een vriendje van Vic spelen, om ze bezig te houden versierden we cupcakes. Ze zagen er niet uit, en ze waren eigenlijk zelfs niet heel lekker. Maar ondertussen hadden de jongens wel weer hun bezigheid (dat de mama van het vriendje ‘koningin van de cupcakes’ mag genoemd worden trokken we ons even niet aan … en de koningin van de cupcakes leek het resultaat ook te appreciëren)
- Liv zit weer in de hondenfase. Voordeel is dat ze als hond wel heel gehoorzaam is en braaf luistert … sterker nog, als hond lust ze zelfs rijst.
- Liv wil haar haar laten knippen. Ze heeft heerlijk haar, een vlecht van Liv is dubbel zo dik als een vlecht van mij. Jammer genoeg ziet ze er na 5 minuten altijd uit als een halve wilde. Een dilemma dus.
Kennen jullie trouwens een magische truc tegen knopen? (want dat is Liv haar grote probleem). Een doorkammer die beter is als die van de hema ofzo? - Vic heeft ongelooflijk veel kleren, hij krijgt immers de afdragers van zijn 2 neven. Hij is behoorlijk trots op zijn status van “bezitter van de meeste kleding van ons gezin”. Althans dat gelooft hij toch … ik denk echter dat ik meer aanspraak maak op die titel.
- Na een gesprekje met de dochter bleek dat ze ervan overtuigd was dat ze de maan had gezien bij de zonsverduistering. Ik probeerde een kwartier uit te leggen wat de zonsverduistering net inhield, met tekening en al … tot ze verveeld zei “jajaaaa .. ’t is de zon die ik gezien heb” (als in … we geven ze snel gelijk, dan stopt ze met zagen)
- Wegens omstandigheden kan ik toch naar dat blogevent, ik vond ineens dat ik ook visitekaartjes nodig had.
In allerijl ontwierp ik nog kaartjes, om dat vol spanning te wachten of ze op tijd zouden aankomen. Vandaag zijn ze -met een dagje vertraging- op de valreep aangekomen. - Mijn auto zei overlaatst dat het -32°C was. Blij dat dat niet waar was, maar de liefde tussen de auto en mij is over.
- De sonos wordt door iedereen in dit gezin opgeeist … voor ieder wat wils .. Sick of it all, ghostrockers, Roosbeef, Thor … dat geeft nogal plotse overgangen.
- Pakjes verzenden via de post schrok me altijd af, maar nu ik mijn overbodige ballast aan het verkopen ben op 2dehands moet ik wel.
Héél gemakkelijk feitelijk en belangrijk om weten, het is €1 goedkoper als je zelf via internet het werk doet als via het postpunt.
Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid.
Ik maakte iets nieuws en het was een hit … een creools lamspotje
De weekmenu marcheert goed tegenwoordig. Zeker nu ik van mezelf nog maar 1 keer per week naar de winkel mag gaan.
Ik stel de menu samen met gerechten die ik pluk uit mijn lijst met klassiekers (die ondertussen 86 gerechten bevat waar ik me vrij comfortabel bij voel) en op tijd en stond probeer ik eens iets nieuws.
Als het een voltreffer is, dan mag dit nieuwe gerecht bij op de lijst der klassiekers.
Dit is zo eentje. Ik vond het heerlijk, evenals de kinderen (tot mijn grote verbazing) en ook Bjeurn complimenteerde het nadrukkelijk.
Hoe kan het natuurlijk ook anders met kokosmelk en koriander … 2 van mijn favoriete ingrediënten.
Creools lamspotje
- 600 g lamsvlees (in blokjes of aan het been)
- 1 el kerriepoeder
- 2 uien
- 1 teentje knoflook
- 2 zoete aardappelen
- 1 blikje ananas (op siroop, of 1 kleine verse ananas in blokjes)
- 2 el maïsolie
- 300 ml gevogeltebouillon
- 200 ml kokosmelk
- rijst
- 2 el verse koriander (fijngehakt)
- peper
- zout
- Wentel de stukjes lamsvlees in het kerriepoeder.
- Pel en snipper de uien en de knoflook. Schil de zoete aardappelen en snij ze in blokjes. Laat de ananas uitlekken en snij hem in stukjes
- Kook de zoete aardappelen ongeveer 10 minuten in gezouten water.
- Braad de blokjes lamsvlees rondom aan in de maïsolie. Schep het vlees op een bord.
- Bak de zoete aardappelen, de uien en de knoflook in dezelfde vetstof. Giet er de bouillon bij. Doe dan het vlees weer in de pan. Schep goed om.
- Laat afgedekt 40 minuten stoven.
- Maak de rijst klaar
- Roer er de kokosmelk en de ananas door. Laat nog 5 minuten sudderen. Werk af met verse koriander.
- Serveer met gekookte rijst.
Skivakantie met het gezin
Verleden jaar deden we al een poging tot het plannen van een sikvakantie.
- We boekten online een vakantie met de CM
- tijdens de krokusvakantie
- in Frankrijk
- met huur van skimateriaal, skilessen en vervoer tot daar
- We klokten af op + €5000 en ik zag het ineens helemaal niet meer zitten en dat jaar gingen we bijgevolg niet.
- We sloten aan bij een groep van 60 personen, in 15 lodges … op de piste van Leysin.
- Ski’s huurden we in België
- Met
deeen auto reden we tot daar (de auto van de koeka want die heeft winterbanden) - Eten namen we mee van thuis
- kostprijs €2300 (all-in -> vervoer, eten, skipas, huur materiaal, skiles, verblijf, kosten ter plaatse)
Het was al een tiental jaar geleden dat ik nog op skivakantie ging en er was toch ’t één en ’t ander veranderd.
- Iedereen draagt een skihelm
- en een echte skibril … geen gewone zonnebril
- De skiërs zijn zwaar in de meerderheid
- Je skipas moet je niet meer in het apparaat steken (niet meer zo’n rolding nodig)
- Kijk naar de vervaldatum van de pannenkoeken (we hadden er zoveel goesting in)
- Je kan gemakkelijk zonder microgolfoven en afwasmachien
- Skimateriaal in België huren is veeeel goedkoper dan ter plaatse
- 5jaar lijkt de ideale leeftijd om te leren skiën (op dag 3 zelfstandig van helemaal boven tot beneden)
- in een retro skipak uit de kringwinkel ben je de hipste van de piste
Het was geweldig, en wel hierom
-
het gezelschap
-
de lodges … tiptop in orde en op de piste (mits een pittig klimmeke)
-
onze buren waren de stiefzus met gezin. Eten deden we samen, de ene dag kookten zij, en de andere dag kookten wij. Dat werkt perfect.
-
après ski met de groep … in een tentje aan de lodges
- wandelen naar het restaurant op de berg … terug sleeën naar de lodge beneden (tot de man te onbezonnen werd of ik te angstig … daarover valt te discussiëren)
-
babysit’s bij de vleet in de groep (in de groep waren ook meisjes die graag een centje bijverdienden) voor die ene keer dat we op de lappen gingen
-
de kinderen die gebeten lijken door de skimicrobe
- de goeie koffie (thuis gekomen lustte Bjeurn zelfs geen senseo meer)
-
toen we Vic kwijt waren (hij was ’s avonds een sneeuwman aan het maken onderaan de skipiste … en plezier dat hij had)
-
toen we Vic weer kwijt waren (hij was ’s avonds aan het sleeën met zijn neefje onderaan de skipiste … en tof dat dat was)
-
toen we Liv een half uur kwijt waren (en ’t kind stond nochtans op de plek waar we hadden afgesproken … ongelooflijk moedig was ze, zelfs geen traantjes gelaten, *alleen in zichzelf* zei ze later)
- wil ik terug
- liefst hetzelfde concept
- maar indien dit niet zou lukken … wat is jullie formule? (en hoe houden jullie het betaalbaar)
Parijs Marathon – week 15/18 – Toppunt
De marathontraining zat deze week op zijn toppunt. 64km schreef het trainingsprogramma me voor en 64 km op de kop liep ik.
Op ’t eind met lood in mijn schoenen (figuurlijk maar het het leek ook letterlijk).
Vrijdag deed ik na ’t werk flink mijn loopkleren aan … om ze de hele avond aan te houden, soms eens te zuchten/kreunen en uiteindelijk maar niet te vertrekken.
En zo moest ik dat vandaag inhalen … de dag na een feestje. Ik had denk ik nog minder goesting dan vrijdag. Maar het viel dan weer veel beter mee, het was zelfs plezant.
Er werd deze week wat afgepland om tijd te vinden om te kunnen gaan lopen. Dat zal ik dus niet missen eens dit alles voorbij is. 2 marathonlopers in 1 huishouden is misschien een beetje teveel van het goede.
Maar je leest het … ondertussen is ook Bjeurn terug aan het lopen. De blessure bleek minder erg als gevreesd, dus dat is goed nieuws.
Vermits het vanaf nu enkel nog maar afbouwen is tot aan de marathon durf ik voorzichtig fluisteren “Parijs … we komen eraan !!!!! ”
De cijfers
Aantal kilometers gelopen: 64 km
Gewicht (gemiddelde van week): 57,3 kg
Rusthartslag: 54
Training 1: 8.31 km – 45m:03s – 5:25 min/km
Het voelde als lente … lopen in een T-shirt, zonder fluo hesje, want het blijft al veel langer klaar. Deed deugd.
Training 2: 16.55 km – 1h:30m:50s – 5:29 min/km
Deze intervaltraining beschouwde ik als de zwaarste training van allemaal. Wist ik veel dat de duurloop van 32km zo ging tegenvallen.
Training 3: 32.01 km – 3h:23m:45s – 6:22 min/km
Het was een héél geregel om deze loop in te plannen. Andere mama’s die kind1 van en naar verjaardagsfeestjes brachten, schoonmama’s die met kind2 naar de voetbal gingen.
Deze toer deed ik met Bjeurn en het ging super tot aan kilometer 20. Dan kwam een stuk op de dijk met wind tegen, en vanaf dan was ’t om zeep … afzien tot het eind. Ik moet zeggen, tegen ’t einde kwam ik er terug wat door dus daar ga ik me bij de marathon aan optrekken, dat een dip ook weer weg kan gaan (na 12km ofzo ;-) )
Training 4: 7.54 km – 50m:25s – 6:41 min/km
Ik bracht Liv naar de scouts in looptenu om erna een toertje te gaan doen … gigantisch hard tegen mijn zin. Gelukkig was ik niet de enige loopmama daar. Ik smeekte een andere mama of ik met haar mocht gaan lopen, en ik had er behoorlijk wat overredingskracht voor nodig.
Het probleem is dat ik niet zo populair ben als looppartner. De mensen denken blijkbaar denkt dat ik altijd aan een super snel tempo loop en dat ze niet zullen kunnen volgen.
Wat dus onterecht is … mijn loopsnelheid varieert tussen 8,5 km/u tot 13 km/u. En ik kan van de 2 uitersten genieten (van het eerste tijdens het lopen en van het tweede vooral erna)
Dit was heerlijk, tetteren en op ’t gemak wat loslopen.
Blessuregewijs: rechterscheen is gevoelig
Random Snippets
- Ik heb terug goesting om wat meer te bloggen, daarmee roep ik de Random Snippets in het leven. Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid.
En voila … hier mijn “Random Snippets” - In een periode van een kleine maand las ik “1q84” van “Haruki Murakami” . Een trilogie van die bestond uit 3 kleppers van 500 pagina’s. Gelezen en graag gelezen, ik vond het zelfs zo goed dat ik me nog eens opnieuw ga wagen aan … Zo goed dat ik me nog eens wil wagen aan zijn boek “Waarover ik praat als ik over hardlopen praat”, dat ik vroeger niet zo goed vond. Ondertussen ben ik al een beter loper als toen, dus misschien kan ik me al beter inleven in dat boek.
- We zijn hier thuis op marathondieet. En dat valt op aan sommige dingen … we eten beduidend minder, en de kasten worden beduidend minder snel leeggegeten.
Bjeurn is ondertussen al 9kg vermagerd en ik nog bijna niets, waardoor ik lichtelijk gefrustreerd ben omdat ik eigenlijk toch wel goed mijn best doe. Ik drink amper nog alcohol en ik snoep wortels. - Ik las “Het slimme budgetboek” van Sara Van Wesenbeeck. Het meeste wist ik al wel .. maar de beste tip is toch wel dat over alles onderhandeld kan worden. bv. over een extra korting als je wasmachine en droogkast tegelijk in dezelfde winkel koopt.
- Mijn te bloggen lijst staat al een tijdje behoorlijk vol … tips voor de marathon (daar ben ik al aan begonnen schrijven de dag nadat ik mijn eerste marathon uitliep, mijn transitie (ik merk een bewuste evolutie naar eenvoudiger, opgeruimder leven (misschien komt dat ook omdat er meer tijd komt nu de kinderen wat groter en flinker zijn en het huis was af-er) , de recente inventarisatie en organisatie van mijn kleerkast (een heus systeem), de strijd tegen de spullen in huis (neen, ik word geen minimalist, maar ik ben er wel serieus door geïnspireerd geraakt), het verslag van onze eerste skivakantie met het gezin.
- Ik zit in de zwaarste trainingsweek in de voorbereiding van de marathon. Ongelukkig genoeg vallen er net 2 feestjes in deze week . Een afterwork in de kruitfabriek (die ondertussen al achter de rug is en die ik goed verteerd heb) en een 10-jaar getrouwd feest van vrienden.
Voor dit laatste verzetten we met plezier onze lange duurloop van 32 km. Een feest is immers leuker met 32km in de benen, dan met het vooruitzicht dat je de dag nadien nog 32km moet gaan lopen. - Ik zeg wel dat ik de after-work goed verteerd heb, maar ik ben er nog altijd niet goed van dat mijn 8 jaar jongere collega “Het knap vond dat ik er was … ik ben toch immers van een andere generatie!”
- Ik poets tegenwoordig met azijn en water, naar voorbeeld van deze madam. De kalkaanslag op mijn keukentablet was direct verdwenen.
Bij overmatig gebruik in de badkamer is eens goed luchten wel nodig … maar dat neem ik er maar bij. - Na de marathon een zwart gat? Misschien niet … ik twijfel over een nieuwe uitdaging. Iets met trail en 53km.
- Hier geen tranen voor de K3 split. Liv ziet het als een nieuwe opportuniteit, ze vindt dat ik me maar moet inschrijven voor de wedstrijd om het nieuwe K3-lid te worden.
- Een zonsverduistering brengt toch altijd ambiance in de keet. Lichten uit in den buro en maar allemaal achter ’t raam foto’s zitten trekken. “Kijk … de zon lacht naar ons !!!”
Parijs Marathon – week 14/18 – Met vleugels
Misschien is een marathon in het voorjaar interessanter als één in het najaar. Bij de vorige marathontraining werd ik tegen het einde (eind september, oktober) ziek. Ik heb het gevoel dat dat deze keer niet gaat gebeuren (hout vasthouden). Ik voel dat ik meer energie krijg doordat de dagen beginnen te lengen.
Het gewicht dat is zeer moeilijk. Tegen het eind van de week was ik serieus gefrustreerd omdat ik maar niet onder die 57 geraak terwijl ik zo mijn best doe. Daarmee heb ik me vanaf vrijdag wat laten gaan en heb ik zaterdagavond chips, chocolade en snoep gegeten terwijl Bjeurn weg was (ik snoep het liefst stiekem).
De dag daarna was de duurloop en voelde ik me mega vadsig en schuldig, maar dat bleek voor niets nodig want ik zette een super prestatie neer. Misschien een idee voor de dag voor de marathon “chips, snoep en chocolade”. I like.
In elk geval, vandaag heb ik nog eens goed geprofiteerd, en morgen herpak ik mezelf weer.
Zoals je hieronder kan lezen ging het lopen deze week feitelijk héél goed.
Wil dat dan zeggen dat alles hier perfect loopt? Jammer genoeg niet. Bjeurn sukkelt al de hele met hamstrings. Fingers crossed dat dat hij snel weer “up and running” is.
De cijfers
Aantal kilometers gelopen: 55 km
Gewicht (gemiddelde van week): 57,3 kg
Rusthartslag: niet gemeten
Training 1: 8.35 km – 47m:42s – 5:43 min/km
Tijdens de voetbaltraining van de zoon, toffe looptoer die ik nog maar weinig deed omdat het altijd te donker en te eng was daar. Nu niet meer.
Training 2: 15.61 km – 1h:29m:14s – 5:43 min/km
De loop op woensdagvoormiddag. Eigenlijk had ik interval moeten lopen maar ik zag het echt niet zitten. Om dat voor mezelf goed te praten nam ik me voor om volgende keer wat sneller te lopen
Training 3: 8.01 km – 40m:53s – 5:06 min/km
Ik stopte vroeg op ’t werk, zodat ik nog vlug een toertje kon gaan lopen voordat ik de kinderen van ’t school (nabewaking) ging afhalen.
Omdat ik woensdag mijn interval niet gedaan had, liep ik nu wat sneller. Eigenlijk ook omdat ik weet dat de kinderen het niet leuk vinden om in de nabewaking te blijven en omdat ik me wat schuldig voelde.
En zo sta ik dan weer aan ’t school in looptenu (daar is ze weer in haar loopkleren)
Training 4: 22.51 km – 1h:54m:09s – 5:04 min/km
Vandaag stond er een duurloop op marathontempo op het programma. Eén van de beste marathontips die ik ooit kreeg (bedankt Kristof) was dat ik 2 duurlopen van +- 20km moest doen in marathontempo … dit om wat vertrouwen te geven en om een gevoel te krijgen hoe je moet lopen op de marathon.
Het plan was tegen 5:27 min/km (11km/u) te lopen, maar al snel voelde ik dat er veel meer in zat.
En er zat misschien zelfs nog meer in want tegen het einde ben ik nog serieus versneld. Dit is een nieuw PR op de halve marathon, nl. 1h:46m:59s.
Ik kan er nog steeds niet van over dat ik zo goed heb gelopen. Ik denk niet dat ik de marathon aan dit tempo kan (of misschien wel), maar er zit waarschijnlijk wel meer in dan 5:27 min/km.
Plan is om te mikken naar 5:15 min/km en hartslag tussen 160 en 170.
Blessuregewijs: rechterscheen is gevoelig
Taa-haal *klapt 2 keer in de handen*
In de derde kleuterklas leren ze woorden opdelen in stukjes
fiets -> fiets *klapt 1 keer in de handen*
piano -> pi – a – no *klapt 3 keer in de handen*
huizen -> hui-zen *klapt 2 keer in de handen*
en dan heb je de moeilijke waar ze fouten tegen maken
melk -> me – lek *klapt 2 keer in de handen* melk *klapt 1 keer in de handen*
Vic ging zijn splitskunsten eens illustreren met woorden die ik zei
frigo -> fri – go *klapt 2 keer in zijn pollekes*
koelkast -> koe – kast *klapt 2 keer in zijn pollekes*
wat zeg je nu? -> KOE – KAST *klapt 2 keer in zijn pollekes*
Volgens de zoon zit de melk dus in de koe-kast.
En de dochter die probeerde het goed te praten met de rationale: “Ja maar mama, als je alle schapjes eruit haalt, dan past daar toch een koe in”.
Klinkt eerder als zusterliefde dan als logica.
En zo zijn er nog woorden, zo spreken ze hier steevast van tweecee-papier.
IS ER NOG TWEECEEPAPIER? klinkt er dan als ze zonder zitten.
En zo heeft iedereen wel wat anekdotes.
- zo lustte mijn zus geen pistolets met uitvluchten (maanzaad)
- zo dacht ik dat iemand die een hartaanval kreeg een ‘nat dak’ had (attack)
- zo heb ik uren naar het melkbrik zitten staren, me afvragend waarom er nu in hemelsnaam ‘halfvolle melk’ opstond
- zo weet ik nog steeds niet of het own-goal is of home-goal
en voor meer van deze, kan je hier nog eens lezen
Stap eens uit je comfortzone #boostyourpositivity
Stap eens uit je comfortzone … en doe mee aan een blogbrunch.
Zonder nadenken schreef ik me in voor de blogbrunch van #boostyourpositivity (georganiseerd door Danone met samenwerking van Oon en Lilith).
Dat hij helemaal in het verre Gent was en dat ik het weekendschema van het hele gezin grondig door elkaar moest halen … daar dacht ik even niet bij na.
“Just Do It” … toch?
Wat later zag ik het al wat minder zitten. Toen ik besefte dat ik helemaal alleen tot in Gent moest rijden, dat ik het hele weekend moest herplannen en dat ik eigenlijk niet veel van de bloggers kende. Oon had ik al enkele keren ontmoet, maar voor de rest niemand, zelfs de meeste blogs waren relatief onbekend voor mij.
Het vervoersprobleem werd al snel opgelost door Ilse, die voorstelde om te carpoolen en zo Marliese, Liesbeth en mezelf oppikte en als een madam van de wereld Gent binnenloodste.
Verbazend, hoeveel volledig onbekende vrouwen na anderhalf uur in de auto van elkaar te weten komen.
(Alhoewel ze gelukkig niet hadden gezien dat ik enkele seconden voordat ik werd opgepikt, vanachter de vangrails kwam gekropen na een korte pitstop … over comfortzones gesproken)
Daar aangekomen kregen we direct bubbels aangeboden (die ik natuurlijk niet afsloeg) en mochten we aanschuiven aan het buffet.
Tot mijn groot genoegen vol gezonds tabouleh, quinoa, granola, fruitsla … en danone yoghurt natuurlijk.
Ik dacht enkel Lies te zullen kennen en Kelly wel te zullen herkennen, maar ik had me niet verwacht aan zoveel prikkels.
Ik spotte direct Maaike (en zij mij, want dat is altijd wel de vraag … kennen ze mij dan ook) belandde aan de tafel met Heidi, Saartje, wiens blog ik ook frequent bezoek. Maakte kennis met Annelies.
Belandde dan aan de tafel met de voor mij zeer bekende Kathleen, Ina en Kim (wat ik dus eerst niet door had om dan na 10 minuten tot de conclusie te komen dat dat “de Kruimels” was die daar bij mij zat)
Met sympathieke madam Sylvie was ’t ook gezellig, zo gezellig dat we ’t aandurfden om samen van fotoshoot te doen (dat was toch wel het moment het verst buiten mijn comfortzone)
Veel prikkels dus, en niet genoeg tijd om iedereen te spotten en te leren kennen. Sommigen passeerden in een flits en andere zag/herkende ik zelfs helemaal niet.
Toch voor mij een super ervaring, en een heleboel nieuwe blogs te volgen (want een blog volgen is toch altijd net iets leuker als je weet wie de persoon achter de blog is)
Nen dikke merci aan de dames van Danone, Lies en Kelly
Parijs Marathon – week 13/18 – Changement de décor
Deze week was een goede loopweek … de lente komt steeds meer en meer piepen … en de dagen worden langer. Binnenkort loop ik ook mijn avondloopjes misschien in het licht en door het veld in plaats van in den donkere door de verlichte geasfalteerde straten van mijn dorp.
Vermits ik zondag een blogbrunch op het programma had (daar ga ik echt nog eens over bloggen, want ondertussen is hij achter de rug en ’t was vree tof) gingen we zaterdag lopen. Nog eens samen, Bjeurn en ik.
En in een andere omgeving, nl het zoniënwoud. Pittig en nogal geaccidenteerd, maar ook schoon en in de natuur (zou trailrunning zo voelen?).
Met zijn 3 lussen van 5, 10 en 20km heeft het zoniënwoud in elk geval voor ieder wat wils.
Net zoals “verandering van spijs doet eten”, zo doet “changement de décor” lopen.
Eindelijk vond ik ook “de” marathonsokken, dit was de eerste duurloop dat ik geen blaren kreeg na 20km.
Ik kan u verzekeren, 6km met blaren lopen is niet plezant, maar een marathon met blaren lopen lijkt me pure ellende.
Waar Bjeurn ondertussen al 6kg is afgevallen, ben ik er ongeveer 2 kwijt. En dat zijn er 2 die me in niet-marathonperiode ook storen.
Wel merk ik dat het de laatste tijd gemakkelijker lijkt om gezond te eten. Het lijkt of ik ben afgekickt van de suiker (niet dat ik suiker ban, maar vermits ik ben gestopt met snoepen krijg ik wel een héél deel minder binnen).
“Snoep gezond, eet een wortel” is nu het nieuwe moto.
Eet een appel, dat is voorbijgestreefd. Ik moet van mijn dietiste 2 stukken fruit per dag eten, maar ook niet meer. Er zijn dus blijkbaar mensen die zich dik eten aan fruit. Groeten zijn echter wel onbeperkt (als supplement op een evenwichtige voeding natuurlijk).
Let wel … ik snoep enkel van die dunne wortels, die je koopt met het loof nog aan. Veel smakelijker dan zijn dikke en grote broer.
“Recupereer gezond, drink melk”
De cijfers
Aantal kilometers gelopen: 61 km
Gewicht (gemiddelde van week): 57 kg
Rusthartslag: 55
Training 1: 6.40 km – 38m:26s – 6:01 min/km
De uitnodigingen van Vic zijn verjaardagsfeest al lopend rondgebracht. Toen ik thuiskwam stond de man al vol ongeduld te wachten om zelf te gaan lopen.
Training 2: 15.69 km – 1h:31m:13s – 5:49 min/km
Deze liep ik woensdagvoormiddag, in klaarlichte dag lopen is toch altijd toffer. Dit was een pittige tempoduurloop met 3 blokken van 11min.
Het lukte niet altijd even goed mijn hartslag laag te houden tijdens de ruststukken, want ik was te zeer in gedachten verzonken om op mijn hartslag te letten.
In gezelschap van Roosbeef die zachtjes in mijn oren zong. Soms zit je helemaal “in” een boek, welnu … ik zit helemaal “in Roosbeef”
Training 3: 8.31 km – 41m:53s – 5:03 min/km
Vic naar de voetbal, ik terwijl gaan lopen.
Staat ze daar nu ‘weer’ in haren looptenu … vragen ze zich wellicht af. Tja, ik zou ook liever elegant gekleed mijn zoon gaan afzetten en ophalen (maar ik heb me erover gezet)
Training 4: 30.68 km – 3h:15m:10s – 6:22 min/km
Eens iets anders, lopen in het zoniënwoud. Pittig dat wel, want het parcours is behoorlijk geaccidenteerd. Maar in de natuur (is dit het trailgevoel?), en eens uit mijn dagdagelijkse omgeving.
Deze loop deed ik met de man, zo plezant dat we dit samen kunnen doen. Ik denk dat ik na de marathon … als hij zijn loopschoenen in een hoek sjot en zijn fiets terug van de haak haalt … eens goed ga huilen.
Blessuregewijs: alles ok