Bordeaux
Wie zegt dat Frankrijk geen goed fietsland is moet ik tegenspreken, weer was er een leuke bewijzerde veilige fietsweg die ons tot in centrum Bordeaux leidde.
In een blitsbezoek Bordeaux konden we toch nog de voornaamste dingen meepikken en ook het thema “wij zijn pelgrims” wat verder uitwerken.
Op aanraden aten we onze lunch op de Marche de Quais, een uitgebreidde markt op zondagvoormiddag met talrijke eetstandjes … wij kozen voor de Bretoense pannenkoeken.
Daarna bezichtigden we de Place des Quinconces met de fontein de Girondines. De oldtimer happening kon de kinders echter meer boeien … al moet ik zeggen dat onze fietsen ook sommige autoliefhebbers meer konden boeien.
Daarna ook een niet over te slagen deel Bordeaux. Place de la Bourse met Le Miroir d’eau. Dat laatste is een plein met water bedekt zodat je een prachtige waterspiegel bekomt, volgens mij kan je daar prachtige foto’s trekken. Maar overdag en bij warm weer wordt de spiegel schaamteloos verrimpeld door enthousiaste kindervoetjes.
Op pelgrimsvlak deden we de église Saint Pierre en Cathédrale Saint-André aan. De laatste stond in de steigers en beeldhouwwerkers waren ter plaatse aan het werken aan de renovatie. Impressionant. Sint-Jacques was trouwens alom present, zo was er trouwens ook een héél ferm pelgrimshuis midden in de stad.
De dag sloten we af met ons vieren in het ijskoude zwembad en splash van de camping … en na een warme douche gingen we met de kinderen nog succesvol op rattenjacht. Die zullen weer goed slapen.
Rattenkop vol gaten
Afstand 39km – Hoogtemeters 58km – Bestemming Bordeaux – Overnachting Camping Bordeaux Lac
Een luxedagje … een uur langer slapen, een overzet over de bruine Gironde, een vlakke rit door de wijnvelden en de bijhorende chateaux slechts 38km op de teller.
Op de koop toe werd het vandaag een 4 sterrencamping (aan schappelijke prijs want in het laagseizoen moeten kinderen hier niet betalen … waarschijnlijk zijn er in het laagseizoen ook betrekkelijk weinig kinderen).
De camping is dik ok, het is feitelijk een soort centerparcs met huisjes waar je ook kan kamperen. Dat het zwembad onverwarmd was en dat het ook niet zo’n warm weer was, kon onze kinderen niet deren. Naast het mooie zwembad was er trouwens nog iets heel tofs … een watersplash … een hit bij de kinderen en ook bij de omstaanders die kwamen kijken.
Onze tent staat aan een vijver … en daar hebben we al dik spijt van … het zit hier namelijk vol van de ratten (die op de foto is een kleintje … we hebben er al gezien zo groot als een kat). Dat is eens wat anders als schattige reetjes spotten.
Kamperen in werelderfgoed
Afstand 64 – Hoogtemeters 466 – Bestemming Blaye (Frankrijk) – Overnachting Camping Municipal La Citadelle
De graan- en maïsvelden maken stilaan plaats voor wijngaarden waar rode en witte druiven rijpen … een mooie rit.
Helaas voor ons was het bijna volledig in de regen te doen … en dat is toch wel hard.
Ik lees in de commentaren dikwijls complimenten over onze kinders en ik moet dat bijtreden. We hadden op voorhand nooit durven dromen dat ze het zo goed zouden doen, er wordt bijna niet meer geruzied, om ijsjes aan de kraam wordt niet gezaagd, als blijkt dat er een camping niet open is of te duur rijden ze zonder morren mee verder en zelfs bij regenweer (echt niet leuk voor fietsende kampeerders) wordt er amper geklaagd.
Ze vinden het nog altijd heel plezant … het onderweg zijn, niet dat er hier nooit eens geroepen of ruzie gemaakt wordt … maar wel beduidend minder als thuis.
Wij zijn een team nu, met dezelfde doelen … momenteel Santiago De Compostella bereiken, maar ook het gepland budget naleven, op schema blijven met het schoolwerk, … en ondertussen niet vergeten te genieten van elkaar en de omgeving natuurlijk (maar dat is niet echt een probleem)
Onze bestemming was serieus de moeite, de camping municipale ligt in de citadel van Blaye (in de 17u eeuw gebouwd ter verdediging van Bordeau) aan de Gironde. De camping is simpel maar de omgeving gewoonweg super knap. En alsof het zo moest zijn stopte het met regenen vanaf dat we daar aankwamen. Zodat we nog spaghetti konden koken in het park met zicht op de Gironde.
We hebben hier trouwens ook een huisdier. Miss Lucky genoemd door Liv .. ik versta echter altijd “mislukking”
Schol
Vergane glorie
Afstand 60km – Hoogtemeters 483 – Bestemming Pons – Overnachting Camping Aire naturelle de Chardon
Het was vandaag de eerste keer dat we een camping weigerden omdat we ze te duur vonden. €28 voor een camping municipale zonder speciale faciliteiten, vonden we erover gaan.
Misschien ook omdat we net aan de winkel werden aangesproken door een uitbaatster van een gitte die ons bij haar uitnodigde voor €10 incl. gebruik van het zwembad. Jammer genoeg lag het net iets te ver en uit de richting.
Wij hebben trouwens ook niet echt nood aan speciale faciliteiten, we hebben al 3 keer een (duurdere) camping met zwembad gedaan, om dan doodleuk te horen dat het zwembad wegens omstandigheden (problemen met de chloorinstallatie, waterstalen niet in orde, stormschade) uitzonderlijk niet open was. Verder beperken de faciliteiten zich dikwijls tot een dure campingwinkel, een bar/restaurant, betalend wifi, … terwijl je ons vooral blij maakt met gezelligheid, min of meer proper sanitair, een waslijn (of toelating om deze te spannen) en picknicktafels. Helemaal in de wolken zijn we met een overdekt lokaal waar we ev. kunnen koken of zitten.
In elk geval … we fietsen verder tot een andere camping, wat we daar aantroffen was eigenlijk wel grappig … vergane glorie … een camping die ooit wel tof moet geweest zijn .. 30 jaar geleden ofzo …. nadien is er vermoedelijk niets meer aan veranderd.
Ooit was er een pingpongtafel, vijver, vogel volière, speeltuin … en nu zijn er enkel nog de restanten.
Kampeerders zijn hier niet buiten ons, enkel vaste bewoners. Maar we beseffen maar al te goed dat we ons pollekes mogen kussen met campings als deze, want dit zijn de campings die een heel jaar door open blijven als de anderen, midden of eind september, sluiten.
We betaalden €16, wat feitelijk nog veel is voor wat we krijgen, maar het sanitair is proper, de douches warm, de plek nog wel gezellig en we hebben nog eens goed gelachen.
Kerk Fenioux
Lanterne des morts – Fenioux
Voorts was het een leuke dag … met wat natuur, cultuur en een nieuwe stempel in ons pelgrimsboekje … leuke combinatie.
Na de storm
Afstand 68km – Hoogtemeters 363 – Bestemming St.Jean d’Angely – Overnachting Camping Val de Boutonne
Raar maar waar, we sliepen na de storm allen nog heel goed. De kinderen waren tevreden omdat we voor deze keer een jongens en een meisjescompartiment maakten in de tent ipv een volwassenen- en kinderenkamer. Wij waren vooral opgelucht omdat onze tent ons droog hield (tegen onze verwachting in, want we weten dat ze soms lekt)
De volgende ochtend verschoten we wel, het hele terrein lag vol takken en er was zelfs een boom omgewaaid. Gelukkig hadden we gisteren bewust een zo open mogelijke plek uitgezocht.
Ook onderweg moesten we op sommige plaatsen de weg nog vrijmaken … gelukkig hebben we daar personeel voor.
Voorts kunnen we niet meer ontkennen dat de zomer ten einde is.
Wat niet wil zeggen dat het water minder aanlokkelijk is (voor Liv).
De camino beleving begint te komen (alleen hebben we nog geen enkele andere pelgrim gezien).
Gisteren waren we met 2 kampeerders op de camping, maar de camping van vandaag staat helemaal vol … altijd vreemd. Met campings is het zoals met mensen … sommige liggen je en andere niet. Ik kan er niet echt de vinger op leggen maar met deze camping klikt het niet. We zijn wel heel blij met het afdak van de (leegstaande) permanente tent die naast ons staat, zo konden we toch nog overdekt eten (want het regent weer) in plaats van in een tent die nog nat is van gisteren.
Ik was trouwens héél blij dat het vandaag een pak frisser was dan gisteren, mijn sportieve prestaties zijn immers altijd omgekeerd evenredig met de temperatuur … het fietsen ging een pak vlotter.
Wat een (on)weer !!!
Afstand 52km – Hoogtemeters 237 – Bestemming Lezay (Frankrijk) Overnachting Camping municipal Le Parc
Ik had nooit gedacht dat we in volle ochtendspits iedereen op de selfie zouden kunnen krijgen, maar zie eens … zelfs baby, poes en huisgenoot Quentin (die er liever vantussenuit wou muizen) staan erop … wat een toffe bende.
De rit was zwaar en dat lag enkel en alleen aan de drukkende hitte (32°C) in een schaduwloos parcours. Bjeurn wou tot in Melle rijden maar ik beslistte dat we in Lezay al zouden stoppen … de pijp was uit … helemaal. Gelukkig heb ik een lieve man die de tent rechtzette en de mattekes opblies terwijl ik een dutje in de schaduw deed.
Onderweg zagen we boeren die hun veld bewerkten (een stoffig werk vermits hef al 2 maand niet meer geregend had), schattige rastafari-ezels (Poitou ezels) en verder niets .. echt den boerenbuiten.
De camping is nog maar 2 dagen open dit jaar … vanaf 15 september sluiten er veel campings en zal het wat moeilijker zijn om een verblijfplaats te vinden.
De verantwoordelijke van deze camping is super lief, ze schonk haar Harry Potter pennenzak aan de kinderen toen ze zag dat zij en zo enthousiast over waren en ze kwam nadien nog speciaal terug met Harry Potter postkaarten.
Deze nacht brak het hitteonweer los. We evacueerden de kinderen in slipje en regenjas naar het sanitair gebouw want het waaide enorm en overal staan hier grote bomen.
Heel eng … vonden trouwens ook Bjeurn en ik. Op een bepaald moment was er zo’n harde bliksem en donderknal dat de kinderen van schrik krijsten en onze buurman zijn tent uitkroop om te checken of alles goed was met ons. Enfin, we overwogen nog even om ergens in de sanitaire blok te overnachten maar na een uurtje ging de wind liggen en was er enkel nog maar regen (en daar kunnen we wel tegen)
Zeer warme Warm Showers
… en die titel mag je letterlijk en figuurlijk nemen.
In Poitiers mochten we 2 nachten bij Céline, Yannick, zoontje Félice, kat Ficus en huisgezel Quentin blijven. Het leuke aan Warm Showers (een soort van Couchsurfing maar dan enkel voor fietsers) is dat je bij de locals terecht kan, en zo ook een inkijk krijgt in hun leven en natuurlijk ook de beste tips in de regio. En de passie voor de fietsreizen heb je alvast gemeen.
Céline en Yannick hebben een héél inspirerende manier van leven … ze leven zeer bewust en duurzaam. Zo zijn ze vegetariërs en heel hard met voeding bezig, hebben ze een droogtoilet en recuperen ze het afwaswater van 1 spoelbak om de planten mee water te geven (het heeft hier trouwens al 2 maand niet meer geregend).
En de sfeer in hun huis is zeer gemoedelijk, we voelden ons alvast direct thuis in hun leuke woning en in de tuin (want het is 33 °C)
Op de rustdag sliepen we (= iedereen buiten Liv) tot 9u30 !!!! En dat hadden we nodig, mijn kuiten doen nog steeds behoorlijk pijn, precies of mijn kuitspieren met 5 cm zijn ingekort … vreemd.
Poitiers is een tof stadje, niet te groot zodat je met 1 dag eigenlijk toekomt om het te bezichtigen.
Net zoals in Nantes zijn er wandelingen gemarkeerd op de straten … altijd tof vind ik.
Veel kerken en Cathedralen, een mooi park met fontein (belangrijk bij zo’n temperaturen) en een mooie binnenstad. We wilden gaan eten bij de favoriete restaurants van Yannick “La Bonne Quille” of “Jasmin Citronelle” maar ze waren beide gesloten op maandag. Als we nog terugkomen hebben we dat nog tegoed (alhoewel het eten en terras van de Magenta ook een hit was).
Yannick en Céline hadden ook een gastenboek, waar we de kinderen ook lieten in tekenen. En dat is ook voor ons een mooie herinnering.
Op de Sint Jacobsroute
Afstand 56km – Bestemming Poitiers (Frankrijk) – Overnachting Warm showers bij Céline, Yannick en Félice
We verlangden naar Poitiers voor 2 redenen. Ten eerste zitten we vanaf dan officieel op de Sint Jacobsroute (of op de route van ons fietsboekje) en ten tweede planden we daar nog een rustdag. Een rustdag die we nodig hebben, we merken dat we telkens moeizamer uit het bed geraken en mijn kuiten zijn ongelooflijk pijnlijk, mogelijks ook door te weinig water te drinken … dat blijft toch wel mijn valkuil, genoeg drinken.
Vandaag was het laf weer, niet bijzonder warm of zonnig maar bij de minste inspanning stonden we (=Bjeurn en ik) nat in het zweet.
Het fietsen ging vlot … zo stonden we om 15u al in Poitiers terwijl we pas om 17u hadden afgesproken met onze Warm Shower Hosts. Tijd om onze stempel te gaan halen en het office du tourisme al eens een bezoek te brengen. Poitiers is niet groot maar wel veelbelovend.
‘S avonds werden we mee uitgenodigd voor een maaltijd bij onze warm shower hosts … een heerlijke avond buiten waar de brouwers onder elkaar veel te vertellen hadden.
Mijn thuis is waar mijn Grimbergen staat
Afstand 56km – Hoogtemeters 523 – Bestemming La Peyratte (Frankrijk) – Overnachting A la ferme Le Moulin de Fumailles
Slapen deden we deze nacht niet zo goed. Ik werd wakker en toen ik buiten lichten zag bewegen maakte ik Bjeurn wakker. Bleek het maar een flikkerend ledje op mijn gsm te zijn … en omdat nachtdieren veel lawaai maken duurde het nog even voor ik terug de slaap kon vatten. Ik neem aan dat het wel zal wennen … het gevoel alleen te zijn, zonder sociale controle van de anderen.
De dag verliep beter … het parcours werd terug geaccidenteerder maar was wel mooi … we fietsen al 2 dagen langs pittoreske dorpjes met oude vakwerkhuizen en kerken.
We kwamen onderweg een trekker uit Nederland tegen. Hij fietstte naar Valentia met een fiets met 3 vitessen waarvan 1 (de lichtste) stuk was. Maar hijbzag er voorts vrij relax uit.
Vic en Liv hebben zelfgemaakte katapulten, knuffels, uitgeholde stokken, … aan de kant gelegd en spelen nu met een dun stokje dat ze hun toverstok noemen en daarmee spelen ze de scenes van Harry Potter na. Schattig om te zien.
Deze nacht kamperen we bij de boer. Onze buren boden ons direct een koude “Grimbergen” aan. Grappig … Grimbergen ligt immers op 10km van het huis dat we onze thuis noemen.
Op onze hoede
Afstand 54 km – Hoogtemeters 306 – Bestemming Thouars – Overnachting Camping Municipal Le Clos Imbert – Route la velo francette 43
Gek, hoeveel volk we gisteren tegenkwamen, zo weinig kwamen we er vandaag tegen. Dat heeft natuurlijk alles te maken dat we de populaire Loire-route hebben verlaten en op een minder gekende (maar niet minder mooie) route langs de rivier de Thouet verder te rijden.
Op de camping zijn we praktisch alleen (nog één plekje aan het andere eind van de camping is bezet), wat niet echt verwonderlijk is vermits we factuur nummer 313 kregen, hier komt dus sowieso minder volk.
De vrouw aan het onthaal van de camping meldde ook dat we best voorzichtig zijn. Er komen soms mensen op het terrein die spullen in het water gooien en andere vandalenstreken uithalen. We hebben alvast alles binnengehaald of aan een goed slot gelegd binnen ons gezichtsveld. Bjeurn heeft de telefoonnummer van de politie al in zijn gsm geprogrammeerd en hij gaat zijn schoenen al klaarzetten voor moest er iets gebeuren. Niet goed voor onze nachtrust, zo’n waarschuwingen … en ook een nadeel van een verlaten camping.
Maar laten we positief blijven .. het is hier alvast heel rustig en de camping bijzonder mooi.
Bekend terrein
Afstand 64 km – Hoogtemeters 226 – Bestemming Saumur (Frankrijk) – Overnachting Camping Ile d’Offard – Saumur
We konden de camping niet verlaten zonder een foto van de eerste pino die we onderweg tegenkwamen, en zonder afscheid te nemen van onze nieuwe vrienden natuurlijk.
We volgden de Loire-route en haalden herinneringen op aan het jaar voordien dat we deze ook fietsten. Jammer genoeg was dit net het gedeelte waar Liv een zware val maakte en werd ook dit terug opgerakeld.
Ondertussen zijn we in deze reis 2 maand verder en zijn er nog geen zware vallen gebeurd, kiezen voor tandems was een goede keuze op vlak van veiligheid.
Bij het hennepveld, dat we eerst roken en dan pas zagen, deden we even fotoshoot. Nu weten de kinderen ook meteen hoe cannabis ruikt.
De hele rit vertelde ik over Harry Potter. De kinderen vonden Harry Potter na het tweede boek te eng, maar dat wil niet zeggen dat ze helemaal afgehaakt zijn. Ik blijf met veel enthousiasme verder lezen en vertel het verhaal dan uitgebreid aan de andere drie … iedereen content.
Op de route verschoten we van het grote aantal fietsers dat we tegenkwamen. Precies of het nu drukker is dan verleden jaar in juli.
Kamperen deden we in een camping die we vorig jaar ook aandeden. De camping met het mooiste zwembad tot nu toe … helaas onfotografeerbaar wegens de zon. Maar beeld je bergen met een kasteel in aan de andere kant van het zwembad.
Jammer genoeg voor de kinderen zijn ze wegens lopen, duwen, trekken, ruzie maken en vooral niet luisteren in het zwembad gestraft, morgen wordt het een een camping zonder zwembad. Het leven is al minder mooi geweest zonder straf.
De camping zit ook nog behoorlijk vol. Je zou niet zeggen dat het hoogseizoen voorbij is, alleen zijn het nu de gepensioneerden die bommekes doen in het water.
Aan de trekkerskeuken leerden we een Australisch koppel fietsers, een cyclist uit Marseille en een Amerikaans koppel kennen. Met elk hun verhalen en ervaringen, zo kan je in Zuid-Korea blijkbaar goed fietsen, alsook in Japan en Bjeurn en ik zijn helemaal enthousiast gemaakt voor een kampeer- en kanotocht. Ook bestaan er blijkbar vliegtuigtickets waarmee je een jaar de wereld kan rondvliegen (zolang je maar steeds Oostelijker of Westelijker gaat, je kan dus niet telkens heen en terug vliegen) voor een richtprijs van 7500 dollar voor 2 personen.
Nog veel te doen dus !!!
De teller staat op 3000 km
Waw, onze teller staat al op 3000 km. Eigenlijk gisteren al, maar toen was ik dat vergeten vertellen omdat ik nog zo ondersteboven was van alle lieve mensen die we hebben ontmoet.
Vandaag werd het maar liefst 31°C, en ook ’s nachts wordt het niet kouder dan 18°C … gelukkig was er een rustdag waarin we Angers bezochten. Summer in the city … alhoewel het in de tent al herfst is … ze ligt al vol met bladeren.
In Angers kochten we fietsboekjes voor de route naar Santiago De Compostella en we haaalden ook onze tweede stempel op in ons stempelboekje. Blijkbaar zijn er hier nog niet veel pelgrims te besporen … 1 à 2 keer per maand vraagt er maar iemand om een stempel. Maar we hopen wat meer beleving te vinden als we in Poitiers aankomen. Nu nog een Sint Jacobs schelp zien te versieren, zodat we herkenbaar zijn.
Als goede pelgrims bezochten ook de cathedraal van Angers. De kinderen lijken zich te gedragen maar Liv kwam me wel vertellen “Help, Vic valt me aan met heilig water”, we hebben het bezoek dus maar kort gehouden.
Eigenlijk zijn we hier 2 dagen te vroeg, vrijdag gaat er een groot festival van start en vandaag waren de voorbereidingen volop bezig … het ziet er veelbelovend uit.
Angers is trouwens ook wel zonder de festiviteiten een heel mooi stadje.
En rustdag wil zeggen … geen helm
Meet and greet
Afstand 54km – Hoogtemeters 169 – Bestemming Angers – Overnachting Camping Lac de Maine
Dit was de dag van de aangename ontmoetingen en de verwennerijen.
Toen we ons brood gingen kopen raakten we aan de praat met de bakkersvrouw en ook met een bende stappers (les randonneurs de Grez Neuville). Het draaide uit op een geanimeerd en gezellig gesprek met de typische thema’s … hoe doen we dat met school, hoe loopt de route, is het niet zwaar fietsen met zoveel bagage, …
We werden ook getrakteerd op koud fruitsap (zo heerlijk dat dat smaakt … gekoelde drank) en chocoladekoekjes (en bij ons staat het net op de verboden lijst omdat dat bij deze temperaturen neiging tot smelten vertoont).
En bij het vertrek stopte de bakkersvrouw ons nog enkele pains au chocolat toe.
Bij het middageten ontmoetten we een bende fietsers, waaronder één koppel op een Pino Hase fiets, net zoals wij. Liv was al meteen enthousiast en verzorgde de eerste contacten voor ons.
Toevallig was het een groep Vlamingen (die al sinds 1998 jaarlijks een fietsvakantie samen doen) en die ook nog verbleven op de camping waar wij ook naartoe trokken.
En zo werden we ’s avonds uitgenodigd voor een aperitief bij hun bungalow. Heel gezellig, misschien een beetje te gezellig want wij hadden ons avondeten al gehad (al was dat niet te merken aan Liv en Vic die gretig alle koekjes aannamen die hun werden aangeboden) maar onze Belgische vrienden moesten nog wel eten. Ik hoop alvast dat het vlees ondertussen niet te taai was.
We merken aan Liv en Vic dat ze het heel leuk vinden om ook eens met anderen te converseren in eigen taal, en ze genoten van de rondleidingen, in de caravan en de ingerichte bungalow, die ze kregen.
Een dag van 29°C biedt natuurlijk ook ijsjes … niet vanuit een ijskraam (want we hebben een strikt budget) maar vers vanuit de winkel. En een leuk neveneffect vandaag was dat we ze enkel vonden verpakt per 6.
Natuurlijk moeten de kinderen dan wel extra trainen.
En intussen zijn we in Angers … waar we morgen een rustdag houden.
Paradox
Afstand 54km – Hoogtemeters 81 – Bestemming Daon (Frankrijk) -Overnachting Camping Les Rivieres
We stonden op en voelden dat het de warmste ochtend tot nu toe was, het was tevens ook de donkerste.
We hebben het gevoel dat pas in Frankrijk onze zomer echt begonnen is, tevens merken we dat de bladeren beginnen vallen en de grond al herfstkleuren vertoont.
De dagen korten en de herfst komt eraan, vreemd gevoel.
Bij het plannen van de route zorgde Bjeurn ervoor dat we wat fietsroutes kunnen volgen. Zo zitten we vandaag en morgen op een fietsroute langs de rivier “la Mayenne”.
Prachtig, verkeersvrij, vlak en langs dammen en (manuele) sluizen waar een vriendelijke sluiswachter paraat staat.
We zagen nooit meer trekkers als vandaag, maar de gemiddelde leeftijd was wel rond de 65 jaar.
De camping was er eentje met zwembad … maar we hadden moeten weten dat we dit nog niet mochten vertellen tegen de kinderen. Het zwembad was immers gesloten wegens een probleem met het water. Ik moet echter wel zeggen dat ze er niet een al te groot drama van maakten (morgen staat er ook een camping met zwembad op het programma, al weet ik niet of het slim was dat al te verkondigen)
Vandaag kochten we eindelijk de Franse simkaart, uiteindelijk werd het €24 voor 5 Gb, dat trekt er al meer op. We zijn dus terug mobiel.
En we kochten ook muziekboxen, ik merkte dat ik de muziek toch wel miste. We draaiden “Héhé van Jan De Wilde” al grijs. Nu nog K3 en Kadanza proberen te bemachtigen en de kinderen zijn ook content.
Bij de kapper
Afstand 43km – Hoogtemeters 369 – Bestemming St. Berthevin – Overnachting Camping Municipal Le Moulin de Coupeau
Vermits we gisteren nogal uitgeput waren (althans toch de tandem Liv-Annelies) besloten we vandaag wat minder kilometers af te leggen.
Toen we vanmorgen bij het wakker worden merkten dat de regen op de tent tikte, beslisten we unaniem om een uur langer te slapen en pas om 8u uit bed te komen. Het leuke aan een camping met goede faciliteiten is dat we ook binnen in de keuken aan een tafel konden eten en dat we onze tent aan een overdekte waslijn al wat konden laten drogen.
We verbazen ons erover dat de campings, nu het hoogseizoen voorbij is, nog behoorlijk vol staan. Maar gelukkig voor ons is dat meestal door mobilhomes en caravans, en die hebben hun eigen tafel en keuken dus we hebben de faciliteiten bijna alleen voor onszelf.
Het fietsen ging vlot, ondanks de regen die niet echt hinderde doordat het warm bleef.
Om 14u kwamen we al op onze nieuwe camping aan … eindelijk nog wat tijd voor schoolwerk en andere zaken … Vic zijn haar eens knippen bijvoorbeeld. Alhoewel ik zijn Beatles-coupe wel kon appreciëren, werd het hoog tijd om de schaar er eens in te zetten en er (op zijn verzoek) een kapsel van te maken dat zich leent tot een hanenkam (op een rustdag want met een fietshelm op je hoofd heeft dat niet veel zin)
De keuken was sober … kant en klaar en groenten uit blik. Zo gaat dat op een zondag als je op tocht bent zonder frigo.