Morgen gaat alles helemaal naar normaal, vanaf dan ben ik ook weer aan het werk. Vanaf dan is ook de vraag “Kan je terug wennen aan het gewone leven?” helemaal gerechtvaardigd.

Ik moet zeggen, ik heb ervan genoten van die tijd thuis. Ik had dat trouwens ook nodig … wat tijd om iedereen op gang te zetten, het nieuwe schooljaar en de hobbies op te starten en om mijn huis, mijn todolijst en mijn hoofd terug wat leger te maken en wat rust in te bouwen. En ook natuurlijk om vlug nog wat projecten op te starten, nu ik de tijd nog heb.

• Er werd volop ontspuld, de “Gift I Zemst” facebookgroup werd serieus gespamd. En vermits je ook zelf kan bepalen wie je spullen krijgt, schreef ik er altijd bij dat mensen die met de fiets of te voet kwamen voorrang kregen. Meestal lukte mijn trucje niet, maar zo was er toch een dame die er 26 km voor over had om iets te komen afhalen. Die dame wist me trouwens ook te vertellen dat de hoelahoep, die ze al eerder was komen halen, veel gebruikt werd en dat ze al merkte dat haar taille smaller was geworden door het vele oefenen. Dat is toch wel echt plezant, het “second life” voor de spullen. Om het op zijn Marie Kondo’s te zeggen “Het doel van spullen is om gebruikt te worden, ze zijn contenter als ze in gebruik zijn dan wanneer ze ongebruikt in de kast liggen.”
• Ondanks het ontspullen komen er ook nog zaken ons huis binnen, zo fietsten Bjeurn en ik 30 kilometer om een aquarium te gaan afhalen voor Liv haar nieuwe huisdieren … 2 wandelende takken. Die wandelende takken gaf ze de namen “Charlie en Sasha”, de 2 leukste unisex namen die ze vond. Unisex was een voorwaarde, want je kan toch niet zien aan een tak of het een vrouwtje is of een manneke. In de praktijk worden ze trouwens “Charlie en Shasha” genoemd, de namencombinatie ligt niet zo goed in de mond.
• Bijna een hele maand kweekte ik ook aan een zuurdesemstarter. Eerst was er Jerom, die ik probeerde op te kweken met sourbymeel, maar dat werkte dus niet. En dan was er Bea, waarvoor ik dan toch maar meel bij de maalder ging halen. Ons Bea heeft gisteren haar eerste broodje opgeleverd … lekker, maar misschien wel nog voor verbetering vatbaar. Ik blijf experimenteren !!!
  Ja, een zuurdesemstarter krijgt een naam, zo hoort dat blijkbaar !!!!
• We hebben ook een project “nieuwe salon” opgestart, jammer genoeg vinden we niets mooi en zijn we de zoektocht al  weer beu.
  Dat is “the story of our life”, wij vinden nooit iets schoon. Zoals met de verlichting … daar hebben we ook lang naar gezocht, om te eindigen met opgeknapte kringloopvondsten en gekregen lusters omdat we niets anders mooi vonden.
  Dat is zo een beetje het Steve Jobs syndroom, blijkbaar was die zijn huis ook super leeg omdat hij echt iets compleet naar zijn goesting wilde vinden en dat dus niet vond.
  Maar we zijn wel zeer content van de meubels die in ons huis een tweede leven krijgen, zo hebben we net nog een lamp van de vorige bewoners in de badkamer opgehangen en zo zijn we ook een kast die we samen met het huis kochten aan het schilderen om in de living te zetten.
  Ik geloof trouwens dat een huis zich zelf inricht, jammer genoeg moet je daar wel wat geduld voor hebben., maar ik ben van mening dat op vlak van inrichting haast en spoed zelden goed is.
• Ook digitaal kan je rommel hebben en alhoewel dat geen fysieke ruimte inneemt, zorgt dat toch voor ruis in mijn hoofd, ook die digitale rommel pakte ik aan, en dat nam meer tijd in beslag dan ik kon vermoeden.
• En koken hé, dat is ook terug wennen. Op onze jaarreis kookte ik welgeteld 1 keer, die schone tijd is jammer genoeg voorbij. Ik heb trouwens al jaren een mooi lijstje dat ik constant bijwerk met al onze klassiekers … een 100-tal recepten die snel klaar zijn en kindvriendelijk. Wel we hebben nu een vegetariër in huis en ik ben nu volop bezig met dat lijstje aan te passen en zoveel mogelijk recepten met een minimum aan veranderingen te recupereren.
• Voorts zijn we in de ban van het klimmen, Liv kreeg voor haar verjaardag (geen kado’s maar ervaringen) een klimsessie met het gezin, we zouden dat eigenlijk graag wel meer doen, en liefst met lessen, maar organisatorisch lijkt dat toch weer niet zo goed uit te komen, jammer.
• En dan nog iets grappigs … er is ook een nieuw kapsel, na een jaar fietsen besloot ik mijn haren te knippen, zoals in een nieuw begin een nieuw kapsel. En ineens heb ik krullen, die ik voordien eigenlijk nooit echt had. Zo zien we weer wat een jaar zonder haardroger en een minimum aan wassen kan doen voor uw haar.