Huiselijk in Haapsalu
Huiselijk … zo konden we vandaag wel noemen, genieten van de warmte van de houtstoof en de croque monsieurs.
Maar we gingen ook naar buiten, met al onze laagjes aan lukte dat net comfortabel. Haapsalu is immers echt wel een tof stadje, met een heel mooi kasteel en bijhorende speeltuin.
We wandelden ook de “promenaad” langs de zee af. Haapsalu ligt in een baai en heeft het warmste zeewater van de Oostzee en de beste modder, in de 19e eeuw was dit de badplaats en kuuroord voor de prominente Russen. En inderdaad … het is nog steeds charmant.
Ook de vogelaar kan hier terecht … wij zijn deze reis van onverschillig naar vogelliefhebbers geëvalueerd, het herkennen van de vogels is echter nog moeilijk … laten we zeggen dat we nu vooral hun schoonheid apprecieren.
Op aanraden aten we in Müüriääre Kohvik … gezellig en goed.
We kunnen er weer even tegen, en met de temperaturen zal het wel stillekesaan ook wel in orde komen.
Haapsalu
Afstand 53km – Hoogtemeters 42 – Bestemming Haapsalu (Estland) – Overnachting Ritta Holiday Home
Koud en miezerregen … zo was het weer toen we ’s morgens vertrokken. Dit weer en het feit dat de voorspellingen niet direct beterschap gaven (van 11°C tot 15°C de volgende dagen) maakten mijn goesting er niet direct groter op.
Het plan was om met de ferry van het eiland Saaremaa naar het eiland Hiiuma te gaan en daar 2 dagen door te brengen. Maar vermits ik het niet meer zag zitten om in de koude en de regen te wildkamperen gingen we voor plan B. Een dag shortcutten en in de plaats daarvan 2 nachten in een huisje op het vasteland van Estland doorbrengen. Een welverdiende rustdag in een warm huis … zalig.
We fietsten Hiiumaa zeer snel door om op tijd de ferry naar het vasteland te kunnen nemen. Geen elanden dus … enkel een ree. Maar we haalden het, de kinderen konden zelfs nog een boek lezen in de wachtrij aan de ferry. Dat is in elk geval iets wat we al gekweekt hebben op deze reis … leesplezier bij iedereen. Bij Vic is het nog wel een opdracht … maar zoals jullie zien, hij doet het toch maar.
En uiteindelijk kwamen we aan in Haapsalu waar we verblijven in een typisch houten huisje met houtstoof en houtoven. Waar we het zo warm stookten dat we er zelf mottig van werden en waar we pizza’s bakten in de houtoven. De eigenares was verbaasd dat we deze niet buiten op de BBQ gingen klaarmaken, maar daar hadden wij nu eens echt geen goesting in.
Vermits het wasmachine niet bleek te werken (het is al de tweede keer dat we dit voor hebben … dat een wasmaschine defect blijkt als we het willen gebruiken … en we achterblijven met vuile natte was) waren we om middernacht nog handwas aan het doen in de badkuip. Helemaal back to basics dus.
Een dak boven ons hoofd … dat kan echt wel echt heel veel deugd doen!!!
Al 12 000 km gefietst
Afstand 45km – Hoogtemeters 77 – Bestemming Triigi (eiland Saaremaa horende bij Estland) – Overnachting RMK forest hut
We trapten onze 12 000e kilometer. Tijd vliegt als je je amuseert en afstand blijkbaar ook.
Vic is de man van de kaart … helemaal klaargestoomd om terug in te pikken bij de welpen (scouts), ondertussen is hij expert vuur maken en kaartlezen.
Heel even was het goed weer en we profiteerden ervan om een ijsje te kopen. Het is heel opvallend aan de Baltische landen dat ze diepvriezers hebben vol enkel verpakte ijsjes. Family packs daar doen ze hier blijkbaar niet zo aan, maar ondanls het klimaat blijken ze hier wel van ijsjes te houden.
Nog iets opvallend is trouwens dat je hier bier in flessen van 2l kan kopen. Ik weet niet of het mede daardoor is dat er aan elke winkel wel enkele dronken mannen (en in mindere mate vrouwen) rondhangen.
We slapen weer in een RMK forest hut … en dit is onze tuin. Ongelooflijk in wat voor mooie setting de RMK kampsites altijd liggen. Het enige dat voor geluidsoverlast zorgt zijn de overvliegende zwanen.
We hadden wel weer geluk want nadat we onze intrede hadden genomen kwam er een ander koppel aan dat hier wou overnachten (maar ze waren met de auto en konden dus gemakkelijk elders heen).
De forest hut kwam vanavond trouwens goed van pas … want het regent en wij kunnen nu gezellig binnen zitten aan de haard.
Morgenvroeg nemen we de ferry naar Hiiumaa. Waar Saaremaa het grootste en meest toeristische eiland is, is Hiiumaa het eiland voor de natuurliefhebber. Grappig want wij vonden Saaremaa allesbehalve toeristisch en al zeer zeer rustig en we hebben nog nergens zoveel wild gezien … vandaag zagen we trouwens een marter. Ik ben alvast benieuwd of ik op Hiiumaa mijn eerste eland kan spotten.
Er komt sleet op
Afstand 37km – Hoogtemeters 71 – Bestemming Jauni (eiland Saaremaa horende bij Estland) – Overnachting RMK kampeerplek aan oude steengroeve en meer
11 maand zijn we nu al bijna onderweg en we merken dat op een groot deel van ons gerief sleet begint te geraken.
- De wasspelden begeven het één voor één
- de ritsen van de tent beginnen te haperen (deels uit bruut gebruikt … ze leren het niet, de kinderen)
- en de in de muggengazen komen kleine gaatjes
- We hebben al bijna een volledige set nieuwe haringen
- Liv haar broeken worden eindelijk hip (gaten)
- de zolen van mijn sportschoenen komen los
- mijn havaianas zijn al hersteld (maar houdt de herstelling het nog 3 maand)
- Bjeurn zijn kleren geraken tot de draad versleten, ik zou dan geneigd zijn om me op iets nieuws te trakteren maar hij volhardt principieel en weigert vervanging te kopen
- De kinderen zitten al aan hun derde of tweede paar sandalen … maar vermits hun voeten al enkele maten gegroeid zijn is dat niet zo erg.
- de poten van onze stoeltjes beginnen door te buigen
- Onze plastieken borden en bekers worden ruw, waardoor ze smaken beginnen opnemen
- al 3 opblaasbare slaapmatjes begaven het deze maand (met dank aan Vic die er niets mee inzit om op een plat matje te slapen en nu op het lekke matje van zijn zus slaapt tot we een outdoor winkel tegenkomen)
- al 2 drinkbushouders zijn gebroken en hersteld met ducttape
- onze fietstassen zijn al lang niet meer waterdicht door teveel offroad rijden
- om maar te zwijgen van alle brandgaten in onze kleren door de vele kampvuurtjes.
- maar de fietsen blijven gelukkig (dankzij het regelmatige onderhoud) in goede staat
Het is al de 12de dag op rij dat we fietsen en we merken dat we moe worden. Vandaag deden we een gigantische shortcut om vroeger op de kampsite aan te komen zodat ik een dutje kon doen.
De anderen hadden eerst het plan om te gaan zwemmen maar het bleek veel te koud voor dat plan. En toen ik wakker werd lag Bjeurn naast mij te slapen, zat Vic in zijn compartiment te tekenen en was Liv verdiept in haar Percy Jackson boek.
We verlangen tochwel naar warmere temperaturen maar de voorspellingen zien er niet zo denderend uit. Maar ja … dan troosten we onszelf ermee dat temperaturen van 30°C ook niet ideaal zijn om in te fietsen en te kamperen.
Dieren spotten
Afstand 48km – Hoogtemeters 55 – Bestemming Austla (eiland Saaremaa horende bij Estland)- Overnachting RMK kampeerplek aan zee
Een zalige rit en een schoon weertje, bijna warm en zonnig. En rustig, wie houdt van rust en natuur, die is in Estland op de juiste plek.
Eten deden we in een tuin en terwijl de kinders op de trampoline calorieën verbrandden, zaten wij stiekem aan de chocolade. Koffie “plus”, zoals wij dat in codetaal noemen.
We reden langs grindwegen aan de kust. De Oostzee is niet wat we gewend zijn, ze lijkt eerder op een groot meer. Er zijn geen golven, amper getijden, ze is bijna zoet, omgeven door bos en riet en op de zee zwemmen honderden zwanen. We zagen zelfs koeien met hun poten in de zee staan.
We verschrikten 2 reeën die in volle paniek maar naast ons bleven rennen en eentje stak 2 keer blindelings de baan over. We konden ze in al hun glorie gadeslaan, voorts zagen we nog minislangetjes en verscheidene kraanvogels … met hun tot 1m30 hoogte en 2m30 spanwijdte zijn dat echt gigantische dieren.
Maar Bjeurn zag de topper vandaag .. hij spotte een eland aan het bosje vlak nabij ons kampeerterrein … een levend exemplaar deze keer. Ik ben niet jaloers, maar geïnspireerd, sebiet ook nog eens een klein wandelingetje gaan doen op mijn eentje.
De kampeerplek is weer de max … verzorgd, afgelegen en aan de kust.
De boshut is een bosHIT
Afstand 51km – Hoogtemeters 30 – Bestemming Hindu (eiland Saaremaa horende bij Estland) – Overnachting RMK forest hut Sopi Metsaonn
De dag begon voor mij in mineur, een ontstoken oog, een geblokkeerde rug,een slaapmatje waarvan de eerste binnennaad gelost is (wat het begin van het einde inluidt) en regen (wat weer maar eens bewijst dat je hier niet kan rekenen op de weersvoorspellingen van mijn weerapp).
Maar een slechte ochtend maakt de dag niet. We reden full speed naar een forest hut die we op het oog hadden … in de hoop deze te kunnen claimen.
Deze boshut is net zoals andere gratis en verzorgde kampeerplekken die we al deden van RMK (natuur- en bosbeheer). Zelfs deze hut kan je gewoon gratis voor een nacht betrekken als trekker. En dat is de echt wel moeite … hieronder de foto’s maar op deze link zie je een filmpje met Liv die de rondleiding geeft.
Onze slaapkamer
Het huisje (aka droogtoilet)
De haard
Eetkamer
Houtklieverij
Het was maar goed dat we ons zo gehaast hadden om hier op tijd te geraken, want even later kwamen 3 plaatselijke jongeren hier aan met zakken van het warenhuis gevuld met ,aan het geluid te horen, bierflesjes. Ze dropen teleurgesteld af toen bleek dat wij van plan waren om hier de nacht door te brengen.
Afsluiten deden we met marshmallows in de fire pit … in gezelschap van de muggen (jaja … het muggenseizoen is begonnen en in de muggenregio zijn we beland).
Eilandhoppen naar Saaremaa
Afstand 68km – Hoogtemeters 78 – Bestemming Sepa (op eiland Saaremaa horende bij Estland) – Overnachting wildkamperen op een bebost stuk land
Toen we vanmorgen past om 10u30 op ons gemak vertrokken hadden we niet verwacht dat we nog zoveel kilometers zouden afleggen. Maar het rijdt hier wel heel vlot … zeer vlak en goede banen waarop amper verkeer is.
Via een weg reden we door de zee door naar het volgende eiland Saaremaa. Het deed ons wat denken aan passage du Gois in Frankrijk (maar door het ontbreken van grote getijden komt deze weg niet onder water te staan bij vloed)
Zeer spectaculair was de rit niet … baan, wat bos en voornamelijk velden (meestal vol paardebloemen), maar de moraal zat goed … het huisje van gisteren heeft iedereen deugd gedaan. We reden naast elkaar (dit doen we normaalgezien nooit, maar hier is zo weinig verkeer dat de wegen zich er goed toe lenen) en Vic ontpopte zich tot verhalenverteller … 3 hoofdstukken kregen we op ons bord.
De toeristische atttractie van Kaali zijn de 9 meteorietkraters, waarvan dit de grootste is.
De camping waar we wilden overnachten bleek nog niet open en er werd geen uitzondering gemaakt voor ons. Jammer, maar wildkamperen is ook zo slecht nog niet.
Het was een mooie dag, met schoner weer dan voorspeld (maar bijlange niet zo warm als bij jullie in België) en wel 3 gespotte fietstrekkers.
Ship ahoi
Afstand 42km – Hoogtemeters 58 – Bestemming Kuivastu (eiland Muhu horende bij Estland) – Overnachting huisje op een camping
Niet meer op het vasteland … we namen de ferry naar het eiland Muhu (het eerste van de 3 eilanden die we de volgende dagen/weken aandoen).
De weg naar de ferry was zo desolaat dat we meer moesten opletten voor overstekende slangen dan voor auto’s op de baan. Toch spotten we weer fietstrekkers, 2 koppels Duitsers die niet de intentie hadden om te stoppen voor een praatje. 3 fietstrekkers op 3 dagen tijd … dat is een goed voorteken op ontmoetingen met gelijkgestemden.
Na 7 dagen wildkamperen (nieuw record) besloten we voor een camping te gaan, maar Liv keek zo zielig (en ik wil haar wat extra verwennen want ze heeft nogal last van heimwee tegenwoordig) dat we opteerden voor een huisje. En zo zitten we nu in een heerlijk warm huisje in de zetel met een dekentje over onze benen … gezellig.
Ik merk dat we moe worden, “we” is iedereen behalve Bjeurn. Ik heb de laatste 7 dagen al 3 keer een dutje moeten doen na aankomst en bij de kinderen merken we het vooral aan het gedrag.
We fietsen namelijk al 7 dagen, en we zouden wel eens een rustdag willen houden maar het weer is eigenlijk zo koud dat we liever op de fiets zitten en in beweging blijven.
Maar we vertrouwen erop dat de zomer ook weleens zal beginnen in het Noorden.
Zo sloten we trouwens de dag af gisteren … dat is ook al veel waard.
Room with a view
Afstand 56km – Hoogtemeters 36 – Bestemming Matsi (Estland) – Overnachting wildkamperen op een verlaten idylisch strand
Geen roadkill vandaag maar seakill … een zeehond ? … Liv was er helemaal slecht van. Geen foto’s … te triest.
Een nieuwe ontmoeting … het fietsseizoen lijkt van start gegaan te zijn. Dit zijn Helga en Gunter die vanuit Oostenrijk, Tsjechië, Polen, Baltische landen naar Finland, Zweden, Noorwegen, Uk en Ierland fietsen.
Een zalig strand voor ons alleen. Leve wildkamperen!!!
And …. HEY ESTONIAN GUY… we really liked you bread ❤ !!!!
Discgolf … nekeer iets anders
Afstand 58km – Hoogtemeters 45 – Bestemming Audru (Estland) – Overnachting illegaal wildkamperen in een golfdisc bos (uitleg volgt)
Voor we de dag aanvatten gingen we nog even kijken in het RMK infopunt … waar we wel een uur bleven hangen. Het was boeiend vol opgezette dieren, grote schermen met livestream beelden van vogelnesten, interactieve touchscreen met vogelinformatie, een geweldige toilet en een zeer enthousiaste dame die ons in het Estisch rondleidde.
Het enthousiasme van de geweldige slaapplek en het bezoek aan het infopunt was snel gedaan toen we een drukke baan vol vrachtverkeer op moesten … geen alternatief. Deze route behoort nochtans tot eurovelo 10 (maar waarschijnlijk een gedeelte dat nog niet af is).
Wel grappig dat we het eerste waarschuwingsbord voor overstekende elanden zagen .. minder leuk dat we een ree als roadkill zagen.
Op deze baan kwamen we ook een fietstrekker tegen (de eerste sinds heel lang), Fransman Patrick ging naar de Noordkaap. Ik kon er maar niet van over hoeveel bagage hij mee had, zijn fiets woog 80kg inclusief bagage (mijn zware tandem weegt 60kg incl.), en alles waar iets kon worden op gehangen hing effectief vol, een extra voorzak vooraan het voorwiel, een zak tussen het frame, een zakje op het frame, een extra achterwiel met fietszakken (dat trouwens zeer hard wiebelde bij het fietsen), een rackpack die een maat groter is dan de onze met daarop nog een gigantische zak. Ik vraag me al de hele dag af wat er allemaal in die man zijn bagage zat.
Bjeurn was meer onder de indruk van de pinion 1.18 vitessen (ne vitessenbak zoals bij de auto, en duur speelgoed … fluistert hij me toe).
Kamperen doen we nu wat illegaal aan het strand … de faciliteiten zoals overdekte tafel en toilet overtuigden ons.
We zijn beland in een frisbeebos (aka diskgolf), waar je verschillende plaatsen hebt om een frisbee -golfgewijs- in een schaal te gooien. En dat wordt hier nogal enthousiast gespeeld (lees ook … we verblijven niet onopgemerkt in het bos)
Het weer is nogal dreigend en niet al te warm. We hopen op beterschap … maar we zijn wel blij om te horen dat er op de communiefeesten thuis mooi weer verwacht wordt.
We waren aan het praten over Jean Luc Dehaene en Bjeurn zegt “Dat was de eerste minister.”
Liv: “Hebben wij nog maar zo kort ministers?
Update: “Hey Belgian guy … knock knock”, klonk er net aan onze tent. Een Est waar Bjeurn daarnet mee aan het praten was had een versgebakken brood voor ons mee ❤
Estlandse kust
Afstand 54km – Hoogtemeters 45 – Bestemming Kabli (Estland) – Overnachting RMK campsite (soort paalcamping maar dan dik in orde)
Dit is een typisch zicht van de afgelopen dagen, maar nu is dit deel ook weer ten einde.
Ten eerste bereikten we de kust (let op de dolfijn in de lucht die verscheen toen de aan de kustweg kwamen … en ja .. zo ziet de kustweg er hier uit)
Ten tweede reden we Estland binnen. Het Baltische land met de mooiste vlag (de achterste) en met 4G internet (in tegenstelling tot Letland).
Wat we al zagen van de kust is magnifiek en ongerept … weinig golven, veel stenen en riet. En bijna verstopt, we waren verbaasd dat je echt een klein zandweggetje moest ingaan om een blik op de zee te kunnen werpen.
De kampeerplek is weer verbazend, geen shelter deze keer maar wel een plek nabij de zee met overdekte eetbanken, firepit de luxe, hout om te klieven, speeltuin, toilet, …
We hopen om meer van deze RMK kampeerplekken te vinden, dit is de organisatie die het bosbeheer doet.
Ideale plek voor ons succesnummer … broodjes op een stok. Helaas voor de kinderen maar tot 19u45 … hier wordt er ook soms eens gestraft.
Letland is geel
Afstand 62km – Hoogtemeters 171 – Bestemming Aloja (Letland) – Overnachting wildkamperen op een stuk drassig bos vol muggen
Dat staat toch al in je verslag? Dat Letland geel is? Inderdaad … we zien hier enkele gele bloemen, vooral paardebloemen.
Deze gele dag is ook waarschijnlijk de laatste in Letland … morgen bereiken we de kust en rijden we de grens over naar Estland. We hopen op meer van wat we al zagen, met hopelijk beter internet.
Het filmpje dat Maria van ons gemaakt heeft op haar YouTubekanaal “Go Downsize” staat trouwens online, veel kijkplezier.
Vic: “Ik snap dat niet waarom je je vrouw niet meewil op fietsreis, is dat omdat die trager zijn? (Naar aanleiding van het bekijken van ons YouTube-filmpke)
Vic: “Wat is dat nu weer een bejaardentehuis? Ah ja, iets waar je nooit meer uit geraakt.”
shelterplek 2.0
Afstand 39km – Hoogtemeters 292 – Bestemming Sapas (Letland) – Overnachting nog eens een shelterplek aan de rivier
Gisteren was goed dus vandaag deden we het nog eens over. Een korte rit (die wel vermoeiend was, hellingen, warmte en gravel zijn niet zo’n leuke combinatie) gevolgd door een shelterkampeerplaats.
Het was zelfs nog beter want vandaag hadden we vlees voor op de gril en bier voor bij het kampvuur.
De rivier werd bevaren werd door kajakkers en zelfs door enkele jongeren die het heel gezellig hadden op een gigantisch vlot vol bier en met een BBQ erop (wie heeft bierfietsen nodig als er ook biervlotten bestaan), maar op onze kampeerplek was het rustig … we ontmoetten wat vissers (maar de vissen beten niet dus ze waren snel weg) en voorts zijn we helemaal alleen en ver van alles. Enkel de koekoek houdt ons gezelschap (als een koekoek maar de helft van de tijd zou roepen, dan zou hij veel tijd overhebben om een eigen nest te bouwen)
Deze morgen merkten we dat we een tweede plat slaapmatje hebben … het eerste was dat van Vic (en dat was helemaal doorspiest), nu is het Liv haar beurt om hard te liggen. Voor mij zou dat een verschrikking zijn maar de kinderen hebben er geen last van. Vic beloofde me dat ik zijn matraske krijg als het mijne het begeeft … dat zijn de voordelen van de zwakke schakel te zijn in een goed team.
De eerste shelterkampeerplek
Afstand 31km – Hoogtemeters 156 – Bestemming Amata (Letland) – Overnachting shelterkampeerplek aan de rivier
Slechte benen vandaag … waarschijnlijk omdat we te lang waren opgebleven in een tevergeefse poging tot beverspotten.
Maar we zijn na 31 km al gestopt … als je een leuk plekje tegenkomt moet je niet twijfelen.
We zijn beland aan een shelterkampeerplek (gratis en voorzieningen als een shelter om in te slapen, een vuurkring, een toilet en een picnicbank) in het Gauja national park. In het park zijn er zo’n 19 campings aan de rivier … eigenlijk speciaal voor de kajakers die de Gauja rivier in het park afvaren (en hierbij schuift een kajakvakantie weer wat hoger op onze bucketlist).
Ik denk trouwens dat het Gauja park zich beter leent tot wandelen en watersport dan tot fietsen, want ik had net iets meer verwacht van de fietsroute. Gelukkig dat onze stopplek zeer veel goedmaakte.
Ik weet niet of jullie het intrieste verhaal nog kennen van Vic zijn knuffels die hij kwijtraakte in Assisi. Wel, van mijn mama kregen de kinderen een beertje, dat speciaal uit België kwam. En vandaag kregen de kinderen een kangoeroe en Koala van Australiers die we hier ontmoetten.
Overnachten doen we voor de eerste keer in een shelter, al was de tent eenvoudiger geweest want het vergde wat moeite om de binnencompartimenten op te hangen in de shelter.
Kamperen op beverterritorium
Afstand 65km – Hoogtemeters 171 – Bestemming Kalnabeites (Letland) – Overnachting wildkamperen aan de beverburcht
We twijfelden na Riga of we via de kust zouden rijden of nog even binnenland in. Ik ben nog steeds aan het recupereren van mijn “costa del sol trauma” dus voor mij was de keuze gemakkelijk. Maar het Gaujas nationaal park is blijkbaar zo de moeite dat ook de rest voor het binnenland opteerde.
Het weer is precies echt gekeerd, geen zon deze dag maar het is wel warm. In Letland hebben ze veel symbolen (zie foto) die overal terugkomen, maar tot nu toe heeft nog niemand ons weten te vertellen wat ze betekenen.
Deze nacht slapen we aan een klein riviertje, Bjeurn spotte er een hert/ree en we besloten dat dit een teken was. Maar toen we naar de plek gingen, zagen we dat hier niet enkel herten leven maar ook bevers. Ongelooflijk hoeveel schade die beestjes kunnen aanbrengen, er zijn tientallen bomen geveld … en sommige nog maar zeer recentelijk.
We hebben ook al hun burcht gevonden. Als we in de Baltische landen geen bevers kunnen spotten zullen we het nergens doen want ze zijn echt alom aanwezig. Grappig feitelijk vermits hier vooral bomen staan waar ze niet dol op zijn (naaldbomen).
Nog even wat lezen met de kinderen en dan vannacht nog eens proberen de bevers te spotten (eens het valavond is en het groot lawaai in zijn bed ligt)