Ik offerde mijn oudste schoenen op en liep eens door de leuke modder paadjes. Tof ... al denk ik dat ik nog harder schrok als de ree waar ik ineens oog mee stond #trail #marathontraining #ParisMarathon

De tapering is begonnen. Tapering is het rusten en afbouwen van de trainingsintensiteit. Je zal wel zien aan de grafiek dat de kilometers enorm zijn afgenomen. Zalig vind ik dat.
Net op tijd ook … ik ben niet ziek zoals de vorige keer, maar ik had wel al een koortsblaasje, wat toch betekent dat het allemaal wat begint door te wegen.

Ik ben eigenlijk nog niet zoveel bezig met de marathon (meer met blogmeets, todo-lijstjes, vloeren schuren en inoliën, verjaardasfeestjes plannen, enz).
Gelukkig staat Bjeurn enthousiast (en zal hij hopelijk mijn ideale voeding wat plannen). Hij was al bezig over jezelf leeglopen (zo diep mogelijk gaan), dan jezelf uithongeren voor enkele dagen en daarna beginnen koolhydraten stapelen. Dat zou ideaal zijn voor de opname van de koolhydraten omdat je lichaam in uithongeringsmodus was en nu gretig alles opstapelt.
Klinkt me niet echt gezond en ik heb dat verleden keer niet gedaan, dus ik ben dat nu ook niet van plan.

 

De cijfers
Aantal kilometers gelopen: 39,77 km
Gewicht (gemiddelde van week): 57,3 kg
Rusthartslag: niet gemeten

Training 1: 8.35 km – 46m:29s – 5:34 min/km
De wekelijkse voetbaltrainingsloop

Training 2: 13.01 km – 1h:23m:13s – 6:24 min/km 
Nog eens met de heidejoggers

Training 3: 8.08 km – 46m:39s – 5:47 min/km
Wat een dag. Gaan lopen, direct daarna de vloer van de speelkamer afschuren, Vic gaan halen van de voetbal, direct de vloer van de speelkamer in oliën, klaarmaken voor de blogmeet.
Dit was dus zo’n dagje dat het lopen moeilijk in te plannen was. Maar ik had evengoed donderdag of vrijdag kunnen gaan lopen … toen had ik zelfs tijd, maar geen zin.

Training 4: 10.33 km – 58m:01s – 5:37 min/km
Dit was een bevreemdende dag … maar wel de leukste loop van de week.
’s morgens werd ik wakker voor 5u (NIEUW UUR … dus 4u oud uur), 40 minuten later stond ik van pure ellende maar op.
Eerst wat bloggen en ontbijten, daarna besloot ik te beginnen lopen, dan had ik daarna nog zelfs tijd om de speelkamer verder in te oliën (en dan had ik een dag voorsprong).
Het regende en ik had echt geen zin om op asfalt te lopen, dus ik besloot mijn oudste paar sportschoenen te nemen en dat op te offeren (als je 4 paar loopschoenen hebt is dat echt wel geen probleem). En zo vertrok ik langs landelijke wegjes en ik deed geen moeite om de modder te ontwijken.
Toen besloot ik om me toch eens te wagen in dat boswegje dat eigenlijk privaat is. Ik vond het wel spannend want daar stond een caravan die me bewoond leek. Omdat ik al wat gespannen was schrok ik me ongelooflijk hard toe ik iets op de weg zag … een waakhond die me gaat aanvallen (schoot door mijn hoofd) … maar het bleek een ree te zijn, die evenals ik een fractie van een seconde verstijfde om en dan vandoor te gaan. Heerlijk moment … ik denk dat ik wel meer privaat-wegjes ga verkennen.

Blessuregewijs: geen klachten … jeuj