Nooit gedacht dat ik ooit zo zou ontbijten. Tonijn, ei, kerstomaatjes, peterselie, wortel, mayonaise en ketchup. #koolhydratenbannen #ParisMarathon #marathontraining

Zoals ik al eerder vertelde, ben ik in een koolhydratenvrije periode in aanloop naar de marathon. De Scandinavische voorbereiding, zoals ze dat noemen.

In ’t kort komt het erop neer dat de koolhydraten voor 4 dagen zoveel mogelijk worden gebannen, om de dagen daarop efficiënt en veel koolhydraten te kunnen opnemen (die onder de vorm van glycogeen brandstof voor je de wedstrijd leveren). Hoe meer brandstof, hoe minder kans om tijdens de marathon een (altijd onaangename) ontmoeting met de “man met de hamer” tegen te komen.

Waarin zitten koolhydraten?
Aardappels, brood, pasta, rijst, fruit, alles zoet (chocolade, honing, suiker, frisdrank, cake, …..)

Wat kan je dan wel eten?
Yoghurt, noten, vlees, vette vis, groentes (advocado), kaas, eieren

Wat zijn de addertjes onder het gras?
Slecht herstel, verminderde weerstand tegen ziektes en infecties, gevoel van zwakte, lusteloosheid en gebrek aan zelfvertrouwen, maag- en darmklachten, concentratievermogen neemt af, slecht humeur.

Waarom doe ik het dan toch?
Awel … dat vraag ik me ook af, langs één kant vind ik het behoorlijk tricky en riskant. Stel dat ik teveel verzwak en ziek word. Trouwens, vorige keer deed ik het volgens de normale taperingmethode (3 laatste dagen koolhydraten stapelen zonder eerst koolhydraten te bannen) en dat werkte ook goed, ik kwam toen ook de man met de hamer niet tegen.

Wel, de reden dat ik dit doe is eigenlijk vooral omdat het ‘nog’ efficiënter zou werken en deze keer ga ik toch voor een snellere tijd.

En misschien ga ik ook gewoon met de verkeerde mensen om, of gaat Bjeurn met de verkeerde mensen om. Bjeurn is immers degene die met dit lumineuze idee kwam, nadat hij gecarpoold had met 2 andere goede marathonlopers.

Hoe valt het mee?
Voor mijn plezier zou ik dit nooit doen. Ik hou van koolhydraten, dat heb ik na dag 3 toch wel al gemerkt.

Vooral bij het ontbijt heb ik het zwaar … dan lachen mijn havermout en bananen naar mij terwijl ik een omelet eet, of tonijn met ei en koude groentjes, of een yoghurtje met noten.
Ook tussendoortjes zijn moeilijk … normaalgezien eet ik al een appel, wat gedroogd fruit, granola in griekse yoghurt met honing, een cracker. Nu is dat een yoghurtje met honing (en dat laatste is al feitelijk een zonde).

Ook valt het op dat het eten ontzettend veel voorbereiding vraagt. Ontbijt moet voorbereid worden, lunch voor ’t werk moet ik ook de avond voordien voorbereiden. Dan is het toch gemakkelijker als je gewoon een boterham kan beleggen en een appel meenemen.

Wat ook significant is, is dat ik minder verzadigingsgevoel ervaar. Na een koolhydraat-arme maaltijd heb ik nooit een verzadigd gevoel. Ik weet de hele dag niet of ik nu honger heb of niet … bevreemdend.

Van de neveneffecten heb ik niet al te veel last, mijn collega’s en huisgenoten hebben nog niet geklaagd over mijn humeur, concentreren gaat nog goed. Ik voel me alleen wat vermoeider en slapper (met de trap naar boven lijkt ineens zo’n opgave) … maar ik moet wel zeggen dat Bjeurn wel meer fysieke ongemakken en lichtheid in het hoofd ervaart.

Ik ben alvast niet van plan om te gaan joggen tijdens mijn koolhydratenstop … ik heb schrik dat mijn spieren dan gebruikt worden als brandstof.
Normaalgezien moet ik nog 1 dag zo verder, maar ik denk dat ik fruit alvast opnieuw ga opnemen in de menu. Ik heb toch teveel schrik dat dit eerder gevaarlijk is als gezond.

En daarna mag ik beginnen koolhydraten stapelen …. klinkt nu alvast heerlijk … alhoewel ik me toch ook herinnerde van de vorige keer dat dat ook serieus proppen was, waardoor na een tijdje het leuke er ook af was.