Vooraleer vollembak aan de marathontraining te beginnen stond er een inspanningstest en cardiologisch onderzoek op het programma. Dit om velerlei redenen.
Allereerst wou ik natuurlijk weten of ik wel gezond genoeg ben om mijn ambitie waar te maken. Daarnaast wil ik ook efficiënter trainen en op hartslag trainen.
Ik heb wel een hartslagmeter, maar ik werd altijd half depressief bij het zien van mijn hoge hartslagwaarden. Trainen op hartslag heeft trouwens ook niet veel zin als je niet weet wat je maximale hartslag en je rusthartslag is.
Eerst liet ik een cardiologisch onderzoek uitvoeren, het electrocardiogram in rust was gelukkig meteen in orde. Mijn rusthartslag bleek 51 te zijn, een pak lager dan dat ik me herinner van vroeger.
De test in beweging werd gecombineerd met de inspanningstest (lactaattest).
Vooraleer de inspanningstest aan te vatten moest ik eerst een gesprek voeren met Rudi, de testafnemer, en op de weegschaal gaan staan en onder de meetlat kruipen. De opmerking dat ik toch wat moest afvallen en dat het vetgehalte te hoog was werd voor het eerst vermeld (maar niet voor het laatst). Ik ben nochtans eerder slank, maar voelde me wel het dikkertje onder de marathonlopers.
Daarna volgde de opmerking (weer niet voor het laatst) dat ik toch wel wat meer moet beginnen trainen. Ik was natuurlijk wel van plan om mijn trainingsintensiteit op te drijven, maar ik vond toch dat ik al goed bezig was met mijn 30 km/week. Na deze opmerking voelde ik me niet enkel het dikkertje, maar ook het kneusje onder de marathonlopers (zeker nadat Rudi zei dat veel mensen niet beseffen dat ze een marathon serieus moeten nemen, en ik hem ervan verdacht om mij bij die sommige mensen te rekenen)
De inspanningstest deed ik op de loopband. Je kan dat ook op de fiets maar daar liggen de hartslagzones anders, dus als je traint voor een marathon moet je de inspanningstest zeker niet op de fiets doen.
Ik werd aan allerlei sensors gehangen voor het electrocardiogram, kreeg een masker om mijn zuurstofopname te meten en dan begon de test.
Voor de test startte prikten ze eens bloed voor de lactaatbepaling en meteen daarna moest ik 3 minuten lopen aan 7km per uur. Elke 3 minuten werd de loopband 1,5 km/u sneller gezet en werd het lactaatgehalte bepaald. Ik hoopte dat ik de 13km/u ging uitdoen, maar verbaasde mezelf (maar niet de Rudi) dat ik het tot 14,5 km/u kon uithouden. Daarna werd de band nog even trager gezet om het herstel te meten.
Direct na de test werden de resultaten besproken.
De conclusie
- mijn vetpercentage (en dus gewicht) moet naar beneden
- de resulaten bij lage inspanning zijn zeer goed (lage lactaat, wat goed is)
- bij de hogere inspanningen zou mijn lactaat hoger moeten geraken (lactaat is dus niet persé iets slecht), dit kan ik bereiken door sneller en gevarieerder te lopen bij trainingen.
- het herstel van de hartslag zou sneller mogen
- ik zal meer, langer en gevarieerde moeten trainen
- en nu ken ik ondertussen ook eindelijk mijn hartslagzones.
Op het einde kreeg ik nog een prognose van mijn mogelijke eindtijd voor de marathon, 3:50 tot 4:00 zou volgens hem mogelijk zijn (volgens mij echter niet).
Direct daarna zei de afnemer dat ik me daar niet mocht op baseren, er kan immers zoveel fout gaan (slechte voorbereiding, vermoeid beginnen, slechte voeding op voorhand, niet genoeg eten tijdens de wedstrijd)
Bij je eerste marathon mag je niet gaan voor een eindtijd zei hij me, de eerste marathon is om ervaring op te doen. (dus, laat ik het doel ‘onder de 4u’ maar voor de marathon van Parijs reserveren)
Wat kost dat grapje?
Wel, bij Medical Sportlab betaalde ik
- €53 voor de cardiologische test + marathonattest (kan je terugtrekken van de mutualiteit)
- €120 voor de inspanningstest
- €60 voor de uitleg + trainingsschema
En wat ga je ermee doen?
Mijn hartslagzones in endomondo en mijn garmin zijn alvast opnieuw ingegeven. En ondertussen is ook het trainingsadvies ingepast in mijn schema.
Ik ben echt content dat ik deze test laten doen heb (gelukkig maar, want het is tenslotte niet goedkoop). Er is “licht in de duisternis” gekomen. Ik weet eindelijk hoe ik moet trainen, en waarnaar ik moet mikken, en ik begrijp ineens die saaie hoofdstukken in de loopboeken beter.
De hartslagmeter is ondertussen terug boven gehaald en ik heb er ondertussen zelfs al mee getraind.
Ik moet zeggen dat ik tijdens mijn lange duurloop (15km nog maar) op een bepaald moment dacht dat ik ging moeten stappen als ik in mijn hartslagzone wou blijven, maar kom, het is de bedoeling dat het tempo naar omhoog gaat, dus erger zal het hopelijk niet worden.
#dagen tot Amsterdam Marathon: 103
Trainingsweek: 4e/18
Aantal getrainde kilometers: 96km/639km
Gewicht: – 1 kg
Super dat je dit wil delen, want je (nou ja, ik) vraag me dan wel af wat dat allemaal is en zo, hoeveel het kost … Ik schrok me rot toen ik las dat jij moest afvallen ! O jee ! Maar je moet het ook in zijn context zien : het is ‘afvallen om zo goed mogelijk een marathon door te komen’, het zal wel niet (hoop ik) ‘afvallen zijn omdat je gewicht niet gezond is’. Zelf ben ik ook aan het diëten en ik kan je – gezien je ook nogal met apps en zo bezig bent – myfitnesspal aanraden. Het is eigenlijk gewoon een eetdagboek met een gigantische database aan voedingsmiddelen. Je ziet meteen of je teveel vet , koolhydraten, eet etc. Maar opnieuw, hoho, als JIJ al moet afvallen ! (Dan is er voor mij geen hoop meer).
Ik ben benieuwd naar je verdere verhalen. Ik hoop dat je blijft schrijven over dit marathonavontuur ! Je bent alvast goed begonnen ! Go for it !
Inderdaad voor het afvallen. Elke kilo die je minder meeleurt zorgt voor een relatief grote tijdswinst op de marathon (daarmee dat marathonlopers liefst wat ondergewicht hebben :-))
Rudi bezit duidelijk heel wat kennis, maar is wat minder voorzien qua ellebogen, geloof ik :-)
Succes!
Bedankt … ik nam op vakantie alvast mijn loopschoenen mee om niet te gebruiken
Afvallen!!! Ooooh help ik ben zeker zwaarder dan jij ik zal ook maar eens starten! Dank je voor het delen van de info. Ga ik ook eens op uit lijkt me echt top.
Dat afvallen moet je niet bekijken als in “je bent te dik”. Eerder als in “als je nog wat dunner bent loop je sneller”
Amai, da’s inderdaad waar voor uw geld krijgen :)
Succes met vet omzetten in spieren!
(en ga je dan niet eerder bijkomen dan afvallen trouwens?)
T is vooral minder vetgehalte dat ik moet hebben … dat moet wel lukken zekerst
[…] mijn eerste marathon deed ik een inspanningstest, waarin mijn hartslagzones bepaald werden. Ondertussen loop ik zo goed als altijd op […]