Geen twijfel mogelijk, ons Liv kan mooi lachen!!! Deze voormiddag hebben we leuk gespeeld en was ‘t dolle pret met Liv en de mama. Deze namiddag was echter niet zo leuk. Bij de kinesist aangekomen zette Liv haar keel weer eens open. Katrien de kinesist dacht waarschijnlijk “Oh neen, daar is Annelies weer met haren blijter”. Gelukkig liet ze dat toch niet merken en probeerde ze tijdens de buikspieroefeningen door Liv te sussen. Maar aangezien Livke niet veel van een tutje moet weten, is dat ook geen gemakkelijke opdracht. En het is dan ook jammer genoeg niet gelukt om Liv stil te krijgen. Het is weer één dan die dagen dat Liv wel héél de dag (en de nacht) door zou willen eten bij de mama.

Wat de nachten betreft, Liv laat nooit meer dan 4u tussen de voedingen en na een voeding wil ze ook niet altijd even graag terug in haar eigen bedje. Maar nu ze al wat groter is kunnen we er ook al meer van genieten om haar bij ons in bed te nemen (Ja, we weten het, dat is uit den boze voor kind en gezin). Toen Livke kleiner was hadden we zoveel schrik dat we op haar zouden rollen, of dat ze onder het donsdeken terecht zou komen, maar nu kunnen we er al veel meer van genieten. Zo heeft Livke gisteren ook een deel van de nacht op de borst van de papa geslapen. Niet zo comfortabel en niet zo goed voor de nachtrust, maar wel héél gezellig.