Ik heb een hekel aan die verplichte juffenkado’tjes, tegen elkaar op, om ter ’t duurst, origineelst, grootst, …
Maar de juffen verdienen wel een bedankje natuurlijk, want ook dit jaar was ’t weer dik in orde.
Niet duur, niet origineel (want krak hetzelfde als het jaar voordien, zelfgemaakte koekjes in zelfgemaakte zakje … maar vermits de juffen niet dezelfde zijn, maakt dat ook weer niets uit).
Maar wel met liefde gemaakt … en met héél groot aandeel van de kinderen.
De juf van Liv had trouwens op het oudercontact een héle toffe afsluiter voor mij.
Elke woensdag, hangt Liv zichzelf op “blij” (een dagelijkse traditie in de klas). En dan verklaart Liv “Mijn mama komt me straks van ’t school halen, dan gaan we eitjes eten, en vandaag gaan we -wat dan ook op het programma staat- knutselen.
Ik weet niet of de juf beseft, hoeveel plezier ze me met dat verhaaltje doet … want zo’n verhalen maken mijn 4/5e helemaal de moeite waard.
En wie zegt dat enkel de juffen een presentje verdienen? 7 scoutsleiders durven het aan om mijn dochter binnenkort 5 dagen in het scoutsleven in te wijden.
Denk maar zo “elk jaar het zelfde kadootje is gewoon een traditie”
Igna uit Amsterdam
[…] De vorige 3 jaar maakten we telkens de fameuze chocoladekoekjes. Maar dit jaar schoot er iets anders door mijn hoofd, tijdens het middagmaal op het werk. Nen Herman, zo’n vriendschapscake, die je 10 dagen moet verzorgen, eten geven, laten groeien (gisten) en dan kan verdelen en weggeven aan je 4 beste vrienden. Wij maakten 2 porties en gaven er na 9 dagen 5 weg aan de beste leerkrachten en de 3 beste collega’s (of toch de collega’s die me op het idee gebracht hadden). […]