De dag van vandaag stond in het teken van Modus & Focus. Een tof thema vind ik.
Het komt neer op het volgende … je modus is de rol die je vervult. Dit moet je bewust doen … op het werk ben ik in werkmodus, en thuis ben ik in mamamodus. Maar het gaat verder … als je bv. een vergadering hebt, en je wil een bepaalde uitkomst, dat moet je niet afwachten in de hoop dat het naar jouw goesting zal evalueren, maar je moet jouw modus sturen en zo deze uitkomst actief nastreven.
Focus is iets waar ik héél hard in geloof … Focus en eenvoud.
Onlangs hoorde ik nog op een TED talks podcast dat de basis van geluk in focus ligt. Mensen die helemaal in iets opgaan … of dat nu een boek lezen is, een taak op het werk, de was opplooien … die zijn op dat moment ook gelukkiger.
Het is de kunst om in de juiste focus te geraken … en daar heb ik het soms moeilijk mee. Ik laat me soms afleiden en doe iets wat naar “multitasking” neigt, maar “multitasking” is een mythe. En dat merk ik ook bij mezelf, tegen het eind heb ik niets deftig afgewerkt en geraak ik gefrustreerd.
Eén ding te gelijk doen dus en de lastige dingen niet uitstellen (want die kunnen op de achtergrond ongemerkt je humeur verzieken).
En ook … dankbaarheid tonen. Dat was de opdracht voor vandaag.
Om 5u08 werd ik wakker … wekker vergeten zetten … ik sprong gezwind uit mijn bed (mij overslapen geeft altijd zo’n adrenalinekick waardoor ik snel mijn bed uit geraak … ne mens zou zich elke dag 8 minuten moeten kunnen overslapen)
Om 5u15 stond ik al buiten in de regen in hardloopmodus. Ik liep door een privaatdomein, de reden dat ik daar graag bij ochtendstond ga lopen, is dat ik daar al 2 keer een ree heb gespot. Op de plek van de foto zag ik er gisteren weer eentje, maar vandaag geen chance op dat vlak.
Op knievlak wel chance, want deze heeft het goed uitgehouden.
Heerlijk vind ik dat, zo ’s morgens vroeg lopen … precies of de iedereen nog slaapt en de wereld even van mij alleen is.
Op het werk probeerde ik mijn werk in blokken op te delen en mijn focus te behouden. Niet altijd gemakkelijk op een groot landscape-buro. Die landscape, dat is één van de dingen op het werk waar ik het het moeilijkste mee heb. Niet goed voor de focus.
Vandaag werd de dag gebroken door interactieve zaken (een nieuwe collega rondleiden, een vergadering, ….) en slaagde ik er ook in de todo-lijst wat af te werken. Ik gaf een collega die goed werk had verricht een compliment (welgemeend … dat had ik anders ook wel gedaan)
Tijdens de helweek is het ook een opdracht om gesprekken met collega’s tot een minimum te beperken, maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik vind dat er tijd moet zijn voor wat persoonlijke inbreng, dat komt de samenwerking enkel ten goede, zeker tussen verschillende afdelingen. Wat niet wil zeggen dat ik een kwartier heb zitten tetteren, maar wat small talk moet kunnen vind ik.
Als ik de small talk begin te skippen … dat is voor mij trouwens het signaal dat ik gestresseerd ben.
Thuis was het dan terug naar mama-modus. Waar ik soms wel eens afgeleid durf zijn door mijn gsm als de kinderen maar blijven treuzelen tijdens het eten, probeer ik nu meer interactie met de kinderen te krijgen. Een succes, want Liv vertelde voor een keer uit zichzelf iets over haar dag. En Vic hielp ik met het sorteren van zijn voetbalkaarten … zijn ideale quality time met zijn mama.
Het is grappig, maar social media staat nu op mijn todo-lijst. Ik weet het, ik heb deze morgen wel een foto geplaatst op instagram en ik kondig mijn blogberichten wel aan op facebook, maar voor de rest ben ik amper op social media aanwezig geweest. Ik heb wel al vanalles gemist, maar daar brengt mijn man me wel van op de hoogte.
In plaats van afgeleid te zijn door mijn gsm, las ik daarnet in een dood momentje het hoofdstuk voor morgen in het helweekboek (timemanagement).
En in plaats van iets ‘even snel tussendoor’ te doen, waardoor ik helemaal vergat met wat ik nu weer bezig was, zet ik dat nu op de ’todo-lijst’.
Een geslaagde dag dus weer … maar wel weer te kort … want het is nu 21u16 en Bjeurn komt straks thuis met onze nieuwe (tweedehands) “Pino Hase” in de koffer … en ik heb super veel zin om een testritje te gaan doen.
Maar alhoewel die 22u vroeg is om in bed te kruipen, weet ik ook dat ik deze moet aanhouden, anders vrees ik dat ik het einde van de week niet haal (althans toch niet met een goed humeur)
Ik had u toch gewaarschuwd voor die wekkkker ;-)
ik weet het … maar het kwam allemaal weer goed ;-)
Leuk om te lezen dat je een tweedehands pino gevonden hebt! Je zal er veel plezier aan hebben, enkel voor op reis is het wat puzzelen om de juiste tassen te vinden, maar het is echt een super deluxe tandem!
we kunnen wel wat tips gebruiken met het vinden van de juiste zakken, want dat lijkt inderdaad niet zo evident.
Die focus, ja er is zoveel afleiding hé, ik pleit ook schuldig. Ik vind dat jij dat heel goed doet en ik probeer morgenvroeg een voorzichtig toerke mee te lopen, Big moet vroeg weg, dat is ideaal om van de gelegenheid te profiteren!
benieuwd of je het gedaan hebt ;-)
Yep 5km tegen 5’40” per km, rustig loopje en voorlopig geen last van knie!
Dat vind ik niet echt rustig lopen hoor :-)
Dat focussen goed werkt kan ik me voorstellen. Maar praten met collega’s, juist ook de small talk, niet laten schieten hoor…
Straf die helweek, ik had het al zien voorbijkomen. Volgens mij leer je bijzonder veel op zo’n korte periode. Courage nog!
Ik heb het ook bijzonder moeilijk met ons open landscape kantoor. Zeker omdat er een gedeelte telesales zit dat de hele dag aan het telefoneren is.
Bewondering heb ik voor mensen die zich aan zoiets wagen. Ook voor jou dus. Het lijkt me bovenop een volle planning nog extra werk dat je moet bolgewerkt krijgen. En net zoals zovele anderen zit ik ook met het “teveel-in-1-dag-willen-doen”-probleem.
de bedoeling is om deze week meer gedaan te krijgen als op andere weken, ik hoop dat tegen het eind van de week mijn hoofd lichter is en mijn todo-lijst korter
Interessant, dat je een werk-, een thuis-, een sportmodus… hebt. Nog nooit zo bekeken, maar het klopt eigenlijk wel dat het helpt als je de beide niet door elkaar laat lopen. Want dat is soms toch wel mijn probleem: onvoldoende focus op één ding, waardoor ik veel te weinig gedaan krijg. Zo’n echte helweek zie ik nu niet meteen zitten, maar ’t klinkt desondanks wel interessant om misschien al gewoon eens te lezen.