Afstand 42km – Hoogtemeters 141 – Bestemming Klampenborg (Denemarken) – Overnachting in één van de befaamde Deense shelterplaatsen
Van onze kinderen mag ik niet zeggen dat we in het laatste land zijn aangekomen, want dat is immers Legoland.
Maar we namen dus de ferry van Helsingborg in Zweden naar Helsingør in Denemarken. We beseften nooit dat Denemarken en Zweden zo dicht tegen elkaar lagen … je ziet vanaf Zweden al de gebouwen op het vasteland van Denemarken (en omgekeerd). Geen wonder dat die landen vroeger zoveel tegen elkaar gestreden hebben … die zitten gewoon op elkaar te kijken.
In de ferry deden we weer eens van taxfree, op de valreep kochten we nog een sticker van een eland voor op de fiets, en op onze auto thuis (als die nog wil starten als we terug thuiskomen, nadat er 14 maand niet mee gereden is).
En natuurlijk kochten we ook bier van meer dan 5% (maar die shop ging pas open vanaf we op Deense wateren zaten).
De eerste kilometers in Denemarken waren nog niet spectaculair …. dat het regende hielp er niet aan. Het valt op dat hier terug stenen huizen zijn, dat het niet meer zo spik en span is en dat er veel meer snelheidscontrole is.
In Denemarken is er geen “allemansrecht” meer (wel in de Baltische landen, Finland, Zweden en Noorwegen). Maar ze hebben wel héél veel shelterplaatsen en kampeerplaatsen waar je gratis 1 nacht mag verblijven. En iedereen die we tegenkomen is daar lyrisch over. Dit wilden we dus ook proberen, zo graag dat we niet rechtstreeks naar de camping in Kopenhagen reden, maar al stopten bij de dichtsbijzijnde shelter.
Al een geluk want we waren nog maar net aangekomen en het begon echt hard te regenen. Vic en ik lazen verder in Percy Jackson, één van de dagen zal Vic het eerste boek uit de reeks volledig hebben uitgelezen, en dat maakt me wel trots.
En zo zullen we dus slapen, in onze knusse shelter met groendak.
De avond werd afgesloten met broodjes op een stok en met muziek.
Vics haar! Een echt vikingskapsel!
Dat zal ik hem zeggen, hijzelf is niet overtuigd van de vlecht … maar ik mocht me eens uitleven
Vestje en langebroek, maar dan wel blote voeten in teenslippers?
Omdat mijn schoenen nat waren
ik vind deze foto de max:) onze Björn met zijn dotje en Vic met kopvlecht — wij kijken hier uit naar jullie terugkomst – knuf knuf
Wij kijken er ook al wel naar uit om thuis te komen … de tijd dat we niemand misten is voorbij
Ik vraag me wel af of je eens je weer in het land bent geen mega aanpassingsverschijnselen zult hebben.
Ik ook ?
Ik treed Shannen bij. Volgens mij zal het ook voor Vic en Liv niet eenvoudig zijn om vanaf 1 september weer braafjes op te schoolbanken te moeten zitten. Wat een levenservaring hebben die kinderen opgedaan.
Ik heb niet zoveel schrik voor de kinderen, die zijn flexibel en zien ernaar uit om hun schoolvrienden weer te zien. Ik heb meer schrik voor de volwassenen ?
Oh, de jongens hun haar! Zo stoer!
Ik vraag me af hoe en met de broodjes op n stokje gemaakt worden, of is het een geheim recept?
Maar neen Sara, wij hebben toch geen geheimen. http://annelyse.be/stokbrood/