Lezen is ontzettend tof, maar ook zo gevaarlijk … zoals gisteren … in één ruk las ik dit boek uit.

Omdat ik lopen zelf zo geweldig vind, lees ik er natuurlijk ook graag over. En hoewel ik zelf ook droom van een marathon kon ik me absoluut niet inleven in het hoofdpersonage. Jammer, waarom wordt er enkel maar geschreven over toplopers en nooit over gezapige lopers zoals mezelf.
Als je een ‘runners world’ openslaat, slaan ze je rond de oren met trainingschema’s van minimum 5 trainingen per week en tempo’s van minder dan 4min/km. En hetzelfde over de informatieve boeken over lopen … saai en voor de loopfreaks.
Vreemd dat er nooit iets verschijnt voor de overgrote meerderheid der lopers, de gezapigen zoals mezelf. Maar kom ik dwaal af, misschien moet ik maar eens een hele blogpost wijten aan dit, want ik heb er nog veel meer over te zeggen.

In elk geval, ’t is niet omdat ik niet hetzelfde soort loper ben dan Noor, het hoofdpersonage, dat ik het geen goed boek vond, integendeel.
Dit boek is een jeugdboek, en dat merk je ook wel, maar toch stoort het zeker niet qua stijl en inhoud.
Ik gaf dit boek op goodreads 4 sterren (5max), maar als ik met halve puntjes mocht werken zou het 3,5 zijn. Eén van de dingen die ik me altijd afvraag is, ga ik binnen enkele jaren nog weten waar dit boek over ging*? En bij dit boek vrees ik van niet.

*Enkele voorbeelden van flarden die ik me herinner van boeken die ik jaaaaaren geleden heb gelezen. Niet altijd de hoogstandjes, maar ze bleven wel bij.
Bloemen op zolder … gaat over die reeks waar mama’s hun kinderen op zolder opsloten/verstopten en dan nog eens stiekem probeerden te vergiftigen met arsenicum tussen hun boterham en waar er ook nog incestueuze relaties tussen de kinderen ontsproten. 
Carrie … dat meisje dat met haar ogen dingen kon laten bewegen (ik kan dat niet, ik weet het, ik heb er genoeg op geoefend) – en zo weet ik over de meeste boeken van Stephen King nog wel vrij veel
Confessions of a Shopaholic … over die vrouw die op ’t eind van ’t boek tot de conclusie kwam dat ze niet ‘minder moest kopen’ maar ‘meer moest verdienen’
Het Parfum … een lelijkaard die zot werd van (vrouwen)geuren en die vrouwen verscheurde 
Duet met valse noten … een boek waar ik in het middelbaar zo mee dweepte. Een liefdeshistorie tussen Liselotte en Lander (als ik het me nog goed herinner), die op een bepaalde moment mis loopt en waarna Liselotte in een rolstoel beland.