Afstand 57km – Hoogtemeters 253 – Bestemming Acklington – Overnachting Camping Railway Inn

Vanmorgen maakten we kennis met andere trekkers. Een Duitse vader die met zijn 2 zonen en 2 van hun vrienden fietste van Edinburgh tot Keulen, per dag deden ze 120 tot 150km. Wij doen dat ook maar zonder de 1 vooraan, merkte Liv op.

We hebben weer het gevoel dat we on een nieuw deel Engeland beland zijn. Een zeer schone en met momenten woest kustlandschap, idyllische kastelen, zo goed als vlak en met wind in de rug. Ook hebben we vandaag al enkele cycling tourers gezien … deze route is dus populairder dan de vorige bij de vakantiefietsers. 

Een camping vinden was bijgevolg ook niet evident … de campings, die tenten aanvaarden (de minderheid), zitten zo goed als allemaal vol. We kunnen niet wachten tot we in Schotland zijn en het wildcamperen eens kunnen uittesten.

Tegen de middag hadden we nog maar 8km gedaan. 

Eerst moesten we een overzetboot nemen, wat de kinderen bijlange niet zo spectaculair vonden dan de roltrap die we eerder de dag in het warenhuis namen “Wauw, een roltrap, dat is al kei lang geleden!!!” 

We bezochten eerst Tynemouth Priory and Castle (waar we met onze English Heritage Pass weer gratis binnen mochten, die pass bleek een goede investering). Een locatie die eerst een klooster was, dan een kasteel en dan een oorlogsfort. We zagen de kanonnen van WOII en hoe de kanonskogels voorbereid werden, met op de achtergrond de zee en de overblijfselen van het klooster en de door de wind uitgesleten grafzerken  … vrij spectaculair.

Gelukkig vlotte de namiddag beter. Buiten de moment dat we langs een drukke A weg werden gestuurd, dat was weer een angstmomentje. Alsof ik met de fiets op de E19 zat (maar dan legaal), zo voelde ik me toch.

Uiteindelijk kwamen we op een deftig uur (17u) op de camping (die naast een treinspoor ligt, daarmee de naam) aan … en het begon zelfs pas te regenen nadat onze tent recht stond.