Het wekelijkse loopverslag, een beetje later dan gepland (donderdag ipv maandag). Daar zaten een heerlijk weekend gevolgd door een schilderweek (nu nog bezig) voor een groot deel tussen.
De afgelopen week moest ik creatief zijn, de week was namelijk nogal druk.
Onze slaapkamer verhuisde een verdiep naar boven (jeuj)
Ik moest héél mijn kleerkast verhuizen en uitmesten (auch, ik heb echt veel kleren en natuurlijk niks mooi, misschien moet ik over kleerkasten nog eens een blogpost wijden)
Er was het familieweekend in Zutendaal (altijd leuk)
En er waren de gewone besognes (kinderen en man met hobby’s en agenda’s)
Daarmee liep ik deze week maar 3 keer in plaats van 4. Wat ok is, want mijn regel is 3 keer is een must en de 4e keer is optioneel.
Woensdag 8km direct nadat ik de kinders op ’t school had afgezet en voor een afspraak om 10u (haasten dus), vrijdag 12km naar het werk (ik zag geen andere optie) en dan de duurloop (die moest op het weekend).
De duurloop was de moeite, samen met mijn 2 stiefzusjes (of zoiets) verkende ik Zutendaal via de knooppunten. Ik vertrok om 7u voor de eerste 9km en daarna pikten zij aan voor wat 16km moest worden (en uitdraaide op 17km).
Wel stoer van hen feitelijk, want eigenlijk waren ze van plan om maar max. 12 km mee te lopen (wat eveneens de verste afstand is die ze ooit liepen). Toch waren ze verbazend gemakkelijk overtuigd om voor 16km te gaan.
Ik op mijn beurt introduceerde hun in de wereld van de gellekes (die ik stiekem wel kan appreciëren, waar door het grotendeel van de bevolking als ‘degoutant zoet’ wordt beschouwd)
Zo was mijn derde lange duurloop ook in gezelschap (wat altijd leuk is).
Wel had ik na de duurloop last van mijn linkervoet (net zoals vorige week trouwens). Ik dacht altijd dat mijn heup het zou begeven, maar blijkbaar heb ik een nieuwe zwakke plek. Opletten dus. Toch acht ik de kans dat ik effectief aan de start kom groter in, dan enkele weken geleden.
En, als ik dan ook effectief aan de start kom, kom ik sowieso ook aan de finish. Dat heb ik mezelf beloofd!
Een klein verhaaltje over de duurloop.
Onderweg kwamen we dit huis tegen. Afval / stro /WC papier, … in de tuin / op het dak / op de zonnepanelen / in de bomen. Kortom overal.
In de tuin stond ook een bord met ‘Profiteur! ‘ op geschreven (althans, dat meende ik te lezen)
Ik bedacht in mezelf, dat zo’n actie meer zegt over degene die dat doet, dan over de zogezegde ‘profiteur’ in kwestie.
Maar ik werd gecorrigeerd door mijn schoonzusje, zij liep hier ook voorbij en op het bord stond niet ‘profiteur’, maar ‘proficiat’ (en inderdaad, als ik de foto nu bekijk zie ik het ook)
Waardoor het verhaal meteen minder spannend werd (ik was al een héél verhaal aan ’t verzinnen over wat er moest gebeurd zijn) … maar toch, mij lijken dit eerder pesterijen.
#dagen tot Amsterdam Marathon: *in de waan dat we maandag zijn)
41
Trainingsweek:
13e/18
Aantal getrainde kilometers:
47 (afgelopen week)
433km (werkelijk gelopen)
441km (schema)
744km (totaal schema)
Gewicht:
– 1 kg (daar zit het leuke weekend voor iets tussen)
Die tuin, dat is toch iets dat ze doen als je trouwt? Je huis komen “versieren”? Bij ons stonden alle deuren gebarricadeerd met snelbouwstenen van de bouw naast ons huis, leuk om met je trouwkleed die stenen weg te halen om 6u ’s morgens!
Hahaha, herkenbaar, een heel verhaal fantaseren op basis van een (verkeerd) detail ;-). Veel bewondering voor wat je doet, die marathontraining! Ik duim dat het je lukt!!
De mensen die daar wonen zijn waarschijnlijk nog niet zo lang getrouwd volgens mij. Lijkt mij eerder een ‘mopke’ van vrienden dan pesterijen.
(grappiger voor degenen die het uithalen dan voor degenen die het moeten opkuisen ;) )
Oh, ik ben echt benieuwd hoe dat gazat gaan, die marathon!
@JJ en doetje: ik vind toch dat je tenminste creatief kan zijn als je iemand trouwt. Een tuin ruineren, afval op het dak gooien en een lelijke onleesbare plakaat in de tuin zetten, dat zijn gewoon pesterijen.
Die snelbouwstenen ook trouwens, maar tenminste een originele en inventieve pesterij ;-)