De waarom-fase zijn we zo goed als door, mijn vriendin had gelijk toen ze zei dat dat ongeveer een half jaar duurde.

Na de ergerlijke waarom-fase volgt nu de kaka-fase … hilarisch … misschien omdat ik pipi-kaka humor zelf nooit helemaal ontgroeid ben.
Hieronder enkele van Liv’s beste quotes … een grappige aanvulling op Liv haar kaka-pipi-diarree-verhalen is Vic. Diene jongen is van alles vies. Dus achter elke quote moet je je een klein jongetje  voorstellen die met een hoog stemmetje piept: ‘eih, da’s vies’

Hé mama, die eet spagetti met kaka *moehaaa*

Mama, ik heb nagedenkt … over kakastront *moehaaa*

Mamaaaaa … ik ben uw engeltje en vic is iedereen hartje hé. 
Ja… en wat ben ik?
Jij bent …. kaka!!! *moehaaa*

Liv: mamaaaa … ik heb bij tante Iris opcorn gegeten, maar tante Iris heeft er kaka op gedaan
Ik … oei, dat zal ik eens aan tante Iris zeggen dat dat niet mag
Liv *vlug, in paniek* … neenee, dat was een grapje mama

Sinds het begin van ’t schooljaar is ’t niet enkel pipi-kaka, dat de klok slaat, maar ook ‘haar feest’.
Zo praat Liv altijd over haar feest en somt ze elke dag op wie naar haar feest mag komen.
Als ik mij niet gedraag, probeert ze ook mij te chanteren.

Liv: Jij mag toch niet naar mijn feest komen
Ik: Maar wie gaat dan pannekoeken bakken?
Liv: Dat was maar een grapje mama, je mag wel komen

en ze wordt steeds slimmer

Liv: Jij mag toch niet naar mijn feest komen
Ik: Maar wie gaat dan pannekoeken bakken?
Liv: Mamie !!!

maar meestal is ze héél lief

Liv *fluistert in mijn oor en slaat haar armen om mij*: Mamaaa, jij en papa mogen naar mijn feestje komen

En over fases gesproken. Liv is ook haar ridder-fase ontgroeid. Ging ze deze vakantie nog als ridden ipv prinses naar ’t kamp, stond ze in ’t begin van ’t schooljaar nog als enige meisje van haar klas als ridder op de klasfoto … wou ze op ’t grootouderfeest ineens een prinses zijn (daar staan we dan met onze ridderhelm, stokpaard, schild)