De waarom-fase zijn we zo goed als door, mijn vriendin had gelijk toen ze zei dat dat ongeveer een half jaar duurde.
Na de ergerlijke waarom-fase volgt nu de kaka-fase … hilarisch … misschien omdat ik pipi-kaka humor zelf nooit helemaal ontgroeid ben.
Hieronder enkele van Liv’s beste quotes … een grappige aanvulling op Liv haar kaka-pipi-diarree-verhalen is Vic. Diene jongen is van alles vies. Dus achter elke quote moet je je een klein jongetje voorstellen die met een hoog stemmetje piept: ‘eih, da’s vies’
Hé mama, die eet spagetti met kaka *moehaaa*
Mama, ik heb nagedenkt … over kakastront *moehaaa*
Mamaaaaa … ik ben uw engeltje en vic is iedereen hartje hé.
Ja… en wat ben ik?
Jij bent …. kaka!!! *moehaaa*
Liv: mamaaaa … ik heb bij tante Iris opcorn gegeten, maar tante Iris heeft er kaka op gedaan
Ik … oei, dat zal ik eens aan tante Iris zeggen dat dat niet mag
Liv *vlug, in paniek* … neenee, dat was een grapje mama
Sinds het begin van ’t schooljaar is ’t niet enkel pipi-kaka, dat de klok slaat, maar ook ‘haar feest’.
Zo praat Liv altijd over haar feest en somt ze elke dag op wie naar haar feest mag komen.
Als ik mij niet gedraag, probeert ze ook mij te chanteren.
Liv: Jij mag toch niet naar mijn feest komen
Ik: Maar wie gaat dan pannekoeken bakken?
Liv: Dat was maar een grapje mama, je mag wel komen
en ze wordt steeds slimmer
Liv: Jij mag toch niet naar mijn feest komen
Ik: Maar wie gaat dan pannekoeken bakken?
Liv: Mamie !!!
maar meestal is ze héél lief
Liv *fluistert in mijn oor en slaat haar armen om mij*: Mamaaa, jij en papa mogen naar mijn feestje komen
En over fases gesproken. Liv is ook haar ridder-fase ontgroeid. Ging ze deze vakantie nog als ridden ipv prinses naar ’t kamp, stond ze in ’t begin van ’t schooljaar nog als enige meisje van haar klas als ridder op de klasfoto … wou ze op ’t grootouderfeest ineens een prinses zijn (daar staan we dan met onze ridderhelm, stokpaard, schild)
Ha, hier is ‘waarom’ vanochtend officieel begonnen! Dus binnenkort heb je mannetje twee aan je been. ;-)
Ik zou jouw post bijna integraal kunnen overnemen.
‘k ga der allesinds een verwijzing naar maken.
Bij ons is het ook elke dag pipi-kaka-feest
‘k heb ooit zoiets geleerd op school over de http://nl.wikipedia.org/wiki/Anale_fase in de ontwikkeling. Da was dus gene zever in pakskes gelijk ik toen dacht :-)
En hier is het ook oma die de pannekoeken moet komen bakken als ik eens ‘niet braaf’ ben en niet naar haar feest mag komen.
Groetjes
Caroline
Ha, dat van dat feestje is dus ook een fase, goed zo, want het volgende feestje laat bij ons nog tot juni op zich wachten :-)
ik zag een vriendje voor Petunia: http://dosfamily.com/2011/11/men/
(onderste foto)
@Riet, mijn kinderen zijn niet zo snel, en zeker niet op vlak van taal, dus ik zit nog een jaartje gerust (hoop ik)
@Caroline: ’t is toch gek he, die kinderen … ze doen toch allemaal ongeveer hetzelfde hé
@ilse: oh, maar diene kan ons Petunia niet krijgen hoor ;-)
@Sandrien: ik weet wel niet hoe lang die fase duurt, ze is hier nog maar net begonnen (en ’t feest is ook pas voor augustus/september)
De ‘it’s my party’ fase is hier al hééél lang bezig. Eva is drie geworden in februari 2011. En van toen af stelt ze zich toch minstens één keer per week de vraag, “Mama, wanneer is het nu mijn feest?”
Nu heb ik haar een verjaardags-aftel kalender gemaakt. Een lange strook papier met onderaan vandaag, en bovenaan haar verjaardag. En daartussin fotootjes van iedereen die dan nog jarig is.
Elke dag mag ze daar dan een stukje afknippen. Dus hoe korter de strook wordt, hoe dichter we bij haar verjaardag zijn. Dit werkt wel goed. Ze kan het nu ook verdragen dat een ander ook feestjes krijgt. Maar oh wee… ik was een fotootje van Oma vergeten. Dit was jarig 30 september: “neen Oma, jij bent niet jarig, want jij staat niet op mijn kalender!”
Oh ja, ze kan trouwens ook niet wachten tot ze ‘ZES’ wordt. Dan krijgt ze namelijk oorbellen.
@Caroline: Oh Liv denkt dat haar leven gaat beginnen op ZES. Iemand van ZES is toch wel héél groot!!!!