Aantal stappen: 16 000

Overnachting: Kamping Antýgl (Aanrader)

Gespot: een hert in de verte (met verrekijker)

Zo werd ik wakker, eens een ander zicht … daktent ipv auto en Vic ipv Bjeurn.

Ik houd van het zicht vanuit de daktent … je hebt een 360 view en niemand ziet jou. Ik vermoed trouwens ook dat de daktent warmer is dan de auto.

In de Donau kan je ook zwemmen en de strandjes zijn er overvloedig. Het zwemmen in de Donau was dus een verplicht nummer voor we weer verder trokken.

Bjeurn was een beetje panisch (in zover Bjeurn panisch kan zijn … lees “Annelies overdrijft een beetje want dat is beter voor het verhaal”) dat we teveel water zouden binnenkrijgen en daar ziek van zouden worden, want hij zag een (denkbeeldige?) oliefilm drijven.

Ik had vooral schrik voor de koude, maar ik moet zeggen … de Donau was aangenaam en ik heb er echt van genoten.

Met de wagen namen we dit keer niet de grote wegen maar de toeristische route door Beieren. De bovenstaamde fotos zijn niet mooi maar wel kenmerkend.De typische gekleurde kerkjes met (oost-Europese?) torenspitsen met uurwerk.

Tot onze grote verbazing ook veel meipalen (wat me eraan doet denken dat ik Liv haar midzomerfeest eens moet bloggen want wij (en vooral Liv) hebben een ding met meipalen.

Middageten deden we onderweg en in de namiddag kwamen we, na net geen 1000km rijden, eindelijk aan in Tsjechië.

Waar we al direct werden begroet door lelijke winkels met tuinkabouters, houten windmolens en vreemde bollen waar we het nut nog niet van zien (ook tuindecoratie vermoedelijk).

Gelukkig werden we op voorhand verwittigd dat we een wegenvignet nodig hadden, want anders hadden we dat waarschijnlijk niet geweten tot we een boete zouden krijgen.

Altijd weer wat wennen … een nieuw land. Elke keer is dat hetzelfde liedje “Ai … ik weet niet eens hoe je ‘dank u’ zegt” (het enige woord dat je echt moet kennen).

Maar wat ons direct opviel.

Veel bos (in vergelijking met Duitsland), op elke stomme parking te betalen om te mogen parkeren en verbazend veel toeristen, vooral wandelend of per fiets (voornamelijk Tsjechen)

Ons eerste ijsje kostte ons een dikke euro (een Calipo-achtig ding want een Magnum variant was wel bijna 2 euro).

Wat ik ook vergeten was, was dat je hier cola’s krijgt van 33cl … dat vonden de kinders natuurlijk wel leuk (en terecht want net als in Duitsland zijn de pinten hier standaard een halve liter)

Overnachten doen we in natuurgebied Sumava, we zitten in de bergen en het is beduidend frisser.

Dat is voor mij eerder een goed ding.Onze camping is zalig en ligt aan een pittoreske rivier. We betaalden 300 czk (of €12) en iedereen die we ontmoetten (alleen maar Tsjechen) waren super lief.

Zo trakteerde een dame ons allen op een douche (want we hadden nog geen munten) en zo hebben we kei lieve buren die schrik hebben dat hun zoon zijn cello-handen zou blesseren bij het hout klieven voor het kampvuur.

Het grappige aan de kamping is dat je overal een vuurtje mag maken. Geen regels blijkbaar. Heerlijk.

We sloten de dag af met een wandeling van 5km. Amai … super knap. We wandelden langs een kanaal (we vermoeden dat dit gegraven is voor houtstammen over te transporteren), we kwamen zelfgemaakte vlotten tegen en we spotten een hert (in de verte met de verrekijker).

Ik verbaasde me erover dat we niet meer wild tegenkwamen want ale condities waren er … valavond, vlaktes, bosranden.

In onze auto ligt nog een ticket van euromillions dat we op deze moment niet kunnen verzilveren wegens geen internet. We dromen dus maar een dagje langer over onze campervan die we met onze winst gaan kopen.