Afstand 51km – Hoogtemeters 345 – Bestemming Sines – Overnachting Camping São Torpes
Lang geleden dat we nog eens zo’n zware dag hadden. Toen we deze reis planden beelde ik me in dat we op ons gemak rustig zouden fietsen en dat dat altijd vlot zou gaan (15 à 20 km/u). In mijn verbeelding waren er geen bergen, zeker geen tegenwind en wogen de fietsen niet meer dan mijn damesfiets. Ik had niet gedacht dat je zo hard moest trappen op een zwaar geladen fiets, en ik hoopte ook dat de kinderen ten minste hun meergewicht zouden compenseren met trappen.
In de praktijk is er altijd wel iets … regen, bergen, tegenwind, remmen die slepen of zoals vandaag … mul zand.
De 51 km van vandaag waren niet zo eenvoudig als een doorsnee wielertoerist zou peinzen. We reden door een prachtig niet-toeristisch rustig landschap … duinen, kurkbomen, naaldbomen … helemaal mijn ding. Maar het bestond ook uit niet geasfalteerde wegen waaronder enkele met mul zand … en plassen, die ook. We kwamen zelfs nog een ford tegen (een rivier die over de baan loopt) waar Liv zo graag door wou wandelen maar het water bleek net iets te diep.
Voorts hadden we dan nog eens de pech van een gewijzigde verkeerssituatie die google niet kende, de garmin dus al zeker niet en ook de eurovelo1 (die ons de autostrade effectief opstuurde) niet. De weg die we moesten volgen was immers een autostrade geworden … dat leidde tot wreed ambetante situaties.
We kwamen nog wel andere tandem fietsers tegen … ze wisten ons te vertellen dat tandems zeer speciaal zijn in Portugal, zo speciaal dat er zelfs geen Portugees woord voor bestaat. Het is dus “een fiets waar je met 2 op zit”.
Bjeurn en Vic sloten de dag nog eens goed af door de laatste 200 meter te vallen in een plas. Een zeer grappige situatie als je er achter rijdt … geen gewonden, geen brokken maar wel een natte Vic.
En uiteindelijk kwamen we pas op de camping aan als de zon al onder was.
Sines, onze eindbestemming is niet meteen de meest idyllische plek. Een elektriciteitscentrale ontsiert hem wat … we konden trouwens de hele avond genieten van een speciaal lichtspel doordat de fakkel van een bedrijf enkele uren bleef branden.
Aan de stranden kwamen we wel opnieuw surfers in hun busjes en mobilhomes tegen … dat was ook weer even geleden.
Vandaag was een zware dag … maar ook een prachtige dag. Er werd veel regen voorspeld, dus we genoten van de zon die er meer was dan we hadden verwacht.
In onze tent horen we trouwens weer het geluid van de wilde oceaan … daar gaat niets boven.
Dat klinkt als een behoorlijk frustrerende dag die toch weer met een positieve noot afgesloten wordt.
Dat moeten we blijven doen :-)
Amai jullie zijn wel heel sterk.Ook de kinderen.Wij zijn fier op jullie,geniet er van en hopelijk nog wat zon.Wij gaan nu ook een toertje fietsen.gr Nk Fr en T M❤️❤️❤️❤️?????
Amai … fietsen in jullie temperaturen. Jullie zijn helden !!
Mannekes, wat een parcours, maar tegelijk: WAT een prachtige plek (foto 1 en 2). Wondermooi!
Jammer genoeg hoort dat dikwijls samen … hoe moeilijker het fietst, des te mooier het is ;-)
Wat een prachtige foto’s met die wolken en die reflecties in het water!
Liv heeft talent :-)
Machtig reisverslag! Op jouw blog gestoten via Lies Oon, en sindsdien kijk ik met veel plezier uit naar je dagelijkse stukje en foto’s.
Portugal is prachtig om zien (en jullie een mooi gezin).
Je foto’s inspireren om dePortugese kustlijn te gaan verkennen, buiten het seizoen, wie weet zelfs per fiets ;-)
Succes met de taaie onverharde wegen!
Mercikes … Portugal is in ieder geval de max