Toen we vanmorgen wakker werden hadden Bjeurn en ik allebei hele zware benen en een héél vermoeid gevoel. Een feestje de dag voor de wedstrijd is immers niet zo’n goed idee. Het lange rechtstaan en de korte nacht had zijn tol geeist, dat was duidelijk.

Na mijn verbazend vlotte loopstart was ik aan het twijfelen of ik me bij de Parel der Kempen toch niet zou wagen aan de 8,4km ipv de 4,2km. En het wauw-gevoel overheerste op de hitte, het vermoeid gevoel en de zware benen.

8,4 km (volgens mij zelfs iets meer) is het geworden. 55min had ik ervoor nodig, de 80e plaats op 84 deelnemers had ik bereikt. En ik ben trots op mezelf (gelukkig ben ik niet al te competitief). Niet al te hard afgezien, kunnen genieten … een toffe loop met als kers op de taart een leuke deelnemersprijs (trappist of aardbeien en ovomaltinekoeken die iets minder lekker waren)

De rest van ‘de leuke bende’ (het verhaal rond de leuke bende volgt later nog wel eens) heeft de 10miles (al dan niet succesvol) gelopen.

En dan waren er nog ‘de leuke supporters’