Ongezond eten vermijden
Onlangs zag ik op panorama de reportage “Gemakkelijk gezond”. Met als onderschrift
We zijn of worden te dik en dat zal de gezondheidszorg handenvol geld kosten. Kan de school, het werk of de overheid ons gezond doen eten door onze voedselomgeving te veranderen?
Ik denk dat de school, het werk en de overheid niet alleen kunnen helpen, maar ook MOETEN helpen omnonze voedselomgeving te veranderen. En samen met hen is er ook een mentaliteitswijziging nodig bij de verenigingen en bij ieder van ons.
In mijn perceptie zitten we immers met een maatschappelijk probleem. Voor mezelf is er mijn inziens geen onoverkomelijk probleem, maar voor mijn kinderen wel. En wel om volgende redenen.
- na de voetbalmatch krijgt mijn zoon een bonneke. Dat gebruikt hij voor een zakje chips en ja … daar hoort ook een cola bij.
- hetzelfde bij de skatewedstrijd van de dochter. Drank, chips, pannenkoeken in overvloed …. buiten water is er geen gezond aanbod, en als de vriendjes iets lekkers krijgen gun ik het mijn kinderen natuurlijk ook.
- op school is er de mogelijkheid om drankjes te bestellen. Geen frisdrank, maar fruitsap, appelsap, chocomelk, … zijn ook ongezond en gesuikerd.
Mijn kinderen moeten het doen met hun drinkbus met water in. Daar zijn al discussies over geweest, maar daar hebben ze hun nu wel bij neergelegd. - als de school uit is, krijgen ze bij de oma fruit en een koek. De tweede koek van de dag, want tijdens de namiddagpause is er ook een koek voorzien.
- op de speelpleinwerking krijgen de kinderen ’s middags een gratis drankje aangeboden. Daar valt niet aan te ontsnappen. Daarnaast is er dan ook nog de mogelijk om een drankkaart te kopen zodat ze nog een extra drankje konden drinken. (ik begrijp echt niet wat de reden is voor het aanbieden van een tweede gesuikerde drank)
- soms worden er op de speelpleinwerking ook nog ijsjes verkocht, niet gemakkelijk om aan te weerstaan als de monitors daar al reclame hebben voor gemaakt bij onze kinderen.
- om de sportclub te steunen kan je een fruitsla kopen, een beetje fruit waar ze dan gigantisch veel slagroom op doen
- op sport- en creakamp wordt tijdens het knutselmoment een snoephuisje gemaakt, waar de laatste dag van het kamp onbeperkt mag van gegeten worden.
- verjaardagsfeestjes … een paradijs van pannenkoeken en gesuikerde dranken, ….. en nadien komen ze met een grote zak snoep naar huis
- kies je op restaurant de kindermenu, dan kan je kiezen uit 2 curryworsten met frietjes of fishsticks met frietjes … als je geluk hebt is er ook nog appelmoes bij (wat ook niet super gezond is)
- Ik ben trouwens ook nog niet veel restaurants tegengekomen die de regel “de helft van je bord is voor groenten” naleeft.
- bij de bakker wordt mijn kind een wafeltje aangeboden.
- in de winkel krijgt het een snoepje
- en in de beenhouwer een vleesje
- gegarandeerd, als het eten is bij de grootouders, dan volgt er een ijsje of een ander dessertje (soms zelfs 2 dessertjes)
- de scouts heeft een jaarlijks wederkerende activiteit “boefvergadering” (een activiteit waar ik mijn dochter trouwens jaarlijks van thuis houd)
- verder zijn er de feestjes (tijdens de kerstperiode heb je kerstfeest van de scouts, van de klas, van de familie, dan heb je nog de schoolfeesten, de eetactiviteiten van de scouts/voetbal, eindejaarsfeest van de klas, opening van het scoutsjaar, sluiting van het scoutsjaar, pasen, de sint, verjaardagen, BBQ’s met vrienden …. kortom, altijd wel een gelegenheid voor een feestje).
Tijdens die feestjes zijn chips, nootjes, hapjes, ijsjes en frisdrank weer talrijk aanwezig. - als we gaan fietsen met het gezin … dan gaan we soms onderweg iets drinken. Dan kiezen de kinderen natuurlijk een frisdrank
- bij de skatetraining kopen veel kinderen een aquarius om tijdens het sporten te drinken. Maar is dat nodig? Is water in dat geval niet de beste sportdrank?
- En dan heb je nog al die wafel, truffel en marsepeinslagen, van de sportclub / school / scouts. Wordt er van een sportclub trouwens niet verwacht dat deze een gezonde levensstijl promoot?
Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen probleem met een frisdrank, ijsje, een pak friet, een dessertje of een snoepke nu en dan. Maar soms heb ik het gevoel dat ik er niet meer kan aan ontsnappen en dat ik de controle kwijt ben.
Als ik mijn kinderen gezond wil laten eten, lijkt het eerder op een straf.
Ik heb daarbij ook nog een dochter die zeer graag eet. Hoe ongezonder, hoe liever … en niet met mate. Intomen is dus noodzakelijk.
Ja, mijn kinderen drinken teveel frisdrank en ze snoepen teveel … dat klopt … maar dat gebeurt voornamelijk buitenshuis.
Topdag in Pairi Daiza
Omdat we op reis waren konden we niet meedoen aan de blogdag in Pairi Daiza.
Wat niet zo erg bleek want we mochten gewoon een andere keer komen, op een dag die ons wel uitkwam. En die dag was vandaag.
Ik was nog nooit in Pairi Daiza geweest en ik kon me er weinig bij voorstellen, enkel dat het ver was (wat uiteindelijk wel bleek mee te vallen, op 1u02 minuten waren we er).
Ik had er ook geen idee van dat Pairi Daiza direct op nummer 1 zou komen te staan van alle dierentuinen die ik al bezocht heb.
We hebben bijlange niet alles kunnen zien en we kennen niet alle verhalen. Pairi Daiza is immers een plek die tot de verbeelding spreekt … met authentieke tempels, rijstvelden, monnikenkerkhoven, …. en we hebben ons helemaal laten meeslepen in deze wondere werelden.
Nog voor 10u stonden we al binnen en repten we ons naar de panda’s. Reuzepanda’s bleken niet zo groot als we dachten maar wel ‘nog’ schattiger. Liv vertelt in onderstaande filmpjes wat over onze 2 favorieten.
Hier poseren Liv en mezelf met achter ons een gouden Takin
Bij de boeddhistische tempel kregen we wat uitleg. Alle elementen hierin zijn authentiek uit China, en de schilderingen zijn door Chinese ambachtslieden aangebracht. De enige reden dat hier geen diensten mogen worden gehouden, is dat boeddhistische diensten vrij toegankelijk moeten zijn voor iedereen (maar daar ging misschien in de toekomst nog iets op gevonden worden)
We mochten ook een wens doen, en ik vond het mooi van Liv, dat ze hierbij niet aan zichzelf dacht. “Dat de panda’s gezond terug naar china gaan”, schreef ze.
De hangbrug was ook een succes (dat we op op het eind moesten kruipen vonden Bjeurn en ik wel iets minder ;-) )
’s middags werden we uitgenodigd in een Aziatisch restaurant “Temple des Délices”.
En inderdaad, het was heerlijk (de kinderen waren iets selectiever in het gamma en bleven bij de gefrituurde hapjes die ze smakelijk met hun stokjes opaten), wij proefden ook van de verschillende slatjes en gerechten … de moeite.
Wat ik wel als tip kan geven, is dat je zeker op het eerste verdiep moet gaan zitten … super leuke zitplaatsen in afgescheiden compartimenten.
Dat de witte tijgers gevaarlijk zijn, dat stond duidelijk vermeld aan de hekken, toch vonden wij hun knuffelgehalte behoorlijk hoog.
Het zoontje maar eens goed vastpakken in de plaats … die heeft ook nog hoge een aaibaarheidsfactor.
Op foto’s getrokken met smartphone kan ik natuurlijk nooit de sfeer weergeven, maar ik doe toch een poging met een zicht op de Balinese tempel …
… en op de rijstvelden
Dit was misschien niet echt de bedoeling … maar voor ons scoutsmeisje toch een topper
Verder zagen we ook nog deze van zeer dicht bij
Om vijf uur werden de kinders lastig en trokken we weer naar huis … maar niet zonder eerst weer schandalig verwend te worden. 
Bedankt Pairi Daiza, dit leek echt weer een dagje op vakantie, u hebt ons geweldig ontvangen !!!
Als mijn kat een koe was
- Als ik thuis kom … leg ik beter mijn sleutel op zijn vaste plek (dat is beter voor mijn ‘zen’gehalte de dag nadien)
- Als ik collect&go doe … kijk ik beter op het einde de aantallen nog eens na (zo zit ik de dag nadien niet met 7 bussels wortels en 3 courgetten die ik niet nodig heb)
- Als mijn airco stuk ik … zorg ik beter dat ik niet in een jeansbroek in de hete wagen beland
- Als het zwemles is … zorg ik beter dat alle lichaamsbeharing piekfijn verwijderd is (kwestie van niet behaarder te willen zijn dan de zwemleraar)
- Als ik bokes meeneem naar het werk … dan eet ik ze beter ook op (anders moet ik ze de dag nadien opeten van Bjeurn)
- Als ik ga lopen … doe ik beter mijn juwelen uit (ipv geïrriteerd te zijn door die zware ketting die steeds op mijn hals kletst)
- Als de mensen mij geen geheimen zouden vertellen … dan zou ik ze ook niet kunnen doorvertellen
- Als ik de cake alleen zou maken zonder de kinderen … dan zou ze dubbel zo snel in de oven staan
- Als de kinderen gewoon hun spullen zouden pakken en meekomen als ik hen ging halen op de opvang … dan zou de avondshift al een pak relaxer en sneller zijn
- ….
- Als mijn kat een koe was … ik zou ze melken voor de stoof
Wat je nog niet wist over ‘afvallen’
Het weetje van de dag … daar kwam Bjeurn vandaag mee af.
Ik kreeg een mail met volgende inhoud
Hoewel ik echter denk dat ik niet -omwille van deze reden- de spagetti een dag eerder zal voorbereiden.
7 moppen die mijn kinderen hilarisch vinden
2 onderbroeken liggen samen in de was.
Zegt de ene tegen de andere: “Gaan we naar het strand?”
Zegt de andere: “Neen dank u, ik zie al bruin genoeg !”
2 pizza’s staan in de oven.
Zegt de ene tegen de andere: “Pfff, warm hier hé”
De andere: “EEK … EEN PRATENDE PIZZA”
Er is een zot en een tovenaar. De tovenaar heeft een idee, als hij een vraag stelt en de zot weet het antwoord niet, dan moet de zot €1 betalen aan de tovenaar. Maar als de zot een vraag stelt aan de tovenaar en deze weet het antwoord niet, dan moet de tovenaar €100 betalen aan de zot.
* De tovenaar: “Het heeft 4 poten en zegt miauw”
* De zot *na even denken*: “Ik weet het niet, hier is €1”
* De zot stelt dan zijn vraag: “’s morgens heeft het 4 poten, ’s middags 1 poot en ’s avonds 3 poten”
* De tovenaar denkt en denkt, uuuuuren om dan toch te moeten zeggen: “Ik weet het niet, hier is €100”
* Waarop de zot: “Ik weet het ook niet, hier is €1”
Ken jij die mop van Jantje op ’t toilet?
Ik ook niet …. de deur was op slot
Hoeveel bewegingen moet je maken om een koe in de frigo te steken?
* 3
Frigo open, koe erin, frigo toe
Hoeveel bewegingen moet je maken om een paard in de frigo te steken?
* 4
Frigo open, koe eruit, paard erin, frigo toe
Het is geel en je kan erop springen
Een kuikentje
Het zit 10 m diep in de grond het het eet stenen, wat is het?
* Een steenvreter
Je maakt een gat van 20 meter en gooit er een steen in, hoe diep valt hij?
* 10m, tot de steenvreter hem op eet
Op 20 meter zit een groenesteenvreter. Je maakt een gat van 30 meter en gooit er een steen in, hoe diep valt hij?
* 10m, tot de steenvreter hem opeet.
11 dingen die ik beter kan doen
- Als ik honger heb … eet ik beter een yoghurt (ipv de snoepkast te plunderen)
- Als ik dan toch wil zondigen … eet ik beter iets dat ik ‘echt lekker’ vind (ipv de snoep van de kinderen, bij gebrek aan beter)
- Als ik geen zin heb om te gaan lopen … ga ik beter voor een kort gezapig toertje (ipv helemaal niet)
- Als ik moe ben … kruip ik beter in mijn bed (ipv lusteloos voor de tv te hangen en toch weer te laat in mijn bed te kruipen)
- Als ik gedaan heb met BBQ … zou ik beter direct de rooster kuisen (ipv te wachten tot deze aangekoekt is)
- Als ik platte band heb met de fiets … zou ik deze beter direct plakken (ipv te wachten tot ik mijn fiets terug nodig heb)
- Als ik slecht gezind ben … zeg ik beter “sorry, het is mijn dag niet vandaag” (ipv het af te reageren op de rest en te beweren dat ik niet slecht gezind ben)
- Als ik niks ik huis heb … maak ik beter een weekmenu, gevolgd door een collect&go (ipv elke dag te improviseren en dagelijks naar de buurtwinkel te gaan)
- Als de kinderen voor iets zagen … blijf ik beter consequent ‘neen’ zeggen (ipv na de vijfde keer toch toe te geven)
- Als ik dorst heb … drink ik beter een glas water (ipv een glas cava)
- Als ik een goed idee heb … schrijf ik het beter op (ipv te denken dat ik het de volgende dag nog zal weten)
Klinkt logisch en simpel … de implementatie zal voor morgen zijn !!!!
Waarover ik praat als ik over mijn opa praat
- de moestuin, waar de heerlijkste patatjes uitkwamen die ik ooit heb gegeten
- oma … want “oma en opa” zei je in 1 woord
- klassieke muziek, die je zo koesterde
- de staande klok, die 5 minuten voor stond, zodat ze niet zou luiden tijdens het radionieuws
- de bruine volvo, de klassewagen, die later de mijne werd
- degene die me leerde hoe ik een stikmachien moest gebruiken, eerst op papier en dan op stof
- mijn 18 neven en nichten, waar ik mee speelde tijdens de familiefeesten in jullie grote tuin
- en als we kwamen logeren, was er meestal nog wel een ander neefje of nichtje om ons mee te amuseren.
- was ik dan toch alleen, dan luisterde ik altijd naar de sprookjes van lecturama. Tot je grote ergernis, want jij miste je klassieke muziek, toch was ik steeds degene die mocht verder luisteren
- de rozenstruik in jullie tuin
- de videocamera, waarmee je de kleinkinderen filmde
Opa … je was geweldig !!!
Random Snippets #9
- Mijn snel ijsrecept bijft een topper, maar tegenwoordig hebben we ook een simpele verbastering om speculoosijs af te draaien, wat meer room en 8 speculooskoekjes.
Zo meng ik 3,5 dl melk – 2,5 dl room – 8 speculooskoekjes – 3 eierdooiers – 6 el suiker – 1 zakje vanillesuiker – snuifje zout en dat draai ik dan af in de ijsmachine (kitchenAid). Nieuw succesreceptje !!! - De stad Mechelen vroeg me om dit met jullie te delen. Zondag 11 oktober 2015 is er in Mechelen vanalles te doen rond eerlijke en duurzame mode. De naaisters onder jullie kunnen mee bewijzen dat duurzame en eerlijke mode eigentijds, hip en modern is en meedingen naar de eerste prijs van €500. Anderen zijn misschien geïnteresseerd in de markt en modeshow op 11 oktober. Meer lees je hier.
- Deze vakantie hebben de kinderen zoveel ruzie gemaakt dat iedereen opgelucht is dat Liv een week op CM-kamp vertrokken is.
Liv was ongelooflijk enthousiast om te vertrekken en ze ging ons niet missen (dat horen we graag), Vic heeft zijn zus na één dag alvast nog niet gemist (mama, ze is nog maar een dag weg … natuurlijk mis ik haar niet) en ik ben content dat ik even niet meer tussen 2 vuren zit.
Wat wel opvalt is dat Vic voor 2 praat nu zijn zus er niet is. - Mijn mama vertelde onlangs over de bakkerij waar ze vroeger woonde … yeps haar papa was bakker.
Als de oven in de bakkerij werd aangezet kropen daar allemaal ovenbeesten uit. Ovenbeesten waren destijds een bekend fenomeen bij de bakkers. Pas veel later besefte ze dat die ovenbeesten eigenlijk kakkerlakken waren.
Benieuwd hoe dat nu dezer tijden zit met ovenbeesten. - Al enkele mensen hebben me gezegd dat ze ons reisverhaal graag gelezen hebben en dat ze spijt hebben dat ik terug ben.
Bedankt, da’s tof om te horen … en ja, ik heb ook spijt dat ik terug thuis ben. - Toen ik terug kwam van vakantie ging ik direct op de weegschaal staan. De schade was nog beperkt gebleven (alhoewel ik al weer een tijdje enkele kilo’s boven mijn marathongewicht zit). Toen Bjeurn echter op de weegschaal ging staan was het getal ongeloofwaardig laag. Nu is de vraag of Bjeurn spectaculair is afgevallen op congé, of dat de schade bij mij minder beperkt is dan initieel gedacht. Laten we hopen op scenario 1.
- Over marathons gesproken, sinds daarnet ben ik officieel ingeschreven voor de halve marathon in Eindhoven op 11 oktober 2015 en voor de marathon van Wenen op 10 april 2016.
De trail die ik op mijn agenda had staan zal waarschijnlijk toch niet doorgaan vermits ik net goedkeuring heb gekregen van het werk om deelname aan de Business trio triatlhon in Mechelen te organiseren. Zeker ook leuk om met enkele teams mee te doen … alhoewel ik een beetje bedroefd ben ivm het wegvallen van mijn eerste trailwedstrijd.
Snippets zijn korte stukjes, snippers.
De Random Snippets zijn een verzameling van nutteloze weetjes en gedachtekronkels die ik nog even levend wil houden voordat ze samen met de rest verzinken in de vergeetput der vergankelijkheid
Initiatie trail
Toen we thuiskwamen van vakantie en ik merkte dat er veel regen voorspeld werd de komende dagen was ik stiekem een beetje blij … en wel voor volgende reden. Decathlon had me immers een pakje opgestuurd tijdens mijn verlof, iets wat ik al lang wou … trailschoenen. Ik wil me immers al lang wagen aan trail, maar eerste testjes met mijn oude loopschoenen die ik opofferde waren wat tegenvallend. Ten eerste hadden deze schoenen geen demping meer, en als blessuregevoelige loopster is dat nogal gevaarlijk, ten tweede hebben gewone loopschoenen feitelijk te weinig grip om je in de modder te wagen …. de kans op uitschuivers is nogal groot. En zo ging ik zaterdag een eerste keer testen, ik nam alle onverharde wegjes die ik kende, maar er was toch nog wat te weinig modder naar mijn goesting. Vandaag een nieuwe test … er was al meer modder, plassen en modder die ik normaalgezien zou kunnen ontwijken, maar nu bewust opzocht. En de eerste test was alvast geslaagd, ik ging nog steeds goed vooruit, ook op (het beetje) asfalt dat ik deed en ik was veel stabieler in de modder. Ik herontdekte dat het in mijn eigen dorp ook wel mooi is (want dat was ik even vergeten door de vakantieblues) … ik liep door de velden en de bossen en zag schotse hooglandkoeien, hazen, paarden, pony’s, schapen, …. dichtbij is het ook schoon.
Ondertussen staat mijn eerste trailwedstrijd in mijn agenda genoteerd … de Scott Offroad Run op 20 september.
Het nadeel aan trailrunning is dat de wedstrijden dikwijls ver zijn van mijn thuisdorp, anders zou ik me waarschijnlijk nog meer aan trail wagen.
Maar ondertussen zijn de eerst trailpassen gezet en zie ik helemaal het voordeel van regen en modder. Alle weer is immers loopweer (behalve alles boven 25°C althans).
Goede trailtips, parcours, wedstrijden in de buurt van Elewijt mogen natuurlijk altijd gedeeld worden in de commentaren.
Loire-route (part2) – de samenvatting
De cijfers
Aantal kilometer gefietst: 527 km (gemiddeld 26km/vakantiedag en 37km/fietsdag)
Aantal dagen vakantie: 20 (14 fietsdagen – 4 rustdagen – 2 reisdagen)
Kostprijs: €2500 (€125/dag)
Campings: €422 (gemiddeld 22,2 /nacht)
Péage: €106,9
Benzine: €204
Trein: €48
Restaurant: €592 (9 keer)
Decathlon en fietsherstelling: €120
Toeristische bezoeken: €122
Winkel, ijsjes, terraskes, varia: €885,1
Materiële pech
Lekke banden: 0
Kettingbreuk: 1
Hydraulische rem afgebroken: 1
Aantal valpartijen met lichamelijke schade: 1 (Liv)
Aantal kilo bagage (fietsen, bijzittende kinders, bagage … maw alles exclusief de trapper)
Pino Hase: 81,9 kg (fiets 26 – gemiddeld kind 26 – kookgerief/handige zak 11 – kleren 13,2 – tentzak 5,7)
Mannenfiets: 43,3 kg (fiets 18 – stuurtas 2,2 – eten 9,1 – slaapzakken en matjes 7,6 – snelle zak 6,4)
Kinderfiets: 16,9 kg kg (fiets 13,3 – ontspanning en zwemgerief 3,6)
De handige trekkerstools
- vochtige doekjes (de truc om smeer van je handen te krijgen)
- de zonnepanelen (en dan vooral omdat de batterijen een gigantische oplaadcapaciteit hadden, daardoor waren we niet dagelijks afhankelijk van elektriciteit)
- de databundel van mobile vikings voor in het buitenland. Ik kocht voor €17 een pakket van 750MB, terwijl Bjeurn €120 opsurfte (en waarschijnlijk veel minder data heeft gebruikt)
- Onze garmin Edge touring fietsGPS
De Route
Deze route bracht ons veel variatie. Enerzijds hadden we de Loire-route, met zijn kastelen, die leuk blijft. Anderzijds hadden we de citytrip in Nantes (geweldige stad).
En tenslotte waren er nog enkele dagen via de Atlantische oceaanroute die ook de moeite was (zo konden we 3 keer in de oceaan zwemmen).
Laagtepunten
- Val van Liv
- Harsmoment
- Verplichte stop door afbreken van hydraulische rem
- Immer ruziënde kinderen
Hoogtepunten
Moeilijke keuze, maar uiteindelijk blijven deze 6 over.
- “Bergrit” naar Saumur
- Op de bodem van de Loire
- Lunch aan Bouchemaine waar we 2 leuke vreemde snuiters tegenkwamen
- Nantes dag 1 en 2
- Lunch aan vissershuisje tussen de Schotse hooglandkoeien gevolgd door de kleirit
- Passage du Gois
En zo eindigt ook deze Loire2015-reeks … terug naar de orde van de dag … en het volgende avontuur beginnen plannen.
Loire-route: Jour 20 (St-Gilles-croix-de-vie – Elewijt)
Gisteren hadden we een onaangename tegenvaller. Wegens werken op de treinlijn was de lijn naar Nantes vervangen door een bus.
Geen optie met tandem en 2 fietsen.
Plan B werd ingeschakeld.
Bjeurn stond om 4u op om naar het station te lopen, daar op de eerste bus te springen, vervolgens 2 treinen te nemen om tot bij onze auto te komen.
Dan kwam hij terug met de auto om ons op te halen.
Ik had ondertussen alles ingepakt en de kinderen beziggehouden, we konden zelfs nog even gaan zwemmen tot Liv in al haar enthousiasme tegen de zwembadrand zwom.
En daarna startte pas de rit naar huis.
Niet echt leuk, en ook niet erg ecologisch (en economisch)
Ondertussen zijn we op een half uurtje van huis en slapen de kinderen eindelijk na de nodige pesterijen en ruzies onderweg.
Het reed gelukkig behoorlijk vlot en we kwamen net toe met onze resterende data om Google maps te laten draaien tot aan de grens.
Bjeurn en ik kunnen nu niet snel genoeg thuis zijn.
We fantaseren al over een goede douche en een heerlijk bed met versgewassen lakens.
Morgen terug over naar de orde van de dag … een tuin die tot een oerwoud zal omgetoverd zijn, zwemlessen, valiezen maken voor kampen, wassen, het stormweer trotseren … en ons voorbereiden om opnieuw te gaan werken na 3 weken er helemaal tussenuit.
Loire-route: Jour 19 (La-barre-de-monts – St-Gilles-croix-de-vie)
Afstand: 39km allemaal op Vic zijn palmares.
Camping: Les cyprès (€34.2)
Eten: Pasta met groentjes, noten en meloen
Weer: 25°C en zonnig
Glooiende bosweggetjes langs het strand die stonden vandaag op het programma. Leuk om te fietsen, en ook Vic bleek dit wel parcours te liggen.
Voor mijn de zwaar geladen pino hase was het iets minder evident. Het was niet echt economisch rijden omdat ik achter Vic reed en regelmatig in de remmen moest gaan tijdens de bergaf … waardoor het hard trappen was in de bergoppen. Gelukkig heb ik een goei conditie.
Een deel van de route was langs de promenade van een gigantisch lang en toeristisch strand. Maar de promenade was zo ingericht dat het zeer aangenaam rijden was en dat fietsers en voetgangers niet in elkaars weg liepen.
Op t einde reden we langs de kustlijn, waar schone strandjes afwisselden met gigantisch toeristische zandstranden.
Op de rotsstranden waren er veel zeezwembaden voorzien, die vullen zich tijdens vloed en bij eb kan daar dan in gezwommen worden.
Vic fietste vandaag alles. Wij wisten dat hij het kon … maar hij had -zeker in t begin- toch iets minder zelfvertrouwen.
Terwijl hij eigenlijk zo goed fietst … ongelooflijk hoeveel hij heeft bijgeleerd in wegervaring op een jaar tijd.
De eindbestemming zelf is ongelooflijk toeristisch en in mijn ogen niet echt charmant. De camping die we kozen was ook helemaal volgepropt. Zelfs de chalets stonden allemaal op elkaar gepropt. Jammer.
Maar de camping had wel een hele grote troef. Aan de achterkant was een poortje en als je dat opende kwam je via de mooiste duinen die ik ooit zag naar een prachtig strand, waar we om 20u helemaal alleen waren.
De oceaan was wilder en kouder dan gisteren.
Liv ontpopte zich weer tot zeevrouw en beleefde de tijd van haar leven in de golven.
Vic was eerder strandman die forten maakte die de vloed moesten trotseren.
Loire-route: Jour 18 (Bourgneuf-en-retz – la-barre-de-monts
Afstand: 40km. Alleen voor Liv
Camping: La corsive (aanrader!) (€32,06)
Eten: snacks van op de camping
Weer: 26°C en zonnig
Vic die vanmorgen moest beginnen fietsen, die zag het helemaal niet zitten … Na 500m bleek het hopeloos, gelukkig toonde Liv zich grootmoedig en besloot ze de ganse rit zelf te fietsen.
Deze rit was één van de toppers van deze vakantie.
In t begin wat zwaar (de moraal?)
Maar we hadden een spannend vooruitzicht … de passage du gois.
Dit is zoals destijds met Mozes, de oceaan opent zich en je kan tot op het eiland daar tegenover fietsen/wandelen/rijden met de auto.
3u is de passage open voor het verkeer. 1,5u voor laagtij en 1,5u na laagtij.
Wij waren daar een uurtje op voorhand, ideaal om het spectakel te aanschouwen. Ruim voor de toegestane tijd beginnen de auto’s immers aan te schuiven en als een enkeling zich aan de overtocht waagde zagen we van ver het water opspatten.
Na een tijd wagen ook alle schelpengravers zich te voet op het stuk teruggetrokken land en rijden wagens op de weg om zich ernaast op de bodem van de oceaan te parkeren.
Tof om te zien … die dynamiek van beweging.
Wij wachtten braaf tot de toegestane tijd.
De oversteek is dan waarschijnlijk iets minder spectaculair maar vermits het water al zo teruggetrokken was konden we een leuk uitstapje op de oceaan bodem maken.
De terugweg van het eiland deden we via de brug. Van ver zag ze er spectaculair uit maar eigenlijk goed te doen met de fiets (ook door het afgescheiden fietspad)
De camping vonden we per toeval … maar soms weet je ineens dat alles perfect is (zoals we gisteren wisten dat het ons ding niet was).
De gezelligheid droop ervan af … er was een leuk zwembad (waar we niet in gingen) en de oceaan lag op enkele minuutjes stappen.
En het water van de oceaan was heerlijk warm en de golven perfect (en vic kon een gigantische put innemen).
Als avondeten was het vettig camping eten met schuimwijn …. nooit geweten dat zo’n combinatie van al dit een dag perfect kon maken.
Loire-route: Jour 17 (St-Brévin – Bourgneuf-en-retz)
Afstand: 46km. 22 voor Vic en 24 voor Liv
Camping: Les Chênes verts (€34.7)
Eten: koude schotel met vis, noten, meloen
Weer: 25°C bewolkt en lichte regen
We hebben de Loire-route uitgefietst en nu volgen we de oceaan naar beneden volgens de vélocéan-route.
Nog enkele daagjes want aan ons avontuur komt stilaan een einde.
Overal zien we boten op het droge liggen .
We vragen ons af of dit een normaal verschijnsel van eb en vloed is.
De omgeving verandert duidelijk. We zijn in een kustomgeving terecht gekomen. Alles is veel toeristischer, toch zijn we langs enkele leuke plekjes gekomen … vooral bij het naderen van de vendee.
De camping is denk ik de eerste waar ik meteen een slecht gevoel bij had.
Een Johny-camping in onaangename omgeving (omgeven door drukke autowegen) met een andere prijsklasse dan die we gewend zijn.
Maar gelukkig is het weer maar voor 1 nacht … en de kinderen vinden het hier trouwens wel geweldig door het zwembad met toboggan.
Waar zij in spelen terwijl ik de route voor morgen verder uitpluis … passage du Gois (wij zijn alvast zeer benieuwd)
Heb ik trouwens al verteld dat we super veel onzichtbare vriendjes hebben? De eerste dagen waren het honden, nu zijn het konijnen. Zo hebben we molly, witje en Vic zijn 5 miljoen konijntjes die we meenemen. Zelfs ik ben er al in geslaagd om een imaginair konijntje te krijgen … de immer populaire “Stompie”.
Loire-route: Jour 16 (Frossay – Sint Brévin les Pins)
Afstand: 30 km + 5km (trip). 25 voor Vic en 10 (zeer zware) voor Liv
Camping: Le Pas Du Gu (€21,5)
Eten: BBQ
Weer: 25°C bewolkt en regen
Vanmorgen maakte Liv nog een Vlaams vriendinnetje op de camping … Vita.
Een half uur waren ze vriendinnen …. en toen moesten we vertrekken. Grote spijt bij de meisjes dat de prille band al weer snel verbroken werd.
De fietstocht kwam na 15 km in een prachtig stukje natuurgebied. Met Schotse Hoogland koeien en vissershuisjes (onbemand want de Loire staat te laag) waar we onze lunch aten.
Misschien het schoonst en meest verrassende stukje van de route.
Maar voor schoonheid moet je wat overhebben, en dat was 9km op loodzwaar terrein. Gras, mul zand, grote stenen, modder, aarde … we hebben het allemaal gehad. Maar het zwaarste was ongetwijfeld de polderklei van het ergste soort dat tussen onze wielen, vork, spatbord, remmen bleef kleven tot ons wiel niet meer draaide.
Illustratie hiervan de discussie tussen Liv en Vic die samen de kleine fiets voortduwden en die elk elkaar aan het verwijten waren dat de ander niet duwde … tot we opmerkten dat beide kinderen hun best deden maar dat de wielen gewoon helemaal geblokkeerd zaten.
De moraal was even weg toen we ontdekten dat we nog 4km tot bewoonde weg moesten doen. Gelukkig bleek het geen 4km polderklei.
En zagen we snel de brug van St Nazaire in de verte achter de vissershuisjes opduiken.
En uiteindelijk -na 2 jaar- bereikten we ons eindpunt van de Loire-route … van Nevers tot aan de Oceaan in st-Brévin.
Nadat Liv “fietsvakantie” in het zand schreef sprongen we er natuurlijk (ondanks minder weer) in.
De camping is klein, rustig, met gezellige BBQhoek, picknicktafels, schaduw en toffe uitbater.
Dit tekenden de kinderen in zijn gastenboek.
