Niet mooi
Een hoed wou ze, héél de autorit vroeg ze achter een hoed.

Thuis aangekomen mocht het kind zelf een stofke kiezen … ’t werden de uiltjes.

Hoewel we de volgende dag op weekend vertrokken en ik beter de was, de plas zou doen en valiezen inpakken, zette ik me aan ’t stikmachien.

Voor Liv werd het ook de Eddie Cap (mijne favoriet) en dan maakte ik nog een rokje, weer de market skirt maar terug zonder zakjes (want daar kruipt gigantisch veel tijd in).

Vlug efkes bestaat natuurlijk niet, dus kon ik pas om 1u mijn bed inkruipen. Geen goeie start voor een vermoeiend weekend.

En de volgende dag stond Liv op en zei ze “Mama hoedje maak, en rokje” … en dan zei ze er héél mooi en duidelijk achter “Niet mooi”.