Afstand 55km – Hoogtemeters 502 – Bestemming Matilda (Finland) – overnachting shelterkampeerplek in Teijo national park
Weer een dag met regen waarop we de zon niet gezien hebben, maar gelukkig minder extreem als gisteren. Liv zei me op de fiets “Als dat hier het normale weer is, dan wil ik liever ergens anders gaan fietsen”. Maar gelukkig staan er vanaf morgen 3 droge zonnige dagen op de planning.
De rit van vandaag was het trouwens helemaal waard. We vonden een shelterkampeerplaats met vuurput en heel veel hout op de meest idyllische plek, ik moest bijna wenen toen we er aankwamen, zo schoon.
Wel niet evident om er te geraken.
De kletsnatte tent kreeg de tijd om minder nat te worden, door de buien heen en wij aten wraps en sloten af met marshmallows.
Tijdens de elandenjacht zagen we natuurlijk geen elanden maar waren we wel onder de indruk van de omgeving … bos en afgeronde toegankelijke rotsen met zacht mos erop. “Mama, als we gaan hiken? Doen we dat dan in Finland?”, fluisterde Liv me toe.
Liv viel vandaag ook in een zwart gat … 1000 pagina’s van de spannende boekenreeks van Percy Jackson zijn uitgelezen. Wij zijn stiekem content, nu heeft ze weer wat aandacht voor ons. Ook Vic las vandaag samen met ons zijn boek (Avonturen van Pinkeltje) uit, voor hem is het nog wat meer een opgave en hij was wel trots. Merci Elke en Monik.
En wat gebeurde er om 22u20? De zon kwam erdoor !!!
Wauw, wat een prachtige kampeerplek! Ik krijg er zo zin van om er ook op uit te trekken. Geniet van de droge dagen!!
Dat gevoel, van bijna te moeten wenen van een schone plek, dat herken ik helemaal. Dat heb ik zo dikwijls gevoeld toen we door Amerika reisden (kampeer- en wandelvakantie). Ik heb nog altijd heimwee… Fantastisch trouwens, hoe jullie kinderen dat doen. En jullie ook, natuurlijk :-).
Hoera, hoera de zon is er…
Wat een schitterende tocht maken jullie. De foto’s spreken boekdelen. Het geluk druipt ervan af. Het gaat jullie goed!
Graag gedaan en ik zal dan maar effe wachten met tips om dat zwarte gat op te vullen :)