En hoe is de sfeer nu … in de kribbe.
Het feit dat er ’s morgens al een brief klaar lag in de kindjes hun kastje, stelde ons al wat meer gerust. In deze brief stond ook dat we met meer vragen altijd langs mochten komen. Dit waren we zoiezo van plan en ’s avonds stonden Bjeurn en ik (zoals het bezorgde ouders betaamd ;-)) samen in de kribbe voor een woordje uitleg.
De verantwoordelijke van de kribbe heeft ook haar tijd genomen om te antwoorden op onze vragen…. en ik moet zeggen dat ik me bij héél de situatie toch wel al beter voel.
We hebben duidelijk gemaakt dat wij vonden dat we vroeger hadden moeten geïnformeerd worden (als er een tuchtprocedure loopt tegen een personeelslid, belangt dit ook ons aan), maar ook dat we het vertrouwen in de kribbe zeker niet kwijt zijn.
Blijkbaar klopt ook niet alles wat in de kranten staat, het gaat om één persoon en niet om drie personen. En er loopt een onderzoek bij ‘kind en gezin’ maar hier is nog geen uitspraak over gedaan. Het verhaal dat ‘kind en gezin’ dus wel degelijk ontoelaatbare praktijken heeft vastgesteld blijkt dus niet correct te zijn.
De sfeer in de kribbe is momenteel niet bijzonder goed, de sfeer tussen het personeel onderling is niet wat het moet zijn (en is dat blijkbaar ook nooit geweest) en we merkten vandaag wel dat iedereen extra vriendelijk deed tegen ons.
Toch ben ik nog steeds blij dat we voor de kribbe gekozen hebben, want wat in dat glazen gebouw, waar ouders en begeleiding binnen en buiten lopen op alle mogelijke uren gebeurt, is misschien niet allemaal perfect.
Maar wat er achter gesloten deuren gebeurt … dat weet je misschien nooit.
Amai amai. Wat een verhaal eigenlijk.
Ik hoop dat het nu allemaal goed gaat! Maar tis zoals ge zegt in u laatste zinnetje, dat weet je niet he.
Amai, dat zal wel dat jullie verschoten, ik kreeg al kippevel bij het stukje over slaan, dooreenschudden en eten in de mond proppen.
Maar jullie hebben zeker gelijk dat onregelmatigheden eerder aan het licht komen in een creche dan bij een onthaalmoeder. Emma gaat bij een heel goede onhaalmoeder (kennis van ons die ik voor 300% vertrouw). Maar als ik haar niet kende, dan had ik Emma toch ook naar een creche gedaan. Ik zou ze ook niet naar een vreemde onhaalmoeder gebracht hebben…
Bewijst nog maar eens dat wat in de kranten staat niet altijd klopt. Maar ze hadden jullie van in het begin moeten informeren vind ik.
Ik hoop dat de kinderverzorgsters daar verstandig genoeg zijn om hun werk niet te laten beïnvloeden door strubbelingen onderling.
Onze toekomstige dochter was ook ingeschreven in deze kribbe. Maar vorige week kwam er in de nieuwe kribbe op de Astridlaan een plaatsje vrij. En wij stonden daar op de wachtlijst, omdat het toch wel een heel stuk dichter bij ons huis is. Toevallig, maar ik ben stiekem ook wel een beetje blij nu met deze commotie…
Ja, ik kan me inbeelden dat ge niet echt zin hebt om uwe kleine daar nu voor ’t eerst achter te laten.
[…] Vorige postjes over onze kribbe: hier ’t eerste en hier ’t tweede. […]