Afstand 47km – Hoogtemeters 583 – Bestemming l’Hospitalet de l’Infant (Spanje) – Overnachting Camping Cala d’Oques (tof)

We zullen het (een dag in retard) maar kort (proberen te) houden. 

Gisteren hebben we nog zo laat zitten plannen dat ik te moe was voor het verslag. We weten nu alvast dat verblijven in Barcelona buitensporig duur is … in mijn perceptie was dat 10 jaar geleden niet zo. Ik begin te snappen waarom elke persoon die in Barcelona woont die we tegenkomen zegt dat Barcelona echt niet meer leuk is om te wonen, of dat zelfs de meest positieve persoon zegt dat hij het ‘haat’ dat Barcelona zo toeristisch is geworden. Benieuwd of wij Barcelona anders zullen ervaren dan 10 jaar geleden. Ik heb Liv blijkbaar wel al enorm enthousiast gemaakt … ze ziet er enorm naar uit!

En na deze citytrip nemen we daar de ferry naar Italië (nabij Rome). Onze plannen veranderen continu … maar Sardinië waar eerst sprake van was, is nog niet definitief afgeschreven, misschien een maandje later (beter weer dan ook).

2 grappige ontmoetingen telde de dag. ‘S morgens ontmoetten we Luca, de zwerfhond (althans dat dachten we eerst) die Vic zo deed verschieten dat deze zijn cornflakes omgooide, om daarna rustig deze cornflakes zelf op te likken.
Na een tijd hoorden we constant gefluit en geroep … maar de hond maakte geen aanstalten om ons te verlaten. 

Uiteindelijk verliet ik onze wildkampeerplek dan maar om de hond terug te gaan afzetten aan het dichtsbijzijnde huis waar er zo op hem geroepen werd.

Maar de hond had er absoluut geen zin in, hij bleef precies liever bij ons. Als wij rechtsomkeer maakten volgde hij ons trouw  .. we moesten hem echt tot bij zijn baasje brengen zodat ze hem kon overnemen. Liv wou hem natuurlijk weer houden … ik vond hem echter iets te zenuwachtig, ik werd er zelf nerveus van.

En daarna kwamen we deze Est “Risto Prii” tegen … een fietstrekker begot. Die zie je niet veel meer tegenwoordig! 

Risto is vertrokken in Gran Canaria en fietst nu terug tot in Estland. Grappig want hij heeft al voor een groot deel hetzelfde gedaan als wij, maar hij pakt het wel anders aan. Hij is bijvoorbeeld wel tot in Cadiz geraakt … die brug die verboden is voor fietsers en waar de auto’s 120 mogen rijden  … daarlangs is hij Cadiz binnengefietst. 

Ook heeft hij gewildkampeerd in Gibraltar … straf in zo’n klein landje een plek vinden om stiekem te slapen.

Nu rijdt hij richting Estand …  een plan dat we ook ooit hadden, tot we beseften dat het weer dan niet zo aangenaam zou zijn … en Risto kloeg nu al van de kou.

Fietstrekkers zijn allemaal anders en Risto zag eruit of hij gewoon vertrokken was op zijn stadsfiets, met de grootste tent die hij kon vinden erop gebonden, een jogamatje, de fietstassen van zijn moeder en om te navigeren een smartphone met google maps (en natuurlijk een gebroken scherm)

En weet je dat het toffe is … dat gaat ook !!!!

Super leuke ontmoeting … hopelijk zien we hem terug in Estland.

Na een klein incident (waar Bjeurn en ik elkaar kwijt raakten onderweg) kwamen we aan op de camping. Een camping zoals ze allemaal zouden moeten zijn … een tof zicht (hier op zee)… rustig … en met verwarmde douches … en naar Spaanse normen zeer schappelijk van prijs.