Tour d’Europe … afscheidsfeestje n°3

De dagen gaan snel vooruit en de agenda is goed gevuld … en toch hebben we de indruk dat ons vertrek veraf blijft.
Todo-items wisselen zich af met leuke activiteiten, alles raast voorbij wat enerzijds wel goed is want zo staan we minder stil bij het verlangen om op onze fiets te kunnen stappen en te vertrekken.

Familiefeest in de regen

Ondertussen is ook het laatste familiefeest gepasseerd, zoals de vorige feesten was regen een constante … maar gelukkig werd ook dit feest afgesloten met een overwinning van de rode duivels, een match waarvan ik genoten heb op de zetel tussen mijn zus en broer, precies terug zoals weleer.
Ook dit feest maakten we ons er weer gemakkelijk vanaf met BBQ, traiteur (schoon)mama en zelfbediening. Toch verschoten we er weer van hoeveel werk er wel in zo’n feest kruipt … mede door de partytenten die opnieuw moesten opgezet en nadien afgebroken worden.
Toch ben ik echt blij dat we de afscheidsfeesten zo ambitieus (naar ons doen) hebben aangepakt, want zo’n feest is zoveel meer dan al het werk dat erin kruipt … het is vooral iets tofs, waar we nadien nog lang van kunnen nagenieten.

Trouwfeest

Maar wij zijn niet de enige die feesten organiseren, zo mochten we zaterdag naar het trouwfeest van mijn nicht die in het huwelijk stapte met een echte ridder, hoe geweldig is dat … als ze kindjes krijgt zijn dat gewoon kleine riddertjes (de jongens althans).
Ik ben niet de grootste trouwfeestfan en ook geen danser, maar onverwachts belandde ik toch op de dansvloer met de neven en de nichten en had ik een geweldige avond waarbij ik pas om halfvijf mijn bed terug zag.

Thuis

Sinds vrijdag is trouwens ook Bjeurn gestopt met werken en dat geeft toch wel een vakantiegevoel. Zo wandelen we ’s morgens met héél ’t gezin samen naar ’t school, en pikken we de kinderen ’s avonds opnieuw terug samen op.
En verder zijn de dagen gevuld met het maken van allerlei lijsten (Bjeurn verdenkt met ervan dat ik mijn lijsten zal missen eens we op onze fiets zitten … maar ik denk niet dat hij beseft dat ik ook een database voor op reis heb) en het afvinken van de items.

Inpakken

Het inpakken van onze fietszakken is ondertussen zowat helemaal in orde. Ik had de “chance”? dat ik begonnen was met de zak met mijn kleding in. Op andere fietsvakanties deelde ik een zak met Liv, op deze reis krijgt iedereen een upgrade … iedereen zijn eigen zak. Ik moet zeggen dat ik toch verschoot, toen ik mijn zak niet dicht kreeg.
Langs de andere kant was de confrontatie met mijn volle zak wel een motivatie om opnieuw “minimalistischer” te denken bij het inpakken. Alles waar we over twijfelen, dat blijft thuis!!!
En ondertussen is zowat alles ingepakt en hebben we zelfs nog lege zakken, en dat geeft een comfortabel gevoel. Onderweg moet je immers ook nog eten kopen en water inslaan.
Ik herinner me trouwens ook nog die ene keer tijdens ons testweekend, waarbij ik moest afstappen in het Leuvense op een bergop … dat is alvast een argument om niet te veel mee te nemen, “Je moet het allemaal bergop krijgen”.
En ik zeg wel dat ik minimalistisch inpak, maar ik weet dat we eigenlijk nog met veel minder zouden kunnen doen, vooral op vlak van elektronica en kledij. Voordat we vertrekken gaan we de bagage alvast nog eens op de weegschaal zetten, ik ben benieuwd … ik gok op 75kg (en ik zou zwaar teleurgesteld zijn in mezelf als ik erboven zit)

Huis leegmaken en fietsen afstellen

De komende 2 dagen zullen vooral in thema staan van het huis en de fietsen. Zo moeten we een frigo en een diepvries leegeten (wat niet gemakkelijk is, want elk feest geeft weer overschotten en vult de voorraadkasten weer … die zakken chips die krijgen we wel op, maar al die frisdrank is wat moeilijker), en zo gaan we volgende dagen onze spullen stockeren zodat ons huis klaar is voor de volgende bewoners.
En onze brokkenwagen is alvast verkocht … die gaan we niet missen.
Bjeurn houdt zich ondertussen bezig met de fietsen. De fietsenmaker heeft ons uitgerust met naafdynamo, waarmee we zelfs onze gsm, …. kunnen opladen, en ondertussen heeft ook Bjeurn verder gecustomized met brookszadel, kilometertellers (die ook een ‘overal distance’  weergeven … héél belangrijk voor mij), drankbushouders, achteruitkijkspiegels, extra opzetstukken, het fameuze dashbord (zal je later nog wel zien op de foto’s) ….

In de krant

Morgen komt er trouwens een reporter van “Het nieuwsblad” langs voor een interview. Liv is er héél boos over, want ze snapt niet waarom die mens langskomt als zij er niet bij is, ze gaat tenslotte toch ook mee. Ik kan haar wel een beetje begrijpen, maar gelukkig wordt de foto voor het artikel getrokken op de moment van ons vertrek.
Ik zou dus zeggen, hou de krant in het oog, en moest er iemand zo sympathiek willen zijn om het in te scannen en ons te bezorgen … dat zou ten zeerste geapprecieerd worden.

En verder

horen we constant de vraag “zijn jullie er klaar voor?” (antwoord is … we zitten op schema) of “Zien jullie het zitten?” (antwoord is … JAAAA), zou ik iedereen willen bedanken … het is me echt opgevallen dat iedereen super lief is, zou ik nog zoveel willen vertellen, maar het bed roept (héél luid)