Geen zekerheden in het leven, dat hebben we vandaag wel gemerkt.
De MRI die vandaag zou doorgaan is verplaatst … eerst naar woensdag maar met wat aandringen naar dinsdag. Daarvoor hebben we wel de hele dag gehypothekeerd en zijn we de hele dag op de camping gebleven, klaar om te vertrekken naar het ziekenhuis en gekluisterd aan de telefoon. Maar morgenvroeg is het dus zover … de MRI. We zijn er vrij gerust in, want de laatste 3 dagen gaat het steeds beter met Liv haar ogen, vandaag geen enkele keer scheel gekeken. De dokter vertelde me dat Liv 40-45 minuten zal moeten stilliggen onder de scanner, ze gaan haar niet in slaap doen want, zei hij, Liv is toch al 9 en “not the complaining type”. Liv zit het wel zitten, bovenstaand berichtje schreef ze naar haar nicht.
Ondertussen hebben onze fietsen een onderhoud gekregen, is er veel schoolwerk gedaan, is onze bagage nog eens kritisch bekeken en geminimaliseerd. Vooral speelgoed, te kleine kleren en papier zijn weggedaan. Ik was trots op Vic toen hij kwam zeggen “Mama, ik zie 2 meisjes spelen, ik ga die dat speelgoed geven waar wij niet mee spelen, dan heeft tenminste iemand er iets aan”
Voorts hebben we ook gehoord dat Liv haar klas volgend jaar door elkaar geschud wordt, met als resultaat dat ze niet bij haar 4 beste vriendinnen zal zitten … groot verdriet en veel tranen tot gevolg (en ik moest me inhouden om niet mee te doen).
En uiteindelijke hebben we zowat beslist om de fietsroute toch nog eens om te gooien en niet naar Bergen in Noorwegen te fietsen. Het moet prachtig zijn en we hebben er hartzeer van, maar misschien met de fiets en tent net iets te ambitieus voor ons. We kunnen ons daar immers verwachten aan sneeuw (op hoogte) en gemiddeld 21 regendagen per maand en een gemiddelde temperatuur van 16 °C.
De dag vroeg om comfortfood, en zo probeerden we de Zweedse specialiteit kladdkaka en konden we bevestigen dat het vele beter smaakt dan het klinkt.
Kladdkaka maakt alles beter! *houdt zich in om nu niet zelf ook een kladdkaka te beginnen bakken*
Dikke knuffel voor Liv! En awoe voor scholen die klassen door elkaar gooien (weet hoe het voelt – had het in 2e, 4e én 6e leerjaar – ja, allemaal op zelfde school :s )
Die dokter heeft dat goed gezien, Liv is een stoere griet! Bravo. (Onder de indruk hoor.)
Fijn om te horen dat jullie er gerust in zijn, ik zat de voorbije dagen geregeld met jullie in mijn hoofd.
Bij de kindjes hier worden elk jaar de klassen door elkaar geschud… Het heeft zeker voordelen (als 50 mogelijke vriendjes ipv 25) maar de jongste werd al 2x op rij als enige weggehaald uit het vriendengroepje. Ik hou mijn hart toch een beetje vast . Maar nog even respijt, we “mogen” dat pas op 1 september weten.
Allé, we duimen voor woe weer op de fiets (hopelijk krijgen jullie direct analyse van de scan! )
En waarom doen ze dat … die klassen switchen? Is dat een bewust beleid?
Wees maar gerust dat er hier in Elewijt al heel veel traantjes zijn gevloeid bij heel veel kindjes.
Dat verwachtte ik al, ja ?
Ja, straf hé van de klassen. Ik versta dat allemaal niet zo goed. Aurélie vertelde me ook dat er veel kindjes helemaal van slag waren.
Niet zo’n leuk cadeau op het einde van het schooljaar. Zeker als je je daar niet aan verwacht.
Als je graag de lijst hebt ( ik heb die enkel van 5B) en Liv zou in 5A zitten vraag ik hem morgen wel en post ik hem .
Toi toi voor Liv morgen, en bedankt voor het lieve berichtje :).
Ik heb de lijsten al … Good news travels fast, maar slecht nieuws nog sneller
Neen er zijn zeker geen zekerheden in het leven.Mooi geschreven van Aurelie.
Van MRI geen schrik hebben veel lawaai maar muziek en koptelefoon.Wij juist thuis.We denken aan Liv en jullie hoor.
Alles komt goed.
Nk Fr en TM.❤️❤️❤️❤️❤️
Het berichtje was van Liv aan Aurélie. Merci om aan ons te denken, doet altijd deugd.
Moh zo zielig van de vriendinnetjes? Mogen ze niet minstens één vriendje opgeven waar ze echt bij willen blijven?
Zo doen ze dat hier….
Veel succes met de MRI. Ik duim voor goed nieuws zodat jullie jullie reis zonder zorgen kunnen verderzetten.
Hallo, ik ontdekte jullie blog enkele weekjes geleden en ik heb intussentijd gans jullie reisverhaal gelezen! WAW! TOP zeg!! Ik ben helemaal onder de indruk!
Wij vertrekken zelf volgende week richting Denemarken/Zweden voor 3 weekjes (met de auto) en ben dus HEEL benieuwd wat het vervolg van jullie reisverhaal zal zijn!
Bedankt voor de tip van de Kladdkaka, dat gaan we zeker ook uitproberen ?
Succes nog voor LIV met de MRI en hopelijk is alles ok en kunnen jullie de trip zonder zorgen verder zetten.
Bewust beleid ja. Om te vermijden dat je 2 concurrerende klassen tegenover elkaar hebt ofzo. En om te zorgen dat alle kinderen elkaar kennen. Nu, ik merk bij de oudste die het eerste leerjaar deed (dus al 4 switchen meemaakte) dat het wel werkt, haar vriendschappen gaan over de klassen heen.
Maar elk jaar merk je dat ze bij het samenstellen dingen over het hoofd zien: kindjes die opeens helemaal alleen, zonder beste vriendjes zitten, in de ene klas veel meer jongens/meisjes, of meer anderstaligen, of meer kinderen van in het begin van het jaar, of meer “sterkere” leerlingen…
Als ik het goed begrijp is het bij Liv de eerste keer dat ze de klassen door elkaar smijten? Dat vind ik wel raar, ze zouden dan minstens consequent moeten zijn, elk jaar switchen, of nooit. Ocharme Liv.
Bij ons wordt er elk jaar hevig geswitcht, maar de kinderen mogen wel telkens 3 klasgenootjes aangeven bij wie ze in de klas willen blijven. Dan wordt er door de juffen heel veel pijltjes getrokken op een groot blad en blijft elk kind toch minstens aan één vriendje / vriendinnetje plakken.
Enfin, duidelijk een hele flinke dochter. Ze is terecht verdrietig, maar komt wel goed. En we duimen mee voor de MRI.
Ik moest heel erg lachen bij de laatste zin, en kreeg toen spontaan een huilbuitje. Hoewel jullie avonturen zo fijn zijn, kan ik me voorstellen dat er ook heel wat stress bij komt kijken. De scans, de weeromstandigheden, en nu nog minder fijn schoolnieuws, dat alles terwijl je ver van vrienden en familie vandaan bent… Veel moed, het komt allemaal wel goed!
Wat klassen door elkaar husselen betreft: mijn zoon zit op een school voor kinderen met leerstoornissen en daar stellen ze ieder jaar opnieuw de klassen “op maat” samen, zodat iedereen op zijn/haar niveau les krijgt. Het gevolg is dat mijn zoon over alle klassen heen vrienden maakt. Nu is dat daar natuurlijk de normaalste zaak omdat bijna niemand bij zijn beste vriendjes blijft. In het geval van Liv lijkt het me inderdaad zeer ingrijpend. Zit er geen enkele van haar 4 beste vriendinnetjes meer in haar klas? Misschien valt er nog één en ander te bespreken?
Hallo, het is nu dinsdagnamiddag en hopelijk is Liv van de scan al bevrijd. Moet niet eenvoudig zijn, noch voor haar, noch voor jullie, zo ver van huis zulke onderzoeken te moeten ondergaan in een vreemde omgeving. Duimen maar dat alles goed komt en dat jullie verder kunnen trekken. Proficiat Liv voor de zeer positieve instelling. Groetjes vanuit Eppegem.