Afstand 32km – Bestemming Rossem – Overnachting bij de schoonouders van mijn zus

We zijn eindelijk vertrokken, een vermoeiende dag vol emotie.
Deze voormiddag was er nog een half dagje school, en wij mochten een uurtje voor de afzwaai nog eens wat uitleg komen geven over onze reis. Maar de uitleg was niet het bijzonderste voor de klasgenoten, de testrit op onze fiets vonden ze toffer (of de juffen hun ritje even tof vonden dat durf ik niet zeggen)

Met veel gesten vertrokken we aan de school, begeleid door mijn mama en stiefpapa, om een kilometer verder al halt te houden bij Bjeurn zijn mama. Zij had familie en buren opgetrommeld voor een laatste middagmaal en afzwaai.

10 kilometer verder werden we al verrast door Lieve, Karen en Joppe … loopvrienden. En als bij toeval passeerde ook Steven (eveneens loopvriend) en stopte hij ook even.
Net voor een gigantische regenbui werden we verwelkomt bij ouders, man en kinderen van Kristien … eveneens loopvriendin (die er jammer genoeg niet kon bij zijn) … voor een heerlijke wafeltaart.

De laatste 5 km waren nog het zwaarst, we raakten het spoor van de knooppunten bijster en belanden in slijkerige veldwegen. Waar Bjeurn met zijn zwaar beladen fiets een serieus diep spoor maakte.
De aankomst in Rossem kwam net op tijd, want we merkten dat iedereen moe werd. Ik wijd het niet enkel aan het fietsen maar vooral aan de emoties.

Gelukkig was de ontvangst hartelijk, de balletjes in tomatensaus heerlijk, de kersen van de boom lekker en het lokaal biertje goedgekeurd. 

Ook voor de kinderen was het een topper … met een paard gaan wandelen, dat doe je niet elke dag.
‘Avonds kreeg Liv echter haar weerslag, groot verdriet voor het gemis van iedereen en het besef dat het dit jaar onmogelijk zal zijn om lange vriendschappen op te bouwen. “Nu pas besef ik het verschil tussen een vakantie en een reis” snikte ze. Niet goed voor het hartje van de papa en mama. Na 5 minuten echter sliep ze al en ’s morgens ziet alles er altijd weer mooier uit.

Conclusie … geslaagde dag, veel emoties, veel liefde die we krijgen van iedereen, veel eten ook (binnen enkele weken zullen we dromen van de belegde broodjes, de taarten en de ballekes die we vandaag allemaal gepresenteerd kregen) en enkel regen tijdens onze pauzes binnen.