Velen moeten erdoor, de fase van de denkbeeldige vriendjes.
Zo ook Liv. Allé, ’t is te zeggen. Liv vindt haar vriendin precies niet erg leuk. In de badkamer is ’t telkens
“ho, Charlei, waarom doe je mij nu weer na!!!! Je moet niet altijd hetzelfde als ik doen”
“Ga weg Charlei”
Gelukkig doet dat geen zeer … zot zijn
Kei tof!! Wat een fantasie!
Hier staat de dochter graag recht voor de spiegel, “spiegelpaleis” noemen we dat. En dan roept ze vaak: “hey, er zijn 2 mij’s” :-)
Moh! Ik ben hier ook soms Seil. En het Lief is Civ.
En zijzelf draaien ook hun namen om. Bizar.
Wel de leukste naam voor een ingebeeld vriendje die ik al gehoord heb!
Doet me denken aan mijn dochter die zelfs denkbeeldige kinderen had, genaamd Laarsje en Baarsje. Die moesten ook nog’s morgens hun kleren, jassen en schoenen aandoen; in de auto gezet worden;…
Een paar weken later was het gedaan. Haar even denkbeeldige zus had de kindjes overreden. Maar zo erg was dat niet want de zus had ‘sorry’ gezegd.
Verbeelding: het kan soms ver gaan….