Weer citytrippen … mits wat vertraging vermits een loopwedstrijd de busregeling verstoorde.

Op het programma stonden de zaken die enkel op zondag gratis waren, of enkel op zondag te bezoeken zijn.

De Cathedraal van Barcelona kon ons bekoren, da’s op zich al straf na de Sagrada Familia. Deze was niet zo lichtrijk maar wel prachtig.

 

Ook het stadhuis was de moeite … maar ze was wel vrij donker. Ik zou er niet graag mijn vergaderingen houden.

Jammer genoeg geraakten we niet meer in het Parc del Laberint, waar er op zondag gratis inkom is.

 

 

Maar we gingen wel (deels roltrapgewijs) de Montjuic op, waar we genoten van het uitzicht en waar we een kleine wandeling deden langs het olympisch stadion.

En tenslotte gingen we eens tot boven in de Arena … die is omgebouwd tot winkelcentrum met op het bovenverdiep een restaurantgedeelte en terras met zicht over de stad.

 

En dan de bus terug naar de camping, de kinderen zijn content dat dit de laatste keer is, want ze worden beide nogal snel wagenziek (da’s niet erfelijk want Bjeurn en ik hebben daar nooit last van). En er zit ook soms vreemd volk op de trein, Bjeurn zat daarnet naast een man die altijd in zijn handen klapte en dan gelukzalig lachte, maar Vic zat tegenover een man die ineens met zijn hand op de ruit sloeg dan kermde van de pijn. Vic was de rest van de rit niet echt meer op zijn gemak (en braver dan anders).

 

Op de camping, waar het dit weekend echt vollembak was, loopt alles terug leeg. Blijkbaar spenderen veel mensen uit Barcelona hier hun weekends. En nu rijden ze allemaal met de vuilniszak op het dak van hun auto, op de voorruit of aan hun spiegel naar buiten (waar de afvalcontainers staan)

 

Morgen verlaten wij ook de camping en wordt het een gevulde dag. Dan fietsen we tot Barcelona (maar 20km) waar we wat zullen rondhangen, want om 22u vertrekken we met de ferry richting Italië. We zijn al volop lijstjes aan het maken wat we moeten kopen (eten voor 3 maaltijden want we komen pas om 19u aan) en wat we moeten meenemen op de ferry (want je mag niet meer in de laadruimte als het schip vaart).

 

Ps. Geen paniek als jullie na dit bericht een paar dagen niets van ons horen, we zijn niet in de handen van de maffia gevallen. Een nieuw land binnenkomen is echter een nieuwe simkaart aankopen, ik weet niet hoe gauw dat zal lukken eens we in Italië zijn en ik weet ook niet of mijn Spaanse simkaart roaming toelaat. Ik blijf bloggen maar misschien verschijnt alles in vertraging.