Overlaatst was ik aan ‘t bedenken dat we wel chance hebben dat Liv nog niet ziek is geweest sinds ze op de creche zit. Maar ik had het moeten weten, je mag het lot niet tarten met zulke positieve gedachten.

Gisteren zal Livke ineens te gloeien. ’s avonds bleek ze 38,5°C te hebben. ’s nachts steeg het zelf nog tot 39,5°C. Vandaag dus maar eens gebrost op ‘t werk en met ons Liv naar de dokter.

Maar veel blijkt er niet aan de hand te zijn. Liv eet nog altijd goed, speelt nog goed, ze gloeit enkel. Om zeker te zijn dat er niets ernstig aan de hand was moest er een urinestaal genomen worden. Niet gemakkelijk bij een baby die niet op commando plast.

Ik kreeg een grappig zakje mee dat ik aan Liv haar poepje moest plakken. Gelukkig lukte ‘t meteen en was ‘t zakje al vol binnen een uurtje.

Het resultaat van de urinestick was wel wat minder, hij mocht niet paars worden en wat werd hij na een tijdje…paars natuurlijk.

de mama in paniek terug naar de dokter. Wat blijkt, na een tijdje ziet dat ding altijd paars, je moet het resultaat direct aflezen.

Opluchting, Liv heeft geen nierproblemen.

Hopelijk is ‘t nu snel weer beter met onze lieve, flinke meid