Vandaag kochten we een boom … ik twijfelde zwaar over een valse, maar de kinderen hakten de knoop door.
Dit jaar werd het nog een echte, volgend jaar drijf ik mijn zin door.
Zoals elk jaar kochten we nog wat extra versiersels voor de boom inclusief een piek … dat ding moest en zou erop staan, vond Liv.
Bij het versieren heb ik toch wel ingegrepen, 4 lelijke slingers in de boom … dat ging erover … ondanks opmerkingen als “hoe lelijker hoe gezelliger” en “in een huis met kinderen hoort een kinderboom” , kon ik me er niet mee verzoenen. De gouden en zilveren slinger vlogen eruit en de rode werden door mezelf -dicht tegen de stam- verstopt.
Voor de rest mochten ze hun gangen gaan.
Geen eendracht in onze boom. T is een kakafonie en dat vind ik heerlijk. Een mix van zelf genaaid, zelf gebreid, zelf gemaakt en zelf gekocht. Een verzameling opgebouwd met de jaren en elke keer zie ik onze kerstboom liever.
Elfjes, truitjes, hertjes, vogels, ballen, sterren, kerstmannen … allemaal met een eigen verhaal, allemaal met zorg uitgekozen en tenmiste door één iemand in het gezin graag gezien.
Eigenlijk ben ik een echte kerstfan, nu nog op spotify een kerstafspeellijst uitkiezen.
Ik ben ook zwaar fan van de kakafonieboom en ondanks het feit dat de zoon zwaar in paniek was toen ik zei dat het geen echt en zelfs geen groen exemplaar zou worden, is hij er toch gelukkig mee!
Liv heeft meer dan gelijk(zelfs met flink wat overschot): op dit model van boom hoort een piek! ;-)