Niet te vroeg victorie gekraaid, maar toch!!! Liv is de laatste week veranderd van een huilbaby naar een vrolijk meisje met welliswaar een huiluurtje. ‘t is zelfs een echt lachebekje af en toe (zeker als ze ome Tom ziet). Slaat de medicatie aan of groeit ze eruit? Geen idee maar we zijn in elk geval content.

Terwijl ik hier zit te typen hoor ik Liv haar darmen opborrelen en een dikke vette kaka leggen. Kaka doet ze precies het liefst op mijn schoot en met zoveel kracht dat niet enkel de pamper, maar ook haar boddy en haar kleedjes vuil zijn. Het leukste is nog wanneer ze er ook in slaagt mij mee vuil te maken (zeker als we dan nog eens niet thuis zijn). Liv is een echt kakamonstertje.

Vandaag hebben we met Liv naar een interieurbeurs in den Expo bezocht. Gelukkig hebben we nog geen kinderkamer want we hebben daar schoon dingskes gezien, we zouden haar rot verwennen. En Liv…die sliep maar door en door