Wat ik hier allemaal te horen krijg op de werf

* Amai, ge ziet dat wel aan uwe rok dat hem zelfgemaakt hebt
Bullshit,  zegt dan gewoon dat ge hem niet mooi vindt (een beetje te ‘speciaal’ waarschijnlijk)

* Tu as TOUJOURS l’ air fatigué
Niet moeilijk, da’s vermoeiend zenne … zo uw manneke moeten staan en dan nog wel ‘en français’
Maar toch … zoiets zeg je niet tegen een dame.

Zo lijk je op Olijfje, de vrouw van Popey (dezelfde van l’air fatigué)
Ja, ik geef het toe … werfschoenen (die ik al een chance enkel in de technische ruimte moet aandoen) onder ne rok, ’t is niet zeer elegant.

* Smakelijk, meneer, en prettig weekend (de vrouw aan de kassa van ’t restaurant in een dappere poging om Nederlands te praten)
Dat gaat erover!!! Ik mag dan misschien mannelijke kantjes hebben, maar ik heb genoeg vrouwelijke kantjes om deze te compenseren.

A propos: binnenkort is ’t gedaan met werfverhalen. Dit werfavontuur stopt na 9 april voor mij… dan ga ik terug naar een normaal bedrijf met normale collega’s … hopelijk ga ik dat niet te saai vinden.