Tot rust komen … dat lukt me beter elders dan thuis … en de zee tijdens de winter, dat is een goede combinatie.
Op een weekend in februari viel alles goed, een uitnodiging van de toeristische dienst van Oostende, een uitnodiging voor een blogrun in Oostende (die ik eerst te ver vond), een voetballoos weekend en een man die net een week uithuizig was geweest. Ideale mix voor een kort weekend met het gezin aan zee.
Kleine teleurstelling toen Liv tot de conclusie kwam dat het aan de zee niet “warm” was, en dat de bikini dus niet mee moest, maar gelukkig hebben we buitenkinderen die niet snel lijden onder de koude.
We boekten een nacht in de jeugdherberg van Oostende (waarvan onze kinderen vonden dat het een chic hotel was en waarvan wij vonden dat de gezelligheid er nog wat moest inkomen), maar het had alles wat we nodig hadden en we waren vooral blij met de zelfkookkeuken, zodat we niet al onze maaltijden op restaurant moesten nuttigen.
Het weekend was kort (want niet scoutsloos), en buiten fort Napoleon en een blogrun voor mij, en een mislukte poging tot vliegeren (man en kinders) deden we niet zeer veel.
Maar eigenlijk hoeft dat ook niet, en is het gewoon al leuk om er even helemaal tussenuit te zijn, in een omgeving die zeer zeker niet gelijkt op onze dagdagelijkse.
Een omgeving met overzetboten
Een omgeving met de prachtige oranje Rock Strangers van Arne Quinze.
Een omgeving met meeuwen en vissen
Een omgeving met bunkers en constructies die we thuis niet zien
En zeer zeker zijn we volledig uitgewaaid.
Ziet er bekend uit: uniform al dragen voor later op de dag. :-)
Ik zou ook nog eens naar zee willen, heb ook wat nood aan uitwaaien precies en het is gewoon veel te lang geleden, dat ook.
haha voor uw opmerking van ’t uniform.
De zee blijft toch tof hé
tof! ’t zeetje is altijd eens leuk. en ik heb dat ook, tot rust komen lukt me niet thuis en elders wel.
ik vrees dat de meesten (of de meeste vrouwen?) dat hebben ;-)