Met de tweede op rij heb ik al een paar truukjes gevonden om een huilbaby te troosten.
Dit lijstje aanvullen wordt zeer op prijs gesteld.
.jpg?resize=114%2C102 "Huilbaby")
- In buiklig op jou leggen
- Tutje (Vic was gelukkig na twee weken al aan de tut, bij Liv was dit pas na drie maanden)
- Draagdoek (Wat een aankoop … de tricot slen … een aanrader voor iedereen. Liv en Vic hebben hier al uren in doorgebracht)
- Stofzuigen (raar maar waar, maar Liv stopte met wenen zolang ik stofzuigde, jammer genoeg begon ze terug te krijsen van zodra de stofzuiger terug werd uitgeschakeld. En ja … ook bij Vic werkt de stofzuiger, vandaag uitgetest)
- Nen evidente … rondrijden met de wagen
- Een milieuvriendelijkere en goedkopere variant op nr 5… rondrijden in de buggy/koets
- Schudderen, schudderen en blijven schudderen (… in de koets, in je armen, in de relax…)
- Borstvoeding (Een portie borstvoeding om te kalmeren durft ook wel eens te lukken, maar er wordt toch aangeraden 3 uur tussen elke voeding te laten om de baby zijn maagje te laten rusten. Doch op sommige momenten breekt nood wet. Maar toch wel opgepast dat je op den duur niet als levende tut fungeert)
- De mobiel van Tiny Love (Voor 15 minuutjes stilte is de mobiel van Tiny Love een geschenk uit de hemel. Deze speelt 15 minuten en gedurende deze 15 minuten was Liv haar reflux even vergeten en geboeid door de beestjes. Dit was voor mij het uitgelezen moment om een douche te nemen. Valsspelen en de mobiel nog eens aanzetten dat heeft bij Liv echter nooit gepakt.)
hier hielp toen des tijds ook:
samen slapen, met vingers / hand over haar neusje / oogjes (naar beneden) aaien (ze kon haar ogen op den duur niet openhouden en viel wat in slaap)
tja en veel, heel veel, superveel geduld en af en toe eens een hulplijn inschakelen (om eens eventjes te “ventileren”)… dat hielp hier ook
succes nog met “sussen”
Wat bij ons hielp: Ella in de Maxi-Cosi, een touwtje aan de greep en dan kon ik haar vanop enkele meter afstand in slaap wiegen.
Wat hier hielp was zoals bij Maaike haar gezichtje omvatten met onze vingers en zo wat aaien. En in haar parkje haar vast inwikkelen in een of andere doek (niet te vast natuurlijk), maar daar werd (en wordt ze nog steeds) erg rustig van. En verder is was ook de draagdoek hier een echte topper tijdens huilmomenten.
– Op de rug leggen, voetje pakken en langzaam beetje tot boven de buik plooien en terug. Dat masseert de darmpjes en doet ook veel deugd (maar niet als het van de reflux is)
– In buiklig op je arm leggen
– Warm kersenpit kussentje op de buik
– Inwikkelen in een lodgerdekentje
– en vooral beseffen dat het normaal is dat de spijsvertering van een baby een zestal maanden nodig heeft om een beetje opgestart te geraken (en zelfs dan hebben ze nog moeite met frietjes en andalouse-saus)
Hier ook een refluxertje. Bij ons hielp enkel rondlopen, rondlopen en oh ja rondlopen ;-)
Die mobiel van tiny love was bij ons ook wel een godsgeschenk!
Veel sterkte, en maar hopen dat hij er snel van af is…
Is dat omwille van de mogelijke reflux dat je 3 uur tussen de voedingen laat? Ik heb borstvoeding op vraag gegeven en dat gaat dan niet alleen om voeding, maar ook troost, warmte, gezelligheid. Je kan toch altijd proberen of het helpt, en als hij de borst niet wil, een andere manier zoeken. Dat je dan een levende tuut zou worden, is de zaken omkeren, vind ik. Een tuut is toch wel duidelijk een plastieken neptepel.
Merci voor de tips. Ik ga ze zeker uittesten.
@Katrien: ik heb me door kind en gezin laten vertellen dat je 3u tussen de voedingen moet laten om het maagje de tijd te geven om te rusten.
Bij Liv gaf ik ook borstvoeding op vraag, maar ze heeft destijds zoveel aan de borst gehangen dat ik er op ’t einde bijna nen degout van had, zo erg zelfs dat ik borstvoeding niet goed meer zag zitten voor den tweede. Gelukkig is Vic ne goeien drinker (hij heeft op een kwartiertje binnen waar Liv een uur over deed) en valt de borstvoeding super goed mee.
Ik gebruikte een tetradoek als slabber bij de borstvoeding. Nu, veel gemorst werd er niet, maar die doek rook dus naar mij en die legde ik naast haar gezichtje in de wieg.
Ik legde mijn hand ook langs haar kaak of wreef zachtjes over haar geizcht, van boven naar onder. Haar oogjes vielen op de duur toe.
De tertra-truk van nele
Op buik of rug op een schapenvelleke
Buiten laten slapen, goed gekleed en afgedekt van de wind weliswaar
tricoslen
in buiklig op je arm
hier ook het stofzuigen:-)
Gaviscon bij reflux
Wiegen in de relax. Mijn man was daar een kampioen in. Vanuit de zetel, voet op de steun van de relax en het ding op en neer laten schommelen. Altijd succesvol. Bewijs: 4 rustige baby’s gehad hoewel 3 van de 4 reflux hebben gehad. Zelfs als we eens een huilbaby / huilbaby’s over de vloer hebben om de ouders eens te ontlasten, werkt dit. (Met weliswaar gefrustreerde ouders achteraf: “Hoe? Hier weent die niet en slaapt die gewoon? En bij ons niet?”)
Als we ergens op bezoek waren en de relax niet bij hadden, gaf ik ook de borst. En die drie uur van Kind en Gezin? Ik heb geleerd om niet te veel naar K&G te luisteren. Mijn ervaring is dat die elk jaar iets anders zeggen.
Allemaal geprobeerd en dan moeten overgaan naar hulp van buitenaf! Dat is toch onze redding geweest… Een osteopaat raadplegen kan ook wel een truuksken zijn hoor. We zijn op het net gaan zoeken naar informatie en we zijn terecht gekomen op een site met massa’s info:
http://www.professioneleosteopaten.be/
Daarna hebben we via de zoekfunctie een osteopaat gekozen die vrij dicht in onze buurt woont. We zijn naar Alsemberg bij D.O. Read geweest en deze persoon vertelde ons dat Kira’tje last had van reflux en daarom zo geweldig was. Met 2 behandelingen was dit stukken beter. Wat een opluchting :)
Wij hebben een tweeling (nu 3,5 maand) waarvan 1 een huilbaby is. 5 uur krijsen aan een stuk is niet ongewoon. Heb alle trucjes die hier beschreven zijn al geprobeerd. Voeding gewijzigd, osteopaat, bundelen, op de buik, schudderen,… het helpt allemaal precies een klein beetje maar toch niet heel erg veel. De stofzuiger is inderdaad geweldig maar mobieltjes boven het park zijn er teveel aan. Dat vindt de andere baby dan weer geweldig dus ja dat kind mag ook eens wat hebben! Oh ook geweldig: gewoon op het verzorgingskussen leggen. Gewoon dat! Zo kan ze heel even stil naast je liggen. Maar de grens tussen lachen en huilen is zooooo dun. Ondertussen heb ik een burn-out en ik vraag me af: kan je echt nergens anders meer heen om hierover te praten? Is er nergens een of ander centrum dat zich werkelijk in huilbaby’s specialiseert. Want met het advies van K&G (“Gewoon voortdoen”) ben ik niet echt veel…
@Nele, ik wou dat ik je kon helpen. Heb je geen hulplijn die het eens kan overnemen? Of kraamhulp eens laten langskomen?
Zwaar hé nen huilbaby, en je hebt er dan nogt 2. Veel moed in elk geval