facebook conversatie

Omdat facebook toch nog steeds een gesloten medium is, heb ik het zekere voor het onzekere genomen en  heb ik de betrokken personen onherkenbaar gemaakt… een winkel die me liefke noemt daarentegen, daar mag reclame voor gemaakt worden.

Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn lievelingszus (héhé, ik heb er maar één  …*flauw* … maar ’t is wel een schatje) een bon voor de vermiljoenshop. Super … want als ik ergens mijn designerstofkes zou kopen, dan wel zeker daar.

En zo geschiedde, ikbestelde al wat in mooi vond en overschreed ruimschoots het budget. Geen probleem … mijn drempelvrees eindelijk overwonnen. Maar nu … nu ik een mooi stapeltje vermiljoentjes liggen heb, durf ik er gewoon niet in knippen.

Eerst het stuk maken in een oefenstofke … dat zou een optie zijn, maar voor die ene keer dat ik nog eens energie en tijd heb om ’t machien boven te halen, ga ik toch niet verspillen met oefenstofkes. Allé, ja, ik doe dat wel … maar maak het dan nooit meer in ’t goei stofke (want ik hou ook niet zo van bandwerk).

En ook heb ik de beginnersfout gemaakt om van alles maar een meter te bestellen. Fout, fout, want voor ne rok heb je al snel meer dat een meter nodig (toch als je zakken wil, en daar ben ik nu echt wel eens aan toe)

Soit … ik ga ‘echt’ eens proberen mijn stoute schoenen aan te doen, bv. bij dit!!