Dat Vic nog niet doorslaapt … daar kan ik best mee leven. Hij is immers nog zo klein en hij slaapt trouwens goed, hij wil gewoon tussendoor nog wat eten.
Dat het goedkomt met Vic, daar ben ik vrij gerust in.
Maar Liv … da’s een andere zaak.
De laatste tijd is ’t weer hysterie troef.
’t is warm geweest, da’s waar maar zo is er altijd wel iets.
Ge moet ze laten wenen, zeggen ze me constant … maar laten jullie je kind uren wenen? Want dat doet ze gegarandeerd en daarna is ze zo opgefokt dat ze zeker niet meer slaapt.
Een ritueel … dat hebben we
Een lichtje … dat brandt
Knuffels … twee lieve knuffels liggen bij haar
Een liedje … elke avond juist voor ’t slapen, al een jaar aan een stuk hetzelfde lied.
Ik weet het gewoon niet meer … ik word er zo moe van (en ik begin er stress van te krijgen)
En ondertussen schreeuwt Liv al een uur, ik probeer haar te negeren en hoop dat ze stopt. Ik heb gewoon geen zin om deze nacht ook uren aan haar bed te zitten tot ze eindelijk wil slapen.
Ik vrees dat er geen gouden tip naar ’t doorslapen bestaat, dat we ons er gewoon bij moeten neerleggen dat Liv ne slechte slaper is en dat ze er wel zal uitgroeien. Joy!!!
Update: Na 4 keer shhht roepen aan de deur, 1 tevergeefse troostpoging door Bjeurn en 2,5 uren verder nog steeds groot lawaai. Maar tenslotte na nog een grote beker water ad fundum (ge krijgt daar dorst van, van zolang te schreeuwen) … kwam er rust.
Kuren in haar kont?
Onze Klaas heeft er soms ook een handje van weg om lastig te doen als ’t slaaptijd is. Het enige wat dan effectief helpt is eens stevig kwaad worden.
Dat is absoluut niet plezant, want zo wilt ge uw kind liever niet in bed steken.
Maar Klaas vloog al wel eens op de zolder (overkant van de gang) of op verlof in de badkamer. Meestal helpt een waarschuwing, maar soms moet de daad nog eens bij het woord gevoegd worden om hem eraan te herinneren dat we menen wat we zeggen.
Oh, als ik dat zo schrijf, voel ik me gelijk een slechte moeder… :S
Bij Alexander hetzelfde. Als ik weet dat hij alles gehad heeft (drinken, geplast, deken goed,…) dan zeg ik hem duidelijk dat het niet meer zal pakken om voor iets banaal te roepen. Soms zegt hij zelf ik ga nog roepen voor dit of dat…
Het is moeilijk om hard te zijn.
Kuren in haar kont?
Bij onze dochter was dat letterlijk. Last van wormpjes en die werden actief als’t kind moest gaan slapen. Gelukkig kon ze het wel zeggen dat het kriebelde in haar poep en bij controle zag je die engerds wriemelen, jakkes.
Gelukkig dat onze apothekeres raad wist en ik om 21.30 nog mocht langkomen voor Vermox.
’t Is inderdaad soms makkelijk gezegd om ‘ze te laten wenen’ maar sommige kindjes houden dat u-ren vol en dat is dan ook niet de bedoeling…
Moeilijk! Als je merkt dat het enkel kuren zijn, is de tip van Katrien misschien wel iets: even een time-out om te kalmeren?
Hopelijk betert het snel! Want die onzekerheid, die frustratie en die twijfel zijn niet leuk.
Allé … we zijn de middagdut serieus aan ’t inkorten en vandaag en gisteren was Liv zooo moe dat ze gewoon direct sliep.
Tja, een kant en klare oplossing bestaat volgens mij ook niet. Nog een jaartje doorbijten en hopen dat Vic Liv haar kuren niet overneemt ;-)
Een kleine tip om wat weerwerk te bieden aan de warmte: leg twee handdoeken in de ijskast een uur voor bedtijd. Leg ze dan tussen de twee handdoeken in haar bedje. De handdoeken voelen fris aan maar zijn net niet te koud. En meestal blijven ze fris genoeg tot ze in slaap vallen.
Dit weekend ook nog bij onze jochies gemerkt: hoogslapers zijn niet leuk in de zomer. In hun bed was het verschillende graden warmer dan op de vloer. Dus lattoflex en matrassen op de grond en nu slapen ze weer wat vlotter.
verwacht van mij niet echt een bruikbare reactie vol tips (waar je miss op gehoopt had) maar een schouderklopje, tis iets he!
Ik weet zelf niet wat ik er mee moet doen, vandaar
@Annava: ach, ik geloof niet in ‘de’ tip. Schouderklopjes en weten dat ’t op een ander ook voorvalt doen ook deugd ;-)