Af en toe informeren de mensen hoe ’t hier ’s nachts aan toe gaat en of de therapie geholpen heeft.
Wel … gedeeltelijk … namelijk het gedeelte Vic.
Vic slaapt (zo goed als) door. Hij slaapt nog niet direct in, maar maar in plaats van te huilen en krijsen horen we hem dikwijls nog vertellen in zijn bed.
Bij hem heeft het zetten van een klokje met alarm dat aangeeft wanneer hij moet gaan slapen veel effect gehad. Zoveel dat hij op een moment rechtstreeks naar zijn kamer liep toen ’t klokje ging. Die fase is weer voorbij, maar het inslapen gebeurt probleemloos.
Ook het consequent zijn … eerst 5min laten wenen … voor max. 1min binnengaan zonder licht aan te doen en te praten, terug neerleggen en even strelen … dan 7, 9, 11, … minuten laten huilen vooraleer binnen te gaan deed wonderen.
Het gedeelte Liv … daar is wel verbetering in.
De nachtmerries zijn geminderd, maar tegen 5u ’s morgens huilt ze toch nog veel (al dan niet in haar slaap). Soms gaat dat over, maar soms blijft dat ook aanhouden en dan moeten we ingrijpen of (zoals vandaag) kruipt er dan maar toch iemand bij omdat ze ook Vic wakkermaakt. Wat niet leuk is als je een uurtje later uit je bed moet.
Maar die slaaptherapie … ik raad hem zeker aan … ’t is een beetje zoals diëten … je weet feitelijk wel hoe het moet maar onder begeleiding gaat het toch altijd beter.
Fijn dat het al wat beter gaat. Hopelijk groeien ze er snel uit. Of is dat een beetje al te optimistisch?
De jongste is hier ook een ontzettend slechte slaper. Bijna 2,5 en nog bijna nooit doorgeslapen. Nu meestal van 19.30u tot 05.00 – 05.30. Maar dat blijft echt ontzettend vroeg. Ik weet dus wat slaapgebrek met je doet. Volhouden!