Nadat zo goed als al Liv haar vriendjes de windpokken hebben uitgeziekt is het ‘eindelijk’ ten huize Daems gearriveerd. Ja zelfs ons ijzersterke Liv is geveld!!!

Ik had gehoopt dat de eer ons pas volgend jaar ging toekomen. Want als Vic het nu krijgt is het waarschijnlijk in een zeer lichte vorm om later nog eens terug te komen. We zijn er wat hem betreft dus nog niet vanaf.

Waar we (de dokter) eerst dachten dat Liv het niet zwaar te pakken had, blijkt het toch te verergeren. Deze nacht was een ramp vol koorts, huilbuien en opkomende blaasjes. Nog voor 6u besloten we dan toch maar op te staan (om terug met een beurtrol in bed te kruipen).
Het babybezoek van gisteren is veiligheidshalve maar afgezegd aangezien er enkele zwangere dames dit liever niet riskeerden.
De romantische date van Bjeurn en mij voor vanavond wordt ook uitgesteld tot nader order.

En ondertussen loopt Liv hier wat zielig rond, valt ze wat meer dan anders, zijn haar oogjes flets en worden haar haren vetter en vetter (van de oordruppels voor haar licht ontstoken oortjes … ja ook dat nog).

Ah ja … Vic heeft deze nacht na lange tijd nog eens zes uur aan een stuk geslapen
…. isn’t it ironic… don’t you think … A little too ironic … Yeah I really do think!!!

PS: Een vraagje voor de ervaringsdeskundigen. Is er een alternatief voor roodsel om de blaasjes uit te drogen? Dat roodsel is zo’n vuiligheid!!!