“Hij had de windpokken” verklaarde de crecheverpleegster.

Tja … wij klaar voor een weekendje hel.
Bjeurn was het al vergeten, maar ik doe dat mijn leven niet … Liv haar pokkenperiode was echt VERSCHRIKKELIJK!!!

En ja, Vic was ziek, hij leefde van perdolan tot junifen en omgekeerd.
Maar toch, waterpokken zonder water, die verdwijnen na een dag … dat zou te mooi zijn om waar te zijn.
Mijn conclusie (waar ik Bjeurn 2 dagen van heb moeten overtuigen, want hij gelooft natuurlijk eerder een verpleegster dan mij) … dit waren geen windpokken.

Maar wat het ook was, 2 dagen later velde het Bjeurn en nu deze er terug bovenop is, ben ik een vod.

Ik leef nu van dafalgan naar dafalgan … en allemaal voor niets, want het helse weekend dat staat nog op het programma (wanneer we ’t het minst verwachten).