Vanmorgen dus paniek, Liv had vanaf 14u de vorige dag geen enkele voeding binnengehouden. Tijdens vorige nacht hebben we vanalles geprobeerd, maar ‘t kwam er altijd terug uit. Dan rest er nog maar één oplossing, zo snel mogelijk naar de dokter. Een lief mevrouwtje van ‘t hotel (dat enkel spaans sprak) heeft ons naar ‘t ziekenhuis gebracht. Daar aangekomen werd de diagnose “lichte uitdroging” gesteld. Bloed werd getrokken en Liv kreeg een baxter. Waarschijnlijk een buikgriepje opgelopen (dat doet blijkbaar de ronde op tenerife). In ‘t ziekenhuis spraken ze wel hun talen, de dokters zelf spraken al vrij goed Engels en er liepen ook vertalers rond, zo zijn we zelfs eens voortgeholpen in het Nederlands. Onze kamer was ook eens iets anders, zicht op palmbomen en zee.Om op krachten te komen moest Liv een nachtje in ‘t ziekenhuis blijven. Via de baxter werd ze aangesterkt en de borstvoeding moest heel traag terug op gang komen, want haar maagje kon het nog niet zo goed aan. Ondertussen charmeerde Liv alle verpleegstertjes. Iedereen noemde haar Pequeña niña (klein meisje) en Bonita (mooi) en vertroetelde haar maar al te graag. En Liv… die lachte maar terug alsof ze kerngezond was ;-).