Marie Kondo, ik las veel over haar, en ze kwam eigenlijk net op tijd in mijn leven. Op een moment dat ik zelf tot de conclusie kwam dat ik meer orde en overzicht wou in mijn leven.

Want hoe overtuigend Marie Kondo ook is, de vonk start bij jezelf.

Toen ik vond dat ik haar boek “opgeruimd!” wel moest lezen, zat ik echter al in een minimalisatie-fase. Daarmee schafte ik me het boek digitaal aan, in het Engels (dus het werd The Life-Changing Magic of Tidying Up ipv Opgeruimd).
Het boek is ook wel in het Nederlands te vinden, maar voor de €2,78 die ik betaalde (en nu staat het nog goedkoper zie ik).
Ik had het natuurlijk ook in de bib kunnen halen maar bij ons staat Marie Kondo jammer genoeg niet in de catalogus.

Dit was de eerste keer dat ik een ebook las en ook het markeren van stukjes toepaste. Gemakkelijk voor het review achteraf.
Hier claim ik geen volledigheid … daarvoor moet je het boek maar lezen (wat ik sowieso aanraad … als je ervoor openstaat) of al eens een kijkje geven bij andere reviews online. Ik ga gewoon eens door mijn gemarkeerde stukjes en geef mijn perceptie daarop.

• Als mensen onder druk staan … werkstress, belangrijk examen, dan krijgen de mensen de neiging om op te ruimen. Die aandrang verdwijnt trouwens meestal ook van zodra de stress wegvalt. Opruimen is geen doel op zicht, nadat je hebt opgeruimd zie je de dingen helderder en kan je tot nieuwe inzichten komen.
• Selecteer niet op wat je wil wegdoen, maar op wat je wil houden. Beslis wat je houdt op het gevoel, stel je de vraag “Does it give a spark of joy?”
• Als je zelf opruimt zorgt dat voor een kettingreactie bij je omgeving. Misschien daarmee het grote succes van de opruimboeken tegenwoordig. In mijn omgeving lijkt het alvast wel te kloppen, Liv is enorm aan het minimaliseren tot het handschoenenkastje van onze auto’s toe, en zelfs Bjeurn vroeg me gisteren trouwens hoe je juist boxershorts opplooit à la Anakonda.
• De ruimte die je gebruikt om 10 kledingstukken op te hangen, daar kan je 20 tot 40 kledingstukken opgeplooid stockeren.
• Elk kledingstukken heeft een voorkeur om opgeborgen te worden. Sowieso verkiezen gelijkaardige kledingstukken elkaar, sommigen hangen liever maar vele kunnen ook geplooid worden, je moet ze wat leren kennen en voelen waar zij zich het best bij voelen. En als je deze manier gevonden hebt, dan voel je dat meteen.
  Tja … kleding en dingen hebben een ziel … uit enthousiasme voor het boek, doe ik of ik dat geloof.
• Kousen mogen niet in een bolletje geplooid worden, ze moeten al hard werken als je ze aanhebt, nu is het hun tijd om te rusten. Als je ze in een bolletje keert dan blijven ze onder spanning staan, opvouwen is beter.
• Sometimes means never. Als je dat boek nu nog niet gelezen hebt, dan zal je het later ook niet doen. Doe het weg … je spullen willen niet ongebruikt ergens staan.
• Het doel van cadeaus is om een gevoel van vriendschap, dankbaarheid, … uit te drukken. En met het geven is dat doel van het cadeau bereikt. Vind je het voorwerp niet leuk … doe het weg, het heeft zijn taak gedaan, en dat was het gevoel van de gever naar jou overbrengen.
• Geld hoort in je portemonnee … niet op nachtkastjes, in potjes, …. overal in huis.
• Doe oude (liefdes)brieven weg. Deze hebben hun doel in het verleden bereikt en de schrijver is al lang vergeten wat in de brief staat en weet waarschijnlijk zelfs niet eens meer van zijn bestaan.
• Als er iets op geraakt thuis, is dat geen ramp. Misschien zorgt het even voor stress maar meestal is het te vervangen door iets anders of kan je het snel aankopen.
  En als je iets nodig hebt dat je reeds hebt weggedaan, kan het zelfs een opluchting zijn … want je moet ook niet meer gaan zoeken (wat soms ook een hele opgave is als je alles bijhoudt)
  We moeten beseffen dat er geen rampen gebeuren als we iets nodig hebben dat we niet (meer) in huis hebben.
• Op een bepaalde moment weet je dat je net genoeg spullen hebt. Dit varieert van persoon tot persoon, voor de ene persoon zijn dat 5 paar schoenen, voor de andere persoon 42 ;-)
• Voorzie een vaste plaats voor alle dingen
• Maak elke dag je handtas leeg en stop de spullen in een schuif, doos ….
  Dit heeft als voordeel dat bij het wisselen van handtas er geen spullen in je oude tas blijven zitten. Maar ook dat je niet constant met een teveel aan spullen rondloopt. Mijn sleutelbos van het werk heb ik immers in het weekend niet nodig, mijn notitieboekje neem ik niet mee in een kleine handtas, en mijn zonnebril heb ik ook niet elke dag nodig.
  Door dit te doen, stapelt er zich ook geen rommel (boodschappenlijstjes, auto’s van de kinderen, ….) op in je handtas.
• Haal de winkellabels direct uit je kleding, hierdoor krijgen ze persoonlijkheid en zijn ze echt van jou.
• Mensen kunnen maar een beperkt aantal dingen tegelijkertijd koesteren. Je kan maar een beperkt aantal spullen de aandacht geven die ze verdienen, daarom beperk je je beter enkel tot de zaken waar je ‘echt van houdt’.

Voor mij was het boek een hit, maar ik kan me inbeelden dat sommigen het net iets te zweverig vinden.
Wat ik tof vind is dat er duidelijk staat hoe je het opruimproces moet aanpakken. Dat heb ik graag … duidelijke en concrete aanwijzigingen. Niet dat ik volledig gehoorzaam, want spullen wegdoen, dat vind ik nog altijd niet zo gemakkelijk, het zal eerder een langzame evolutie zijn (waarmee ik Marie niet blij zou maken)
Maar ik heb wel mijn kast op haar methode ingericht, ik probeer dagelijks mijn handtas te ledigen (ik heb al een schuifje toegewezen aan mijn handtasinhoud), ik neem de uitdrukking “Does it give a spark of joy?” wat meer in de mond en ik vouw zelfs mijn sokken niet meer in een prop.

We zullen zien na mijn evaluatiepost binnen 3 maand of ik dit ook effectief volhoud