Afstand 57km – Hoogtemeters 619 – Bestemming Tanum (Zweden) – Overnachting wildkamperen aan een niet zo bereikbaar meertje
Terug in Zweden, we zijn er stiekem blij om. De rit was direct weer wat fermer en de winkels wat schappelijker van prijs. Wel meer blikjes aan de kant van de weg, maar dat vonden we ook toen we Noorwegen binnenreden. Bjeurn besloot dat het een grensfenomeen is (Zweedse winkels aanvaarden immers geen Noorse blikjes en omgekeerd).


    

De grens mocht er ook zijn, een natuurlijke afscheiding door een rivier.


     

     

De rit was zeer ferm, maar er was ook veel wind (tegenwind, of wat had je anders gedacht). Ik ben 2 keer letterlijk van mijn fiets geblazen en Bjeurn 1 keer. Telkens als de wind blies vroeg Liv “Wat doen we verkeerd?”. Tja, we rijden gewoon de verkeerde richting uit, met windrichtingen houden we geen rekening bij het plannen van de route, en we hebben de indruk dat we meer tegen- dan meewind hebben.


Een nieuwe roadkill. Ik verschiet ervan dat we in het Noorden meer (levende en dode) slangen tegenkomen dan in het zuiden. Vic is er overlaatst zelfs bijna op één gestapt. Gelukkig dat hij hoog kan springen.

       



Zien jullie het ook? De klokkentoren staat hier meestal naast de kerk ipv erop. Hier staat ze zelfs aan de overkant van de baan.


       

  

We hebben onze tent weer aan een meer gezet, een atypisch meer, waar geen weg heen loopt (we moesten door het hoge gras fietsen om er te geraken) en waar geen steiger staat (we moesten erin stappen en de bodem voelde super voos aan onze voeten).

Het is terug mooi weer, gelukkig, maar we merken wel dat het nadeel aan waterdichte fietszakken is dat het water dat erin geraakt, er niet meer uit geraakt. We hebben gisteren veel water binnengekregen in de zakken. Vandaag stond er in sommige zakken nog steeds een plas. Het zal ons leren, Ortliebzakken moet je langs beneden sluiten met behulp van de riem die erbij is. Wij hebben de riemen niet meegenomen en sluiten de zakken langs boven. Beginnersfout blijkbaar.