Ondertussen zijn we 6 lessen ver … en we hebben nog slechts 1 keer een blik mogen werpen op de stikmachines (Bernina).
Maar wel
- hebben we al ons eigen patroon ontworpen … een rechte rok zal het worden, hebben we ook geleerd om deze aan te passen naar een A-lijn, tulpmodel, …
- Leerden we strijken … papier, vliesline, stof … kortom alles
- zijn we gechoqueerd van onze maten volgens de oude burda-tabel
- Tekenden we ons rechte rokpatroon
- Tekenden we dit over tot een knippatroon
- Speldden we dit vast aan onze stof
- Knipten we de stof
- Namen we de markeringen van het patroon via carbonpapier over op onze rok
- Had ik pech omdat het carbon niet pakte op mijn stofke (dat ik al serieus vervloekt heb) en mocht ik alles doorlussen
Ik kan amper geloven dat hij binnen 7 lessen zal klaarzijn terwijl we
- nog niet gedriegd hebben
- nog niet kunnen stikken, laat staan een rits, knoopsgat en knoop
- nog een eerste pasbeurt moeten overleven
- nog geen voering gespeld en geknipt hebben
Hoeveel uren we aan deze rok zullen besteed hebben, zal hem des te kostbaarder maken (C’est le temps que tu as perdu pour ta rose qui rend ta rose si importante … Le petit prince)
Gij zijt een geduldig mens, zegt da ‘k ik het gezegd heb!
Geduld, dat is een basic skill voor de naailessen op ’t TSM. Maar je leert er natuurlijk wel alle technieken op een propere manier, mocht je die (heel misschien) ooit gaan toepassen :)
Voila…daarom weiger ik naailes te volgen. Man ik zou zot worden van frustratie.
Courage dus…dat wens ik U ;).
En ik, sluit mij aan bij Polkadotjes… dat zou mij enorm frustreren, maar goed werk levert het vast wel!
@An, Polkadotjes, Wiek: ik probeer er niet teveel bij na te denken en te genieten van het aangename gezelschap daar ;-)
Ik snap je frustratie. Die lessen lijken me idd aan de ene kant gezellig en zeer leervol, maar misschien ook wel langzaam. Ik heb bij een kennis een soort lessen gevolgd en heb daarnaast wat boeken etc in de kast liggen. Zo kom ik een heel eind, alleen mis ik het gezelschap en heb ik ws geen echt goede basiskennis. Misschien moet ik me toch ook maar opgeven bij TSM En voor wie kunnen/willen op dondagdagochtend is er een groepje dat in het conservatorium kostuums maakt voor de balletvoorstellingen. De wil om te helpen is al genoeg, de rest ( oa werken op de naaimachines) komt daarna wel.
Na meer dan twee maanden is mijn schort ook nog niet af, maar heb wel al wat kunnen stikken :)
Geduld is een schone gave, maar slechts weinigen bezitten ze (ik gelukkig wel)
Amai, gij moogt al blij zijn dat ge carbonpapier moogt gebruiken in het eerste jaar; bij ons mag dat maar vanaf het derde… :-) ’t Is herkenbaar, maar ik vind dat je toch wel echt noodzakelijke dingen leert tijdens de naailes. Volhouden!
Oh jeee, dat geeft waarschijnlijk toch wat jeuk hier en daar, dit tempo. Ik heb er alvast in jouw plaats. :-)
Zo traag gaan de lessen eigenlijk niet. Je bent nog maar net begonnen met het vastspelden van het patroon, en je moet al komen kijken hoe het knippen, lussen en overtekenen moet gebeuren.
Wat allicht traag is zijn wijzelf, die de routine nog lang niet onder de knie hebben. Maar net daarom gaan we naar de les!
Maar zo herkenbaar!
Ik heb net voor het eerst gepast en ben nu de eerste stikseltjes aan t geven!
Maar t is toch een zomerkleed, dus ik heb nog wat tijd :).
[…] luie polkadot Previous […]