Mijn eerste (voormid)dag thuis met Liv en ik ben er al moe van. Respect voor de thuisblijfmoeders.

Gezellig met z’n allen ontbijten
Mispoes. De koffiezet zijn we bij vake vergeten, brood en cornflakes waren er niet in huis. De frigo zo goed als leeg.

Naar de winkel dan maar
ik herinner met terug waarom ik niet graag met Liv inkopen ga doen. Na 10 minuten besefte ik dat we Rudolf (haar favoriete knuffel) kwijt waren. Direct rechtsomkeer dus. Gelukkig vonden we hem buiten terug (welliswaar zwart en nat). Een kwartier later was de tut zoek. Terug mijn weg opnieuw afgelegd zonder resultaat. Ondertussen smeet mademoiselleke alles uit de kar. Komkommer, appels, … ’t vloog er allemaal uit… de pot confituur heb ik gelukkig nog kunnen redden. Uit pure miserie heb ik maar een pak koeken opengedaan en ineens was Liv een engeltje.

Lentekriebels
De lentekriebels staken de kop op. Liv werd er op slag lekker gek van en heeft zich al goed uitgeleefd op het terras.

Tussendoortje
Olé, olé, Liv lust terug banaan

Stiften, wasko’s, potloden
We zijn nog een stapje in ’t stad gaan zetten om Liv te voorzien van afwasbare (nuttige tip van een collega) stiften, kleurpotloden en wasko’s te voorzien.
Een stapje in de wereld met den beco. Dit keer vond Liv het wel leuk. Maar voor mij was ’t iets minder, mijn hoogzwangere lichaam was er behoorlijk moe van. Op de koop toe waren we beer nummer 2 opeens ook kwijt, gelukkig vonden we deze een verdiep hoger terug tegen.

Eten en middagdut
Nog even de papierwinkel in orde brengen en dan zaaaaalig, rust